ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SR : รวบรวมพล
ณ โรงเรียนยางามิอันแสนสงบ(?)
...ท่าทางจะไม่สงบซะแล้วแหละ เสียงดังตึงตังและเสียงวี้ดว้ายดังออกมาจากห้องประจำ นั่นคือ 'ห้อง 2-C' นั่นเอง
"นี่!! ทุกคน ช่วยเงียบหน่อยได้มั้ย!!" โอซึกะ ไม ตะโกนพร้อมๆกับตีโต๊ะครูหน้าห้องดังปึ้ง! แต่ห้องก็ยังส่งเสียงเอะอะอยู่เหมือนเดิม
"ท่าทางจะไม่ได้ยินกันนะ...- -" ยูกิ สึมุกิ สาวแว่นเอ่ยเบาๆ เธอยืนอยู่ข้างๆไม
"มา ฉันจัดการเอง" เสียงลึกลับเสียงหนึ่งดังขึ้น (โดยที่ไมกับยูกิได้ยินอยู่ 2 คน)
ปึ้ง!!!!!!
เสียงตีโต๊ะคราวนี้ทั้งหนักหน่วงและเสียงดังพอจนทั้งห้อง2-Cเงียบลงได้
"เอาล่ะ เชิญพูดได้เลย" เจ้าของเสียงลึกลับเสียงนี้คือ ฮานาอิ ฮารุกิ หัวหน้าห้อง2-Cนี่เอง
สองสาวต่างเงียบด้วยความอึ้งไปซักพักหนึ่ง แล้วไมได้เริ่มพูดเป็นคนแรก "เอ่อ...ฮานาอิคุง ไม่ต้องเดินกลับก็ได้นะ อยู่ข้างหน้าเนี่ยแหละ"
"หืม? งั้นหรอ ก็ได้" ฮานาอิยอมทำตามแต่โดยดี เขายังคงยืนอยู่หน้าชั้นต่อไป
ตอนนี้ไมกับยูกิยืนอยู่ที่โต๊ะครู (และฮานาอิยืนอยู่หน้าชั้น) "โอเค ทุกคนฟังนะ..." ไมเริ่มกล่าวขึ้นมาเสียงดูจริงจังสมเป็นตัวเธอ
"โรงเรียนเดมอนได้เชิญให้โรงเรียนของเราซ้อมแข่งอเมริกันฟุตบอลด้วยกันน่ะ" ไมพูดต่อ ห้องเริ่มมีเสียงคุยกันเบาๆ
"แล้วผอ.โรงเรียนเราก็ให้แผนกม.ต้นช่วยกันจัดตั้งชมรมอเมริกันฟุตบอลของโรงเรียนยางามิขึ้นมา" ยูกิพูดต่อ "ไม่ทราบว่าใครอยากจะร่วมสมัครบ้างคะ?"
