ปิดเทอมใหญ่หัวใจว้าวุ๊น...ว้าวุ่น

ลำดับตอนที่ #1 : Part : 1

-- ปิดเทอมวันแรก --

"อ้าวสวัสดีครับคุณหนู ลมอะไรพัดมาถึงนี่ได้ครับเนี่ย??"ชายวัยกลางคน เอ่ยถามใครคนนึงซึ่งดูจากการเรียกแล้ว น่าจาเป็นลูกเจ้านาย

"ลมเบื่อไงครับน้า ปิดเทอมไม่มีไรทำเลยกะว่าจามาอยู่ที่จนกว่าจะเปิดเทอมหน่ะคับ"ชายหนุ่มตอบ

"มันจะดีเหรอคับคุณหนู แล้วนี่คุนท่านรู้แล้วเหรอยังคับ"ชายวัยกลางคนถาม

"ยังครับ เดี๋ยวค่อยบอกก็ได้ ป๊าไม่ว่าผมหรอก^^"ชายหนุ่มตอบน่าระรื่น 
     
ชายหนุ่มที่พูดอยู่มีชื่อว่า "คยูฮยอน" รูปหล่อ พ่อรวย กำลังคุยอยู่กับผู้จัดการโรงแรมที่พ่อของเขาจ้างมาทำน่าที่นี้

"เอ่อคุนน้าคับห้องที่ผมเคยอยู่มีคนมาอยู่เหรอยังคับ"คยูฮยอนถามคุนน้า

"อ๋อยังไม่มีหรอกคับ ผมให้คนเข้าไปทำความสะอาดแล้วก็ปิดห้องไว้"คุนน้าก็ตอบกลับมาอย่างนอบน้อม(ไม่นอบน้อมได้ไงลูกเจ้านายนี่นา --")

พูดจบคุนน้าก็พาคยูฮยอนมาที่ห้องที่เค้าเคยมาอยู่บ่อยๆ ที่น่าห้องมีชื่อห้องติดไว้ว่า " โจว คยูฮยอน"

"โฮ!! นี่คุนน้าเอาชื่อผมมาติดไว้เลยเหรอคับเนี่ย"คยูฮยอนถามคุนน้าเมื่อเห็นชื่อตัวเองติดอยู่ที่น่าห้อง

"ใช่ครับกันลืม^^"อ๋อกันลืม(เอาน่าคยูฮยอนน้าแกแก่แล้ว 55+)

"เออใช่ซิ แล้วเมดห้องผมหละยังอยู่เหรอเปล่าครับน้า"คยูฮยอนถามเรื่องเมดประจำห้องที่เคยมาดูแลห้องตอนที่คยูฮยอนมาพักที่นี่

"อ๋อ เมดคนเก่าของคุนหนูออกไปแล้วครับ แต่คุนหนูไม่ต้องห่วง เมื่อวานมีคนมาสมัครงานหน่ะคับ ผมเลยรับไว้แทนเมดคนที่ออกไป เป็นเด็กรุ่นราวคราวเดียวกับคุนหนูนี่แหละครับ"คุนน้าอธิบายให้คยูฮยอนฟังอย่างละเอียด

"เหรอครับ งั้นคุนน้าก็โทรไปบอกเค้านะครับว่าให้เตรียมของมาอยู่กับผมได้เลย"คยูฮยอนสั่งการ

โรงแรมของพ่อคยูฮยอนเป็นโรงแรมระดับ 7 ดาว ไฮโซเท่านั่นที่จามาพักได้ เมดที่โรงแรมนี้ เมื่อยังไม่มีงานก็นอนเล่นรองานเข้าอยู่ที่บ้าน แต่พอมีงานเข้ามาเมดจะต้องเตรียมเสื้อผ้าเข้ามาอยู่ในห้องของเจ้านายทันที เพราะโรงแรมของพ่อคยูฮยอนเป็นถึงระดับ7 ดาว จะมาใช่เมดมั่วไม่ได้ ในห้องทุกห้องก็จามีทั้งห้องของเจ้านายและห้องของเมดรวมอยู่ในห้องเดียวกัน ค่าจ้างงดงามมากมาย

"ครับคุนหนูเดี๋ยวผมจะรีบไปติดต่อเมด มาให้เลยนะคับ"คุนน้ารีบรับงาน

"ขอบคุนครับคุนน้า แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะครับ"คยูฮยอนพูดจบก็ขนสัมภาระเข้าห้องไป  

............................................................................................................................

8.00น.

