นี่สินะ.....สิ่งที่เรียกว่า "เพื่อน"

ลำดับตอนที่ #3 : วันธรรมดาที่ไม่ธรรมดา

    "เธอชื่ออะไรหรอ?" ถามไปด้วยความซื่อๆ
"จะหลอกถามชื่อฉันรึไง?" หันมามองด้วยหางตา
(เจน//อย่างนี้มันไม่หลอกถามแล้วนะจ๊ะ พูดตรงๆเลยต่างหาก^^"")
"ปะ ...เปล่านะ ฉันแค่อยากจะรู้ชื่อเธอเท่านั้นเอง จริงๆนะ....?" เสียงชักเริ่มสั่นๆ
หันมาทำท่าเหมือนจะบอก แต่ก็...."ใครจะยอมให้เธอจับได้กันล่ะ!!! (:P)" แล้วก็รีบวิ่งหนีหายไป
"ดะ.... ..เดี๋ยวก่อนซิจ๊ะ!? ปะ... ไปซะแล้ว..... " ก็รู้อยู่หรอก....ว่าเราน่ะยึดติดกับการเป็นเพื่อนกับคนอื่นมากเกินไป แต่รู้สึกแปลกๆจังเลย.....ตอนที่คุยกับคนเมื่อกี้....

      ในขณะนั้น สายลมพัดผ่านราวกับสื่อว่า ช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงกำลังใกล้เข้ามา....
"..........อะ..... เอาละ! เราเองก็ไปรร. ดีกว่า" เธอมึนจนเซไปด้านหลังจึงไปชนกับร่างสูงในกระโปรงชุดสีขาว
".........."ร่างสูงทำหน้าเรียบๆ
"อา.......ขอโทษค่ะ"
"คราวหน้าเดินให้ระวังหน่อยก็แล้วกัน"แล้วก็เดินผ่านไป  ยังไม่ทันจะก้าวเท้าออกไป  มีบางอย่างกระโดดออกมาจากพุ่มไม้ข้างหลัง (อีกแล้วเรอะ!?=-='')
"ยะฮู้!!!"
"ฮิ......ฮิคาริจัง?"แันถามไปเมื่อเห็นอีกฝ่ายหน้าคุ้นๆ
"หา? อ้าว.......เจน?"อีกฝ่ายเองก็ตกใจเหมือนกันที่รู้ว่าเป็นฉัน.....
"มาได้ไงจ๊ะเนี่ย? ไหนว่าไปสอบเข้าได้อีกที่นึงไงล่ะจ๊ะ?"
"พอดีฉันตามคนแปลกๆมาน่ะ พอจะเห็นมั่งมั้ย?"
"ลักษณะเป็นยังไงหรอจ๊ะ?"(เจน//คิด วันนี้เจอมาสองคนแล้วเนี่ย=_='')
"ก็ยัยคุณหนูชุดกระโปรงสีขาวที่เดินมาทางเนี้ย!"ทำหน้าโกรธจัด
"อ่อ เห็นเดินไปทางนั้นน่ะจ้ะ" ชี้ไปทางที่คนๆนั้นเดินผ่านไป
"อ๋อหรอ" วิ่งไปอย่างเร็ว
"เดี๋ยวสิ ฮิ......คาริจัง" ยังไม่ทันพูดจบก็วิ่งไปถึงจังหวัดเลยแล้วมั้งนั่น_ _''

หลังจากที่เงียบไปนาน ก็คิดได้แต่เพียงว่า ไปรร. เถอะไม่งั้นวันนี้ไม่ได้ไปแน่