"เฮ้ย เดี๋ยวนะ" มีเสียงตัวประกอบคัดค้านขึ้นมา "ชมรมอเมริกันฟุตบอลโรงเรียนเราพึ่งจะเริ่มตั้งใช่มั้ย? แล้วจะไปสู้ชมรมที่เค้าตั้งมาก่อนนานแล้วได้หรอ?" เมื่อตัวประกอบพูดจบ ทั้งห้องเริ่มเสียงดังขึ้นในเชิงเห็นด้วย
"เรื่องนั้นช่างมันเถอะ" ฮานาอิที่ยืนพิงอยู่หน้าห้องพูดขัดขึ้นมา "เราต้องสร้างความสัมพันธ์อันดีกันระหว่างโรงเรียนสิ!!" ฮานาอิพูดพร้อมกำหมัดแอ็คท่าถนัดของเขา
"เพราะฉนั้น ช้าพเจ้าในฐานะหัวหน้าชั้น2-C ขอตอบรับว่าห้อง2-Cจะร่วมมือในการจัดตั้งชมรมอเมริกันฟุตบอลและช่วยหานักกีฬาจากห้อง2-Cส่วนหนึ่งให้ครับ!!" ฮานาอิยื่นคำขาด
ทั้งห้อง2-C ต่างส่งเสียงร้องโห่ ทั้งยินดีและไม่ยินดีปนกัน ในขณะที่ไมและยูกิช่วยกันเขียนอะไรบางอย่างบนกระดานอยู่
"เอาล่ะ เงียบๆหน่อย" ไมพูดขึ้นมา ทั้งห้องก็เริ่มเสียงเบาลงและเงียบในที่สุด(ทำตามด้วยแฮะ) ไมจึงพูดต่อ "นี่คือตำแหน่งของอเมริกันฟุตบอลที่ทางโรงเรียนเดมอนส่งมา(คนเขียน:โห อุตส่าห์ช่วยเนอะ)"
-ควอเตอร์แบ็ค*1
-รันนิ่งแบ็ค*2
-รีซีฟเวอร์*2
-ไลน์*5
-ไลน์แบ็คเกอร์*1
-ไทท์เอนด์*1
-เซฟตี้*2
-คอร์เนอร์แบ็ค*1
-คิกเกอร์*1
ตอนนี้ทั้งห้องคงจะคิดอยู่ว่า '...อะไรกันวะเนี่ย-*-'
"อืม...ผมก็พอรู้คร่าวๆอยู่นะ ควอเตอร์แบ็ครู้สึกจะเป็นเสาหลักของทีม เพราะฉนั้นผมจะเป็นให้เอง!!" ฮานาอิที่ยังไม่ทันจะอ่านตำแหน่งบนกระดานจบพูดขึ้นมาท่ามกลางความเงียบในห้อง แต่ไม่ทันไรเสียงโห่ก็กลับมาอีกครั้ง "ฮึ่ย!! นี่ไม่ไว้ใจผมหรอ!?"
"อืม..ชั้นว่าก็โอเคนะ ฮานาอิเค้าดูมีความเป็นผู้นำสุดแล้วแหละ" มิโคโตะปรึกษากับเพื่อนๆของเธอ
แต่เท็นมะกลับพูดขึ้นมาว่า "ไม่ใช่ว่าเพราะมิโกะจินเชื่อในตัวฮานาอิหรือเพราะอย่างอื่นหรอ~ ฮุๆๆๆๆ" พร้อมๆกันผมของเธอที่กระดุกกระดิกขึ้นลง
"มะ..ไม่ใช่นะ(ยะ)!!!!!" มิโคโตะแย้งหน้าแดงระเรื่อเล็กน้อย
"เอาล่ะ เป็นอันตกลงว่าผมเป็นควอเตอร์แบ็คนะ" เป็นอันว่าฮานาอิเผด็จการไปซะแล้ว "อืม...ส่วนตำแหน่งอื่นๆหรอ...."
(ผู้เขียน : อ๊ะๆ อุ๊บอิ๊บไว้ก่อนดีกว่า)
เวลาผ่านไปประมาณชั่วโมงกว่าๆ (นี่ไม่เรียนกันหรือไง?)
"เอาล่ะ ในเมื่อตกลงกันเรียบร้อยแล้ว เราก็ไปแจ้งทางผอ.ให้ทราบกันดีกว่านะ" ยูกิพูด ในมือมีใบรายชื่อพร้อมกับใบแจ้งความจำนง
"อื้ม ไปกันเถอะ" ไมและยูกิเดินออกไปจากห้อง สองสาวออกจากห้องไปได้ไม่เกิน5วินาที ห้อง2-Cก็กลับมาเหมือนในตอนแรกอีกครั้ง
"นี่ๆ คิดยังไงกับตำแหน่งที่เลือกๆกันเมื่อกี๊เนี่ย" เท็นมะเปิดประเด็นการคุยในกลุ่มของเธอ
"อืม..ก็ไม่เลวนะ" เอริแสดงความเห็น "แต่อากิระ เธอจะเป็นผู้จัดการทีมจริงๆหรอ" เอริหันไปถามทาคาโนะ อากิระ
"...ทำไงได้ล่ะ ยังไงแรงใจก็สู้เขาไม่ได้อยู่แล้ว" ทาคาโนะตอบ น้ำเสียงธรรมดาๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เอริออกความเห็นต่อ "แต่ที่ให้อิมาโดริเป็นตำแหน่ง*ตู๊ด*เนี่ยจะดีหรอ?"
