คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : In Santa Café
5
In Santa Café
[Poki Talk]
ตอนนี้ฉันเป็นห่วงคริสจะแย่อยู่แล้ว ทำยังไงดี จริงสิโทรศัพท์
ฉันยิบโทรศัพท์แล้วกดไปที่เบอร์ที่พิมพ์ว่า My dear แต่กิระก็คว้าเอาโทรศัพท์ฉันไป แล้วกดตัดสายทิ้ง และปิดเครื่องด้วย T^T
“เธอคิดจะโทรหาไอคริสหรอ”
“ใช้...”
“เป็นห่วงมันมากหรือไง”
“ห่วงสิ นั้นเพื่อนฉันทั้งคน”
“...”
“แฟนๆๆๆ แฟนทั้งคน” กิระหักพวงมาลัยมาจอดหน้าร้านที่ชื่อว่า อะเดล เป็นร้านขายของแบรนด์เนมทุกชนิด ทุกยี่ห้อ
“ฉันจะต้องทำยังไงเธอถึงจะเปลี่ยนใจมารักฉัน” กิระถามขึ้นพลางหันมาเอานิ้วมาลูบที่หน้าของฉัน ใบหน้าของแสดงสีหน้าที่แสดงให้เห็นว่า เขาต้องการความรักจากฉันมากแค่ไหน ในขณะเดียวนั้น ใจฉันก็เต้นตุบๆ เหมือนจะหลุดออกมา แฮ่ๆๆ จะทำไงดี หัวใจมันทรยศ “ลงจากรถเถอะ เรามีเรื่องต้องทำ” -*- ถึงคราวจะดีก็ดีจนฉันใจหาย ถึงคราวจะเลวก็เลวซะจนอยากฆ่า นั้นมันคนประเภทไหนกัน
แต่ถึงเขาจะพูดดีแค่ไหนฉันก็ไม่ลง กิระเลยเดินมาเปิดประตูแล้วลากฉันลงจากรถ -*- (ปรับตัวไม่ทัน) แล้วพาฉันเดินเข้าร้านอะเดลไป
“สวัสดีคะ อะเดลยินดีต้อนรับคะ” พนักงานคนขายคนหนึ่ง ทักขึ้น
“ผมต้องการให้คุณ แปลงโฉมผู้หญิงคน ตามที่คุณเห็นว่าดี”
“คะ”
“-0-“ ฉันหันมามองกิระ แต่กิระไม่สนใจแม้แต่น้อย ทำเหมือนไม่มีฉันอยู่ตรงนั้น
ผ่านไปนานหลายชั่วโมงพี่พนักงาน สามถึงสี่ คนก็วุ้นวายกับการเลือกเสื้อผ้า รองเท้า เครื่องประดับ ทรงผม และการแต่งหน้า ให้ฉัน รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตุ๊กตายังไงยังงั้นแน่ะ
“เรียบร้อยคะ” พี่พนักงานพาฉันออกมาสู่สายตาของกิระในชุดราตรีสีขาว เกาะอก ผูกโบว์ด้านหน้า ด้านหลังเป็นเชือกไขว้สลับกันไปมา กระโปรงยาวแค่ขาอ่อนของฉันเป็นลายดอกกุหลาบ รองเท้าส้นเข็มสูงประมาณสองนิ้ว สายรัดรองเท้าประดับด้วยคริสตัลเม็ดเล็กๆเต็มไปหมด ส่วนผมนั้นตัดหน้าม้าข้างหน้า ผมที่เหลือถูกนำไปดัดเป็นลอน ให้มันฟูอยู่บนหัวของฉัน ผมที่ยาวเกินไปก็มัดข้าง เอามาพาดบ่าข้างซ้ายของฉัน แอบมีมงกุฎเสียบไว้ด้วย กำไลข้อมือ ตุ้มหู และสร้อยคอประดับด้วยเพชรเม็ดเล็ก สวยงาม ดุไม่หรูหราโอ่อ่ามาก
ฉันเดินออกมาด้วยท่าทีเขินอาย ก็ฉันไม่เคยใส่กระโปรงสั้นขนาดนี้นี่น่าและนี้เป็นการแต่งตัวที่ฉันคิดว่าสวยที่สุดเท่าที่ฉันใส่มา -///- กิระหันมามองหน้าฉัน และเขาก็ไล่สายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่สีหน้าของเขายังคงนิ่งเช่นเดิม ฉันไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเขาคิดอะไรอยู่
กิระลุกขึ้นและจับมือฉันไม่เกาะแขนของเขาไว้ ฉันกำลังจะดึงแขนออก แต่เขาก็จับไว้
“ฉันพยายามที่จะไม่ทำให้เธอขายหน้าที่สุดรู้มั๊ย” กิระกระซิบที่ข้างหูของฉัน ฉันเลยจำเป็นต้องเกาะแขนของเขาจนฉันขึ้นรถไป
กิระจอกรถหน้าร้านซานต้า ซึ่งเป็นร้านของพวกไฮโซเขามักจะมากัน ฉันรู้มาแค่นั้น ฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งเดินมารับรถไปจอดไว้ที่จอดรถ กิระก้มมองลอดกระจกรถมามองที่ฉัน
“จะไม่ลงใช้มั๊ย”กิระถาม
“...”
