ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter-5 My face?
Chapter-5
Author: Ruri,Rinrin
Pairing:3318<Sasagawa Ryouhe x Hibari Kyoya>
Rate: PG-13
Warning: Yaoi
การเป็นครูนั้น สามารถเป็นได้ยาก คนเป็นครู ต้องมีความเมตตา เสียสละ และมานะเป็นอย่างมาก อีกทั้งต้องมีวิริยะในการสั่งสอนลูกศิษย์ มีความอดทน พยายาม และตอนนี้ดูเหมือนว่าฮิบาริ เคียวยะจะพยายามมีสองสิ่งที่ว่า อดทน..และพยายาม... เขากำลัง อดทนและพยายามที่จะไม่ฆ่าเจ้าสุดหูรูดตรงหน้าที่กำลังคัดตัวอักษรให้เค้าแบบเอาเป็นเอาตายมาได้สักพัก คนอย่างฮิบาริ เคียวยะที่ไม่เคยต้องรออะไร ตอนนี้กลับต้องรอ...
“คัดเสร็จแบบสุดหูรูดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”เสียงแหกปากดังเข้าโสตประสาทของประธานกรรมการระเบียบผู้หูผียิ่งกว่าใครเพื่อน กระดาษสีขาวโดนยัดเยียดใส่มือของฮิบาริซังผู้เป็นกรรมการระเบียบพร้อมกรรมการคุมสอบไปด้วยในตัวในตอนนี้ นัยน์ตาสีนิลกวาดดูกระดาษนั่นสองสามรอบก่อนขมวดคิ้วอีกรอบ แล้วตัดสินใจที่จะหยิบแว่นขึ้นมาใส่หวังว่าเจ้าสุดหูรูดนี่อาจจะเขียนตัวเล็กไปเขาเลยอ่านไม่ออกก็เท่านั้น
“...”คิ้วเรียวสวยขมวดน้อยๆ อย่างพยายามที่จะอ่าน...ใช่เขากำลังพยายาม แต่อย่างว่าคำว่าพยายามไม่ได้หมายความว่าจะสำเร็จนี่นา..จริงไหม?
...&!%@$#+^#%...
...บางทีควรดีใจที่เขาเห็นอย่างอื่นนอกจากตัวX ...
ฮิบาริ เคียวยะสรุปได้แน่แล้วว่าเจ้าของลายมือตรงหน้านั้นพยายามเขียนภาษาพาเซลอยู่แน่ๆ ขณะที่จะเงยหน้าขึ้นมาเฉ่งนั้น...
.
.
.
.
อะไรกัน..ลายมือเขามันอ่านยากขนาดนั้นเลยเหรอ ออกจะสวย!!!
คนสุดหูรูดคิดพลางมองใบหน้าสวยของประธานกรรมการระเบียบที่กำลังพยายามอ่านการคัดเลยมือที่ตนนั้นพยายามเขียนให้สวยที่สุดในโลก แน่นอนคนอย่างเขาถ้าต้องใจทำอะไรแบบสุดหูรูดแล้วไม่มีพลาดแน่นอน!!!!
เจ้าของใบหน้าสวยตรงหน้าขมวดคิ้ว เจ้าคนที่นั่งจ้องหน้าพลางขมวดคิ้วตามไปด้วย คนที่ทำหน้าที่ตรวจคำตอบ หยิบแว่นขึ้นมาสวมก่อนจ้องมองที่กระดาษที่เขาเขียนอีกครั้ง นัยน์ตาสีทองกวาดไปทั่วใบหน้าหวานเมื่อไม่มีสิ่งใดจะทำ ผิวขาวสีดุจงาช้างเรียบเนียนไร้ที่ติ ใบหน้าเรียวสวยได้รูป นัยน์ตาสีรัตติกาลคมสวยประกอบกับขนตาสีนิลขับความงามของดวงตาคู่สวยออกมาอย่างเหลือเชื่อ คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันราวกับไม่เข้าใจ จมูกได้รูปคม รวมทั้งเครื่องหน้าดูเหมาะสมราวกับจงใจปั่นแต่งขึ้นมาอย่างละเมียดละไม ดึงดูดเสียจนไม่อยากถอดถอนสายตาออกไป..อยาก..เข้าไป..ให้ใกล้กว่านี้..พลันเจ้าของดวงหน้าสวยเงยหน้าขึ้นมาจากกระดาษ ดวงตาสองคู่จดจ้องกับราวกับเสี้ยวเวลาหยุดอยู่ที่ตรงนั้น
“หน้านาย...สวยอย่างกับผู้หญิง..”
