ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ณ ป่าแห่งหนึ่ง ที่มีสัตว์ร้าย ต้นไม้ประหลาด และกลิ่นควันแก๊สพิษ ทำให้ทุกคนไม่กล้าเข้ามาในที่แห่งนี้ ที่นี่จึงถูกเรียกว่า ป่าต้องห้าม มีร่างของเด็กชายและเด็กสาวที่อยู่บนทุ่งใบโคลเวอร์ กำลังพูดคุยกันอยู่ซึ่ง.. เด็กชายกำลังนอนเล่น และเด็กสาวกำลังเหมือนจะหาของบางอย่างอยู่ ซึ่งดูราวๆแล้วน่าจะอายุประมาณ5-6ปี
"นี่"เด็กสาวเรียกเด็กชาย
"มีอะไรหรอ?"เด็กชายตอบพลางหันไปดูเด็กสาวที่กำลังกระโจนไปมารอบใบโคลเวอร์
"เรามาแข่งหาใบโคลเวอร์4แฉกกันมั้ย"เด็กสาวโผล่หัวออกมาจากใบโคลเวอร์ แล้วเดินมาถามเด็กชาย ภาพที่เห็นนี้ ช่างดูเป็นธรรมชาติมาก เด็กสาวผิวสีขาว เปรียบเหมือนตุ๊กตากระเบื้อง ผมสีน้ำตาลทองเป็นประกายยามต้องแสง และยังเข้ากับเด็กชายผิวสีขาว ใบหน้าได้รูป ผมสีดำน้ำตาล เมื่อแลดู2คนนี้แล้ว เหมือนภาพวาดของจิตรกรมือหนึ่งเสียจริง และยังดูเข้ากันได้ดีแบบไม่ต้องสงสัยให้มากความ
"ขะ..ขำอะไรของเธอน่ะ"เด็กชายแยกเขี้ยว และหลบหน้าลงเมื่อรู้ว่าตัวเองหน้าแดง
"กะ ก็แหม ไม่นึกว่าเธอจะไม่รู้นี่ คิไร"เด็กสาวฉีกยิ้มอ่อนโยนให้แก่เด็กชาย"งั้นชั้นจะพูดแบบคร่าวๆให้ฟังนะ ถ้าใครหาใบโคลเวอร์4 แฉกเจอน่ะนะ จะโชคดีล่ะ แถมคำอธิฐานยังจะเป็นจริงอีกนะ" เด็กสาวบอก" งั้นมาเริ่มแข่งกันเลย~~"
"อ่ะ อื้ม" เด็กชายตอบตกลง
ผ่านไปประมาณ 10 นาที เด็กชายได้โพล่งขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ
" นี่" เด็กชายเรียกเด็กสาว
" มีอะไรหรอ?" เด็กสาวหันไปหา ภาพที่เห็นเป็นภาพที่ชวนให้หัวเราะสำหรับเด็กทั้ง2 คน หน้าทั้ง2 คนเปรอะเปื้อนไปด้วยดินแต่ดูแล้วมิได้น่ารังเกียจ
" อุบ...ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ" เด็กชายและเด็กสาวได้หัวเราะออกมาพรัอมๆกันอย่างขบขัน
" นะ..นี่ อุบ ฮ่าๆๆๆ" เด็กชายพยายามเรียกเด็กสาว
"มะ มีอะ อุบ ฮ่าๆๆๆๆ อะไรหรอ" เด็กสาวก็พยายามคงสติแล้วหันไปหา
" ชะ ใช่ใบแบบนี้รึเปล่า?" เด็กชายถามเด็กสาว
เด็กสาวหันไปมองแล้วเบิกตากว้าง" ว้าว~~~ คิไร! เธอหามันเจอ" เด็กสาวดีใจและทำตาเป็นประกาย" อธิฐานสิคิไร เพราะเธอจะต้อง...
นั่นคือทิวทัศสุดท้ายก่อนที่ภาพทั้งหมดจะเลือนจางหายไป...
.....................................................
..........................................
..............................
..................
...........
.........
..
.
"เฮือก!"ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะถูกฝ่าเท้า(?)ของสัตว์บางตัวเหยียบที่ใบหน้า ทำให้ผมต้องลูบหน้าตัวเองปอยๆ หนอย!เจ้ากาดำบ้า คราวหน้าได้กลายเป็นกาย่างไม่ก็กาผัดเผ็ดแน่ แต่พูดไปก็ไร้สาระ
"เอี๊ยดดด!!"เสียงรถม้าเบรกกระทันหัน ทำให้ผมเซหน้าทิ่มไปโดนกองอึม้า บอกได้เลยว่าเหม็นโว้ย!!
