ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ` My Teacher คุณครูครับ ผมมีความรัก! {kyuhyun x hyukjae}

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 220
      1
      31 มี.ค. 55

    “คยูฮยอน.. เอาแต่เล่นเกมส์อีกแล้วนะลูก”

    “ครับ นิดหน่อยเองครับแม่” เสียงทุ้มตอบแบบผ่านๆ นิ้วมือยังคงรัวอยู่ที่แป้นพิมพ์ เสียงปล่อยพลังดังออกมาจากลำโพงทำเอาผู้เป็นแม่ส่ายหน้าอย่างเอือมระอา

    “ยังไงก็อย่าลืมทำการบ้านนะลูก”

    “ครับแม่”

    “ข้าวอยู่ในตู้เย็นนะลูก ถ้าหิวเมื่อไรก็มาอุ่นเอานะ”

    “ครับแม่”

    “แล้วก็.. อย่าลืมนัดพรุ่งนี้นะลูก”

    “ครับ..” 


    .. ตึ๊ง .. 


    หน้าต่างของโปรแกรมสนทนาออนไลน์เด้งขึ้นมา สายตาคมเหลือบไปดูชื่อสักพักแล้วตอบกลับอย่างรวดเร็ว



    - นางฟ้า ณ พื้นดิน – พูดว่า:
    *คยูฮยอนอา~ พรุ่งนี้เลิกเรียนพาไปกินไอศกรีมหน่อยสิ ได้ไหมคะ?
    - เมพกยู – พูดว่า :
    *ตอนเลิกเรียนผมมีนัดแฮะ
    - นางฟ้า ณ พื้นดิน – พูดว่า:
    *ว้า งั้นแย่เลยสิ แต่ซออยากไปนี่นา ไปด้วยกันนะๆๆๆๆๆๆๆ นะคะ นะค้า
    - เมพกยู – พูดว่า :
    *เพื่อซอฮยอนผมไปตามนัดสายๆก็ได้
    *แต่ต้องมีรางวัลนะ
    - เมพกยู – has signed out


    ชายหนุ่มยิ้มกรุ้มกริ่มถึงรางวัลที่จะได้จากเด็กสาวที่เพิ่งไปจีบมาหมาดๆ ดีกรีหนุ่มฮอตแห่งโรงเรียนที่สุดแสนจะเจ้าชู้เปลี่ยนแฟนเดือนละสองสามคนดังกระฉ่อนไปทั่ว แต่นั่นก็ไม่ทำให้สาวๆหวาดกลัว กลับมีคนอยากจะลองคบและอยากจะสะกดใจเขาอยู่เป็นจำนวนไม่น้อย

    ‘หัวข้อ : นัดพบ
    ที่ร้าน Milky way ข้างโรงเรียนมัธยมโซลเวลา 17.30น. 
    ลงชื่อ : อีฮยอกแจ’

    กระดาษโน้ตแผ่นเล็กที่เขียนด้วยลายมือบรรจงถูกพับลงในกระเป๋าสตางค์ลวกๆ ใบหน้าของผู้ชายที่ชื่ออีฮยอกแจถูกบันทึกลงในสมองของคยูฮยอนว่าต้องเป็นชายแก่หัวล้านพุงพลุ้ยเจ้าระเบียบ เพราะครูสอนพิเศษคนก่อนๆก็มีแต่แนวๆนี้ บางทีได้ได้แบบสาวสะบึมมาบ้างคงจะดี



    .. รอหน่อยนะครับคุณครู พอดีว่าสาวๆของผมสำคัญกว่าชายแก่ ..
    .

    .

    .

    .

    .


    “คยูฮยอน ขอบคุณมากนะคะที่พาซอมาเที่ยว” 

    “ด้วยความยินดีครับ ไหนร่างวัลเอ่ย?” ร่างสูงยิ้มทะเล้น หญิงสาวหอมแก้มร่างสูงท่ามกลางสายตาผู้คนอย่างไม่อาย สร้างความอิจฉาให้ทั้งสาวๆและหนุ่มๆแถวนั้น ทั้งสวยทั้งหล่อ ดูเหมาะสมกันจริงๆ


    ขายาวสาวเท้าเข้าร้านอย่างเชื่องช้าพร้อมฮัมเพลง โชคดีที่วันนี้มีลูกค้าแค่โต๊ะเดียวจึงรู้ได้ไม่ยากว่าคนที่นัดไว้นั่งอยู่
    ตรงส่วนไหน

    “สวัสดีครับ”  ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยเสียงทุ้มนุ่มที่ใช้สร้างความประทับใจได้มานักต่อนัก
    อีฮยอกแจไม่เหมือนคนที่เขาคิดไว้เท่าไร ยังไม่แก่ รูปร่างผอมบาง ผมดูนุ่มสลวยเหมือนผมผู้หญิง ผิวก็ขาวใสแทบเห็นเส้นเลือด
    แต่เพราะว่าก้มหน้าเขียนอะไรบางอย่างอยู่เลยไม่เห็นหน้า แต่ก็คงจะเป็นพวกบ้างานแว่นหนาหน้าเห่ยตามสไตล์ครูสอนพิเศษที่ยังหนุ่ม

    “มาช้าหนึ่งชั่วโมง”  เสียงหวานเสียด้วย.. น้ำเสียงนิ่งๆก็ทำให้คยูฮยอนแอบใจเสียอยู่นิดหนึ่งเพราะกลัวว่าจะโดนดุ
    เพราะคนตรงหน้าก็เป็นถึงคุณครู แต่เพราะว่าเป็นโจคยูฮยอน เลยคิดคำแก้ตัวไว้เพียบ!