"เอ๋ ทำไมวันนี้ตาซ้ายกระตุกแปลกนะ"คยูฮยอนพูดหลังจากที่ตาซ้ายกระตุกอย่างแรงและไม่ยอมหยุดง่ายๆ

"ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก คุนหนูตื่นหรือยังครับ"เสียงคุนน้ามาเคาะประตูแต่เช้า คยูฮยอนจึงเดินไปเปิดประตู โดยไม่ทันสังเกตว่าคุนน้าพาใครมาด้วย

"อ้าวคุนน้ามีไรเหรอครับ"คยูฮยอนพูดแบบคนใกล้ตาย(ก็มันเพิ่งตื่น)

"อ๋อ ผมพาเมดคุนหนูมาส่งหน่ะครับ  อ้าว ซองมิน ที่คุนคยูฮยอนเจ้านายของนาย"คุนน้าแนะนำคยูฮยอนให้ซองมินได้รู้จักแต่คุนน้าหารู้ไม่ว่า 2 คนนี้เขาเป็นอะไรกัน พอทั้ง 2เห็นน่ากันก็

"0.0 นี่นาย!!!!!!!!!!"ทั้ง2พูดพร้อมกันโดยมิได้นัดคุนน้าเลย

"อ้าว นี่ทั้ง2คนรู้จักกันด้วยเหรอ"รู้จักเป็นอย่างดีเลยหล่ะน้าเอ้ยยยย

"ไม่ได้อยากรู้จักหรอกครับ"นั่นไงพูดพร้อมกันโดยมิได้นัดคุนน้าอีกแล้ว เมื่อคุนน้าได้ยินทั้ง 2 คนพูดอย่างนี้ก็ถึงกับงงไปเลย

ย้อนไปเมื่อ2 เดือนก่อนปิดเทอมหญ่ายยยยยย

"ดงแฮแกเสร็จยังเนี่ย แค่เก็บของใส่กระเป๋า นานอย่างกับขนของย้ายบ้าน นี่ช้านหิวแล้วนะเนี่ย"

"เดี๋ยวซิวะซองมิน ชั้นก็รีบอยู่เนี่ย แกหิวเป็นคนเดียวไง"

"ก็เร็วๆซิ นี่ถ้าแกไม่รีบนะชั้นจากินแกแทนข้าวกลางวัน"

"เออๆๆๆๆ เสร็จแล้วเนี่ยเร่ง อยู่นั่นแหละ" ดงแฮกับซองมินเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่ม.ต้น เมื่อดงแฮถูกใครทำร้ายก็จะได้ซองมินนี่แหละที่คอยช่วยอยู่ ดังนั้นดงแฮจึงยกให้ซองมินเป็นฮีโร่ในดวงใจมาโดยตลอด

"วันนี้กินไรดีอะซองมิน"ดงแฮถามซองมินเมื่อมาถึงร้านขายข้าว

"ฟักทองผัดไข่ ฟักทองผัดไข่ 555ฟักทองผัดไข่จ๋าซองมินมาแล้วจ้า"ซองมินพูดเชิงตอบแกมร้องเพลงเล็กน้อย(--")("--)(--") (มันบ้าเปล่าวะ)

"ฟักทองผัดไข่อีกแล้ว นี่ชั้นถามแกจิงๆนะ แกกินอย่างอื่นไม่เป็นไงวะ ชั้นรู้นะว่าแกแพ้อาหารทะเล แต่หมู ไก่ก็มีแกไม่คิดที่จะกินพวกมันบ้างเหรอ"ดงแฮถามเพื่อนด้วยอารมณ์เซง

"ไม่อะ ก็ชั้นชอบนี่หว่า มันเป็นของที่แม่ชั้นชอบทำให้กิน มันคือสิ่งเดียวที่ทำให้ชั้นจำแม่ได้"ซองมินพูดถึงแม่ขึ้นมาทำให้ดงแฮรู้สึกผิด (แม่ซองมินเสียไปตอนเค้าอยู่ป.4)

"ชั้นขอโทด แกจะกินแกก็ไปกินเหอะ เดี๋ยวชั้นไปหาไรกินทางโน้น แล้วมาเจอกันที่นี่นะ"ดงแฮพูดจบต่างคนก็ต่างแยกย้ายไปซื้อข้าว

ซองมินซื้อข้าวเสร็จก็มานั่งรอดงแฮที่ตก

"ดงแฮมันไปซื้อข้าวหรือไปตายเนี่ย ไปนานเชี่ยว"ซองมินบ่นเมื่อมานั่งรอนานแล้วดงแฮก็ยังไม่มา

"เฮ้ย ซองมินเกิดเรื่องใหญ่แล้ว"เพื่อนคนหนึ่งวิ่งมาบอกซองมินด้วยสีน่าไม่มีนัก

"มีอะไรเหรอ เรียวอุค"ซองมินถามเพื่อน (เย่จ๋าเค้าขอยืมอุคกี้หน่อยนะแปบเดียวเดี๋ยวคืน แฮะๆ)

