Executional เมนูอาหารวันนี้<ยำNaruto+Reborn+One piece+บลีช>

ลำดับตอนที่ #4 : Pizzaกับตำรวจ

ตอนที่3

วิริยะผู้เป็นเจ้าของกิจการประกันภัยใหญ่ยักษ์ของประเทศไทย”วิริยะประกันภัย”

ซึ่งมีทั้งประกันภัยรถยนต์ ประกันอัคคีภัย ประกันภัยทางทะเลและขนส่ง ประกันภัยเบ็ดเตล็ด

และด้วยความทุ่มเทของเขาจึงทำให้บริษัทได้รับการจัดอันดับให้เป็นบริษัทประกันภัยที่น่าเชื่อถือที่สุด

(BrandAge2004-2009)

นอกจากนี้ยังมีบริษัทในเครือมากมายไม่ว่าจะเป็น

วิริยะซัพพลาย,วิริยะคาร์บอดี้ เซอร์วิส,วิริยะอินเตอร์กรุ๊ป

นอกจากหน้าที่การงานของวิริยะจะโดดเด่นแล้ว

ฐานะในครอบครัวของเขาก็หาได้น้อยหน้า เมื่อตอนนี้เขาต้องเป็นพ่อคนแล้ว

พ่อที่ต้องเลี้ยงลูกตามลำพังเพราะอุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อนที่ทำให้เขาเสียภรรยาไป....

การที่ต้องโหมทำงานอย่างหนักตามนโยบายที่ใช้โฆษณาบริษัทที่ว่า”ความเป็นธรรมคือนโบบาย”

ทำให้เขามีเวลาให้ลูกสาวของเขาน้อยลงทุกทีๆ จนในที่สุด ลูกสาวเขาก็กลายเป็นคนด้านชาไปในที่สุด

ลูกสาวของเขา...วิริยา

ปี๊นๆ!!

เสียงแตรรถยนต์ดังขึ้นหน้า คฤหาสน์หลังใหญ่

ปอน ปุย และตะวัน รีบวิ่งออกไปดูอาคันตุกะทันทีตามหน้าที่

แครอทเดินออกมาจากรถคันดังกล่าวด้วยมาดนิ่งๆเช่นเคย

ทันทีที่สายตาของปอนด์สบกับดวงตาเฉยชาสีทองของแครอท

เด็กหนุ่มก็ออกอาการ..

“เฮ้ย ไอ้คนเมื่อคืนนี่หว่า กุจะฆ่าเมิงงง”

ปอนด์ทำท่าจะกระโจนเข้าใส่Gmหนุ่มหน้าสวยหากแต่น้องรักทั้งสองล็อกเขาไว้

“ไม่ต้องมาจับกุไอ้พวกน้องเวร ทิ้งกุ!!!!”

“พี่ใจเย็นๆ!!”ปุยว่าก่อนตะวันจะเสริม

“ใช่ๆเพราะเดี๋ยวพี่จะไปโดดเขากระทืบอีกถ้าไปเจอเขาในเกม!!”

“ช่างหัวมัน ขอกระทืบมันก่อนโว้ยยยย!!”

ว่าแล้วปอนด์น้อยก็จ้องแครอทด้วยสายตาเคียดแค้น อาฆาต พยาบาท

ตรงกันข้ามกับแครอทที่มองปอนด์ด้วยสายตาเหมือนผู้ใหญ่มองเด็กที่ไม่รู้จักโต

“แกจะมาทำไมไอ้หน้าแต๋ว บ้านนี้ไม่ต้อนรับแก!!!”

“อ่อ..งั้นกลับกันเหอะชิลลี”แครอทว่าพลางหันไปทางรถที่จอดอยู่ วิศนะชะโงกหน้าออกมาตอบ

“เออ!”

“O_O”พลันสายตาของปอนด์มองใบหน้าดิบโหดโฉดเถื่อนของวิศนะ

หล่อOwo..ปอนด์น้อยนึก ใบหน้าโฉดของชิลลีกระชากใจน้องปอนด์อย่างแรง...เท่~...

ระหว่างนั้น ขณะที่ทั้งสองคนกำลังเตรียมออกรถเพื่อกลับไปทำงานต่อ...

“ปอดรึไง”เสียงประสานของเด็กสาวม.ต้นดังขึ้นทำให้ทั้งหนุ่มโหดและหนุ่มเฉยหันควับ

“คุณหนู~~~~”ทั้งสามหน่อเอ่ยพร้อมกันพลางกระโดดกอดขาวิริยาที่เดินมากับปลาอย่างห่วงแหน

“ถามลูกน้องเธอสิ”แครอทว่าก่อนวิริยาจะมองหน้าทั้งสาม

“เปิดประตู”ปอนด์น้อยรีบกุลีกุจอไปเปิดทันทีที่ได้คำสั่ง

//รีโมตมันก็มีทำไมไม่ใช้//วิริยาคิด

“หล่อ~เท่~”ปอนด์งึมงำพลางลากประตูที่หนักแสนหนัก ตาก็จ้องหนูพริกมิวางตา

ทางด้านหนูพริกพอถูกจ้องก็รู้สึกตะหงิดๆ ว่า...กุมีสามตารึไงว่ะ จ้องกุทำไม...