"เอาล่ะจ้า หนุ่มน้อยของเจ๊ ถึงแล้วล่ะ เอ้า!อย่ามัวแต่นอนสิจ๊ะ รึว่าอยากให้เจ๊ปลุ-"
"ไม่ต้องๆ! ขอบคุณที่มาส่ง ลาก่อน"ที่จริงอยากพูดว่า 'ลาขาดตลอดชาติ'ไปเลยอ่ะนะ แต่ถ่าเกิดพูดออกไปเจ๊แกก็อาจจะทำอะไรที่....ฮึ่ย นึกแล้วสยอง แล้วรีบโดดลงมาจากรถม้าทันที
"แล้วมาใช้บริการเจ๊อีกนะจ๊ะหนุ่มน้อยยย จุ๊ฟฟฟ"เป็นคำพูดที่ชวนให้อ้วกหลังจากออกมาจากกองอึม้าเหม็นๆเสียจริง และรถม้าก็หายจากไป เด็กชายหันหลังให้รถม้าและหันหน้ามาอีกทางหนึ่ง"เหอะ ยังไงก็ต้องได้มาที่นี่อยู่ดีสิน่า"และหันหน้าให้รั้วประตูโรงเรียน พร้อมกับเจ้ากาที่มาเกาะไหล่ ผมสีดำน้ำตาลเป็นประกายหลังจากถอดฮูดออก นัยตาต์สีแดงฉาน ตัดกับผิวสีขาวพูดขึ้น
"นี่"เด็กสาวเรียกเด็กชาย
"มีอะไรหรอ?"เด็กชายตอบพลางหันไปดูเด็กสาวที่กำลังกระโจนไปมารอบใบโคลเวอร์
"เรามาแข่งหาใบโคลเวอร์4แฉกกันมั้ย"เด็กสาวโผล่หัวออกมาจากใบโคลเวอร์ แล้วเดินมาถามเด็กชาย ภาพที่เห็นนี้ ช่างดูเป็นธรรมชาติมาก เด็กสาวผิวสีขาว เปรียบเหมือนตุ๊กตากระเบื้อง ผมสีน้ำตาลทองเป็นประกายยามต้องแสง และยังเข้ากับเด็กชายผิวสีขาว ใบหน้าได้รูป ผมสีดำน้ำตาล เมื่อแลดู2คนนี้แล้ว เหมือนภาพวาดของจิตรกรมือหนึ่งเสียจริง และยังดูเข้ากันได้ดีแบบไม่ต้องสงสัยให้มากความ
"ใบโคลเวอร์4แฉก? มันคืออะไรหรอ?"เด็กชายทำหน้างง
"อ่ะ ....ฮิๆๆๆๆๆๆๆ"เด็กสาวทำหน้าแบบไม่เชื่ิอหูตัวเอง และหันหลังให้เด็กชายพร้อมกับหัวเราะ"ขะ..ขำอะไรของเธอน่ะ"เด็กชายแยกเขี้ยว และหลบหน้าลงเมื่อรู้ว่าตัวเองหน้าแดง
"กะ ก็แหม ไม่นึกว่าเธอจะไม่รู้นี่ คิไร"เด็กสาวฉีกยิ้มอ่อนโยนให้แก่เด็กชาย"งั้นชั้นจะพูดแบบคร่าวๆให้ฟังนะ ถ้าใครหาใบโคลเวอร์4 แฉกเจอน่ะนะ จะโชคดีล่ะ แถมคำอธิฐานยังจะเป็นจริงอีกนะ" เด็กสาวบอก" งั้นมาเริ่มแข่งกันเลย~~"
"อ่ะ อื้ม" เด็กชายตอบตกลง
ผ่านไปประมาณ 10 นาที เด็กชายได้โพล่งขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ
" นี่" เด็กชายเรียกเด็กสาว
" มีอะไรหรอ?" เด็กสาวหันไปหา ภาพที่เห็นเป็นภาพที่ชวนให้หัวเราะสำหรับเด็กทั้ง2 คน หน้าทั้ง2 คนเปรอะเปื้อนไปด้วยดินแต่ดูแล้วมิได้น่ารังเกียจ
" อุบ...ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ" เด็กชายและเด็กสาวได้หัวเราะออกมาพรัอมๆกันอย่างขบขัน
" นะ..นี่ อุบ ฮ่าๆๆๆ" เด็กชายพยายามเรียกเด็กสาว
"มะ มีอะ อุบ ฮ่าๆๆๆๆ อะไรหรอ" เด็กสาวก็พยายามคงสติแล้วหันไปหา
" ชะ ใช่ใบแบบนี้รึเปล่า?" เด็กชายถามเด็กสาว
เด็กสาวหันไปมองแล้วเบิกตากว้าง" ว้าว~~~ คิไร! เธอหามันเจอ" เด็กสาวดีใจและทำตาเป็นประกาย" อธิฐานสิคิไร เพราะเธอจะต้อง...