"ก็ดงแฮหน่ะซิไม่รู้ไปทำอะไรให้ คยูฮยอนลูกเจ้าของโรงเรียนไม่พอใจ โดนคยูฮยอนซ้อมอยู่ทางโน้นหน่ะ ไปดูเร็ว"เรียวอุคพูดไม่ทันจบแค่ซองมินรู้ว่าเพื่อนถูกทำร้ายก็รีบวิ่งไปโดยไว(เย่จ๋าเค้าคืนอุคกี้ให้ตัวแล้วนะจ๊ะ^^)

ซองมินวิ่งมาเห็นคนมุ่งดูเต็มเลย จึงแทรกตัวเข้าไปเห็นคยูฮยอนกำลังซ้อมดงแฮอยู่(สภาพดงแฮ:เลือดกลบปาก โหนกแกล้มเขียวจากการถูกต่อย เอาง่ายๆน่วม หรือเละ)

"เฮ้ย! นี่นายทำไรเพื่อนชั้นอะ พลั่ก!! " ซองมินไม่พูดพลั่มทำเพลง เมื่อเข้าไปถึงตัวคยูฮยอนได้ก็กระชากคยูฮยอนเข้ามาต่อยอย่างเต็มแรง มีน้ำสีแดงๆไหลออกมาจากริมฝีปากของคยูฮยอนเล็กน้อย

0.0...0.0...0.0 นี่คือสายตาของคนที่มามุงดูพวกเค้าแทบไม่เชื่อสายตาว่าซองมินกล้าต่อยลูกเจ้าของโรงเรียนจนเลือดกลบปากเลย(แมร่งโหดดดดด)

"นายเป็นอะไรหรือเปล่าดงแฮ"ซองมินหลังจากที่ต่อยคยูฮยอนจนน่าหงายไปแล้วนั้นก็รีบวิ่งเข้ามาดูดงแฮโดยไว(ไม่น่าถามเกือบตาย มาช้าเชียว ตองขอบใจอุคกี้นะเนี่ย)

"ชั้นไม่เป็นไรหรอกซองมิน โอ๊ย!!"ดงแฮตอบซองมินแล้วก็พยายามลุกขึ้น แต่ตอนพูดทำให้แผลตรงปากกระเทือน เลยร้องออกมา

ในขณะที่ซองมินกำลังจะพาดงแฮไปทำแผลก็ได้หันมาพูดกับคยูฮยอนว่า

"ถึงนายจะเป็นถึงลูกเจ้าของโรงเรียนชั้นก็ไม่กลัวนายหรอก ถ้านายมาทำอะไรเพื่อนชั้นอีก นายจะไม่โดนแค่นี้แน่"ซองมินพูดทื้ท้ายเชิงขู่

พอซองมินพาดงแฮออกมาได้ ก็ถามดงแฮว่าเรื่องมันเป็นมายังไง เรื่องมันมีอยู่ว่าความรักไม่เกี่ยวกับน่า ไม่ใช่แล้ว นั่นมันเพลงพี่ฟิล์มเค้า^^ เรื่องคือดงแฮเดินไปซื้อ ก๋วยเตี๋ยวมากิน ระหว่างทางที่จาเดินมาที่โต๊ะ ก็ได้เดินไปชนคยูฮยอนจนน้ำก๋วยเตี๋ยวไปถูกคยูฮยอน คยูฮยอนจึงโวยวายแล้วก็ซ้อมเค้ามาอย่างที่เห็นเนี่ยแหละ

"อ๋อเรื่องมันเปนอย่างนี้นี่เอง สมควรแล้วหละ ซุ่มซ่ามไม่รู้เรื่อง"ซองมินว่าดงแฮ

"อ้าวนี่นายมาว่าชั้นทำไมเนี่ย"ดงแฮเคืองซองมิน

"ก็มันจิงไหมหละ ไม่ยอมมองให้ดี โดนแค่นี้มันยังน้อยไป"

"โอ๊ย!!!!!!!ชั้นเจ็บนะ"ซองมินพูดแล้วก็กดสำลีลงไปทีแผลของซองมิน จนดงแฮร้องออกมาด้วยความแสบ

เรื่องที่ซองมินต่อยคยูฮยอนก็ดังไปทั้งโรงเรียน แต่ไม่ถึงหูของพ่อคยูฮยอน เพราะคยูฮยอนห้ามทุกคนไม่ให้เอาเรื่องนี้ไปบอกเบื้องบน เค้าจะเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง

ทีนี้รู้หรือยังหละคุนน้าว้า 2 คนนี้รู้จักกันได้ไง

"รู้แล้ว"

หือ..น้าได้ยินผมด้วยเหรอ

"เออดิ"

--"น้าได้ยินได้ไงวะ งง

...................................................................................................................

จบแล้วนะตอนแรก ^^