"ทำไงได้ล่ะ เจ้านั่นอยากเป็นตำแหน่งที่เด่น+ดังนี่นา" มิโคโตะตอบพลางยักไหล่
"นี่ๆๆๆ แล้วพวกเราจะไปเป็นกองเชียร์ด้วยมั้ย??" เท็นมะเปิดประเด็นอีกครั้งด้วยความตื่นเต้น
"เอ้ะ? จะดีหรอ?" มิโคโตะเหงื่อตกเล็กน้อย
"ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่นา? เนอะเอริจัง^0^" เท็นมะพยายามหาพวก
"เอ่อ...ฉันยังไงก็ได้น่ะ" เอริตอบอย่างเป็นกลาง
"เอาเป็นว่ากลุ่มเราจะไปเชียร์นะ!! เย้!!!" เท็นมะร้องดีใจเสียงดังแต่ยังไม่ดังทั้งห้อง ฮาริมะที่นั่งอยู่ข้างๆได้ยิน(อ้าวก็นั่งอยู่ข้างๆกันจะไม่ได้ยินได้ไงเนี่ย)ขึ้นมาก็คิดในใจว่า
'ได้เลย ถ้าเท็นมะจังไปเชียร์ ชั้นก็จะเล่นเต็มที่ล่ะ!!!' พร้อมกับตาและตัวที่ลุกเป็นไฟ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่า ยาวพอตัวเลยแฮะ
อย่าลืมComment และช่วยกันแบ่งตำแหน่งกันด้วยนะจ๊ะ ^0^
ระหว่างการแบ่งตำแหน่งอ่านเรื่องสั้นหวานๆรอไปก่อนน้า หุหุ
...ท่าทางจะไม่สงบซะแล้วแหละ เสียงดังตึงตังและเสียงวี้ดว้ายดังออกมาจากห้องประจำ นั่นคือ 'ห้อง 2-C' นั่นเอง
"นี่!! ทุกคน ช่วยเงียบหน่อยได้มั้ย!!" โอซึกะ ไม ตะโกนพร้อมๆกับตีโต๊ะครูหน้าห้องดังปึ้ง! แต่ห้องก็ยังส่งเสียงเอะอะอยู่เหมือนเดิม
"ท่าทางจะไม่ได้ยินกันนะ...- -" ยูกิ สึมุกิ สาวแว่นเอ่ยเบาๆ เธอยืนอยู่ข้างๆไม
"มา ฉันจัดการเอง" เสียงลึกลับเสียงหนึ่งดังขึ้น (โดยที่ไมกับยูกิได้ยินอยู่ 2 คน)
ปึ้ง!!!!!!
เสียงตีโต๊ะคราวนี้ทั้งหนักหน่วงและเสียงดังพอจนทั้งห้อง2-Cเงียบลงได้
"เอาล่ะ เชิญพูดได้เลย" เจ้าของเสียงลึกลับเสียงนี้คือ ฮานาอิ ฮารุกิ หัวหน้าห้อง2-Cนี่เอง
สองสาวต่างเงียบด้วยความอึ้งไปซักพักหนึ่ง แล้วไมได้เริ่มพูดเป็นคนแรก "เอ่อ...ฮานาอิคุง ไม่ต้องเดินกลับก็ได้นะ อยู่ข้างหน้าเนี่ยแหละ"
"หืม? งั้นหรอ ก็ได้" ฮานาอิยอมทำตามแต่โดยดี เขายังคงยืนอยู่หน้าชั้นต่อไป
ตอนนี้ไมกับยูกิยืนอยู่ที่โต๊ะครู (และฮานาอิยืนอยู่หน้าชั้น) "โอเค ทุกคนฟังนะ..." ไมเริ่มกล่าวขึ้นมาเสียงดูจริงจังสมเป็นตัวเธอ
"โรงเรียนเดมอนได้เชิญให้โรงเรียนของเราซ้อมแข่งอเมริกันฟุตบอลด้วยกันน่ะ" ไมพูดต่อ ห้องเริ่มมีเสียงคุยกันเบาๆ
"แล้วผอ.โรงเรียนเราก็ให้แผนกม.ต้นช่วยกันจัดตั้งชมรมอเมริกันฟุตบอลของโรงเรียนยางามิขึ้นมา" ยูกิพูดต่อ "ไม่ทราบว่าใครอยากจะร่วมสมัครบ้างคะ?"