การเปิดประตูที่แสนจะเชื่องช้าของหนูปอนด์ทำให้วิริยาชักรำคาญ

“ตะวัน ไปช่วยมันหน่อย ”วิริยาเอ่ยสั่ง...

“ไม่เป็นไรคร้าบ~คุณหนู~”ว่าแล้วปอนด์น้อยก็ลากประตูอย่างช้าๆ ต่อไปและพอตะวันจะเข้าไปช่วย..

“หลบไปไอ้น้องเวร~”ถึงแม้จะเป็นเสียงด่าแต่มันก็ฟังดูเหมือนกับเคลิบเคลิ้มอะๆไรสักอย่าง...

ไม่นาน(รึป่าว)วิศนะกับแครอทก็เข้าไปในตัวบ้านของวิริยา

และทั้ง2ก็เจอกับกานดานั่งรออยู่แล้ว

“อ้าว~พี่!!!!!OoO”

“อ้าว~ไอ้น้องเวร”วิศนะว่าเสียงนิ่ง

หนูปอนด์เห็นดังนั้นก็เข้ามามีส่วนร่วมทันที

“อ้าว~พี่คุณกานดาเหรอ”หนูปอนด์ว่าพลางเข้าไปตีซี้กานดา

“ที่เชิญมาวันนี้...ก็เพราะว่า...”

ตึง!!

“มีเกมให้เล่นน่ะ”วิริยากล่าวหลังจากโยนเกมทอยเต๋าขนาดมินิสนามฟุตบอลลงบนพื้น

วิศนะกับแครอทมองหน้ากันประมาณว่า “ทำไมกุจะต้องมาเล่นกับเด็กปัญญาอ่อนแบบนี้ด้วยฟ่ะ”

“นี่ตัวหมากของนายสองคน~”ว่าแล้ววิริยาก็หยิบตัวหมากธรรมดาๆ ให้แครอทกับชิลลี

“แต่ของชั้นใช้ตัวนี้”วิริยาหยิบตุ๊กตากระต่ายที่แย่งแครอทซื้อมาเมื่อวันพลางยักคิ้วให้

แครอทรู้สึกอยากตบวิริยาอย่างรุนแรงหากแต่ชิลลีล็อกไว้

“แกจะทำอะไรคุณหนู!”ทาสรับใช้ผู้ซื่อสัตย์ทั้ง3ร้องก่อนวิริยาจะมองหน้าทั้งสามแล้วชี้ไปที่ประตู

“ใจเย็นๆ”ชิลลีว่าก่อนปลาน้อยจะเอ่ยขึ้นว่า

“ปอดล่ะซี้~”

“เฮ้ย! ว่าไงนะ”ชิลลีที่เมื่อครู่เป็นฝ่ายห้ามเตรียมกระโดดตันหน้ามัจฉาแต่ก็ได้

แครอทห้ามเอาไว้เสียก่อน พวกปอนด์เมื่อโดนกระต่ายชี้นิ้วไล่ก็ไปนั่งปลูกเห็ดอยู่หน้าห้อง

“มันก็แค่เกมทอยเต๋าธรรมดา พวกGMปอดแหกจัดถึงขนาดไม่ยอมเล่นกับพวกเราเชียวเหรอ...”

“ใครบอกเธอ”แครอทกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ ตอนนี้GMทั้งสองเดือดปุดๆ ทั้งคู่...

//ทำไมตูต้องมาอยู่ตรงนี้ด้วยว้าT^T...//กานดาคิดในใจ

.......................

“5 แต้ม..”มัจฉาพูดหลังจากที่วิริยาทอยลูกเต๋า

เจ้าของใบหน้าตายๆ นั้น หยิบตุ๊กตากระต่ายขึ้นมาก่อนชะงัก

เมื่อช่องที่ต้องเดินไปเป็นช่องเดียวกับที่ตัวหมายของแครอทวางอยู่...

ป้าบ!!!

หนูต่ายวางตัวหมากทับลงไปอย่างรุนแรงโดยมิอาจทราบว่าเป็นความสะใจในอารมณ์หรือเปล่า...

