ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คู่กัดแสนรัก

    ลำดับตอนที่ #2 : แค้นนี้ต้องชำระ ไม่รักแล้วโว้ย

    • อัปเดตล่าสุด 19 ม.ค. 57


    ม๊ารีบขับรถมารับฉันกลับบ้าน พร้อมกับแวะซื้อของ เพื่อไปทำอาหาร รู้สึกว่าวันนี้ม๊าทำอาหารเยอะด้วย

     

    ....จูน.. ม๊าว่าจูนช่วยทำคัพเค้ก แล้วก็คุกกี้ ให้ม๊าทีนะลูก แล้วที่สำคัญทำน้ำหวานๆปลอกผลไม้ให้ม๊าทีนะ ต้องทำให้เสดก่อนทุ่มครึ่งนะจ๊ะ ลูกสาวคนเก่ง...

     

    ดูม๊า ฉันสิ สั่งฉันอย่างกับ....ไม่สงสารลูกสาวตนเองเลยหรือเนี้ย...

     

    ม๊า..ไม่ซื้อของให้จูน แล้วจูนจะทำยังไงอ่ะ

     

    ม๊าซื้อของเตรียมไว้ให้จูนแล้ว กลับไปก็สปีดเลยนะ ม๊าเปิดอีกห้องครัวให้จูนหละ

     

    เมื่อกลับมาถึงบ้าน ฉันก็รีบเอากระเป๋านักเรียนขึ้นไปเก็บบนห้องทันที แล้วก็ลงมาทำขนมที่ม๊าสั่ง สิ่งแรกที่ฉันทำคือคุกกี้ เพราะต้องบรรจุกล่องอีก  ฉันเลือกทำหน้าลูกเกด ฉันชอบความเปรี้ยวอมหวานของมันนั่นเอง  ระหว่างที่ฉันทำ ฉันก็เปิดเพลง ห้องครัวนี้กลายเป็นห้องครัวของฉันในทันที เพราะม๊ารู้ดีว่า ถ้าไม่เปิดห้องครัวนี้ให้ฉัน  ฉันก็ใม่ยอมทำหรอก...  เสร็จซักทีคุกกี้ของฉัน...หันไปมองนาฬิกา ฮ่ะ ทุ่มนึงแล้วหรอเนี้ย เหลืออีกตั้งหลายอย่าง เสร็จไม่ตามเวลาโดนม๊าเล่นงานแน่ๆเลย...  คัพเค้กที่ฉันชอบทำคือ ช็อกโกแลต เพราะช็อกโกแลตมีสีดำที่เปรียบเสมือนขม แต่เราสามารถทำให้มันหวานได้... ฉันทำอย่างใจเย็นที่สุด ถ้าใจร้อน ผิดสูตร ทำอีกรอบก็ไม่ทัน ฉันบรรจงแต่งคัพเค้กอย่างสวยงามที่สุด 555  หลงตัวเอง เสร็จแล้ว เมนูที่2 ต่อไป ต้มถัวเขียว แล้วก็ปลอกผลไม้ ฉันก็ต้องใจเย็นที่สุดในการปลอกแหละ ก็อยากให้ออกมาดีนี่นา เดี๋ยวยม๊าก็ต้องโฆษณาอีกว่าใครทำ เฮ้อ....

     

    จูน เสร็จหรือยังลูก คุณน้ามาแล้วนะ ตอนนี้พ่อกำลังต้อนรับอยู่ รีบๆออกมาเร็วๆหละ

     

    ค่ะ ม๊า

     

    ฉันก็เก็บของ ล้างไม้ล้างมือจนเสร็จแล้วก็ออกไปต้อนรับ ทันใดที่เห็นพี่ท็อป แอร๊ย...กรี๊ดอยู่ในใจ สวัสดีค่ะคุณน้าทั้ง 2  สวัสดีค่ะ ฉันก็ยิ้มให้พี่แก

    จูนหรอเนี้ย โตเป็นสาวเร็วจัง แทบสวยด้วย ตอนที่เจอครั้งล่าสุด ตอนนั้นจูนเด็กมากๆเลย  แถมท็อปยังทำหัวน้องโนอีก  ว่าแต่นี่เรียนที่เดียวกันกับท็อปด้วยหรอเนี้ย  ท็อปเคยเจอน้องหรือเปล่าลูก

     

    ไม่เคยเจอหรอกครับ

     

    อ้าว

     

