คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : OS[DaeJae] ถ้าขาดเธอ ?
OS [DaeJae] ถ้าาเธอ ?
Yoo Yongjae’s Part
เ้าที่สใสอวันที่สำั ผมื่นึ้นมาทำอาหารเ้าเรียมพร้อมให้ับนี้เาที่อนนี้ยันอนอยู่บนเีย = = อ แฮยอน เาเป็นแฟนผมเอรับ เราสอนบันมาไ้ 3ปีว่าแล้วและวันนี้็เป็นวันรบรอบ 4ปี อเรา .. ผมไม่รู้ว่าเาะำไ้ไหมนะ ฮ่าๆ เพราะปิเาำไม่ไ้เลย ผม้อเป็นนบอลอแหละ แ่วันนี้ผมไม่อยาพูำ้ำๆอีแล้ว ผมอยารู้ว่าเาเยิะสนใวันสำัแบบนี้บ้าไหม .. หลัาที่ผมทำอาหารเ้าเรียบร้อยแล้วผม็เินึ้นไปามเ้านี้เาบนห้อ
“แฮยอนเ้าแล้วนะ ไ้เวลาทาน้าวแล้ว”
ผมเาะประูพลาะโนปลุอีน
“..............”
“เียบ - - แฮยอนนน!!! ื่นไ้แล้ว”
“โอ้ย!! หนวหูน่า เี๋ยวลไปเอ”
“=[]=”
เิบรับ ... ปิแฮยอนไม่เยพูแบบนี้ับผม .. ไม่เย ... ผมรู้สึไ้ถึวามร้อนภายในเปลือาน้ำใสๆที่่อึ้นมาาภายในใผมเอ่อล้นอบาผมนไม่เห็นอะไรไม่ั
ทำไมผม้อร้อ .. ทำไม ? ผมเินอลมาาบนห้ออแฮยอนนบ้ามาที่โ๊ะทาน้าวที่อนนี้มีอาหารเ้าที่ผมั้ใทำสุฝีมือวาไว้อยู่ 2 าน ผมนั่ลประำที่อผมเพื่อรอใรอีนหนึ่ให้ลมาทาน้าว
สัพัแฮยอน็เินลมาาบันไพร้อมับุสูทยูนิฟอร์มอที่ทำานับระเป๋าใส่เอสาร
“แฮยอน .. มาทาน้าว”
“ไม่ว่าไม่เห็นหรอ ว่ามันสายแล้ว้อรีบไปทำาน”
“แ่ .. ถ้านายไม่ทาน็ะปวท้อนะ”
“อย่ามาี่เ่าับัน ินไม่ินมัน็เรื่ออันไม่เี่ยวับนาย”
“แ่..”
“ไม่้อพูมา ไปเปิประูบ้านไป เี๋ยวันถอยรถ”
“อื้มๆ”
พูบผม็เินผ่านแฮยอนที่ำลัใส่รอเท้าอยู่ไปเปิประูรั้วอบ้าน เมื่อแฮยอนใส่รอเท้าสร็็ึ้นรถถอยรถออมาแล้วรีบับไปบริษัททันที ..
“เาเป็นอะไรนะ .. ฮึ .. ฮืออๆ”
ผม .. ผมเอามือมาปิหน้าเอาไว้แล้วปล่อยให้น้ำาไหลอยู่อย่านั้นรที่ประูรัวบ้าน ผมยืนร้ออยู่รนั้น .. ่วนี้เป็น่วเ้าไม่่อยมีนเท่าไหร่ ผมเลยไม่อายที่ะยืนร้ออยู่รนั้น ็ผมไม่ไหวแล้วริๆ ผมปิประูรั้วบ้านแล้วรีบเินเ้าบ้านไปเ็บอาหารบนโ๊ะใส่ถุให้หมในเมื่อไม่อยาิน ็ให้สุนัมันินะ เหอะ
ผมถือถุอาหารเินไปหน้าบ้านแล้วั้ให้สุนัในอยทานัน
ริ๊ .. ริ๊
“ใรโทรมา”
พูบผม็เินเ้าบ้านไปูโทรศัพท์บ้านว่าใรเป็นนโทรมา
Bang Yongguk
ยุฮยอ .. โทรมาทำไมนะ ผมหยิบโทรศัพท์บ้านแบบไร้สายึ้นมารับ
“รับ ยุฮยอ ยอแพูรับ”
(ยอแ!! แย่แล้ว!!)
