นี่สินะ.....สิ่งที่เรียกว่า "เพื่อน"

ลำดับตอนที่ #12 : สิ่งสำคัญ

  เมื่อสาวผมยาวลืมตาขึ้นมาก็พบว่าเธอนั้นนอนอยู่บนเตียงในห้องที่มีแสงสว่างจากโคมไฟอ่อนๆ
ประกอบกับเป็นยามค่ำคืนจึงทำให้รู้สึกว่าแสงที่มีเพียงน้อยนิดนั้นสว่างขึ้นมาได้ ถ้าสังเกตุดีๆที่นี่ไม่ใช่ห้องของเธอ

"ที่นี่มัน......ที่ไหน?"สาวผมยาวถามด้วยความมึนงง และมีผ้าขนหนูสีขาวสะอาดวางอยู่บนหน้าผาก ทำให้สาวผมยาวรู้สึกได้ถึงความเย็นที่อยู่บนศรีษะ เมื่อเธอขยับแขนเพื่อที่จะพยุงตัวและลุกขึ้นจากเตียงนั้น มือเธอไปสัมผัสกับมือของใครอีกคนนึง สาวน้อยผมสั้นที่นอนรอเธอฟื้นจนหลับเองซะอย่างนั้น.......
"รอฉันจนหลับไปซะแล้วหรอ?" เธอพูดขึ้นมาลอยๆ.....พร้อมกับเอามือมาลูบหัวคนตรงหน้าอย่างลืมตัว.......ถ้าเป็นแบบนี้ได้ตลอดก็คงดีสินะ
"อืมมมม.....เรียวโกะจัง....." เสียงใสพูดขึ้นมาทั้งก้มหน้าอยู่
"!!" ตกใจเล็กน้อย จึงดึงมือของตัวเองกลับ และกลับมานอนเช่นเดิม(นี่ไม่ใช่เตียงเธอนะ= -=//ไรท์เตอร์)

ร่างเล็กตื่นขึ้นมางัวเงียเล็กน้อย หยิบผ้าออกจากศีรษะของสาวผมยาว และยื่น(หลัง)มือมาแตะที่ศีรษะของสาวผมยาว
 
"ตัวยังไม่หายร้อนเลยนะจ๊ะเนี่ย.......สงสัยจะเพราะฝืนมาที่นี่แน่ๆเลย.....คอยทำให้เธอต้องมาตามช่วยฉันอยู่เรื่อยเลย......ถึงแม้ว่าเรียวโกะจังจะยังบอกว่า 'ไม่เป็นไร ' ก็ตามเถอะแต่ฉันก็ยังเป็นห่วงเรียวโกะจังอยู่ดีนั่นแหละ" พูดเฉยๆยังไม่พอยังจะบิดผ้า ด้วยมือที่ไม่ค่อยได้ทำเพื่อช่วยผู้อื่นเท่าไรนี้

"แต่ฉันไม่คิดมากหรอกนะ......เพราะยังไงเรียวโกะจังก็ยังเป็นเพื่อนของฉันอยู่ดีนั่นแหละ ถ้าฉันคิดมาก เรียวโกะจังก็จะพลอยคิดมากตามไปด้วย เพราะงั้น......ฉันจะไม่ถือสาอะไรทั้งนั้น"

.........พูดไม่ออกบอกไม่ถูก......นี่ฉันมีเพื่อนที่ดีแบบนี้ตั้งแ่ต่เมื่อไหร่กันนี่? เพื่อนที่จะไม่โกรธ
ไม่เกลียดเรา........เธอนี่มัน.......ฉันเกลียดเธอ........เกลียดมาก....เธออ่อนโยน.....กับฉัน......
มาก.....และดีกับฉันมาตลอด......มิน่าเธอถึงไม่เคยโดนใครในห้องแกล้งเลย.....เพราะเธอมี.....
ความจริงใจ....ที่มากมาย.....ทุกคนจึง....รักเธอ....มาก......ฉันก็เช่นกัน........เพราะรักเธอ
จึงต้องเกลียดเธอและคอยปกป้องเธออยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ...เพราะถ้าหากรักเธอมากไป ฉันคงต้องเสียสติแน่........อาจเป็นเพราะเหตุนี้ฉันเลย......ขาดเธอไม่ได้......ที่ทำไปก็เพราะเธอเป็นของฉัน.....ของฉันเพียงคนเดียว.....ไม่ยอมยกให้ใครหน้าไหนทั้งสิ้น....!!
คงเพราะมัวแต่คิดจึงเผลอกอดเธอไป........

"เรียวโกะจัง....?O-O ร้องไห้ทำไมน่ะจ๊ะ!? แล้วตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่!?"พูดด้วยความตกตะลึง

"ฉัน......อยากอยู่กับเธอนานๆน่ะ....."

"ได้สิจ๊ัะ แน่นอนอยู่แล้ว..." ยื่นมือทั้งสองของตนออกมาและกอดอีกฝ่ายตอบ

           หลังจากเป็นอย่างนั้นอยู่ซักพัก....ในที่สุดก็มีคนพูดขึ้นว่า....
"ดึกแ้ล้วนอนกันเถอะจ้ะ ^^ "
"อืม...."พูดพลางลุกออกจากเตียง
"จะไปไหนจ๊ะ?"
"ก็นี่มันไม่ใช่...." ยังไม่ทันพูดจบก็โดนแทรกซะละ
"ฉันหมายความว่า ให้เรานอนบนเตียงนี่ด้วยกันน่ะจ้ะ"
"ถ้าเธอพูดอย่างนั้น....."กลับมานอนที่เดิมต่อ
"ราตรีสวัสดิ์จ้ะ"สาวผมสั้นยิ้มอย่างมีความสุขให้อีกฝ่าย
"เช่นกัน...."ตอบรับสั้นๆ...
แล้วทั้งสองก็ค่อยเข้าสู่ห้วงนิทราไปพร้อมๆกัน.....
------------------------------------------------------------------------------------------

โปรดติดตามตอนต่อไป