ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : --((..[เสียง...เด็กๆ]..))--
(ต่อไปฮินะจะพากย์เองเจ้าค่ะ โกคุพากย์แล้วเรตติ้งไม่ค่อยดี คนเม้น 3 คนดู 71 เอง จะลองพากย์เองดูเผื่อเรตติ้งจะเพิ่มขึ้น ....หวังว่าอ่ะนะ....)
เสียงที่ 3 :: เสียงเด็กๆ
หลังจากที่ฮารุและโกคุเทระขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว โกคุเทระก็เริ่มสตาร์ทรถแล้วขับออกมา
“นี่ยัยบ้า ที่ทำงานเธออยู่ไหนฉันจะได้ไปส่งให้เสร็จๆซักที” โกคุเทระถามฮารุขณะที่เขากำลังขับรถ
“ไม่บอกค่ะ ทำไมต้องบอกคุณโกคุเทระด้วยค่ะ” ฮารุตอบแบบอารมณ์บ่จอย
“(- -) ++++ นี่!! ยัยบ้า ถ้าฉันไม่รู้ ฉันจะส่งเธอถูกเรอะ!!!” โกคุเทระเริ่มอารมณ์ไม่ดี
“(- -) +++ ก็ปล่อยฮารุลงข้างทางสิค่ะ ฮารุไปเองได้” ฮารุเชิดหน้าไปทางกระจกรถ
“จะบ้าเรอะ!!! ถ้าเธอเดินไปเอง แล้วถูกลากไปทำมิดีมิร้ายเข้าจะทำไง”
“ทำไมล่ะค่ะ เป็นห่วงฮารุหรอ?”
“( 0///0) !!! มะไม่ใช่สักหน่อย ถ้าเธอเป็นอะไรไปรุ่นที่ 10 ก็ฆ่าฉันสิ ฉันไม่มีทางเป็นห่วงเธอหรอก” โกคุเทระเริ่มลนลานแล้วหันมาทวนคำถามของเขาอีกครั้ง
“ตกลง ที่ทำงานเธออยู่ไหน?”
“ไม่บอกค่ะ !!” ฮารุยังคงดื้อดึงไม่ตอบคำถามของโกคุเทระอีกตามเคย
“เฮ้ย!! ยัยบ้า ไม่มีเวลามาเล่นแล้วนะ ฉันรีบ”
“แล้วคุณโกคุเทระคิดว่าฮารุทำงานอะไรล่ะค่ะ” ฮารุเริ่มถามโกคุเทระบ้าง
“อย่างเธอน่ะเหรอ? แม่ค้าขายส้มโอล่ะมั้ง?” โกคุเทระหันมาตอบคำถามฮารุอย่างกวนๆ
“อี๋!!! คนสวย นิสัยดี และเมตตาแบบฮารุ จะทำอาชีพแม่ค้าขายส้มโอ ฮารุทำอาชีพพี่เลี้ยงเด็กอนุบาลต่างหากค่ะ เป็นงานพิเศษ คุณโกคุเทระตอบอะไรไม่คิดจริงๆค่ะ” ฮารุหันมาโวยใส่โกคุเทระที่กำลังขับรถอยู่
“โรงเรียนไหนล่ะ?” โกคุเทระถามรายละเอียดที่ทำงานของฮารุต่อโดยพยายามไม่ฟังเสียงบ่น
“โรงเรียนอนุบาลมินามิค่ะ รีบๆเข้าฮารุสายแล้วค่ะ”
เมื่อมาถึงโรงเรียนอนุบาลที่ฮารุทำงานพิเศษอยู่ ทันทีที่ฮารุลงมาจากรถ เด็กๆก็ต่างวิ่งกรูออกมาหาฮารุทันที
“สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ พี่ฮารุ” คำพูดนี้ดังขึ้นมาเป็นระยะๆ สักพักโกคุเทระก็ลงมาจากรถเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น เด็กน้อยขี้สงสัยคนหนึ่งก็ดึงแขนเสื้อของฮารุ
“พี่ฮารุฮับๆ”
“อะไรเหรอจ๊ะ ไดจิคุง” ฮารุถามพร้อมลูบหัวเด็กน้อยอย่างเอ็นดู
“พี่ชายสุดหล่อตรงนั้น ใครเหรอฮับ?” เด็กน้อยชี้ไปที่โกคุเทระ ที่ยืนอยู่ข้างหลังฮารุ
“อ้อ.!!! พี่ชายคนนั้นก็คือ..” ฮารุที่ยังไม่ทันพูดจบไดจิคุงก็พูดแทรกขึ้นมาว่า
“แฟนพี่ฮารุเหรอฮับ?” เด็กน้อยพูดพลางชี้ไปที่โกคุเทระที่กำลังยืนอึ้งๆอยู่
(ดีมากจ้า หนูน้อย พูดได้ถูกใจพี่ฮินะมากค่า)
“( 0//[]//0 ) !!! มะมะไม่ใช่ค่ะ ไม่ใช่” ฮารุรีบปฏิเสธทันที แต่เด็กน้อยก็ยังไม่หายสงสัยจึงวิ่งไปหาโกคุเทระ แล้วถามว่า
“พี่ฮะ!! พี่เป็นแฟนพี่ฮารุหรอฮะ” เด็กน้อยแหงนหน้าถามชายร่างสูง ที่ตอบคำถามไม่ถูก
“เอ่อ.........”
“พี่ฮะ!! แล้วพี่เคยจูบกันครั้งแรกที่ไหนฮะ?” (เด็กน้อยแสนรู้ - -)
“(0////--////0)!!!!!!” (อึ้งล่ะสิ)
RRRR~~ (เสียงโทรศัพท์เข้า)
“(-///-) อ๊ะ!! รุ่นที่ 10 โทรมา” โกคุเทระรีบรับโทรศัพท์แล้วหันไปอีกด้านที่ฮารุยืนอยู่ เพราะตัวโกคุเทระและฮารุ เอง ก็เขินแล้วก็หน้าแดงพอๆกัน เลยแทบจะไม่กล้ามองหน้ากันเลย ต้องขอบคุณเด็กน้อยแสนรู้ ที่ทำให้สองคนนั้นเข้าใจความรู้สึกตัวเอง
“ครับรุ่นที่ 10.....อะไรนะครับ.....ให้ผมรอจนยัยฮารุทำงานเสร็จแล้วไปส่งที่บ้านด้วย.......จะดีเหรอครับ........ครับๆตามบัญชาครับ” โกคุเทระตกใจสุดๆแต่ปากเขาไม่ตรงกับใจเท่านั้นเอง จริงๆแล้วเขาอยากจะบอกว่า จะบ้าเรอะครับ ให้ผมไปส่งยัยนั่นถึงบ้าน แค่นี้หน้าผมก็แดงสุดๆแล้วนะ ช่วยไม่ได้ก็เขาเป็นลูกน้องที่ซื่อสัตย์ไม่กล้าขัดคำสั่งเจ้านายนี่นะ
________________________________________________________________________________
จบไปแล้วเจ้าค่ะตอนที่ 3 แต่งนานมากมาย เพราะเคยแต่งคู่เรียบร้อยๆแบบ 6996 ลองแต่ง 5986 ที่ต่างดูสิ้นเชิงแล้วก็สนุกไปอีกแบบเจ้าค่ะ พอเวลาพากย์เองแล้วแต่งง่ายกว่าให้ตัวละครพากย์เองซะอีก หวังว่าเรตติ้งคงเพิ่มนะเจ้าค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น