คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : และแล้วก็เริ่มเกม..!!
กรรมการโยนเหรียญเพื่อหาทีมที่จะบุกก่อน ออกหัวเป็นทีมเดมอน ออกก้อยเป็นทีมยางามิ เหรียญแห่งโชคชาตะของทั้ง2ทีมหมุนคว้างขึ้นไปบนอากาศ ก่อนที่จะหล่นลงมาที่หลังมือกรรมการ กรรมการปิดเหรียญทันทีในขณะที่เหรียญถึงหลังมือของเขา แล้วเขาก็ค่อยๆเปิดมืออีกข้างของเขาที่ปิดเหรียญอยู่... ทั้งทีมเดมอนและทีมยางามิต่างลุ้นกันตัวโก่ง (แต่ยางามิจะออกอาการมากกว่าหน่อย)
"เหรียญออกก้อย ทีมยางามิเริ่มเกมก่อน"
"เย้!!" เหล่าตัวประกอบทีมยางามิต่างร้องดีใจ
"จะมาร้องเย้หาพระแสงอะไรฟะ!! ไปประจำตำแหน่งได้แล้ว!!!" ฮาริมะตะคอกใส่เหล่าตัวประกอบทำเอาหัวหดไปตามๆกัน
เมื่อทุกคนประจำตำแหน่งพร้อมแล้ว หลังจากนั้นเกมได้เริ่มต้นขึ้นในQuarter1
"SET! HUT! HUT! HUT!"
เฟี้ยว! เสียงลูกอเมริกันฟุตบอลถูกโยนออกไปจากหว่างขาของ นิชิโมโต้ กันจิ ชายหนุ่มผู้มีหน้าละม้ายคล้ายพระพุทธรูปหัวหน้ากลุ่มหื่นประจำห้องและสมาชิกทีมซูโม่ชุดว่ายน้ำ รับหน้าที่ไลน์หลักปะทะกับคุริตะ (ผู้เขียน : เหมาะสมดีแฮะ - -*)
ฮานาอิ ฮารุกิ ควอเตอร์แบ็คทีมยางามิ รับลูกจากนิชิโมโต้ เขาใช้สมองคิดคำนวณอย่างหนัก(รึเปล่า) ว่าจะรันหรือจะพาสดี
'อ๊ะ! ตรงนั้นว่าง ดีล่ะ!!'ฮานาอิคิดในใจ นัยน์ตาของเขาสบกับตำแหน่งว่างที่เขาจะพาสไปได้โดยไม่มีสิ่งกีดขวาง
และเมื่อบอลถูกขว้างออกจากมือไปแล้วนั้น จู่ๆก็มีเงามืดผ่านเข้ามา!!
ตรงตำแหน่งที่เขาขว้างไป
'ยะ..แย่แล้ว!!'
"ไม่ต้องเป็นห่วง!! ชั้นรับได้แน่น้อน~~" รีซีฟเวอร์ทีมยางามิ อิมาโดริ เคียวสึเกะ วิ่งไปตามลูกบอลที่กำลังลอยคว้างอยู่ในอากาศ
"เจี๊ยก!! ไม่มีทางหรอก ไอ้เด็กใหม่!!" เจ้าของเงาดำและคำพูดที่คุ้นเคย มอนตะ รีซีฟเวอร์ทีมเดมอนฯ วิ่งกวดตามมาติดๆ
"เห? มีคนอยู่ตรงนี้ด้วยหรอ"
"เจี๊ยก!! พูดอย่างนี้มันหมายความว่าไง??"
"อ๋อ'โทษที คือตัวเตี้ยไปหน่อยเลยไม่เห็นน่ะ"
"เจี๊ยก!!!!!!!"มอนตะโมโหสุดขีด หน้าแดงก่ำ ควันออกจากหู
เรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น อิมาโดริรับลูกได้!! เพราะจากความสูงที่แตกต่าง ทั้ง 2 คน
แผละ!ทั้งคู่ล้มลงพร้อมกัน
กรรมการวัดระยะทางเสร็จแล้วประกาศเสียงดัง "บุกได้ 30 หลา!!"