น้ำเสียไม่ีอย่านี้แสว่า้อเิเรื่ออะไรึ้นอีแล้ว ..
“ทำไมหรอรับ ยุฮยอ”
(ไอแฮยอน .. แฮยอนมัน...)
ห้ะ ?? แฮยอนเมื่อผมไ้ยินื่อนี้เท่านั้นแหละ ราบน้ำืที่เพิ่แห้ไ้ไม่นาน็เิึ้นอีรั้ น้ำาผมไหลอีแล้ว
“เิอะไรึ้นรับฮยอ แฮยอนทำไม??”
(แฮยอนมัน .. โนรถนอาารสาหัสอยู่โรพยาบาล Mato)
ึ ..
โทรศัพท์ในมือผมร่วหล่นไปามแรโน้มถ่ว น้ำาผม็เ่นเียวัน ผมไม่รอ้าแล้วรีบเปลี่ยนุแล้วออไปหน้าปาอยเพื่อโบรถไปโรพยาบาล Mato ามที่ยุฮยอบอ
......................................
โรพยาบาล Mato
ผมเินเ้ามาที่ห้อ ICU หน้าห้อนั้นมี ยุฮยอ ฮิมานฮยอ ออบ และุนฮยืนอยู่ ผมรีบรไปหาทั้สี่นทันที
“ทำไมถึเป็นอย่านี้ไ้ล่ะรับ ฮยอ? ฮือ ทะ..ทำไม”
ผมพูออไปโยที่น้ำา็ยัไม่หยุไหล
“แฮยอน้อปลอยภัยนะยอแ .. ใเย็นๆนะ”
ฮิมานฮยอเ้ามาอผมอย่าอ่อนโยนพร้อมับพูเพื่อปลอบใผม
“ฮืออ .. ฮิมานฮยอผมลัว ลัวว่าะเสียแฮยอนไปฮือ”
ผมุหน้าเ้าับอออีนพร้อมับปล่อยน้ำาแห่วามเสียใและเป็นห่วออมาอนนี้เสื้ออฮิมานฮยอเปียไปหมแล้ว
....................................
เวลาผ่านไปประมารึ่ั่วโมุหมอ็เินออมาาห้อ ICU ้วยสีหน้าไม่ี
“ุหมอรับ แฮยอนเป็นยัไบ้า”
ผมริ่ไปหาุหมอทันทีแล้วยิำถามใส่
“ือ .. หมอ่วยเ็มที่แล้วรับ เสียใ้วยนะรับ”
ฟุบบ ..
ผมล้มทั้ยืน เ่าผมระแทับพื้นน้ำาไหลออมานอหน้าอีรั้หนึ่
“ไม่ .. ไม่ .. ม่ายยยยย ฮืออ ทำไมม ฮึ”
ผมนั่ร้อไห้ับพื้นฮยอและนอื่นๆไ้แ่นั่มอพวเาอยาให้ผมอยู่ับัวเอ
หลัาุหมอเินไปไม่นาน ประูห้อ ICU ็ถูเปิึ้นพร้อมับร่าที่นอนอยู่บนเียเ็นโยมีผ้าาวลุมทั้ัวพร้อมับบุรุษพยาบาลที่เ็นออมา ผมเห็นันั้นึรีบลุึ้นแล้ววิ่รไปที่เียเ็นทันที
“แฮยอน .. ฮือ ไม่นะ อย่าทิ้ันไปฮึ แฮยอน”
ผม้มหน้าร้ออยู่รหน้าท้อออีน
“ไม่ .. ฮือ .. ันรันายแฮยอน อย่าาันไปสิ ฮืออ ฟื้น ฮึ ฟื้นึ้นมานะ”
ผมพูพลาอร่าแฮยอนเอาไว้แน่น
“ุรับ ผม้อนำไปศพไปไว้ที่ห้อับิแล้วรับ”
“นายไป่อน เี๋ยวันัารเอ ฮึ.”
