มณีเวทย์เสน่หา ตอน น้ำตาจันทรา

ลำดับตอนที่ #2 : 2. เมโลดี บราวน์

" โอ้ องค์ชาย พระองค์ไปอยู่ที่ไหนแล้วนั่น ใครรึ " ผู้เฒ่าซาอุ ผู้รอบรู้แห่งเมืองจันทราลัย ถามนิวไอเค่น สำหรับเขานอกจากจะต้องดูแลบ้านเมือง ให้คำปรึกษาพระราชา แล้ว เขายังใส่ใจที่จะดูแลพระบรมวงษานุวงศ์ทุกพระองค์ ไม่มีใครว่าเขาหรอกถ้าเขาไม่ทำ แต่เค้าถือว่ามันเป็นหน้าที่ บางครั้งเขาก็น่ารำคาญอย่างร้ายกาจ เหมือนกันที่ เจ้าชายนิวไอเค่นเคนพูดลับหลังในวันหนึ่ง
" อ๋อ ข้า ไปเดินเที่ยวนอกเมืองมา " เจ้าชาย ตรัส " หม่อมฉันว่าพระองค์เป็นเจ้าชาย หาควรไม่ที่จะออกไปเดินเล่นท่ามกลางหิมะ ไม่ ไม่ใช่ ทุกคนน่ะแหละไม่ควรออกไปท่ามกลางพายุหิมะเช่นนี้หรอ เข้าเรื่องดีกว่านางเป็นใคร " ซาอุ มีความสามารถในการเปลี่ยนเรื่องพูดกระทันหันเป็นพิเศษ ทำให้เจ้าชายและคนรอบข้างปรับตัวไม่ทัน นั่นเป็นความสุขของเค้า เจ้าชายตรัสเล่าเรื่องตั้งแด้ยินเสียง จนถึง มาเจอผู้เฒ่าซาอุ ให้ซาอุฟัง เขาตกใจมากเมื่อนึกถึงคำทำนายของ ศิลาเวทย์ ขึ้มมาได้ ศิลาเวทย์มักจะทำนายเรื่องสำคัญๆในแต่ละวันออกมา และวันนี้ก่อนซาอุจะมาเจอเจ้าชายเขาแวะไปที่ศิลาเวทย์ บนนั้นมข้อความว่า "วันนี้ เจ้าของที่แท้จริงแห่งน้ำตาจันทราจะหวนกลับมา " ซาอุได้ฟังดังนั้นจึงเก็บความสงสัยที่ว่า ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครไว้ในใจ เขาสงสัยว่านางคือเจ้าของแห่งน้ำตาจันทรา

       " นางเป็นยังไงบ้าง " นิวไอเค่นถามนางกำนัลหลังจากที่ออกมาจากห้องพยาบาลของพระราชวัง " พ...พระองค์ น...นางปลอดภัยดีเพคะ ต...แต่นางหนาวมากรู้สึกเพลียจ...จน จนเป็นลมหมดสติไปถ้าพระองค์ ม...ไม่พา น...นางมานางอ...อาจ ปะเป็นปอดบวมได้ " ไม่มีใครนึกมาก่อนว่าเวลา เจ้าชายของพวกเค้าจริงจังน่ากลัวขนาดไหน อาการของเจ้าชายทำให้นางกำนัลที่เพิ่งมาอยู่ได้ไม่นานกลัวมาก นางไม่นึกลยว่าจ้าชายที่แสนอ่อนโยน บางครั้งถึงกับอ่อนแอในสายตาของคนบางคยจะน่ากลัวได้ขนาดนี้ นางรีบวิ่งไปทันทีเมื่อเจ้าชายถามและนางตอบเสร็จ นางไม่นึกอยากอยู่อีกแล้ว
" อะไรกันนะคนพวกนี้..." เจ้าชายบ่นต่อไปอีกนานจนได้ยินสียงร้องออกมาจากในห้อง อะไนใครอยู่ในห้อง ลืมไปนางนั่นเองนางเป็นอะไรนะ เมื่อตั้งสติได้เจ้าชายก็เข้าไปในห้องทันที " เจ้า เจ้าเป็นอะไร " นิวไอเค่นถามหญิงสาวซึ่งอยู่ในสภาพยุ่งเหยิงหาความสวยแทบไม่ได้เลย นางเป็นใครกันนะ
" แล้วท่านล่ะ ท่านเป็นใคร " นางสวนกลับ " นี่ข้าถามนะ ก็ได้ข้าจะตอบเจ้าก่อน ข้ามีนามว่า นิวไอเค่น " นิวไอเค่นแนะนำตัวเองแล้วถามต่อ " นี่ ถึงตาเจ้าแล้วเมื่อกี้ข้าบอกเจ้าแล้ว ว่าข้าเป็นใคร เจ้บอกข้ามาได้แล้วว่าเป็นใคร และ เจ้าไม่มีสิทธิ์ที่จะบ่ายเบี่ยง "
"คะ...คือข้าชื่อ เมโลดี บราวน์ ข้าถูกวางยาสลบแล้วทำไมอยู่ข้าถึงมาอยู่ที่ได้ก็ไม่รู้ ..." ก่อนที่นางจะกล่าวต่อไปข้างนอกก็เกิดเหตุวุ่นวาย เจ้าชายตกพระทัยมากวิ่งออกมาแล้วถาม "ซาอุเกิดอะไรขึ้น" เจ้าถามซาอุทันทีที่ออกไปข้างนอก ผู้คนไม่ได้วุ่นวายอย่างที่เขาคิด หากแต่กลับเงียบสงบดั่งต้องมนต์ ตามองไปยังพระจันทร์บนทองฟ้าซึ่งมีประกายแสงเป็นเส้นตรง คล้ายเปิดไฟฉายดวงใหญ่จากพระจันทร์สู่โลกมนุษย์ นิวไอเค่นก็อยู่ในอาการนั้นเช่นกัน