ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : --((..[ เสียง...มือถือ ]..))--
ตอนที่ 5 ::: เสียง มือถือ
“เฮอะน่า....ไปเร็ว รีบไปจะได้รีบกลับไง” โกคุเทระลากฮารุแล้วพาเดินไปที่รถของเขา
“ค่า ฮารุเข้าใจแล้ว แต่คุณโกคุเทระค่ะ” ฮารุรีบสาวเท้าตามแรงที่ดึงเธอไป
“หา!!! มีอะไร”
“ฮารุเดินเองได้ค่ะ” ฮารุตอบเขาอย่างเขินๆ
“เอ๋?........หะเฮ้ย 0[]0!!!!” โกคุเทระอุทานขึ้น เมื่อรู้ว่าเขากำลังจูงมือของฮารุอยู่ และรีบละมือออกทันทีที่รู้ตัว
“เธอมาจับมือฉันทำไมเนี่ย?!!” โกคุเทระโวยวายขึ้น
“ฮะฮิ๊~~ ถามผิดถามใหม่ได้นะค่ะ ฮารุกำลังตื่นจากความฝันอยู่ดีๆ คุณโกคุเทระก็คว้ามือฮารุ แล้วลากฮารุทันทีเลยค่ะ ที่มันเข้าข่ายล่วงเกินฮารุนะค่ะ” ฮารุรีบแย้งตอบ
“ฮารุ จะแจ้งความค่ะ - - +” ฮารุคว้าโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า
“เฮ้ย!! จะบ้าเรอะ เอามานี่เลย” โกคุเทระแย่งมือถือออกจากมือของฮารุ
“อ๊ะ!!! นั่นมันของฮารุนะค่ะ เอาคืนมานะ!!!” ฮารุเอื้อมมือเพื่อที่จะแย่งมือถือตัวเองกับโกคุเทระที่ตัวสูงกว่า
“ไม่ให้เฟ้ย!! เรื่องอะไรจะคืนให้เธอ” โกคุเทระยกมือถือสูงขึ้น เพื่อฮารุจะได้แย่งไปจากเขาไม่ได้
“เอามานะคะ!!!” ฮารุเขย่งเท้าขึ้นอีก ทำให้ตัวเธอสูงขึ้นอีกหน่อย แล้วพยายามเอื้อมเพื่อที่จะหยิบมือถือ แต่ฮารุเกิดเสียหลัก แล้วล้มใส่โกคุเทระในที่สุด
“วะว๊ายยยยย!!!!!!”
“ฮะเฮ๊ยยยยย!!!!!!”
เขาและเธอร้องเป็นเสียงเดียวกัน
โครมมมมมมมมมมมมม !!!!!!!!!! และล้มเป็นเสียงเดียวกัน (ใจเดียวกันด้วยรึเปล่า - -)
“อะ อูย~~เจ็บน้ะ!!! ยัยบ้า!!!” โกคุเทระครางขึ้น พร้อมกับจับศีรษะตัวเอง ที่กระแทกกับพื้นคอนกรีตอย่างเต็มที่
(หัวแตกไหมนั่น?)
“อะ โอย~~ฮารุก็เจ็บนะค้ะ!! ทำไมคุณโกคุเทระไม่รับฮารุไว้ล่ะค้ะ!! เป็นเช่นนี้มันก็ต้องล้มหมู่สิค้ะ!!!” ฮารุค่อยๆลุกขึ้นจากอะไรสักอย่างที่มันไม่ใช่พื้นคอนกรีต มันอุ่น แล้วก็นุ่ม อะไรกันนะ?
“อ๊ะ!!!!”ร่างบางเบิกตากว้าง ที่เธอล้มทับอยู่มันไม่ใช่พื้นคอนกรีตจริงๆด้วย แต่มันคือ
“คุณโกคุเทระ!!!!!!!!!”
