คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Tori no uta - Lia - former member of "I've Sound" AIR op song
Air: Tori no Uta <The Song of a Bird>
kieru hikoukigumo boku tachi wa miokutta
mabushikute nigeta itsu datte yowakute
ano hi kara kawarazu
itsu made mo kawarazu ni irarenakatta koto
kuyashikute yubi o hanasu
ano tori wa mada umaku tobenai kedo
itsuka wa kaze o kitte shiru
todokanai basho ga mada tooku ni aru
negai dake himete mitsumeteru
kodomo tachi wa natsu no senro aruku
fuku kaze ni suashi o sarashi te
tooku ni wa osanakatta hibi o
ryoute ni wa tobi datsu kibou o
kieru hikoukigumo oikakete oikakete
kono oka o koeta ano hi kara kawarazu itsu made mo
massugu ni boku tachi wa aru you ni
watatsumi no you na tsuyosa o mamoreru yo kitto
ano sora o mawaru fuusha no hane tachi wa
itsu made mo onaji yume miru
todokanai basho o zutto mitsumeteru
negai o himeta tori no yume o
furikaeru yaketa senro oou
nyuudougumo katachi o kaete mo
bokura wa oboete ite douka
kisetsu ga nokoshi ta kinou o
kieru hikoukigumo oikakete oikakete
hayasugiru aizu futari warai dashi teru itsu made mo
massugu ni manazashi wa aru you ni
ase ga nijinde mo te o hanasanai yo zutto
kieru hikoukigumo boku tachi wa miokutta
mabushikute nigeta itsu datte yowakute
ano hi kara kawarazu
itsu made mo kawarazu ni irarenakatta koto
kuyashikute yubi o hanasu
พวกเราได้เพียงมองส่งก้อนเมฆรูปเครื่องบินที่ค่อยเลือนหายไป
ด้วยสว่างจ้าเกินไปฉันจึงได้หลบหนี ไม่ว่าเมื่อใดก็ยังอ่อนแออยู่เสมอ
จากวันนั้นฉันไม่เคยจะเปลี่ยนแปลงไปเลย
เฝ้าแต่เสียใจกับการที่ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่เปลี่ยนแปลงไปไม่ว่าเมื่อใด
จึงได้ปล่อยมือให้จากไป
แม้วิหคนั้นยังมิอาจโผบินได้อย่างงดงามนัก
หากก็รู้ว่าสักวันจะสามารถโบยบินตัดผ่านสายลมได้
แม้สถานที่ที่มิอาจจะไปถึงจะยังอยู่ห่างไกล
หากแค่เพียงคำอธิษฐานที่ยังคงจดจ้องอยู่ลับๆ
เหล่าเด็กน้อยเดินไปบนรางรถไฟยามหน้าร้อน
อวดเท้าเปล่าให้สายลมพัดพายผ่าน
ไกลออกไปคือวันเวลาครั้งยังเยาว์วัย
ในสองมือคือความหวังที่จะออกโบยบิน
ไล่ตามไป ไล่ตามไป ก้อนเมฆรูปเครื่องบินที่ค่อยเลือนหายไป
ไม่ว่าเมื่อใดก็ไม่เคยเปลี่ยนไปจากวันนั้นที่ข้ามผ่านเนินนี้มา
พวกเราจะต้องสามารถปกป้องความเข้มแข็งดั่งเทพแห่งท้องทะเลไว้ได้แน่นอน
ให้เหมือนว่ามีพวกเราอยู่ตรงทางข้างหน้านั้น
เหล่าใบพัดของกังหันลมซึ่งหมุนวนไปบนท้องฟ้านั่น
ไม่ว่าเมื่อใดก็ยังเฝ้าฝันถึงความฝันเดิมเสมอ
ยังคงจับจ้องอยู่เสมอกับสถานที่ที่มิอาจจะไปถึง
เฝ้าอธิษฐานอยู่ลับๆ ถึงภาพฝันของวิหค
ยามเมื่อหันหลังกลับ รูปร่างก้อนเมฆที่ปกคลุมรางรถไฟร้อนระอุ
จะแปรเปลี่ยนผันไปก็ตามแต่
หากพวกเรายังคงจำได้
ถึงวันวานที่ฤดูกาลได้หลงเหลือทิ้งไว้ให้
ไล่ตามไป ไล่ตามไป ก้อนเมฆรูปเครื่องบินที่ค่อยเลือนหายไป
สัญญาณลับที่มาเร็วจนเกินไป ยังคงทำให้เราสองหัวเราะได้อยู่เสมอ
เพื่อให้มีสายตาอันแน่วแน่
แม้ว่าเหงื่อจะซึมไหลก็จะไม่ขอปล่อยมือตลอดไป
พวกเราได้เพียงมองส่งก้อนเมฆรูปเครื่องบินที่ค่อยเลือนหายไป
ด้วยสว่างจ้าเกินไปฉันจึงได้หลบหนี ไม่ว่าเมื่อใดก็ยังอ่อนแออยู่เสมอ
จากวันนั้นฉันไม่เคยจะเปลี่ยนแปลงไปเลย
เฝ้าแต่เสียใจกับการที่ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่เปลี่ยนแปลงไปไม่ว่าเมื่อใด
จึงได้ปล่อยมือให้จากไป
ความคิดเห็น