ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    <==* R e M e M b E r *==>> ค ว า ม ท ร ง จํ า สี จ า ง * *

    ลำดับตอนที่ #1 : สิ่ ง มี ชี วิ ต ที่ เ รี ย ก ว่ า ผู้ ช า ย ~

    • อัปเดตล่าสุด 29 พ.ย. 49






    เรื่องมีอยู่ว่า หน่า เพื่อนเรา ไปมีแฟนคนละโรงเรียน ชื่อว่าต้น เป็นรุ่นพี่
    ม.4

     

    พวกเราอยู่ ม.2 กัน ตอนนั้น ( ตอนนี้โตแล้ว ) หน่ามักจะงอนพี่ต้นเสมอๆ

     

    พี่ต้นต้องคอยโทรมาปรึกษาเราตอนดึกๆตลอด  ประมาณตี 1 -2 เกือบทุกวัน

     

    บางทีก็อยากจะบอกว่า เราง่วงแล้วนะ เราต้องไปโรงเรียน แต่เพื่อนเรามันทำ

     

    ปัญหาให้เค้านี่หว่า แล้วเราก้อนับถือพี่ต้นเหมือนพี่ชายคนนึงด้วย

     

    พี่ต้นเป็นนักร้องนำ วง ของโรงเรียนแห่งนึง ( คนละโรงเรียนกะพวกเรานะ )

     

     

     

    วันนึง พี่ต้นโทรมาหาเรา แล้วบอกกับเราว่า ช่วยคุยกับเพื่อนเค้าหน่อย

     

    เพื่อนเค้าอกหักมาจากผู้หญิงคนนึง ซึ่งเป็นดาวโรงเรียนของโรงเรียนที่เค้าอยู่

     

    แต่เมื่อไม่นานมานี้ ผู้หญิงคนนั้นกลับห่างเหินกันไป พอเข้าไปถามเค้าก็บอกว่า

     

    มีคนอื่นแล้ว ตอนฟังก้อน่าสงสารเหมือนกันอ่ะนะ จะบอกว่าไม่คุยด้วยก็คง

     

    ไม่ได้ เราไม่ใช่คนที่ชอบจะซ้ำเติมใคร แล้วพี่ต้นคือพี่ชายคนนึง เค้าขอร้องมา

     

    เราปฏิเสธไม่ได้ ตอนแรกก้อคุยแบบประชุมสาย เอาไปเอามา พี่ต้นบอกว่า จะ

    ไปคุยกับหน่าแล้ว เราก้อคิดว่า เออดี เราจะนอนแล้ว คุยจบๆไปซะที

     

    พอวางสายไป มีเบอร์ไม่คุ้นโทรเข้ามา สงสัยว่าเบอร์ใครวะ ??? เลยรับ

     

    มาขัดเวลานอนเอามากๆๆ เลยนะเนี่ย เห้ออ !! พอรับสาย เป็นเสียงผู้ชายพูด

     

    รู้เลย ว่าเป็นคนที่คุยกันเมื่อกี้ เราถามเค้าว่าทำไมหรอ เค้าบอกว่า คุยได้มั้ย

     

    เห้อ ! ก้อลองบอกว่าไม่ได้ดิ พี่ต้นดุตายเลย ก้อเลยบอกว่าได้มั้ง ( ใส่มั้งด้วย อิอิ )

     

    เค้าบอกว่า เค้าชื่อกราฟ อยู่ ม.4  ( โรงเรียนเดียวกับพี่ต้น ) เป็นนักกอล์ฟของ

     

    จังหวัด ( หรือโรงเรียนก็ไม่รู้นะ ) แล้วก็เป็นมือกลอง ของวงพี่ต้นอีกด้วย

     

     

     

    คุยไปคุยมา เค้าบอกว่าเค้าจะจีบเรา เราก้อคิด อ้าว ! ไหนบอกคุยเฉยๆไง

     

    เรายังไม่พร้อมที่จะมีใคร หรือรักใครเลยซักนิดนะ จีบยังไงก้อไม่ติดหรอก

     

    เราก้อเลยบอกเค้า เราไม่พร้อมที่จะมีใคร และก็ไม่อยากมีด้วย

     

    แต่ว่านะ สุดท้ายเค้าก็เอาจนได้ โทรมาตลอด จากเวลา วัน เป็น สัปดาห์ จาก

     

    สัปดาห์ เป็นเดือน จาก 1 เดือน ก็กลายเป็นหลายๆเดือน และแล้ว.......

     

     

     

    ไม่อยากจะเชื่อ จิตใจเราเริ่มหวั่นไหวมากๆ ไม่รู้เป็นไปได้ยังไง

     

    คนในห้องก็เริ่มล้อกันแล้ว เรื่องกราฟ เพราะ หน่า ตัวดี เอาไปประกาศซะทั่ว

     

    ขายหน้าชะมัด ! ( -////- ) อยากจะบอกว่าจริงๆแล้ว หน่ามันรู้จักกราฟก่อน

     

    พี่ต้นซะอีก ตอนแรกนึกว่ารู้จักพี่ต้นเลย เอาไปเอามา รู้จักกับคนนึงก่อน

     

    แล้วค่อยมารู้จักกับกราฟ แล้วค่อยมาพี่ต้น และแล้วก็รู้จักทั้งหมดกลุ่มเลย

     

     

     

    เราหวั่นไหวกับเรื่องของกราฟ เราไม่รู้ว่านี่คือความรักรึป่าว

     

    หรืออาจจะเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบก็ได้นะ เราไม่แน่ใจเลย ไม่แน่ใจมากๆ

     

    กราฟบอกรักเราแล้ว แต่เราไม่สามารถตอบได้ เราเลยบอกกราฟว่า

     