ผมวัสายาที่แ็ร้าวใส่บุรุษพยาบาลนนั้น เามอผม้วนสีหน้าที่เรใ่อนะเินาไปทิ้ร่าอแฮยอนไว้อยู่ับพวผม ..
“แฮยอน .. ฮึ .. นายะทิ้ันไปริๆหรอ ?”
หมับ
“ผมไม่ทิุ้ไปไหนหรอที่รั .. ^^”
“ริๆนะ ฮือ .. ห้ะ?”
ผมรีบลุึ้นาหน้าท้ออแฮยอนทันทีเมื่อรู้สึถึอ้อมแนที่โอบหลัผมอยู่และเสียพูเมื่อี้
“เฮ !!!”
เสียอฮยอทั้สอและมัเน่ทั้สอัึ้น
“ะ ... แฮยอน OoO”
“เอร์ไพร้ที่รั สุสัน์วันรบรอบ 4ปีอเรานะ”
แฮยอนพูพร้อมลุลมาาเียแล้วุเ่า่อหน้าผม เาล้วมือเ้าไปในระาเและสิ่ที่เาเอาออมาือ ..
“แ่านับผมนะรับ ยอแ นีอผม”
“ะ .. แฮยอน ฮืออ .. นายทำบ้าอะไรเนี่ย ฮึ”
น้ำาแห่วามสุอผมไหลออมาอย่าไม่าสาย แฮยอนเอื้อมมือมาับมือ้า้ายอผมไว้แล้ว็สวมแหวนเ้าที่นิ้วนาอผม
“ฮึ ... แฮยอน ันรันาย”
ผมสวมอที่อบอุ่นเ้าับร่าอแฮยอน และแฮยอน็อผมอบ ..
“ผม็รัุ ยอแ ที่รั”
เราสอนอันเนิ่นนาน โยมีเมมเบอร์นอื่นๆยืนมอพร้อมับยิ้มาม.. แ่เอ๊ะ! นี่โรพยาบาลนิ =[]= แ่่าเถอะ อนนี้ผมมีแฮยอนอยู่้าๆแล้วนิ ^^
End Yoo Yongjae’s Part
………………………………………………
(พิเศษ)
ที่ร้าน Coffee Shop
“ฮยอ่วยันหลอผมใ่ไหม”
ยอแที่นั่หน้ามุ่ยอยู่พูออมาทำเอาเหล่าฮยอและมัเน่ทั้สอถึับเิบเลยทีเียว
“็ .. แฮยอนมันอ่วย ._.”
ยุเป็นนพูึ้นพร้อมับ้มหน้าหลบาอยอแ
“หึ -3- แล้วนัหมอไว้หรอนั่น”
“เปล่าหรอ โรพยาบาล Mato เป็นโรพยาบาลอพ่อุนฮมัน”
ยุอบำถามอยอแพร้อมับี้ไปทาุนฮที่นั่บไหล่ออบอยู่
“เอ่อ .. ฮะ เรื่อโรพยาบาลนั้นผมเป็นนัารเอ”
ุนฮพูึ้น
“หึ - -”
“มาแล้ว้าที่รั”
แฮยอนเินถือาแฟเอสเพรสโ าแฟโปรอยอแมาให้ับยอแที่นั่อยู่
“อบุรทุนมานะ ที่่วยผม”
แฮยอนพูพร้อมับนั่ล้ายอแ เาโอบไหล่ยอแไว้แล้วมูลแ้มบาหนึ่ทีอย่ารวเร็ว
“นวยโอาส”
ยอแีเ้าที่ไหล่อแฮยอน
“=______________________________=”
นี่ือสีหน้าอเมมเบอร์ทั้สี่ ที่นัู่ทั้สอนสวีทหวานัน
..................................................
ปล. แฮยอนไม่ไ้ถูรถนนะะ ^^ เป็นแผน อิอิ
.............................................
อย่าลืมเม้นท์ให้ไร์้วยนะะ ^^ ถ้าวิวเพิ่มและเม้นท์ไม่ึ้น โอาสที่ไร์ะแู่่ บัาน ออบโล่ โล่ออบ ฮิมโล่ ฯ ะน้อยนะะ เพราะไร์ไม่มีำลัใ T^T
ความคิดเห็น