"เย้!! เก่งมากเลยจ้าอิมาโดริคุง~"เท็นมะตะโกนพร้อมๆกับกระโดดโลดเต้นไปด้วย อิมาโดริโบกมือให้เท็นมะด้วยความเจ้าชู้ของเขา โดยหารู้ไม่ว่าเกิดออร่าสีดำทะมึนจากหนุ่มสวมแว่นตาดำขลับ...
"นี่ออมมือให้นะ ครั้งหน้านายรับไม่ได้หรอกนะ!" มอนตะเดินเข้ามาแล้วชี้หน้าใส่อิมาโดริ
"อ้าว! ไม่ใช่ว่านายตัวเตี้ยเลยรับไม่ถึงหรอ??~" อิมาโดริแหย่มอนตะ ทำหน้าทะเล้น
"เจี๊ยก!!!!!!!" มอนตะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟอีกครั้ง
"นี่! ทั้ง2คนน่ะ เกมจะเริ่มแล้วนะ!!" กรรมการเข้ามาห้ามมวย ไล่ให้ทั้ง2คน(หรือตัว?)ไปประจำตำแหน่ง
"เดี๋ยวค่ะ! ขอเวลานอกค่ะ!" มาโมริรีบบอกกรรมการก่อนที่จะเริ่ม เหล่าลูกทีมเดมอนเดวิลแบทรวมกลุ่มกันปรึกษาอะไรบางอย่าง
เริ่มเกมต่อไป~~ "SET!! HUT!" คราวนี้เพียงแค่HUTเดียวนิชิโมโต้ก็โยนลูกอเมริกันฟุตบอลผ่านใต้หว่างขาไปให้ฮานาอิ ฮานาอิรีบรับลูกและตัดสินใจว่าจะรันหรือพาสทันที
ตอนนี้อิมาโดริถูกประกบโดยมอนตะและทาคิ เขาคงไม่สามารถพาสให้อิมาโดริได้อีกเป็นครั้งที่2 แต่แล้ว! เขาก็พบจุดที่ว่างอีกครั้ง
'หือ? ตอนนี้(ไอ้บ้าผมทอง)เบอร์37ก็กันอิมาโดริด้วยหรอ? งั้นตำแหน่งตรง[ไอ้นั่น]ก็ว่างน่ะสิ' ในสมองของฮานาอิพลันคิดภาพตำแหน่งต่างๆของทีมเดมอนเดวิลแบทที่เขาแอบไปศึกษามา (ผู้เขียน : อะโห ท่านช่างลงทุน - -*) แล้วรีบปาบอลด้วยความเร็วสูงไปยังตำแหน่งที่ว่างทันที
"รับให้ได้นะเฟ้ย!! ไอ้นักเลง!!!" ฮานาอิตะโกนไปพลางปาลูกบอลออกจากมือไป ตอนนี้ลูกบอลกำลังหมุนควงสว่านฝ่าอากาศไปยังตำแหน่งนั้นทันที
"เออ ไอ้แว่น คิดว่าชั้นจะรับลูกบอลที่ปามาเห่ยๆของแกไม่ได้เรอะ?" แล้วเจ้าของคำพูดนี้ก็รับลูกได้อย่างสวยงาม ฮาริมะ เค็นจิ เจ้าของคำพูด ตำแหน่งไทท์เอ็นด์ รับลูกเสร็จแล้วก็วิ่งไปยังโกลล์ทันที เพราะทาคิไปป้องกันอิมาโดริเลยทำให้ตำแหน่งของฮาริมะว่าง
'เท็นมะจัง...ชั้นจะแสดงความสามารถที่แท้จริงของฉันให้เธอดูเป็นขวัญตา!!'