โครม!!!
ขาเรียวใต้กางเกงแสลคเหยียดสุดยันเจ้าสุดหูรูดลอยกระเด็นหวือไปอีกฟากอย่างน่าใจหายว่ามันจะตายไปเสียก่อนที่จะรับรู้ว่าตัวเองลายมือสวยแค่ไหน?
“เฮอะ!!”ร่างเล็กพ่นลมพรืดก่อนรีบหันหลังปิดประตูปัง ปล่อยคนที่โดนเตะหงายนอนเอ้งเม้งชมดาวต่อไป แต่แล้วอย่างที่ว่าไว้ แมลงนั้นเป็นสัตว์ตายยากจิงโจ้ก็เช่นกัน(?)
“เฮ้อ..อะไรกันเนี่ย เป็นคนเข้าใจยากสุดหูรูด!”
“เจ้าสัตว์กินพืชนั่น..”
..เสียงข้างในอก..มันไม่หยุดสักที..
“หน้านาย...สวยอย่างกับผู้หญิง..”
คำชมที่น่าโมโหพรรคนั้น...มันน่าขย้ำให้ตาย!!!!
....TBC....
อิรินมาต่อแล้วนะเค๊อะ...
สั้น..สั้นมากๆ..รินขอโทษ=A=..
ตอนนี้ที่โรงเรียนรินมีปัญหากับ***นิดหน่อยค่ะ
แต่ละเรื่องอัพค่อนข้างช้าขออภัยอย่างรุนแรง//ก้มหัวติดดิน
แต่รินจะพยายามปั่นค่ะ..
P.s.ท่านฮิแอบหวั่นไหวด้วยล่ะXD//โดนตบ
Author: Ruri,Rinrin
Pairing:3318<Sasagawa Ryouhe x Hibari Kyoya>
Rate: PG-13
Warning: Yaoi
การเป็นครูนั้น สามารถเป็นได้ยาก คนเป็นครู ต้องมีความเมตตา เสียสละ และมานะเป็นอย่างมาก อีกทั้งต้องมีวิริยะในการสั่งสอนลูกศิษย์ มีความอดทน พยายาม และตอนนี้ดูเหมือนว่าฮิบาริ เคียวยะจะพยายามมีสองสิ่งที่ว่า อดทน..และพยายาม... เขากำลัง อดทนและพยายามที่จะไม่ฆ่าเจ้าสุดหูรูดตรงหน้าที่กำลังคัดตัวอักษรให้เค้าแบบเอาเป็นเอาตายมาได้สักพัก คนอย่างฮิบาริ เคียวยะที่ไม่เคยต้องรออะไร ตอนนี้กลับต้องรอ...
“คัดเสร็จแบบสุดหูรูดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”เสียงแหกปากดังเข้าโสตประสาทของประธานกรรมการระเบียบผู้หูผียิ่งกว่าใครเพื่อน กระดาษสีขาวโดนยัดเยียดใส่มือของฮิบาริซังผู้เป็นกรรมการระเบียบพร้อมกรรมการคุมสอบไปด้วยในตัวในตอนนี้ นัยน์ตาสีนิลกวาดดูกระดาษนั่นสองสามรอบก่อนขมวดคิ้วอีกรอบ แล้วตัดสินใจที่จะหยิบแว่นขึ้นมาใส่หวังว่าเจ้าสุดหูรูดนี่อาจจะเขียนตัวเล็กไปเขาเลยอ่านไม่ออกก็เท่านั้น
“...”คิ้วเรียวสวยขมวดน้อยๆ อย่างพยายามที่จะอ่าน...ใช่เขากำลังพยายาม แต่อย่างว่าคำว่าพยายามไม่ได้หมายความว่าจะสำเร็จนี่นา..จริงไหม?
