ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 1 :: นายหน้าหวาน [50%]
ฉันเดินจนสังขารแทบพังมาหยุดอยู่หน้าอาคารเรียน เพราะกระเป๋าสองใบนี่มันหนักอย่างกับมีอิฐนับร้อยก้อนอยู่ในนั้น
อาคารสีขาวสูง 5 ชั้น มีต้นไม้ห้อยอยู่บางจุด สวยจริงๆ *0*
'ว่าแต่ว่า ฉันต้องไปรายงานตัวตรงไหนเนี่ย ?'
ฉันหันซ้ายหันขวาก็ไม่เห็นจะมีป้ายบอกเลยว่าห้องฝ่ายทะเบียนอยู่ตรงไหน = =
"นี่ นายน่ะ"
ฉันหันไปมองเจ้าของเสียงหวาน ที่หน้าก็หวานไม่แพ้เสียงตัวเอง
เขายืนพิงกำแพงไขว่ขาอยู่ใกล้ๆทางเข้าอาคาร พลางมองหน้าฉันด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"มีอะไรเหรอ?" ฉันถามกลับไป
"นักเรียนใหม่เหรอ?" นายหน้าหวานถามด้วยน้ำเสียงเรียบอย่างกับจอ LCD พร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
"ใช่.. เอ้อ! นายพอจะรู้มั้ยว่าห้องฝ่ายทะเบียนอยู่ตรงไหน"
"..ตามฉันมา"
หมอนั่นดันตัวเองออกจากกำแพงก่อนจะเดินนำฉันเข้าไปในอาคาร จนไปหยุดอยู่หน้าห้องที่่มีป้ายไม้แขวนอยู่
เีขียนว่า 'ห้องฝ่ายทะเบียน'
"ขอบคุณ"
"ไม่เป็นไร" เด็กหนุ่มเจ้าของใบหน้าหวานหันหลังเพื่อจะเดินออกจากอาคาร
"เดี๋ยว!"
ฉันตะโกนเรียก เขาหยุดเดิน แล้วเอี้ยวคอมาเล็กน้ิอย สงสัยจะขี้เกียจหันทั้งตัว = =
"นายชื่่ออะไร..?"
"..เร็น" เขาตอบสั้นๆและเดินต่อไป.. ฉันได้แต่มองตามหลังเขาด้วยสายตางงๆ ปนหื่น -/- (เกี่ยว?)
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาอ้อยอิ่ง ฉันควรจะเข้าไปรายงานตัวในฐานะนักเรียนใหม่ของนิวเอพสัน !!
ก๊อกๆๆ !
"เชิญครับ" สิ้นเสียงของชายที่อยู่ในห้อง ฉันก็เปิดประตูเข้าไปพบกับชายในชุดสูทอายุสัก 40 เห็นจะได้
ฉันก้าวเข้ามาในห้องพลางก้มหัวเป็นเชิงเคารพก่อนจะปิดประตูแล้วไปนั่งที่เก้าอี้ด้านหน้าโต๊ะทำงาน
"นักเรียนใหม่ใช่ไหมหนู" ชายผู้น่าจะเป็นผอ.ถามด้วยรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตร
"ใช่ ค่..เอ่อ ครับ"
"กรอกใบประวัตินี้ด้วยนะครับ" ผอ.ยื่นใบประวัติให้ ฉันอ่านผ่านๆตาก่อนจะลงมือขีดเขียนประวัติลงไป
"เสร็จแล้วครับ"
ฉันยื่นใบประวัติให้ ท่านหยิบไปอ่านสักครู่ก่อนจะเดินไปที่ชั้นหนังสือแล้วกลับมานั่งที่เดิมพร้อมกับแฟ้มหนาเตอะในมือ ผอ.เปิดแผ่นในแฟ้มไปมาอย่างชำนาญ จนกระทั่งเปิดเจอสิ่งที่ท่านหาอยู่
"โรเซ่ใช่ไหม ห้องเรียนคือห้องสอง หอพักอยู่ห้องหนึ่งนะ"
"ขอบคุณครับ" ฉันกล่าวขอบคุณพร้อมกับยิ้มให้ ก่อนจะทำความเคารพแล้วเดินออกจากห้องไป
'ห้องสองงั้นเหรอ? ห้องเดียวกับคนที่ชนเราเมื่อเช้านี่..' ฉันคิดในใจ แต่แค่นึกถึงหน้าเขาก็ทำให้ฉันแทบบ้า > <
แต่.. ทำไมฉันฟุ้งซ่านแบบนี้นะ. ตอนนี้ฉันเป็นผู้ชาย! ไม่ได้ๆ ไม่คิดอะไรทั้งนั้น! T T
ฉันเดินขึ้นบันไดไปชั้นสองเพื่อที่จะมองหาห้องเรียนของตัวเอง
ต่อไปนี้ชีวิตฉันจะออกมารูปแบบไหนกันนะ..
