นี่สินะ.....สิ่งที่เรียกว่า "เพื่อน"

ลำดับตอนที่ #5 : นักเรียนใหม่

“โคบายาชิ เรียวโกะ ฝากตัวด้วย”

นักเรียนใหม่คนนั้น………คนที่สวมชุดกระโปรงสีขาวเมื่อเช้าที่เราเจอก่อนมาโรงเรียนนี่!?

“โคบายาชิซัง งั้นเธอไปนั่งข้างๆ…….”

เอาอีกแล้ว……ครูมองมาทางหนูอีกแล้วนะคะ _ _’’

“คุณฟลาเวอร์เลสก็แล้วกันนะคะ”

ง่ะ!? นั่นไงว่าแล้ว…..

 สาวร่างสูงเดินมานั่งข้างๆอย่างเงียบงัน……….ตอนนั้นทุกคนสัมผัสได้ว่าบรรยากาศในห้อง ราวกับอยู่ท่ามกลางหิมะ …….

หนาวอะ………..T^T

เมื่ออยู่มาได้สักพักใหญ่ ในขณะที่กำลังเรียนอยู่……ฉันเห็นอีกฝ่ายที่นั่งข้างๆมองมาทางนี้……

ตอนแรกที่เห็นก็ตกใจอยู่หรอก………จนปากกาหล่นลงจากโต๊ะ………..แต่ฉันก็ยัง โบกมือให้ได้อย่างทันเวลา

แต่อีกฝ่ายแค่มองมาจากหางตา แล้วก็หันกลับไปอย่างไม่มีเยื่อใย

………..ฉันบอกตามตรงว่าอึ้งอยู่พักนึง เมื่อได้สติก็พยายามหยิบปากกาที่อยู่ใต้โต๊ะ แต่หยิบก็ไม่ถึง  U^U

จนกระทั่ง……มันกลิ้งไปโต๊ะข้างๆ…….

และเมื่อปากกากลิ้งไปอยู่ใต้เก้าอี้ของอีกฝ่ายฉันเองก็พยายามจะหยิบ……..จนมือไปโดนเท้าของอีกฝ่ายอย่างไม่ได้ตั้งใจ…..

อีกฝ่ายมองมา สายตาเย็นชา ราวกับจะบอกว่า ทำไมถึงมาสัมผัสตัวฉันโดยไม่ได้รับอนุญาติ ?

“ขะ….. ขอโทษจ้ะ! ช่วยหยิบ……”ยังไม่ทันจะพูดจบปากกาสีชมพูของฉันก็ถูกหยิบขึ้นมาโดยสาวนักเรียนใหม่ที่นั่งข้างๆ…..

และส่งให้ฉันอย่างมีมารยาท ตรงข้ามกับสายตาเมื่อกี้ลิบลับ……ทำไมกันนะ……? หรือว่า เค้าไม่ได้ตั้งใจจะขู่ฉัน…….?

(ขู่เลยเรอะ?  =^=”” //ไรเตอร์)

พักกลางวัน 

“ทุกคนเราซื้ออาหารมาแล้วนะ มากินด้วยกันเถอะจ้ะ ^^ ” ฉันชวนเพื่อนๆผู้หญิงมานั่งกินอาหารกลางวันด้วยกัน และไม่ต้องสงสัยเลย หัวข้อในการคุยครั้งนี้ คือ นักเรียนใหม่……….

“นักรียนใหม่นี่แปลกเนอะ” ครีมพูด

“นั่นสิๆ ” เดียเห็นด้วย

“เราก็ว่างั้น” เฟิร์นเสริม

“อืมมมม”  ฉันไม่รู้จะตอบอะไรเลยพูดไปแบบนั้น

“แต่ตอนที่เดินไปนั่งใกล้ๆเจนอะ เห็นทำตาขวางใส่เจนด้วยนะ” ซีนพูด

“เอ๊ะ……เรานึกว่าเราเห็นคนเดียวซะอีก ซีนก็เห็นหรอ?”ฉันตกใจเมื่อได้ยินซีนพูดเช่นนั้น

“เจน เราก็เห็นนะ” ดี  เพื่อนที่นั่งอยู่ทางซ้ายของฉันรีบบอก

“เอ๋!? ดีก็ด้วยหรอ!?” ฉันตกใจยิ่งขึ้นเมื่อเพื่อนสนิทคนที่สองพูดเสริม

บรรยากาศในวงการทานอาหารเริ่ม เคร่งเครียดยิ่งขึ้น เมื่อเริ่มพูดถึงนักเรียนใหม่ทีละเรื่องๆ…….

 จนเมื่อฉันทานอาหารหมดฉันก็เลยจะนำจานข้าวไปเก็บ…….

เมื่อเดินออกมาจากกลุ่มเพื่อนๆ ก็เดินไปชนกับบุคคลอันตรายอันดับ 1 ตั้งแต่ที่ฉันเคยเจอมา………กำลังจะเดินเข้ามาในห้องเรียน ทำท่าทางไม่ค่อยจะอารมณ์ดีซักเท่าไร………. หน้าตาก็ดูดีอยู่หรอกแต่ว่าหน้าตานี่คุ้นๆนะก็แหงละก็ ……   คนๆนี้มัน……….

ผู้ชายคนเมื่อเช้า… ดูดีๆก่อนสิ! อาจจะไม่ใช่ก็ได้!!!! อาจจะแค่…..รูปร่างหน้าตาคล้ายๆกันก็ได้!!!!!!!!!

วันนี้เจอนักเรียนใหม่แปลกๆ  แถมยังมาเจอคนที่ไม่อยากจะมาเจออีก……..!

…..ผมสีดำ     ก็ยังคล้ายอยู่ดี…….

อายุดูเหมือนไล่เลี่ยกัน………… ชัดเลย……….

วิ่งเถอะ……..!!!!

ระหว่างที่ฉันกำลังจะหันหลังกลับก็ถูกอีกฝ่ายจับแขนไว้  ท่าทางจะไม่ยอมปล่อยง่ายๆซะด้วย……….

โธ่! วันนี้เจอนักเรียนใหม่แปลกๆ  แถมยังมาเจอคนที่ไม่อยากจะมาเจออีก……..!

“ชนฉันแล้วจะหนีรึไง?” เสียงค่อนข้างโกรธ

“ขะๆๆๆๆ ขอโทษค่ะ!!! ฉันไม่รู้ว่ามีคนอยู่หลังประตู!!!!! ก็เลย………”ระหว่างที่พูดนั่นก็หลบสายตาของอีกฝ่าย แล้วก็หลับตาปี๋ เลย  แขนเรียวขาวพยายามขยับให้หลุดจากพันธนาการนี่…….แต่ก็รู้สึกกลัวขึ้นมา เลยไม่กล้าออกแรง………

นั่นละจุดอ่อนของฉัน  ความเกรงใจคน……ก็เลยถูกผลักลงไปบนที่นั่งแนวยาวทโดยปกติเค้าไม่ควรจะเอามาทำอย่างนี้หรอกนะ……..ยังไม่ทันได้ตั้งตัวสาวน้อยก็ถูกคร่อมซะแล้ว…… จานข้าวที่เมื่อกี้ยังอยู่ในมือตอนนี้ลงไปอยู่บนพื้นซะแล้ว…….

หนำซ้ำยังโดนล็อคแขนไว้ตั้งสองข้างแน่ะ……. ฉันควรทำยังไงดี?  ใครก็ได้ช่วยด้วย…….
------------------------------------------จบ-------------------------------------------------------------------