เฟสบุ๊คสื่อรัก

ลำดับตอนที่ #3 : ใจเราตรงกันใช่ไหม

ฉันไม่ได้เล่นเฟสบุ๊คเกือบอาทิตย์... แล้วก็ไม่เคยเปิดโทสับเลยซักครั้ง... พอเปิดมา ก็เห็นข้อความสายที่ไม่ได้รับเป็น 100 สาย นั่นคือสายที่อ๊อฟโทมาหานั่นเอง แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร ก็เพราะว่าฉันทำใจได้แล้วไง... ฉันก็ไปเปิดเฟสบุ๊คดู ข้อความ และ การแจ้งเตือนร่วม 100 หนึ่งในการแจ้งเตือนนั้น มีการขอขึ้นสถานะความสัมพันธ์กับอ๊อฟ แล้วมีคอมเม้นท์มากมายที่แสดงความคิดเห็น คนกดไลค์เกือบ 300 พร้อมกับความเกือบ 100 ข้อความที่อ๊อฟส่งมา

หนูแดง

เป็นแฟนกันนะ

ที่เราไม่ได้ตอบ

เพราะเรากำลังนั่งคิดทบทวนหัวใจตัวเอง

กว่าเราจะรู้ว่าหัวใจเรารักใคร

ก็วันที่หนูแดงบอกลาเราไปไง

.

.

.

หนูแดงรับสายอ๊อฟทีนะ

อ๊อฟอยากฟังหนูแดงเล่านิทานให้ฟังจัง

.

.

.

นี่ แม่คนสวย หยุดงอนได้แล้ว

เดี๋ยวไม่สวยนะ

เป็นแฟนกันนะ

                ฉันออนอยู่นะ แต่ปิดการแชทอ่ะ...ไม่อยากให้รู้ แต่พอเข้าไปหน้าไทม์ไลน์ อ๊อฟโพสต์ภาพ ฉันลงเฟสเค้า แล้วแท็กมาให้ พร้อมกับคำบรรยายว่า “หนูแดงเป็นแฟนอ๊อฟนะ” มีคนจำนวนมาก มาแสดงความคิดเห็น “ไม่เห็นเค้าโพสต์ตอบตกลงเลยอ่ะพี่อ๊อฟ” อ๊อฟตอบไปว่า “เดี๋ยวเค้าก็อตบ พี่ผิดเองแหละ ที่สับสนกับความรู้สึกตนเอง” แล้วน้องคนนั้นก็มาแสดงความคิดเห็นต่อว่า

“สู้นะพี่อ๊อฟเป็นกำลังใจให้”   ฯลฯ  ภาพต่อมา ที่เป็นภาพเราอ๊อฟก็บรรยาย ใต้ภาพว่า “ผมรักผู้หญิงคนนี้ เป็นแฟนกันนะ ความรักของเรา  มันจะไม่แพ้ระยะทาง” แล้วก็มีคนมาแสดงความคิดเห็นอีกว่า “รู้จักกันได้ไง” อ๊อฟตอบไปว่า  “รู้จักกันในเฟสบุ๊คนี่แหละ” แล้วเพื่อนของอ๊อฟก็ตอบต่อ “โห ทำไมมึงถึงชอบเค้าหว่ะ” อ๊อฟตอบไปว่า “เวลาคุยกับหนูแดง  แล้วมีความสุข แดงนิสัยเหมือนเด็กดี 55+” แนอ่านไปน้ำตาก็ค่อยๆๆไหลลงมา และอีกภาพนึง  “คืนนี้อยากฟังเธอเล่านิทานให้ฟังจัง” ทันใดนั้นอ๊อฟก็ทักแชทมา.. “อ่านแล้วทำไมไม่ตอบ แล้วก็ไม่ยอมโทกลับ”  ฉันก็เฉยอีกตามเคย... ฉันก็ยังสับสนอยู่ดี...ว่าเค้าจะพูดเล่นอีกไหม...  ฉันก็คงปล่อยต่อไป..แล้วก็เข้าไปดูหน้าไทม์ไลน์อ๊อฟ ว่าอ๊อฟโพสต์ว่ารัยนัก...