' โชคดีแน่นอน'
นั่นคือทิวทัศสุดท้ายก่อนที่ภาพทั้งหมดจะเลือนจางหายไป...
.....................................................
..........................................
..............................
..................
...........
.........
..
.
"เฮือก!"ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะถูกฝ่าเท้า(?)ของสัตว์บางตัวเหยียบที่ใบหน้า ทำให้ผมต้องลูบหน้าตัวเองปอยๆ หนอย!เจ้ากาดำบ้า คราวหน้าได้กลายเป็นกาย่างไม่ก็กาผัดเผ็ดแน่ แต่พูดไปก็ไร้สาระ
"เอี๊ยดดด!!"เสียงรถม้าเบรกกระทันหัน ทำให้ผมเซหน้าทิ่มไปโดนกองอึม้า บอกได้เลยว่าเหม็นโว้ย!!
"เอาล่ะจ้า หนุ่มน้อยของเจ๊ ถึงแล้วล่ะ เอ้า!อย่ามัวแต่นอนสิจ๊ะ รึว่าอยากให้เจ๊ปลุ-"
"ไม่ต้องๆ! ขอบคุณที่มาส่ง ลาก่อน"ที่จริงอยากพูดว่า 'ลาขาดตลอดชาติ'ไปเลยอ่ะนะ แต่ถ่าเกิดพูดออกไปเจ๊แกก็อาจจะทำอะไรที่....ฮึ่ย นึกแล้วสยอง แล้วรีบโดดลงมาจากรถม้าทันที
"แล้วมาใช้บริการเจ๊อีกนะจ๊ะหนุ่มน้อยยย จุ๊ฟฟฟ"เป็นคำพูดที่ชวนให้อ้วกหลังจากออกมาจากกองอึม้าเหม็นๆเสียจริง และรถม้าก็หายจากไป เด็กชายหันหลังให้รถม้าและหันหน้ามาอีกทางหนึ่ง"เหอะ ยังไงก็ต้องได้มาที่นี่อยู่ดีสิน่า"และหันหน้าให้รั้วประตูโรงเรียน พร้อมกับเจ้ากาที่มาเกาะไหล่ ผมสีดำน้ำตาลเป็นประกายหลังจากถอดฮูดออก นัยตาต์สีแดงฉาน ตัดกับผิวสีขาวพูดขึ้น
"The magic school ชั้นมาแล้ว!"
นามของเด็กหนุ่มคนนั้นคือ คิไร
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ิ
ไงนักอ่านที่รักทุกๆโคนนนนนนนนนนนน เราแต่งเรื่องนี้ไว้นานแสนนานแต่เพิ่งมาลง ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณแฟนคลับทุกๆคนเลยยยย และเม้นแรกของคุณLuhanexol เย้ ก็ขอบคุณนะคะ(เห็นเม้นแรกนี่ดีใจวิ่งอ้อมบ้าน อิอิ)
ด้วยกำลังใจนี้ เราจะแต่งเรื่องสนุกๆให้อ่านเยอะๆเลย รักทุกคนเบย จุ๊ฟๆ//อ๊ากกกกกกกกก โดนตรบบบบ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ิ
ไงนักอ่านที่รักทุกๆโคนนนนนนนนนนนน เราแต่งเรื่องนี้ไว้นานแสนนานแต่เพิ่งมาลง ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณแฟนคลับทุกๆคนเลยยยย และเม้นแรกของคุณLuhanexol เย้ ก็ขอบคุณนะคะ(เห็นเม้นแรกนี่ดีใจวิ่งอ้อมบ้าน อิอิ)
ด้วยกำลังใจนี้ เราจะแต่งเรื่องสนุกๆให้อ่านเยอะๆเลย รักทุกคนเบย จุ๊ฟๆ//อ๊ากกกกกกกกก โดนตรบบบบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น