...&!%@$#+^#%...
...บางทีควรดีใจที่เขาเห็นอย่างอื่นนอกจากตัวX ...
ฮิบาริ เคียวยะสรุปได้แน่แล้วว่าเจ้าของลายมือตรงหน้านั้นพยายามเขียนภาษาพาเซลอยู่แน่ๆ ขณะที่จะเงยหน้าขึ้นมาเฉ่งนั้น...
.
.
.
.
อะไรกัน..ลายมือเขามันอ่านยากขนาดนั้นเลยเหรอ ออกจะสวย!!!
คนสุดหูรูดคิดพลางมองใบหน้าสวยของประธานกรรมการระเบียบที่กำลังพยายามอ่านการคัดเลยมือที่ตนนั้นพยายามเขียนให้สวยที่สุดในโลก แน่นอนคนอย่างเขาถ้าต้องใจทำอะไรแบบสุดหูรูดแล้วไม่มีพลาดแน่นอน!!!!
เจ้าของใบหน้าสวยตรงหน้าขมวดคิ้ว เจ้าคนที่นั่งจ้องหน้าพลางขมวดคิ้วตามไปด้วย คนที่ทำหน้าที่ตรวจคำตอบ หยิบแว่นขึ้นมาสวมก่อนจ้องมองที่กระดาษที่เขาเขียนอีกครั้ง นัยน์ตาสีทองกวาดไปทั่วใบหน้าหวานเมื่อไม่มีสิ่งใดจะทำ ผิวขาวสีดุจงาช้างเรียบเนียนไร้ที่ติ ใบหน้าเรียวสวยได้รูป นัยน์ตาสีรัตติกาลคมสวยประกอบกับขนตาสีนิลขับความงามของดวงตาคู่สวยออกมาอย่างเหลือเชื่อ คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันราวกับไม่เข้าใจ จมูกได้รูปคม รวมทั้งเครื่องหน้าดูเหมาะสมราวกับจงใจปั่นแต่งขึ้นมาอย่างละเมียดละไม ดึงดูดเสียจนไม่อยากถอดถอนสายตาออกไป..อยาก..เข้าไป..ให้ใกล้กว่านี้..พลันเจ้าของดวงหน้าสวยเงยหน้าขึ้นมาจากกระดาษ ดวงตาสองคู่จดจ้องกับราวกับเสี้ยวเวลาหยุดอยู่ที่ตรงนั้น
“หน้านาย...สวยอย่างกับผู้หญิง..”
โครม!!!
ขาเรียวใต้กางเกงแสลคเหยียดสุดยันเจ้าสุดหูรูดลอยกระเด็นหวือไปอีกฟากอย่างน่าใจหายว่ามันจะตายไปเสียก่อนที่จะรับรู้ว่าตัวเองลายมือสวยแค่ไหน?
“เฮอะ!!”ร่างเล็กพ่นลมพรืดก่อนรีบหันหลังปิดประตูปัง ปล่อยคนที่โดนเตะหงายนอนเอ้งเม้งชมดาวต่อไป แต่แล้วอย่างที่ว่าไว้ แมลงนั้นเป็นสัตว์ตายยากจิงโจ้ก็เช่นกัน(?)
“เฮ้อ..อะไรกันเนี่ย เป็นคนเข้าใจยากสุดหูรูด!”
“เจ้าสัตว์กินพืชนั่น..”
..เสียงข้างในอก..มันไม่หยุดสักที..
“หน้านาย...สวยอย่างกับผู้หญิง..”
คำชมที่น่าโมโหพรรคนั้น...มันน่าขย้ำให้ตาย!!!!
....TBC....
อิรินมาต่อแล้วนะเค๊อะ...
สั้น..สั้นมากๆ..รินขอโทษ=A=..
ตอนนี้ที่โรงเรียนรินมีปัญหากับ***นิดหน่อยค่ะ
แต่ละเรื่องอัพค่อนข้างช้าขออภัยอย่างรุนแรง//ก้มหัวติดดิน
แต่รินจะพยายามปั่นค่ะ..
P.s.ท่านฮิแอบหวั่นไหวด้วยล่ะXD//โดนตบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น