"เฮ้ย เดี๋ยวนะ" มีเสียงตัวประกอบคัดค้านขึ้นมา "ชมรมอเมริกันฟุตบอลโรงเรียนเราพึ่งจะเริ่มตั้งใช่มั้ย? แล้วจะไปสู้ชมรมที่เค้าตั้งมาก่อนนานแล้วได้หรอ?" เมื่อตัวประกอบพูดจบ ทั้งห้องเริ่มเสียงดังขึ้นในเชิงเห็นด้วย
"เรื่องนั้นช่างมันเถอะ" ฮานาอิที่ยืนพิงอยู่หน้าห้องพูดขัดขึ้นมา "เราต้องสร้างความสัมพันธ์อันดีกันระหว่างโรงเรียนสิ!!" ฮานาอิพูดพร้อมกำหมัดแอ็คท่าถนัดของเขา
"เพราะฉนั้น ช้าพเจ้าในฐานะหัวหน้าชั้น2-C ขอตอบรับว่าห้อง2-Cจะร่วมมือในการจัดตั้งชมรมอเมริกันฟุตบอลและช่วยหานักกีฬาจากห้อง2-Cส่วนหนึ่งให้ครับ!!" ฮานาอิยื่นคำขาด
ทั้งห้อง2-C ต่างส่งเสียงร้องโห่ ทั้งยินดีและไม่ยินดีปนกัน ในขณะที่ไมและยูกิช่วยกันเขียนอะไรบางอย่างบนกระดานอยู่
"เอาล่ะ เงียบๆหน่อย" ไมพูดขึ้นมา ทั้งห้องก็เริ่มเสียงเบาลงและเงียบในที่สุด(ทำตามด้วยแฮะ) ไมจึงพูดต่อ "นี่คือตำแหน่งของอเมริกันฟุตบอลที่ทางโรงเรียนเดมอนส่งมา(คนเขียน:โห อุตส่าห์ช่วยเนอะ)"
-ควอเตอร์แบ็ค*1
-รันนิ่งแบ็ค*2
-รีซีฟเวอร์*2
-ไลน์*5
-ไลน์แบ็คเกอร์*1
-ไทท์เอนด์*1
-เซฟตี้*2
-คอร์เนอร์แบ็ค*1
-คิกเกอร์*1
ตอนนี้ทั้งห้องคงจะคิดอยู่ว่า '...อะไรกันวะเนี่ย-*-'
"อืม...ผมก็พอรู้คร่าวๆอยู่นะ ควอเตอร์แบ็ครู้สึกจะเป็นเสาหลักของทีม เพราะฉนั้นผมจะเป็นให้เอง!!" ฮานาอิที่ยังไม่ทันจะอ่านตำแหน่งบนกระดานจบพูดขึ้นมาท่ามกลางความเงียบในห้อง แต่ไม่ทันไรเสียงโห่ก็กลับมาอีกครั้ง "ฮึ่ย!! นี่ไม่ไว้ใจผมหรอ!?"