แล้วก็มีคนจำนวนมากมาย บอกว่า  “โห พี่อ๊อฟ พี่เค้ายังไม่ยอมตกลงเป็นแฟนอีกหรอ” อ๊อฟก็กดไลค์เฉยๆ  แล้วก็ไปเจอสถานะที่ระบุว่า คบกับเรา... หลังจากนั้น เราก็โพสต์ในไทม์ไลน์อ๊อฟ

                “เราขอพิจารณาก่อนนะ เราไม่รู้ว่าอ๊อฟคิดอย่างที่อ๊อฟพิมพ์หรือเปล่า อีกอย่างเราก็กลัวว่า เราทำให้อ๊อฟกับเปิ้ลต้องเลิกกัน เรารักอ๊อฟนะ แต่ขอเวลาเรานิดนึงนะ”

หลังจากนั้นเปิ้ลก็มาแสดงความคิดเห็นว่า   “พี่ไม่ได้เป็นคนทำให้ เปิ้ลกับพี่อ๊อฟเลิกกันหรอกค่ะ มันไม่เกี่ยวกับพี่เลย เปิ้ลดีใจนะคะที่พี่อ๊อฟรู้หัวใจตัวเอง เปิ้ลว่าพี่กับพี่อ๊อฟเหมาะสมกันดีนะคะ น่ารักทั้งคู่พี่ตกลงเป็นแฟนกับพี่อ๊อฟเถอะนะคะ” ฉันก็ตอบเปิ้ลไปว่า “ขอบจัยจ้าน้องเปิ้ล” แล้วอ๊อฟก็มาตอบต่อว่า “ขอบจัยนะเปิ้ล พี่รักพี่หนูเดงมาก แต่ตอนนี้พี่ก็รอลุ้นอยู่ว่าเค้าจะตกลงคบกับพี่หรือเปล่า” เปิ้ลก็มาตอบว่า “สู้ๆนะพี่อ๊อฟ” แล้วอ๊อฟก็ตอบกลับว่า “จ้า” ซักพักสายตาของฉันก็ไปสดุดตรงคนมาขอเป็นเพื่อน ทำไมเยอะจัง 300 คน เลยหรอเนี้ย... ฉันก็กดรับทันที... พอกดรับปุ๊บ หน้าไทม์ไลน์ของฉันก็เต็มไปด้วย “พี่คะ พี่ตกลงเป็นแฟนกับพี่อ๊อฟเถอะนะคะ” จำนวนมาก หลายคนมาบอก มาบิ้วท์ให้ฉันตกลงคบกับอ๊อฟ ซักพักเพื่อนๆในเฟสที่ฉันรู้จักก็ทักแชทมา “แหม เสน่ห์แรงจริง อิจฉาจริงมีคนมาขอเป็นแฟน แล้วทำไมแกยังไม่ตกลงยอมคบอีกเนี้ย ฉันเห็นมาอาทิตย์นึงแล้วนะ ตกลงคบเป็นแฟนซักทีสิ” คุณเพื่อนตัวดีของฉัน ทักแชทมา นั่นก็คือ เจ๊รัตน์นั่นเอง... ทักแชทมาเยอะไปไหม 50 คน เลยนะ จะตอบถูกไหม แล้วฉันจะตอบทันไหมเนี้ย...เค้าจะรู้ได้ไงว่าฉันออน... ไม่ตอบละกันจะว่ายังไงก็ช่างเถอะ ณ จุดนี้...  ทันใดนั้น ข้อความของเกรฟก็ส่งมา “เล่นตัวมากๆระวังขึ้นคานนะเพื่อน” พอได้ยินคำว่าคานเท่านั้นแหละ ฉันอยากจะตบเพื่อนฉันคนนี้ทันทีเลย หลังจากนั้นอ๊อฟก็ส่งข้อความมา “เปิดดูรายการรักจริงปิ๊งเก้อด่วน” ฉันก็ตอบกลับไปว่า “ทำไม” อ๊อฟตอบกลับมาว่า “เออน่า” แล้วฉันก็เปิดดู แต่ฉันไม่ได้เอาโทสับไป... มีคนโทมาเล่าเรื่องาราวระหว่างอ๊อฟกับหนูแดง แล้วทางรายการก็ติดต่ออ๊อฟไป ให้อ๊อฟเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับหนูแดง... ฉันคิดว่า ทำไมเรื่องมันใกล้เคียงกับฉันจัง ทางรายการถามอ๊อฟว่า “ตอนนี้หนูแดงได้ดูรายการอยู่หรือเปล่า” อ๊อฟตอบว่า “น่าจะดูอยู่นะครับ เพราะผมบอกเค้าไปแล้วในเฟส” ทางรายการพูดกลับมาอีกทีว่า “หนูแดงครับ  ถ้าคุณดูโทรทัศน์อยู่ ให้ช่วยรับสายทีนะครับ” ฉันก็ไม่สนใจ แต่รองดูดีกว่า ก็เลยวิ่งกลับไปเอาโทสับที่ห้อง ปรากฏว่า มีคนโทมาจริงๆ

