ล่าราตรีรัตติกาล

"นี้ๆเธอได้ยินข่าวไหม"

"ข่าวหรอข่าวอะไร?"

"ก็ที่ว่ามีคนตายเพราะเสียเลือดมากนะ"

"อ่อข่าวนั้นเองแต่ฉันได้ยินว่า มีข่าวลือเกี่ยวกับบ้างอย่างด้วยนะ"

"บางอย่าง??"

"นั้นไงๆ ก็แวมไพร์ไงละ"

"จริงหรอเธอนี้มโนเก่งเกินไปแล้วนะฮ่าฮ่า"

"มันมีจริงๆนะมีคนเขียนลงบล็อก"

"ฉันว่าเธออย่าเชื่อมันมากดีกว่านะเรื่องแบบนี้นะเดียวมันจะ-"

"เอาละทุกคนเงียบละก็กลับที่กันได้แล้ว"

"คะ/ครับ"

"ครูจะเช็คชื่อแล้วจะเริ่มโฮมรูมนะ"

"มิโมริ"

"คะ"

"ซากาวาซะ"

"ครับ"

"ชินนะ"

"คร๊าบบ"

"ซุสึริ"

"ค..คะ"

.

.

.

"เอาละโฮมรูมวันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก เนื่องจากช่วงนี้มีข่าวที่ไม่ค่อยดีนัก ครูอยากให้นักเรียนทุกคนระวังตัวกันเวลากลับบ้านหรือไปไหนมาไหนเข้าใจไหม"

"คะ~/ครับ~"

"นี้ๆ 'ซากาวะ' วันนี้กินไรกันดี"

"นายก็หาแต่เรื่องกินตลอดเลยนะ"

"ก็สำหรับฉันเรื่องกินมันเรื่องใหญ่ไง"

"ครับๆคุณเพื่อน"

"นี้ ซากาวาซะคุง วันนี้ขอฉันเดินกลับบ้านด้วยได้ไหม"

"ได้ครับ"

"ขอบคุณนะ พอเพื่อนกับอาจารย์ พูดเรื่องนั้นฉันก็ลำบากใจ ดีนะที่บ้านซากาวาซะคุงก็ไปทางเดียวกันนะ"

15:30

"เอาละหมดเวลาแล้ว รีบกับบ้านกันซะ"

"นี้ซากาวะซะคุงกลับบ้านกัน"

"ได้ครับ"

"ซากาซาซะ คุงคิดยังไงกับเรื่องนี้งั้นหรอ"

"ข่าวนั้นหรอครับ มันคงจะเป็นคดีฆาตกรรมที่โหดร้ายมาก"

"ไม่ใช่ ฉันหมายถึงเรื่องที่ว่ามีแวมไพร์นะ ซากาวะซะคุงคิดว่ามันมีจริงไหม"

"คือว่าเรื่องแบบนั้นผมไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่นะ"

"งั้นหรอ แต่ฉันเชื่อนะฮ่าฮ่า แต่เพราะเชื่อก็เลยกลัวฉันนี้แปลกนะดันไปเชื่อเรื่องแบบนั้น"

"กริี๊ดดดดดดดดดด!! ช่วยด้วยยยยยย!!"

"เสียงนั้นอะไรกันนะ!?"

"คุณ มิโมริ ระวังนะครับผมจะวิ่งไปดูก่อน"

แย่ละสินี้มันเสียงผู้หญิงเธอจะเป็นอะไรไหมเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เอาละเลี้ยวข้างหน้า

"ชะ.ช่ว..ช่วย ด้วย..ฮืออ..มะ ไม่..ชะ..ช่วย-"

มะ..มันเกินอะไรขึ้นกัน ละ..เลือดเต็มพื้นไปหมด แย่ละสิกลิ่นเลือดคลุ้งไปหมดแบบนี้จะให้คุณ มิโมริ มาเห็นไม่ได้เธอต้องแย่แน่ๆ ตรงนั้นมีคนยืนอยู่ด้วย ด..เดียวนั้นไม่ใช่ จริงดิแต่ไม่น่าเชื่อว่ามันจะมีอยู่จริงๆ อะไรกันใช่ ว..แวมไพร์ จริงๆหรอเนี้ย...

...........................................................................................................

สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านนะเราจะพยายามอัพอย่างสม่ำเสมอ

ทุกการอ่านและเม้นเป็นกำลังใจที่ดีขอบคุณนะฮะ