อาคารสีขาวสูง 5 ชั้น มีต้นไม้ห้อยอยู่บางจุด สวยจริงๆ *0*
'ว่าแต่ว่า ฉันต้องไปรายงานตัวตรงไหนเนี่ย ?'
ฉันหันซ้ายหันขวาก็ไม่เห็นจะมีป้ายบอกเลยว่าห้องฝ่ายทะเบียนอยู่ตรงไหน = =
"นี่ นายน่ะ"
ฉันหันไปมองเจ้าของเสียงหวาน ที่หน้าก็หวานไม่แพ้เสียงตัวเอง
เขายืนพิงกำแพงไขว่ขาอยู่ใกล้ๆทางเข้าอาคาร พลางมองหน้าฉันด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"มีอะไรเหรอ?" ฉันถามกลับไป
"นักเรียนใหม่เหรอ?" นายหน้าหวานถามด้วยน้ำเสียงเรียบอย่างกับจอ LCD พร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
"ใช่.. เอ้อ! นายพอจะรู้มั้ยว่าห้องฝ่ายทะเบียนอยู่ตรงไหน"
"..ตามฉันมา"
หมอนั่นดันตัวเองออกจากกำแพงก่อนจะเดินนำฉันเข้าไปในอาคาร จนไปหยุดอยู่หน้าห้องที่่มีป้ายไม้แขวนอยู่
เีขียนว่า 'ห้องฝ่ายทะเบียน'
"ขอบคุณ"
"ไม่เป็นไร" เด็กหนุ่มเจ้าของใบหน้าหวานหันหลังเพื่อจะเดินออกจากอาคาร
"เดี๋ยว!"
ฉันตะโกนเรียก เขาหยุดเดิน แล้วเอี้ยวคอมาเล็กน้ิอย สงสัยจะขี้เกียจหันทั้งตัว = =
"นายชื่่ออะไร..?"
"..เร็น" เขาตอบสั้นๆและเดินต่อไป.. ฉันได้แต่มองตามหลังเขาด้วยสายตางงๆ ปนหื่น -/- (เกี่ยว?)
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาอ้อยอิ่ง ฉันควรจะเข้าไปรายงานตัวในฐานะนักเรียนใหม่ของนิวเอพสัน !!
ก๊อกๆๆ !
"เชิญครับ" สิ้นเสียงของชายที่อยู่ในห้อง ฉันก็เปิดประตูเข้าไปพบกับชายในชุดสูทอายุสัก 40 เห็นจะได้
ฉันก้าวเข้ามาในห้องพลางก้มหัวเป็นเชิงเคารพก่อนจะปิดประตูแล้วไปนั่งที่เก้าอี้ด้านหน้าโต๊ะทำงาน
"นักเรียนใหม่ใช่ไหมหนู" ชายผู้น่าจะเป็นผอ.ถามด้วยรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตร
"ใช่ ค่..เอ่อ ครับ"
"กรอกใบประวัตินี้ด้วยนะครับ" ผอ.ยื่นใบประวัติให้ ฉันอ่านผ่านๆตาก่อนจะลงมือขีดเขียนประวัติลงไป
"เสร็จแล้วครับ"
ฉันยื่นใบประวัติให้ ท่านหยิบไปอ่านสักครู่ก่อนจะเดินไปที่ชั้นหนังสือแล้วกลับมานั่งที่เดิมพร้อมกับแฟ้มหนาเตอะในมือ ผอ.เปิดแผ่นในแฟ้มไปมาอย่างชำนาญ จนกระทั่งเปิดเจอสิ่งที่ท่านหาอยู่
"โรเซ่ใช่ไหม ห้องเรียนคือห้องสอง หอพักอยู่ห้องหนึ่งนะ"
"ขอบคุณครับ" ฉันกล่าวขอบคุณพร้อมกับยิ้มให้ ก่อนจะทำความเคารพแล้วเดินออกจากห้องไป
'ห้องสองงั้นเหรอ? ห้องเดียวกับคนที่ชนเราเมื่อเช้านี่..' ฉันคิดในใจ แต่แค่นึกถึงหน้าเขาก็ทำให้ฉันแทบบ้า > <
แต่.. ทำไมฉันฟุ้งซ่านแบบนี้นะ. ตอนนี้ฉันเป็นผู้ชาย! ไม่ได้ๆ ไม่คิดอะไรทั้งนั้น! T T
ฉันเดินขึ้นบันไดไปชั้นสองเพื่อที่จะมองหาห้องเรียนของตัวเอง
ต่อไปนี้ชีวิตฉันจะออกมารูปแบบไหนกันนะ..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น