การกระทำดังกล่าทำให้เจ้าของนัยน์ตาสีทองกร้าวมองเข้าไปในดวงตาของกระต่ายน้อยจอมขี้เล่นอย่างดุดัน

“ตาผมๆ”กานดาว่าก่อนเอื้อมมือไปหยิบลูกเต๋าที่อยู่กลางดงสมรภูมิ

6 แต้ม...

“เย้!!!”

กานดาร้องก่อนหยิบตัวหมากขึ้นมา...หากแต่ที่ช่อง”6”นั้นกลับมีข้อความชวนน่าสังเวทอยู่

กลับไปจุดเริ่มต้น...

“T_T”

“ส่งมาไอ้น้องเวร”วิศนะว่ากานดานั่งสลดเพราะกลับไปจุดเริ่มต้นครั้งแล้วครั้งเล่า ชิลลีหยิบลูกเต๋า

ก่อนใช้นิ้วดีดเบาๆ ลูกเต๋าลอยขึ้นไปในอากาศและตกลงมาใส่หัวตุ๊กตาปลาที่นอนแอ้งแม้งอยู่ในช่องของตัวเอง

“- -^”<<<มัจฉา

“- _,-”<<<วิศนะ

วิศนะเดินนำมัจฉาไปก่อนมัจฉาจะหยิบลูกเต๋ามาทอยต่อ...ช่องเดียวกับชิลลี..

ป้าบ!!!

มุขเก่าเล่าใหม่ มุขเดียวกับวิริยา ตุ๊กตาปลาทับป้าบลงบนตัวหมากของชิลลี...

อะไรของมันว่ะ- -^^^...ไอ้2ตัวนี้มันต้องการสื่ออะไรให้เขาทั้ง2เข้าใจหรือเปล่า!?

แครอทหยิบลูกเต๋าขึ้นมาแล้วทอยอีกครั้งซึ่งก็เดินหน้าไป 3 ช่อง

วิริยาทอยบ้าง..2 ช่อง

และกานดาก็..6...

“T_T...”

ผัวะ!!
.
และเมื่อตาของแครอทเวียนมาถึง

เจ้าตัวก็คว้าลูกเต๋าปาใส่หัวตุ๊กตากระต่าย ทำให้ตุ๊กตาตัวนั้นล้มทับไปบน

ตัวหมากของแครอทที่นำหน้าอยู่ 1 ช่อง วิริยามองหน้าแครอทพลางยิ้มนิดๆ อย่างมีเล่ห์ใน...

ตรงข้ามกับแครอทที่วันนี้มาดนิ่งๆของเขาต้องเสียท่าให้กับความขี้เล่นของกระต่ายน้อย

ใบหน้าแดงเรื่อ ปรากฏขึ้นมาเร็วพอๆกับตอนที่มันหายไป

....................

“เฮ้อ...ปล่อยเจ้าพวกนั้นไว้กับคุณหนูจะดีเหรอ”

ปอนด์ว่าส่วนตะวันกับปุยก็มองไปที่ห้องที่คุณหนูวิริยาสถิตอยู่

“ยัยปลาบ้าเธอจะตามชั้นอีกนานไหม!!!”

“ใครตามเล่า! นายนั่นล่ะมากดชั้น!”

“พี่คับ ของผมหกอีกแล้วT^T”

“เรื่องของแก!!”เสียงแหกปากโวยวายของวิศนะและมัจฉาดังถึงหน้าบ้าน

“แล้วเธอมากดชั้นทำไมล่า!!!!!!”

“=[]=!!!”<<<ปอนด์

“OwO”<<<ตะวัน

“O_______o”<<<ปุย

“พี่คับๆ พี่ว่าพวกคุณหนูเขาเล่นอะไรกันอะคับOvO”ตะวันถามเสียงแอ๊บแบ้ว

“พี่ว่ารีบไปดูคุณหนูดีกว่า!! คุณหนู!!!!”ว่าแล้วปอนด์ก็จรลีไปหาคุณหนูทันที

ทันทีที่ไปถึงหน้าห้องพวกเขาก็ได้ยินเสียงโวยวายอีก

“ยัยกระต่ายบ้าชั้นเหนื่อยแล้วนะ!”

“นายอยู่ข้างล่างเองนี่”

“แล้วใครใช้ให้เธออยู่ข้างบนเล่า!!”

“คะ...คุณหนูคร้าบบ”ปอนด์เรียกเสียงอ่อย..

“ออกไป!!!!”วิริยาสั่งเสียงลั่น

“คุณหนู!T_T”

บรรยากาศในห้อง..

“หก...T_T”กานดาเศร้าโศกเสียใจกับเลขหกของตัวเองทางด้านมัจฉาและวิศนะก็กดกันไปกดกันมา

เฉกเช่นเดียวกับแครอทและวิริยาที่จ้องหากันแบบอยากกินเลือดกินเนื้อ...