"อืม..ชั้นว่าก็โอเคนะ ฮานาอิเค้าดูมีความเป็นผู้นำสุดแล้วแหละ" มิโคโตะปรึกษากับเพื่อนๆของเธอ
แต่เท็นมะกลับพูดขึ้นมาว่า "ไม่ใช่ว่าเพราะมิโกะจินเชื่อในตัวฮานาอิหรือเพราะอย่างอื่นหรอ~ ฮุๆๆๆๆ" พร้อมๆกันผมของเธอที่กระดุกกระดิกขึ้นลง
"มะ..ไม่ใช่นะ(ยะ)!!!!!" มิโคโตะแย้งหน้าแดงระเรื่อเล็กน้อย
"เอาล่ะ เป็นอันตกลงว่าผมเป็นควอเตอร์แบ็คนะ" เป็นอันว่าฮานาอิเผด็จการไปซะแล้ว "อืม...ส่วนตำแหน่งอื่นๆหรอ...."
(ผู้เขียน : อ๊ะๆ อุ๊บอิ๊บไว้ก่อนดีกว่า)
เวลาผ่านไปประมาณชั่วโมงกว่าๆ (นี่ไม่เรียนกันหรือไง?)
"เอาล่ะ ในเมื่อตกลงกันเรียบร้อยแล้ว เราก็ไปแจ้งทางผอ.ให้ทราบกันดีกว่านะ" ยูกิพูด ในมือมีใบรายชื่อพร้อมกับใบแจ้งความจำนง
"อื้ม ไปกันเถอะ" ไมและยูกิเดินออกไปจากห้อง สองสาวออกจากห้องไปได้ไม่เกิน5วินาที ห้อง2-Cก็กลับมาเหมือนในตอนแรกอีกครั้ง
"นี่ๆ คิดยังไงกับตำแหน่งที่เลือกๆกันเมื่อกี๊เนี่ย" เท็นมะเปิดประเด็นการคุยในกลุ่มของเธอ
"อืม..ก็ไม่เลวนะ" เอริแสดงความเห็น "แต่อากิระ เธอจะเป็นผู้จัดการทีมจริงๆหรอ" เอริหันไปถามทาคาโนะ อากิระ
"...ทำไงได้ล่ะ ยังไงแรงใจก็สู้เขาไม่ได้อยู่แล้ว" ทาคาโนะตอบ น้ำเสียงธรรมดาๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เอริออกความเห็นต่อ "แต่ที่ให้อิมาโดริเป็นตำแหน่ง*ตู๊ด*เนี่ยจะดีหรอ?"
"ทำไงได้ล่ะ เจ้านั่นอยากเป็นตำแหน่งที่เด่น+ดังนี่นา" มิโคโตะตอบพลางยักไหล่
"นี่ๆๆๆ แล้วพวกเราจะไปเป็นกองเชียร์ด้วยมั้ย??" เท็นมะเปิดประเด็นอีกครั้งด้วยความตื่นเต้น
"เอ้ะ? จะดีหรอ?" มิโคโตะเหงื่อตกเล็กน้อย
"ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่นา? เนอะเอริจัง^0^" เท็นมะพยายามหาพวก
"เอ่อ...ฉันยังไงก็ได้น่ะ" เอริตอบอย่างเป็นกลาง
"เอาเป็นว่ากลุ่มเราจะไปเชียร์นะ!! เย้!!!" เท็นมะร้องดีใจเสียงดังแต่ยังไม่ดังทั้งห้อง ฮาริมะที่นั่งอยู่ข้างๆได้ยิน(อ้าวก็นั่งอยู่ข้างๆกันจะไม่ได้ยินได้ไงเนี่ย)ขึ้นมาก็คิดในใจว่า
'ได้เลย ถ้าเท็นมะจังไปเชียร์ ชั้นก็จะเล่นเต็มที่ล่ะ!!!' พร้อมกับตาและตัวที่ลุกเป็นไฟ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่า ยาวพอตัวเลยแฮะ
อย่าลืมComment และช่วยกันแบ่งตำแหน่งกันด้วยนะจ๊ะ ^0^
ระหว่างการแบ่งตำแหน่งอ่านเรื่องสั้นหวานๆรอไปก่อนน้า หุหุ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น