    กราฟรอเราได้มั้ย รอจนขึ้นม.4 ถึงตอนนั้น ถ้ายังมั่นใจว่ารักเรา ค่อยมาว่ากันอีกที

     

    กราฟตอบเราโดยไม่ลังเลซักนิด เราปลื้ม เราดีใจ เราคิดว่าเราโชคดี

     

    ที่มีคนรักเราจริงๆ แล้วก้อคอยเป็นห่วงตลอดเวลา แม้ว่าความสัมพันธ์

     

    ในตอนนั้น มันยังไม่เกินเลยไปมากกว่าพี่ชายน้องสาวก็ตามเหอะ

     

     

     

    และแล้วเรื่องทุกอย่างมันเปลี่ยนไป ! เปลี่ยนแบบ หน้ามือ เป็นหลังส้งตรีนเลย

     

    ก้อคือหน่าเลิกกับพี่ต้นเพราะเหตุผลบางอย่าง ที่เราไม่อาจจะรู้ได้

     

    แล้ววันนึงเราตัดสินใจจะบอกกับกราฟ ว่าเราอาจจะ ชอบก้อได้

     

    ยังไม่ทันที่จะเอ่ยปากเลย กราฟก้อพูดออกมาก่อน มันเป็นคำพูดที่เราจำได้ดี

     

    ไอ่หน่าเพื่อนเทออ่ะ สวยตายล่ะ ทำนิสัย งอนอยู่ได้ ต้นง้อก้อไม่ยอม

     

    ...... เราเงียบ เพราเราอึ้ง อึ้งมากๆ ไม่นึกว่าจะเป็นคนที่สามารถด่าผู้หญิงได้ขนาดนี้

     

    ยิ่งคนๆนั้นที่กราฟกำลังด่าอยู่ คือ เพื่อนของเราด้วยแล้ว.....เราอภัยให้ไม่ได้

     

    ไม่มีวัน !!!!! ในวินาทีที่เราต้องตัดสินใจเลือกความรักกับเพื่อน

     

    เราเลือกโดยไม่ลังเล เราเลือกเพื่อน แฟน น่ะหาเมื่อไหร่ ตอนไหนก้อได้

     

    แต่เพื่อนแท้น่ะ หายาก ไม่มีอีกแล้ว เราเลือกมิตรภาพของเรา เราไม่เสียใจที่ต้องทิ้ง

     

    อะไรบางอย่างที่เรารักเลย แม้ซักนิดเดียว จากวันนั้นเราโกรธกราฟ แต่

     

    กราฟก้อยังตามง้อเราตลอด เราไม่คุยด้วยเลย

     

     

     

    ในขณะเดียวกัน เพื่อนชายในห้องของเรา ก็ถามเราว่ากราฟเป็นใคร

     

    เราตอบไปว่า พี่ชาย.....เพื่อนถามเราว่า พี่ชายแน่นะ เราตอบว่า อือ....

     

    แล้วเค้าก็ลากเราไปหน้ากระดาน ตอนนั้นเป็นเวลาเย็นแล้ว เหลือเพื่อนไม่กี่คน

     

    แต่ละคนก็นั่งอ่านการ์ตูนกัน โดยไม่สนใจใคร เพื่อนเราบรรจงเขียนชื่อเรา

     

    ไว้บนกระดาน  เค้าชี้ไปที่ชื่อของเราบนกระดาน แล้วบอกว่า.....

     

    คนที่เค้าชี้อยู่นี้ เป็นคนที่เค้า รัก มาตลอด แล้วก็จะไม่ปล่อยให้เป็นของใครง่ายๆ

     

    เราอึ้ง และก้อเงียบ แล้วเค้าก็พูดมาว่า เป็นแฟนกันนะ

     

    ตอนนั้น หัวเราคิดเลยว่า เราจะต้องเสียเพื่อนไปอีกคนนึงใช่มั้ย เพราเราตอบได้เลยว่า

     

    ไม่ได้รักเค้าแบบนั้น......เราแบบเพื่อนที่ดี เราคิดว่าทำให้เค้าเกลียดไปเลยดีกว่า

     

    ที่เค้าจะมานั่งเสียใจทีหลังที่เราทำดีด้วย แล้วเหมือนให้ความหวัง

     

    เราตัดสินใจพูดว่า ใครชอบนาย เราไม่ค่อยจะชอบนายด้วยซ้ำ ไม่มีทางซะหรอก

     

    เค้ายืนนิ่งๆ เราเสียใจที่ทำร้ายใจเค้า แต่เราก็ต้องทำ เราไม่อยากทำร้ายจิตใจใครแบบ

     

    คนๆนั้น

     

     

     

     

     

    นับจากวันนั้น เราทำเป็นไม่รู้จักกราฟ แล้วก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย

     

    หน่าก็เลิกกับพี่ต้นด้วย แล้ว ตอนหลังเรามาถามเหตุผล

     

    ปรากฏว่า เหตุผลของ หน่าที่บอกกับเรา กับเหตุผลของพี่ต้น มันไม่ตรงกันซักคำ

     

    เราไม่รู้จะเชื่อใครดี แต่เราก้อต้องเชื่อเพื่อนเราสิ จริงมั้ย ?

     

    หน่าบอกว่า ระหว่างที่พี่ต้นคบกับหน่า พี่ต้นได้คบกับใครอีกคนที่อยู่โรงเรียนเดียวกัน

     

    ห้องเดียวกัน เค้าชื่อ ตาล เราไม่อยากจะเชื่อ แต่เราก้อเห็นพี่ต้นพูดเรื่องตาล

     

    ให้ฟังอยู่บ่อยๆ เราเลยคิดว่า......นี่แหละนะ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าผู้ชาย ( ส่วนมากหรือน้อยอันนี้ไม่รู้นะ )

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×