รักป่วนใจ นายกับฉัน

ลำดับตอนที่ #1 : อกหักจากการบอกรัก

      ฉันมานั่งทำอะไรตรงนี้เนี่ย มันเปิดเทอมแล้วนะ บอกเขาไปเลยสิ ของขวัญก็เตรียมมาแล้ว ใจกล้าหน่อย สู้ๆ บอกเลย เรื่องแค่นี้เอง ไปบอกเขานะ....

ไป.....GO!!!!

"เอ่อ.... คือ เราก็เป็นเพื่อนกันมานานแล้วนะ ถึงจะไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่....เอ่อ แต่... คือ....." พูดไปเลยสิ อ้ำอึ่งทำไมล่ะ
"มีอะไรเหรอ" ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าพูดแบบยิ้มๆ โอ้ยย จะละลาย>_<
"เอ่อ.... คือ  ฉัน...เอ่อ" พูดไปเลยเซ่ ชักช้าทำไมล่ะ ไอ้ปิ่น พูดเลย
ออดดดดด เสียงออดดังขึ้น นั่นก็หมายความว่า ต้องไปเข้าแถวแล้ว
"แล้วไว้ค่อยคุยกันในห้องนะ" เขายิ้มให้ฉัน แล้วก็เดินจากไป โอ้..... เท่มากๆเลยอ่ะ >_<
    ฉันเดินไปเข้าแถวด้วยอาการเหม่อ.... คิกๆๆ เขายิ้มให้ฉันด้วยล่ะ
"ไอ้บอล แกเห็นมั้ย แกเห็นมั้ย เค้ายิ้มให้ฉันด้วยแหละแก>_<" ฉันบิดไปบิดมาแล้วตีไอ้บอล
"เออ เห็นแล้ว แล้วแกก็เลิกบ้าได้ป่ะ หรือถ้าจะบ้าก้บ้าไปคนเดียวไม่ต้องมาตีฉัน" บอลพูดอย่างหัวเสีย
"ก็แกเห็นมั้ยอะ ยิ้มๆๆๆ ยิ้มให้ฉันด้วยอะ"
" - -^^^ " ฉันยังไม่เลิกตีมันแล้วก็พล่ามต่อไปเรื่อยๆ 
"เฮ้ย!! ไอ้วิทย์ แกมีเบอร์ รพ.ศรีธัญญาป่าววะ" ไอ้บอลตะโกนถามวิทย์ที่เดินสวนมา
"เออๆ มี" 
"ขอหน่อยสิวะ" 
"ทำไมอะ บอลแกเป็นไรหรอ" ฉันถามบอลแล้วทำท่าตกใจ
    แต่คุณผู้อ่านค่ะ ไอ้บอลมันมองฉันแบบ - อีโง่เอ้ยยย -
"เอาให้แกนั่นแหละ ไปๆ ไปเข้าแถวได้แล้ว" บอลมันผลักฉันให้ไปเข้าแถว นี่ๆๆๆ เพื่อนแกกำลังจะมีความสุขนะเว้ย ทำงี้ได้ไงอะ

.......แล้วเวลาที่ฉันรอคอยก็มาถึง........

"เอ่อ...ที่ว่ามีอะไรจะพูดกับฉันอะ เรื่องอะไรหรอ" นี่ๆๆ เข้ามาคุยกับฉันเองเลยหรอ ต้ายยยตาย น่ารักจังเลยอะ แฟนในอนาคตของฉัน >_< (พูดเองเออเองทั้งนั้น:ผู้แต่ง)
"เอ่อ....คือ แบบ.....เอ่อ.... แบบว่า ไว้ค่อยคุยกันหลังเลิกเรียนได้มั้ย" หืมมม ปากหนอปาก ทำไมไม่บอกตอนนี้เลยฟะ เสียโอกาสเลยอะ
"อืม  ก็ได้ งั้นเลิกเรียนค่อยคุยกันนะ" อุ้ยย มีเวลาให้ฉันเสมอเลย น่ารักกกกก มากๆๆๆๆ
บายนะที่รัก แล้วเจอกันตอนเย็นค่ะ จุ๊บๆๆๆ (นางเอกมันบ้าไปแล้วค่ะ:ผู้แต่ง)