กานดาที่สิ้นหวัง เหลือบมองช่องที่หกราวกับจะสิ้นใจก่อนจะสังเกตเห็นตัวอักษรเล็กๆ ซึ่งอ่านได้ว่า

“กลับไปจุดเริ่มต้น20ครั้งเข้าเส้นชัยโลด”

“Owo”สีหน้าของกานดาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นฝ่าเท้าทันที

เจ้าตัวหยิบหมากของตนกระโจนพุ่งข้ามปลาและกระต่าย-พริกและแครอท ไปยังเส้นชัยทันที

“เฮ้ยอะไรว่ะ!!!”วิศนะหันไปมองน้องชายตัวแสบตาเขียว

“แล้วอะไรละฮะพี่ OwO”เจ้ากานดายังคงยิ้มระรื่นน่าถีบยิ่งนัก

“แกเข้าเส้นชัยได้ไงฟ่ะ”วิศนะถามเสียงอาฆาตตามมาด้วยสายตาของแครอทวิริยาandหนูปลาที่มอง

เขาด้วยสายตาสุดแสนเป็นมิตรอย่างที่สุด

“ก็ดูช่องที่หกดีๆ สิคับOvO”เจ้ากานดายังคงยิ้มระรื่นก่อนทุกคนจะไปมุงกันที่ช่องหก..

“เอาเป็นว่า...กองกำลังต่อต้านGMของพวกเราชนะ”มัจฉาว่าโดยมีวิริยาพยักหน้าสนับสนุน

“และใครแพ้ต้องเลี้ยงพิซซ่า”วิริยากล่าวและมัจฉาก็พยักหน้าเห็นด้วยตาม..

“เออ!ก็ได้ว่ะ”แครอทกล่าวอย่างหัวเสียแล้วลุกขึ้นคว้าโทรศัพท์บ้านวิริยากดเบอร์ 191

“สวัสดีครับ”เสียงจากปลายสายที่เพิ่งต่อเสร็จดังขึ้น

“ขอสั่งพิซซ่าครับ”แครอทพูดเสียงตายๆ

“ห๊า!!!คุณพูดอย่างงี้รู้ไหมครับว่าผมจะทำหน้ายังไง”

“หน้าฮาวายเอี้ยนครับ”ว่าแล้วแครอทก็วางสายโครมก่อนหยิบเงินออกมาว่าวางแปะไว้บนโต๊ะ

แล้วหันไปมองวิศนะเป็นเชิงว่าให้กลับกันได้แล้ว

“นี่...นายไม่บอกที่อยู่เขา เขาจะรู้ไหมน่ะ”กระต่ายน้อยร้องถาม

แครอทมองหน้ากระต่ายโรคจิตแล้วกระตุกยิ้มก่อนจะเอ่ยออกมาว่า

“เดี๋ยวเขาก็สืบกันเองละ”

พูดจบแครอทก็เดินจากไปอย่างมีลับลมคมในอย่างที่สุด..

ปัง~!

เสียงปิดประตูดังลั่น แครอทและวิศนะเสื้อผ้าหลุดลุยเพราะเพิ่งผ่านการทะเลาะกับเด็กมัธยมต้น

“เสร็จแล้วเหรอคับ”ตะวันถามเสียงใส

“เออ!”วิศนะกล่าวผิดกับแครอทที่ยิ้มแบบอารมณ์ดีผิดปกติ

“วันนี้มาฉลองกันดีกว่า กินพิซซ่าเดี๋ยวพี่เลี้ยง”ปอนด์กอดคอน้องทั้งสอง

ตามองตามวิศนะไปอย่างเงียบๆ และหลังจากนั้นนั้นไม่นานพิซซ่าก็มาถึง

“ใครสั่งพิซซ่า!”สามสหายที่รออยู่หน้าบ้านมองไปอย่างงงๆ พบ

รถตำรวจ 4-5 คันกับคนที่ใส่ชุดคอสเพลยตำรวจถือกล่องพิซซ่ามา

“พี่คับ เดี๋ยวนี่พนักงานส่งพิซซ่าเขาใส่ชุดนี้กันแล้วเหรอ”

“คงงั้นมั้ง”ปุยตอบตะวันปอนด์ก่อนจะเดินไปเปิดประตูรั้ว...

“เอาพิซซ่ามาส่งเหรอคับ”ปอนด์ถามก่อนตำรวจจะชูกุญแจมือ..

“มาจับมึงงงงงงงง~!!!!!!!”

“ว้ากกกกก~!!!!!!!!!!!!”

อีกด้าน..

“แครอทสั่งหน้าฮาวายเอี้ยนทำไมเขาส่งหน้าซีฟู๊ตมาหว่า...”วิริยาว่าพลางนั่งกินพิซซ่ากับมัจฉาต่อไป..