'!!' ด้วยประสาทสัมผัสที่เหนือมนุษย์(ผู้เขียน : ก็เค้าเป็นปีศาจนี่นา เคี้ยกๆๆๆๆ ล้อเล่นๆ) ทำให้ฮิรุม่ารู้ว่าตอนนี้ฮาริมะกำลังวิ่งมุ่งไปยังโกลล์ เขาไม่น่าพลาดปล่อยให้ตำแหน่งตรงฮาริมะว่างเลย ฮิรุม่าสบถก่อนที่จะรีบเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะวิ่งได้วิ่งตามฮาริมะไป ฮาริมะก็เริ่มรู้สึกถึงเงาปีศาจที่ตามมาหลังเขาห่างเป็นระยะหนึ่ง
"หึ ชั้นวิ่งเร็วนะเฟ้ย!" ฮาริมะพูดก่อนที่จะเร่งสปีดที่เร็วอยู่แล้วให้เร็วขึ้นอีก ทิ้งช่วงห่างฮิรุม่ามากขึ้น แล้วเท้าขวาของฮาริมะก็ข้ามโกลล์ไลน์เข้าไป...ทั้งสนามเงียบกริบจนได้ยินแต่เสียงลมพัดเบาๆ จนมีเสียงจากนักพากย์แมชชีนกันซานาดะทำลายความเงียบขึ้นมา
"ทะ...ทัชดาวน์!!!" ตามมาด้วยเสียงโห่ยินดีจากกองเชียร์โรงเรียนยางามิกระหึ่มไปทั่วสนาม
"มะ...ไม่จริงใช่มั้ย?" สึซึนะเปรยเบาๆก่อนจะทรุดลงไปกับพื้น
""มะ...ไม่น่าเชื่อเลยคราบ! ทีมที่เพิ่งตั้งขึ้นมาใหม่ ทำทัชดาวน์ทีมชั้นอ๋องได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เริ่มเล่นคราบ!! ทีมยางามิทำทัชดาวน์ทีมเดมอนเดวิลแบทคราบ!!!"" ซานาดะพากย์ด้วยความตื่นเต้นexcitingสุดขีด หัวใบพัดของเขาหมุนเร็วขึ้นกว่าธรรมดา
ฮาริมะยังยืนนิ่งอยู่ ก่อนที่สมองความรู้สึกช้านิดๆของเขาจะประมวลผล เมื่อประมวลผลเสร็จ เขาก็ตะลึงกับความสามารถของตัวเอง แล้วชูแขนขึ้น2ข้าง (...เหมือนจะดีใจนะ - -*) แต่มีสิ่งหนึ่งที่สมองทึ่มๆของเขาประมวลผลได้เร็วที่สุด คือ 'ต้องไปหาเท็นมะจัง' ฮาริมะรีบบึ่งไปที่กองเชียร์ พลางกวาดตาหาเท็นมะ
'...' มองไปเท่าไรก็ไม่เจอ ฮาริมะจึงเดินไปหาเพื่อนสนิทของเท็นมะอีก 3 คน เอริ มิโคโตะ และอากิระ (ผู้เขียน:อ้อ ขอประกาศหน่อยนะคะ ผู้จัดการทีมจากทาคาโนะ อากิระ เปลี่ยนเป็น ยูกิ ซึมุกิ นะจ้ะ ...คุณท่านอากิระเค้าโยนไปแล้วเรียบร้อย...)