และแล้วก็คาบพัก

"บอลแกว่า เค้าจะรับรักฉันมั้ยอะ" ฉันถามไอ้บอลในขณะที่มันกินแบบเอาเป็นเอาตาย
"แค่กๆๆ แกมาถามอะไรฉันตอนนี้วะ คนกำลังเจริญอาหาร วุ้ย!" มันพูดแค่นั้นแล้วก็ก้มหน้าก้มตากินต่อ
"แกก็บอกฉันมาก่อนสิ แกคิดว่าเค้าจะรับรักฉันมั้ยอะ" ฉันยังเซ้าซี้ไม่เลิก ไอ้บอลเลยใช้  ตี....น ถีบเข้าที่ก้นฉัน
"ไอ้บ้านี่ เจ็บนะโว้ย" ฉันบ่นให้มัน แต่มันยังกินต่อไป
"ไปๆๆ คนหน้าตาดีจะกินข้าว ถ้าอยากสารภาพรักอะนะ นู้นไปนู่นเลยไป!!" ไอ้บอลมันไล่ฉัน แกเป็นคนแนะนำวิธีนี้กับฉันเองนะ ไอ้เพื่อนเลว จำไว้เลย ฉันเลยเดินออกมา กินไปคนเดียวเลยนะ
    โครม!!!!
ฉันเดินชนใครไม่รู้แหละ
"เอ่อ... ขอโทษครับ"
ฉันเกือบจะด่าให้ซักฉากสองฉาก แต่ถ้าเขาไม่ใช่คนที่ฉันจะสารภาพรักในวันนี้ >_<
"ไม่เป็นไรค่ะ" นางเอ้กกนางเอกมากเลยไอ้ปิ่น
"ครับขอโทษนะครับ งั้นไปก่อนนะ" เขาพูดแล้วยิ้มให้ฉัน โอ้ยยยละลายดีกว่า



"บอลกลับบ้านดีๆนะ เดี๋ยวคืนนี้มีเรื่องดีโทรไปบอก ถ้าปิดเครื่องแกตายแน่" ฉันตะโกนไปบอกไอ้บอลในขณะที่มันขับรถมอร์เตอร์ไซออกไป อิอิ ถึงเวลาแล้วซินะ ที่รักจ๋าาา ปิ่นมาแล้วจ้าาาา

เอาล่ะไอ้ปิ่น สู้ตายว้อยยย

"เอ่อ...กอล์ฟคือเรื่องที่เราจะบอกนายอะนะ คือแบบว่า"
"^ ^" กอล์ฟยิ้มแล้วรอฟังสิ่งที่ฉันจะพูด
"คือ...เราชอบนายอะ>_<" พูดไปแล้ว ไอ้ปิ่นเยี่ยมมาก
"เอ่อ....คือ เราก็" กอล์ฟหน้าแดงด้วยอะ ไอ้บอลคืนนี้ได้ฟังข่าวดีแน่นอนเพื่อน
"คือเราก็....คิดกับเธอแค่เพื่อนอะนะ" เพล้งงงงง
"......" ToT หวัใจสลายยยยย

"ฮือๆๆๆ ไอ้บอล ทำไมเค้าไม่รับรักฉันอะ"
[ก้ากกก หรอวะ เสียใจด้วยนะ ฮ่าๆๆๆ] รู้สึกว่าเสียงทางปลายสายมันจะเป็นห่วงเป็นใยฉันมากเลยนะนั่น - -^^^
"แกกำลังสงสาร หรือสมน้ำหน้าฉันวะ ฮือ ของขวัญที่เตรียมไว้ก็ไม่ได้ให้เลยอ่าาาา"
[ตอนนี้หรอ กำลังสมน้ำหน้าเอ้ย กำลังสงสารแกอยู่ไงฮ่าๆๆๆ]
"......" ไอ้บอลบ้าจำไว้เลยแก
[คือ... เอ่อ...คือ... เราก็คิดกับเธอแค่เพื่อนอะนะ ก้ากกก ฮ่าๆๆ] ไอ้บอลทำเสียงล้อเลียน
[เฮ้ย... แค่นี้ก่อนนะ จะไปเที่ยวกับกิ๊กวะ ฮ่าๆๆ ขอให้มีความสุขในการครองโสดนะว้อย ฮ่าๆๆ] ให้มันรู้ไปซิวะ ชิไอ้บ้านี่ ฉันจะหาแฟนให้ได้เลยคอยดู
"เออ ไอ้คนไม่โสด แค่นี้แหละเว้ย"
[ขอให้ครองโสดอย่างนี้นานๆนะวะเพื่อน ฮ่าๆๆ]
"ตู้ด...ตู้ด...ตู้ด" ฉันเป็นคนตัดสายไปเองแหละ ไอ้บ้าเอ้ย คอยดูสิฉันจะหาแฟนให้ได้เลย ไอ้เพื่อนบ้า.............



**********