“เออ...ตะโกนทำไมเล่า!!!” โกคุเทระพูดพลางปัดผมที่บังหน้าเขาออก
เป็นครั้งแรก ที่เธอได้อยู่ใกล้เขาขนาดนี้ ดวงตาสีเขียวมรกต ที่ตัดกับเรือนผมสีเงินที่ส่องประกายเมื่อกระทบกับแสงไฟยามค่ำคืน กลิ่นแชมพูแบบผู้ชายที่ส่งกลิ่นออกมาอ่อนๆ ทำให้หน้าเธอขึ้นสีออกมาเป็นแถบ และหัวใจก็ส่งเสียงออกเป็นจังหวะรัวๆ
(จินตนาการว่าพวกนี้อายุ 10 ปีนะเจ้าค่ะ พอดีรูปมันหามาได้แค่นี้)
“นี่!!!” เสียงเข้มของเขาเอ่ยขึ้น ทำให้ฮารุหลุดจากภวังค์
“คะ ค้ะ!!! >////////< มีอะไรหรอค่ะ?” ฮารุรีบขานรับโดยเร็ว
“เมื่อไหร่เธอจะลุกหา!!! นั่งเป็นส้มโอแช่อิ่มอยู่ได้ ฉันหนักนะ!! -////- ”
“ขะ ขอโทษค่ะ จะลุกเดี๋ยวนี้แหละค่ะ” ฮารุรีบลุกออกมาจากโกคุเทระ แล้วหันหน้าไปอีกทางเพื่อซ่อนความเขิน
“โธ่!!! สูทฉัน เลอะหมด - - ++++” เขาลุกขึ้นแล้วปัดฝุ่นที่เลอะตัวเขาอย่างหัวเสีย
“ฮารุ ขะขอโทษจริงๆค่ะ แต่ถ้าคุณโกคุเทระไม่แย่งมือถือฮารุไป คงไม่เกิดเหตุการ์ณแบบนี้หรอกค่ะ”
ฮารุเดินเข้าไปจัดเนคไทค์ของโกคุเทระให้ แทนการขอโทษ แต่ก็ยังอดบ่นไม่ได้
“อะไรน้ะ ที่เธอหาว่าฉันผิดเหรอ? = = ++++++”
“ค่ะ ผิดเต็มๆเลยค่ะ = = ++++++”
“ฮึ่ม......ช่างเถอะ จะสายแล้ว ขึ้นรถเร็วๆเข้า” เขาพูดพร้อมเปิดประตูรถให้ฮารุ
“อ่าว!! แล้วชุดสูทคุณโกคุเทระล่ะค่ะ” ฮารุหันไปถามโกคุเทระที่กำลังวุ่นๆกับการสตาร์ทรถ
“อ๋อ..ฉันมีเปลี่ยน ถามทำไมเธอเป็นห่วงฉันรึไง” โกคุเทระหันไปถามฮารุ
“มะไม่ใช่ค่ะ!!!0//////0!!!ฮารุกลัวว่าคุณสึนะจะอับอายที่ลูกน้องคนสนิทใส่ชุดเลอะเทอะมากกว่าค่ะ ”
RRRRRRRRRRRR~~~~ (เสียงโทรศัพท์ของฮารุ)
“อ๊ะ โทรศัพท์” ฮารุควานหาโทรศัพท์ที่จะใส่ไว้ในกระเป๋าตัวเองเสมอ
“อยู่ไหนน๊า~~” ฮารุก็ยังค้นหาต่อไป
“เอ้า!!! นี่!!! เมื่อกี้ฉันเอาไปจำไม่ได้รึไง” โกคุเทระยื่นโทรศัพท์ที่แย่งมาจากฮารุคืนแก่ฮารุไป
“อ๊ะ!!! พี่ชายฮารุโทรมาค่ะ”
________________________________
“ค่า!! พี่อากิระ!!!”
“ไง ฮารุ พี่กลับจากทำงานที่อิตาลี แล้วนะ เห็นเธอไม่อยู่บ้านเลยโทรมาหา อยู่กับใครหรอตอนนี้?”
ฮารุเหล่มองโกคุเทระเล็กน้อยก่อนที่จะหันมาตอบพี่ชายของเธอเอง
“เพื่อนค่ะ -///-”
“หา!! เพื่อนหรอ? ชาย หรือ หญิง น่ะ?”
“ผะผะ ผู้ชายค่ะ >////////////<”
“ผู้ชายเรอะ ระระหรือ ว่า จะเป็นฟะ”
“ไม่ใช่ค่ะพี่!!!!!!!!>//////////////////////////////<”
“แล้วจะไปไหนต่อรึเปล่า?”
“ไปงานเลี้ยงงานแต่งงานเพื่อนค่ะ”
“เหรอ แล้วเพื่อนน้องที่เป็นผู้ชายน่ะ จะไปด้วยรึเปล่า?”
“ไปค่ะ!!!”
“งั้นพี่ไปด้วยสิ ^ ^”
“เอ๋!!!!ทำไมล่ะค่ะพี่”
“อยากเห็นหน้าแฟนน้องน่ะ”
“มะ ไม่ใช่นะค่ะ คุณโกคุเทระไม่ใช่แฟนหนูซักหน่อย!!! พี่ก็..”
“แค่นี้ นะ บ๊าย บาย น้องรัก”
“อ๊ะ!!! ดะเดี๋ยวสิค่ะพี่ โธ่~~”
ขณะที่ฮารุกำลังหน้าแดงอยู่กับการที่ถูกพี่ชายล้อเรื่องแฟน เธอจะรู้รึเปล่านะ ว่าคนที่ขับรถอยู่ข้างๆเธอ หน้ากำลังขึ้นสีขนาดหนักเลยล่ะ
________________________________________________________
ชื่อพี่ชายฮารุสิ้นคิดมากเจ้าค่ะ เพราะฮารุ แปลว่า ฤดูใบไม้ผลิ ส่วน อากิ แปลว่า ฤดูใบไม้ร่วง ฮินะกำลังนั่งปั่นนิยายอย่างเอาเป็นเอาตาย ยังไงก็จะพยายามอัพให้ติดๆกันเจ้าค่ะ สู้ตาย !!!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น