"..เอ่อ..สึคาโมโต้ไปไหนหรอ?" ฮาริมะถามพลางเอียงคอหันซ้ายหันขวาไปด้วย
"ไปเข้าห้องน้ำ"(ไปทั้งพี่ทั้งน้อง พี่ปวดน้องนำทางไป ทำให้เอริแอบฉุนนิดๆ) ทั้ง 3 คนตอบพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายแต่อย่างใด
'ม่าย~จริ้ง~~~' ฮาริมะตกไปในห้วงภวังค์แห่งความเศร้า
"แต่ว่านะ เมื่อกี๊นายเจ๋งสุดๆไปเลย" มิโคโตะชม ฮาริมะแอบดีใจนิดๆที่มีคนชมตัวเอง
'ขอบคุณ..สุโอซังช่างเป็นคนดีจริงๆ (เดี๋ยวจะให้ลายเซ็นต์ของฉัน2ใบเลย)' ฮาริมะก็แอบขอบคุณมิโคโตะในใจ
"เฮ้ย! ฮาริมะ! เขาจะเริ่มกันแล้ว รีบไปประจำตำแหน่งเร็ว!" เสียงจากตัวประกอบคนหนึ่งในทีมตะโกนเรียกให้ฮาริมะมาประจำตำแหน่ง ฮาริมะเดินตัวปลิวไร้ความรู้สึกไปที่สนาม เป็นเวลาไม่ถึง 5 วินาที ก่อนที่เท็นมะและยาคุโมะเดินกลับมาถึงกองเชียร์
"เออนี่! สึคาโมโต้ เมื่อกี๊ฮาริมะเค้าทำทัชดาวน์ได้แหละ" มิโคโตะบอกเท็นมะ
"จริงหรอ!? เย้ๆ!" เท็นมะอุทานด้วยความดีใจ และกระโดดโลดเต้นผมกระดุกกระดิก ยาคุโมะเลิกคิ้วเล็กน้อย
"ฮาริมะคูง~~~ ดีใจด้วยน้า~!! (ถึงแม้จะไม่ได้ดูก็เถอะ)" เท็นมะตะโกนไปที่สนาม ...ไฟชีวิตของฮาริมะกลับมาลุกโชนอีกครั้ง โดยเชื้อเพลิงจากเสียงของเท็นมะ ยิ่งทำให้ไฟลุกโชนขึ้นกว่าเดิมอีกหลายเท่า ฮาริมะชูนิ้วโป้งไปที่เท็นมะ ทำหน้าขรึม แต่ด้วยความที่ฮาริมะอยู่ห่างจากกองเชียร์ไปพอสมควร ทำให้ไม่ได้ยินคำพูดที่จะทำให้เขากลับไปหดหู่อีกครั้งจากปากของเท็นมะ
"แหม้~ ยาคุโมะนี่โชคดีจริงๆน้า ฮุฮุฮุฮุ" (ผมกระดุกกระดิกขึ้นลงความถี่สูง)
"ไม่ใช่นะคะพี่!" ยาคุโมะหน้าแดงนิดๆ เอริมองสองพี่น้องสึคาโมโต้สนทนากันเมื่อกี๊ ก่อนที่จะหันกลับไปที่สนาม ทำหน้าอารมณ์เสียนิดหน่อย แล้วก็กลับมาทำสีหน้าปกติ
'..ยินดีด้วยนะ ตาหนวด'
ตอนนี้ ในสนาม ทานากะ คิกเกอร์จากชมรมฟุตบอลร.ร.ยางามิ เตะเข้าฟิลด์โกลล์ไปอย่างสวยงาม ตอนนี้สกอร์ขึ้นบนกระดานที่ 'ทีมยางามิ 7-0 ทีมเดมอน'
-----------------------------------
ยาวอย่างแรง!!! ทนอ่านกันหน่อยเน้อ -[]- 555+
ช่วยกันคอมเม้นหน่อยนะคะเพื่อการเขียน+เนื้อเรื่องที่(น่าจะ)ดีขึ้น(หรือรั่วมากขึ้น 555+) และก็เพิ่มกำลังใจที่จะอัพฟิคต่อไป T[]T [โหวตด้วย >[]< โดยที่ไม่รู้ว่าจะโหวตไปทำไมก็เถอะ 555+]
ป.ล.เปิดเทอมจะจบมั้ยนี่ -*-
ความคิดเห็น