“สวัสดีครับหนูแดง โทรมาจากรายการรักจริงปิ้งเก้อนะครับ”

“ค่ะ”

“ตอนนี้มีคนมาขอหนูแดงเป็นแฟนไหมครับ”

“ก็มีค่ะ ทำไมหรอคะ”

“เมื่อไหร่หนูแดงจะยอมเปิดโอกาสให้เค้าซักทีครับ”

“หนูก็เปิดนะคะ บอกตามตรงนะคะหนูก็รักเค้ามาก แต่ระยะทางหน่ะสิคะ หนูอยู่ระยอง แต่เค้าอยู่ลพบุรี”

“อ๊อฟครับ อ๊อฟได้ฟังที่หนูแดง พูดแล้วใช่ไหมครับ”

“หนูแดง ระยะทาง มันไม่สามารถทำลายความรักของเราได้หรอกนะ อ๊อฟมีความสุขทุกครั้ง ที่อ๊อฟได้คุยกับหนูแดง”

“หนูแดงครับ ทบทวนดีๆนะ ทำตามเสียงของหัวใจตัวเอง รักจริง หรือ ปิ้งเก้อ ครับ”

“รักจริงค่ะ”

“พี่ครับ ผมแอดแดงตั้งสถานะคบในเฟสบุ๊คตั้งแต่ วันที่ผมรู้หัวใจตัวเอง”

“ว๊าว...น่าอิจฉาจริง ขอบคุณทั้งอ๊อฟ และ หนูแดงนะครับ”

                หลังจากนั้นฉันก็เดินกลับเข้ามาในห้อง ปรากฏว่าเฟสบุ๊คของฉันเต็มไปด้วยข้อความที่ลุ้นให้ฉันตกลงคบกับอ๊อฟ ทำไมมีแต่คนลุ้นกันจัง ซักพักก็เป็นข้อความที่แสดงความยินดี แล้วก็อวยพรให้ฉันกับอ๊อฟนั้นรักกันนานๆ ฉันก็เข้าไปยืนยันสถานะว่า คบกับอ๊อฟ อ๊อฟก็ดีใจ โพสต์ไทมไลน์ว่า “ขอบคุณนะครับ ที่รัก” เขินจังเลย ณ จุดนี้

                “ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย”

                “เอ๊ะๆตอบตกลงเป็นแฟนออกอากาศแล้วนะ จะมาเปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ทันนะ”

                “บ้า คิดไปเองหรือเปล่า ใครจะยอมเปลี่ยนใจหละ ก็แหม แฟนลงทุนทำถึงขนาดนี้”

                “หรอจ๊ะ ต่อจากนี้สัญญานะว่าเรา จะโพสต์รัก ฝันดี ให้กำลังใจกันทุกวัน”

                “จ้า สัญญา”

                “อีกเรื่องนึง แกต้องเรียกเค้าว่า ที่รักด้วย โอเคไหมครัชที่รัก”

                “โอเคจ้า”

                “แน่ะๆๆ ให้พูดอีกที”

          “โอเคค่ะที่รัก”

                “ที่รัก คืนนี้โทหาเค้าด้วยนะ”

                “โอเคจ้า งั้นเดี๋ยวเค้าอาบน้ำแปปนะ เดี๋ยวโทหา”

                “ครับ รักนะ”

          “ค่ะ รักที่รักที่สุด”

....เราทั้งสอง ก็จบบทสนทนาไว้ที่ตรงนี้ ฉันฝันเสมอว่า จะมีใครสักคนที่โรแมนติกทำอะรัยแบบนี้เพื่อคนที่เรารัก....