    “พอดีว่า..”

    “พาผู้หญิงไปเที่ยว มัวแต่ร่ำลาหอมแก้มกันหน้าร้าน ก็เลยมาช้า” 

    “รู้ก็ดีครับ”  คยูฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงกวนๆ ความรู้สึกหมั่นไส้คนตรงหน้าเริ่มก่อขึ้น คนอะไรจะวางมาดได้ขนาดนั้น

    “การไม่ตรงต่อเวลา เป็นสิ่งที่แสดงถึงความรับผิดชอบที่มีน้อย”

    “นี่! จะมากไปแล้วนะครับ! เป็นแค่ครูสอนพิเศษมีสิทธิ์อะไรมาสั่งสอนผม แล้วก้มหน้าก้มตาจดอะไรยิกๆตั้งแต่เมื่อกีนี้แล้ว คุยกับคนอื่นไม่มองหน้านี่มันเสียมารยาทครับ!!”  ร่างสูงโวยวายลั่นเพราะไม่พอใจที่ถูกสอนตามประสาคนหัวแข็ง ทุบโต๊ะปึงปังก่อนจะยื่นมือไปคว้าข้อมือเล็กให้หยุดเขียน ฮยอกแจเงยหน้าขึ้นมามองด้วยสีหน้าไม่พอใจ ใบหน้าห้างกันไม่ถึงสิบเซนติเมตร คยูฮยอนชะงักเล็กน้อยเมื่อมองหน้าฮยอกแจชัดๆ

    “มาคว้ามือคนอื่นแบบนี้ก็ไม่มีมารยาทเหมือนกัน..”  น้ำเสียงนิ่งถูกเอ่ยออกมาจากริมฝีปากบางสีเชอร์รี่ ใบหน้าหวาน ผิวขาวเนียนใสจนเห็นเส้นเลือดฝอย ดวงตาชั้นเดียวแต่กลับดูกลมโต


    .. น่ารัก ..


    “ปล่อยมือฉันได้หรือยัง” เสียงหวานเอ่ยเรียกสติคนตรงหน้าอีกครั้งพร้อมพยายามดึงแขนให้หลุดออกจากมือเด็กอะไรแรงเยอะจริงๆ

    “ขอ.. ขอโทษครับ” ร่างสูงอึ้งไปสักพักก่อนจะนั่งลงที่นั่งตรงข้ามกัน มองสำรวจใบหน้าอยู่นานจนผู้ถูกมองอดสงสัยไม่ได้

    “มีอะไรติดหน้าฉันงั้นเหรอ?”

    “ปะ.. เปล่าครับ”

    “เอาล่ะ.. ฉันขอแนะนำตัวเลยแล้วกัน ฉัน ‘อีฮยอกแจ’ อายุ 20 ปี หน้าที่ของฉันก็คือช่วยทำให้เกรดนายดีขึ้น คุณแม่ไม่ได้จ้างฉันมาเพื่อสอนพิเศษอย่างเดียว แต่จ้างฉันมาเพื่อดูแลคุณ เพราะฉะนั้นขอให้เชื่อฟังกันหน่อยนะครับ ‘โจคยูฮยอน’ คนเก่ง”  ปิดประโยคด้วยรอยยิ้ม ต่อให้ไม่ใช่ผู้หญิงแต่ก็ไม่ปล่อยให้รอดมือคยูฮยอนคนนี้แน่!

    “เราอายุห่างกันแค่สองปี เรียกคยูฮยอนเฉยๆก็ได้นะครับ ผมอยากให้พวกเราสนิทสนมกัน”  ยกยิ้มมุมปากก่อนจะยื่นมือไปสัมผัสมือคนตรงหน้า แต่กลับถูกชักมือหนีทันที

    “อ่านข้อตกลงระหว่างเราด้วยนะครับ ฉันกับนาย เราจะได้เข้าใจกัน”  นิ้วเรียวหยิบปากกาขึ้นมาเขียนบนกระดาษแผ่นใหญ่แล้วยื่นให้
    คยูฮยอนยิ้มจนแก้มปริเมื่อได้ยินสรรพนามที่บ่งบอกความสนิทสนมจากปากคุณครูคนสวย


    ฮยอกแจส่งยิ้มให้คยูฮยอนก่อนจะลุกออกจากร้านไป ปล่อยให้เขานั่งอ่านข้อตกลงอย่างมีความสุข คยูฮยอนอ่านผ่านๆเพราะเห็นว่ามันก็เหมือนข้อตกลงทั่วไป จนกระทั่งสายตาสะดุดกับตัวหนังสือสีแดงที่เหมือนว่าจะถูกเขียนขึ้นมาเพิ่ม..


    - ห้ามแตะเนื้อต้องตัวก่อนได้รับอนุญาติ



    หึ.. ในเมื่อคุณครูคนสวยคิดจะบงการความคิดเขาในเรื่องนี้ คงต้องเห็นดีกันเสียแล้วสิ!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×