นี่สินะ.....สิ่งที่เรียกว่า "เพื่อน"

ลำดับตอนที่ #15 : ยามเย็นของวันที่แสนวิเศษ

ยามเย็นของวันนั้น.......เป็นวันที่ทำให้รู้สึกว่าพระอาทิตย์ตกดินนั้นสวยเป็นพิเศษ แต่ไม่มีใครสนใจเรื่องนั้นเลย
ทุกคนมัวแต่คุยกันจนไม่ได้ใส่ใจบรรยากาศรอบตัวเสียด้วยซ้ำ ทุกคนเดินกลับบ้านด้วยกันเป็นครั้งแรก ช่างเป็นบรรยากาศที่น่าจดจำเสียเหลือเกิน
"แล้วก็นะ พอข้าทำอย่างนั้นนะ ข้าล้มเกือบหน้าทิ่มแน่ะ" ป่านเล่าความหลังอันแสนน่าเศร้า้(?)ให้ทุกคนฟัง
"คิก....."พอทุกคนนึกถึงภาพนั้น ทำให้อดหัวเราะออกมาไม่ได้
"ไอซีนแทนที่มึงจะช่วยกูดันเดินมาถามอีกนะ 'อ้าวป่านเล่นท่ายากหรอ??' ฮึ่ยถามมาได้ " ป่านพูดอย่างแค้นเคือง�
"อ้าว แล้วมีวันไหนที่มึงไม่ล้มมั่งมั้ยละ???"ซีนเยาะเย้ย
"ก็วันแห่งการโกหกไง ฮ่าๆๆๆ!"ครีมเสริม
"เงียบไปเลยไอเตี้ย!"ป่านสวนกลับ

ครีมรู้สึกเหมือนมีหนามทิ่มแทงใจ.......

"โอย.....มึงเล่นมุกนี้กูเจ็บว่ะ"ครีมทำหน้าออกอาการ
"ไอเฟิร์นตอนนั้นมึงไม่ช่วยกูเลยนะ"ป่านโยนไปให้เพื่อนจากรร.เก่าของเธอ
"เอ้า.....ก็ข้ารีบปั่นงานวิชาภาษาไทยอยู่นิ"เฟิร์นตอบอย่างมีเหตุผล
"ไอดี.....มึงก็อีกคน......"ป่านทำตาขวางใส่ดี แผ่รังสีอมหิตอีก.......
"แทนที่มึงจะช่วยมึง ยืนดูกูแล้วก็ขำก๊ากๆๆ" ป่านเลียนแบบเสียงหัวเราะของดีอย่างหมดอารมณ์
"ไอเดีย แกก็มัวแต่ไปจีบสามีแกอยู่นั่นแหละ"
"เอ้า แล้วมึงจะให้กูนั่งอ่านหนังสือเป็นเด็กเรียนเลยไง!?"เดียถียง
"ไม่เหมือนเจน......พอกูล้มปุ๊บ.....เดินเข้ามาหากูคนแรกเลย.....'ป่านเป็นไรมั้ย??' " ป่านเปลี่ยนท่าทีทันควัน เป็นประทับใจแทน
"ฮะ....ฮะ^^;" เจนยิ้มแหยๆ
"เจนทำอย่างที่ป่านบอกประจำเลยหรอ??"ขวัญที่เดินคู่กันมา ถามอย่างสงสัย
"ก็นะ..."เจนตอบน้ำเสียงเป็นห่วงเพื่อนๆที่มีแต่เรื่องน่าขำ(?)ให้เธอได้ทุกวัน
"ดีจังเลย....ที่เจนมีเพื่อนดีๆอย่างนี้^^"ขวัญยิ้มอย่างมีความสุข
"แต่ขวัญก็มีส่วนเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับเราเหมือนกันนะ^^"เจนยิ้มตอบ
"......" ขวัญนิ่งไปพักนึง ก่อนที่จะคิดดีใจว่า "มีที่ชอบเราในสิ่งที่เราเป็นด้วย...."

"ขวัญดูนั่นสิ!!!" เจนเรียกขวัญอย่างจริงจัง
"เอ๊ะ....?อะไรหรอ?" เมื่อมองขึ้นไปก็เห็นยอดหอนาฬิกาที่สูงตระหง่านอยู่เทียบเท่าดวงสุริยะ และเมื่อเดินต่อไปเรื่อยๆ.....หอนาฬิกาเริ่มเคลื่นจากเราไป......ทำให้เห็นเป็นฟ้ายามเย๋นที่มีสีแสด แดง......และสีขาวบางส่วนขอวงเมฆ�
"สวยจังเลยนะ"เจนพูด
"อื้ม"ขวัญตอบพลางชื่นชมวิวไปพลางเดินมิเพื่อนสนิทไป......สองปีแล้วสินะ......ที่ได้มาเจอกัน.......เทียบกับเพื่อนที่นี่แล้ว....เราสนิทกับเจนที่สุด..........แล้วเจนคิดว่าเราเป็นเพื่อนสนิทสำหรับเธอรึเปล่านะ....?

"นี่!!!! เจน! ขวัญ! ไม่กลับบ้านหรอ? เห็นยืนดูวิวตั้งนานแล้วนะ~~~??"ครีมตะโกนถามจากถนนฝั่งโน้น
"กลับจ้าาาาา งั้นเรากับขวัญขอแยกตรงนี้แล้วกันน้าาาาาา~~~"เจนตะโกนตอบ
"อ่าๆ"ป่านตอบกลับ
"แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะเจน"ดีตะโกนบอก
"จร้า"
"ขวัญก็ด้วยนะ" เดียตะโกนบอก
"อาจ้ะ" ขวัญนึกยิ้มที่ยังมีคนไม่ลืมเรา
"กลับดีๆนะทั้งสองคน"เฟิร์นตะโกนมั่ง
"อืมๆบายยยยย"ซีนบอกลา
"จร้า~~~"เจนและขวัญบอกลาเพื่อนๆด้วยน้ำเสียงสดใส
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ติดตามตอนต่อไป