“1...2...” เขายังไม่ทันนับสาม ฉันก็เปิดประตูรถลงมา กิระยังคงจับเอามือฉันไปเกาะที่แขนของเขา “ถ้าทำตัวดี จะมีรางวัลให้”
“ฉันต้องการแค่กลับไปหาคริสเดี๋ยวนี้”
“ฉันจะยังไม่ปล่อยเธอไปตอนนี้”
“ทำไมนายถึงต้องทำกับฉันแบบนี้”
“เหตุเพราะฉันต้องการให้เธอรักฉัน”
“มันต้องมีอย่างอื่นอีกแน่นอน”
“ฮึฮึ อะไรละ”
“ฉันจะรู้มั๊ย”
“งั้นก็เงียบไป” นี้มันผู้ชายประเภทไหนเนี๊ยะ ตอนนี้ฉันรู้สึกอยากร้องไห้มากที่สุด แม่จ๋า หนูควรจะทำยังไงดี ผู้ชายคนนี้น่ากลัวเหลือเกิน
เราทั้งสองคนเดินเข้าไปในร้านซานต้า ข้างในเต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่แต่งตัวดูดีมีชาติตระกูล มีบางคนที่ฉันเคยเห็นในทีวีด้วย
“หวัดดี อากิระ” ชายรูปร่างสง่างามเดินเข้ามาทัก
“หวัดดี”
“เอ๊ะ! แล้วนี้ใครกัน หน้าคุ้นๆจัง” ชายคนนั้นชี้มาที่ฉัน
“^^ แฟนผม”
“ชื่ออะไรหรอ”
“โปกิ”
“โปกิ... ใช้น้องไอโชกิกับโทกิหรือป่าว”
“รู้จักพี่ฉันได้ยังไง” ฉันถามขึ้น
“อะไรกันเป็นพี่น้องกันจริงรึเปล่าเนี๊ยะ ก็ไอโชกิเป็นนักวาดรูปที่ดังมากๆ เลยรู้รึป่าว รูปที่มันวาดแต่ละรูปราคาล้านขึ้นทั้งนั้น ส่วนไอโทกิเป็นเจ้าของร้านอะเดล ร้านที่ขายของแบรนด์เนมมากที่สุดไง -*- วันนี้ไอโชกับไอโท ก็มานิ” ฉันหันไปมองกิระ แต่เขาก็ยังทำหน้านิ่ง
ทำไมพวกพี่ๆไม่เคยบอกฉันเรื่องนี้เลย อะไรกันเนี๊ย ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอกนิยายเลย
“ทุกๆคนครับ ตอนนี้ อากิระ เคนมูจิ มาถึงงานแล้วครับ เอ๊ะ! เหมือนควงสาวน้อยน่ารักที่ไหนมาด้วยเนี๊ย อย่างนี้ต้องเชิญบนเวทีด้วยนะครับ” กิระจับมือฉันขึ้นไปบนเวที ฉันพยายามหลบสายตาผู้คนจำนวนมาก แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะฉันกลัวจะเจอพี่โทกิและพี่โชกิ แต่สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นใครคนหนึ่งเข้า ‘คริสตัล’ นี้น่า และผู้ชายทั้งสองคนที่ยืนข้างๆ ก็คือพี่ๆของฉันเอง ฉันได้แต่ยืนตะลึงอยู่อย่างนั้น พี่ๆของฉันก็มองมาที่ฉันด้วยสายตางงงัน
“ครับ” กิระพูด
“สาวน้อยคนนี้ใครหรอครับ”
“แฟนผมครับ” ฉันหันไปมองกิระ แต่สายตาของเขากำลังมองใครคนหนึ่งอยู่ ฉันมองตามสายตาของกิระไป ก็พบว่าเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาสวยมาก แล้วเขาก็ดึงตัวฉันไปจูบโชว์สายตาผู้คน บนเวที OxO ใจฉันเต้นตึกตัก หน้าแดง
“เธอไม่ได้ชอบฉันไม่ใช้หรอ แล้วหน้าแดงทำไม” กิระกระซิบหูฉันแค่นั้นเขาก็ทิ้งฉันไว้คนเดียวบนเวที ส่วนกิระนะหรอ เดินลงไปแล้ว! แล้วฉันจะอยู่ทำไมละ
ฉันรีบเดินลงมาหาคริสและพี่ๆ ของฉันทันที คริสมองฉันด้วยสายตาที่เป็นห่วงมาก
“โปกิ แกเป็นแฟนกับไอนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่” พี่โชกิถาม
“เขาไม่ได้เป็นแฟนมันนะ มันเออๆออๆ คนเดียวTT”
“แกซวยมากรู้มั๊ย” พี่โทกิสวนกลับ “ไอนั้นนะ เจ้าชู้ตัวพ่อเลยน่ะ ตั้งแต่เลิกกับอะดีน่านะ”
“0-0”
“ผมว่าเราอยู่ในงานจนจบเถอะ จะได้รู้ว่าคราวนี้กิระมันจะทำอะไรอีก” อะไร?? คืออะไร ทำไมฉันไม่รู้เรื่องคนเดียว “โปกิ แต่เธอยังเป็นแฟนฉันอยู่ใช้มั๊ย” คริสถาม
“ห๊ะ เป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่” พี่โทกิถาม
“เมื่อนั้นแหละ ว่าแต่พี่เถอะ ทำไมไม่บอกอะไรน้องคนนี้บ้างเลยละ”
“กะจะบอกอยู่ แต่รอให้ 18 ก่อน จะได้ไม่เจอเรื่องแย่ๆ แต่ตอนนี้ก็รู้แล้วนิ แฮะๆ” ดีเสียจริงพี่ชายฉัน
ความคิดเห็น