    คือคุณน๊าขา จูนพึ่งมาเรียนที่นี่ค่ะ จูนพึ่ง ม.4 เองค่ะ

     

    เรียนสายอะไรหละลูก

     

    จูนเรียนห้องโครงการค่ะ ที่เน้น วิทย์-คณิต-อังกฤษค่ะ

     

    เหมือนท็อปเลยหนิ

     

    ทีแรกฉันก็รู้สึกรักอีตาพี่ท็อปนี่แหละนะ แต่หลังจากที่รู้ว่าใครทำฉันเจ็บในตอนนั้น ฉันไม่รักแล้ว ตอนนี้ต้องชำระแค้นอย่างเดียว...  เสร็จฉันแน่อีตาพี่บ้าท็อป.. เรานั่งกินข้าวแล้วพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน  คุณน๊าบอกให้พี่ท็อปตักกับข้าวให้ฉัน แล้วฉันก็กล่าวขอบคุณพี่เค้า...

     

    งั้นจูนไปยกของหวานมาให้นะคะ เมนูคือ ถั่วเขียวต้มน้ำตาลค่ะ

     

    ท็อปไปช่วยน้องยกมาสิลูก

     

    ครับแม่

     

    ฉันกับพี่ท็อปก็ช่วยกันยกถั่วเขียวต้มออกมา คุณน้าชมฉันยกใหญ่ พอฉันกินเสด ฉันก็เข้าไปยก คัพเค้กแล้วก็คุกกี้ออกมาให้ม๊า ม๊าก็ส่งต่อให้คุณน๊า  น่าทานจังทั้งคัพเค้กแล้วก็คุกกี้ ฝีมือจุนหรอลูก

     

    ใช่ค่ะ

     

    จูน ทำของหวานเก่งมาก ส่วนม๊าเค้าก็จะทำอาหารคราว ส่วนผมก็รอกิน  ดูป๊าพูดซะ เดี๋ยวต้องรวมหัวกะม๊า หางานให้ป๊ามีส่วนร่วมบนโต๊ะอาหารแหละ ไม่ใช่ปล่อยจูนกะม๊า ทำกันอยู่ 2 คน หลังจากนั้น ม๊าก็บอกฉันให้ชวนพี่ท็อปออกไปเดินเล่น พี่ท็อปก็ลุกตามออก  ส่วนป๊าม๊า และ พ่อกะแม่พี่ท็อป ก็คุยกันอย่างสนุกสนานเลย

     

    ฉันไม่สน ณ ตอนนี้ ต้องแก้แค้นให้เข็ดเลย

     

    จูนเอาก้อนหินมาปาพี่ทำไมเนี้ย

     

    แก้แค้นที่พี่ท็อปแกล้งจูนไง

     

    ยัยเด็กบ้า ยังไม่ลืมความแค้นอีกหรอ

     

    ใช่ เด็กไม่มีมารยาทที่ไหนไม่รู้ ทำหัวจูนโน

     

    555555+  เสียงหัวเราะดังออกมาจากปากพี่ท็อป

     

    หัวเราะทำไมเนี้ยพี่ท็อป...

     

    หัวเราะจูนแหละ ยัยเด็กบ้า จูนเริ่มสงครามก่อนนะ เดี๋ยวจูนก็รู้ พี่แกล้งจูนคืนแน่ๆ ศึกของเรายังมันไม่จบง่ายๆแน่จูน เราก็คอยดูแหละกันที่โรงเรียนหน่ะ...

     

    จูนไม่กลัวหรอก...  แบร่  แล้วฉันก็แลบลิ้นปริ้นตาใส่เค้า...  แล้วม๊าก็เข้ามาเอ็ดฉัน ว่าทำนิสัยไม่ดีใส่พี่เค้าได้ยังไง  อีตาพี่ท็อปรีบพูดอย่างดูดีทันทีว่า น้องเค้ายังเด็กอ่ะครับ  ผมไม่ถือสาหรอกครับ  ม๊าฉันก็พร่ำชม แต่สีหน้าอีตานั่นแลจะมีความสุขจริง ที่ฉันถูกม๊าด่า...  ฉันพลางพูดอยู่คนเดียว แต่อีตาพี่ท็อปเห็นเนี้ยสิ หวังว่าพี่แก คงไม่โง่ จนไม่รู้ว่าฉัน พูดอะไรหรอกนะ พูดหละ เซ็งค่ะ หน้าผากของจูน เถิกก็เพราะอีตาพี่ท็อปเนี้ยแหละ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×