ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6 Show Time
มิติแห่งหนึ่งที่มืดมิดที่ใดที่นึง
เดรกเทพปิศาจรูปแบบมังกรนั่งดูการต่อสู้ของอิฟรีสและเหล่ามาสค์ไรเดอร์อย่างเบื่อๆ "โธ่เว้ย เจ้าพวกนี้สู้อย่างเยาะแยะชะมัดยาก ข้ายากได้การต่อสู้ที่สุดยอดที่พอจะให้การสนุกได้!!" เดรกเริ่มอาละวาด
"เดรกถ้าเบื่อนักก็ลองไปหาอะไรสนุกทำที่โลกมั้ยล่ะ ?" กอร์กอรเทพปิศาจงูเสนอ "ข้ารู้จักมาสค์ไรเดอร์ที่พอจะทำให้เจ้าสนุกได้อยู่นะ.."
เดรกรีบสนใจทันที "มันคือผู้ใด เจ้ามาสค์ไรเดอร์คนนั้น!?"
"มาดูนี่สิ!" กอร์กอนพาเดรกไปที่บ่อน้ำแห่งหนึ่งในถ้ำนี้แล้วหยดเลือดสีดำลงไปในน้ำทำให้น้ำเปลี่ยนเป็นสีดำทั้งหมดแล้วปรากฏภาพของมาสค์ไรเดอร์ที่กอร์กอนพูดถึงขึ้นมา "เขาคนนี้แหละที่น่าจะทำให้เจ้าสนุกได้!"
"มาสค์ไรเดอร์วิซาร์ดงั้นเรอะ!?" เดรกรู้สึกตื่นเต้น "ได้ข้าอยากจะไปหาอะไรแก้เบื่อพอดี เดี๋ยวถ้ามันแข็งแกร่งอย่างที่เจ้าว่าจริงๆเดี๋ยวจะกลับมาขอบคุณละกัน!" เดรกหายตัวไป
"ขอให้สนุกนะ" กอร์กอนโบกมือลา
.
.
.
.
ในระหว่างที่มาสค์ไรเดอร์เดนโอและกาแท็คต่างต้องลำบากในการต่อสู้กับเทพปิศาจอิฟรีส คนอื่นๆต่างทนทุกข์กับสภาพอากาศที่ร้อนอย่างผิดปกติในวันนี้จนไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรเลยเลือกมาอยู่ที่แรบบิทแฮทซ์ แต่ว่าก็มีชายคนนึงที่ยังกลับไปเยี่ยมหลุมศพของคนที่เขารักที่แอเรีย 4 เขาค่อยๆวางดอกไม้ลงบนหลุมศพของเธออย่างช้าๆ "เอริ..."
"ยูทาโร่คุง วันนี้ก็มาเยี่ยมหลุมศพของมิซึทานิอีกแล้วเหรอจ้ะ" คุณครูเก่าของยูทาโร่ทักทาย
"คุณครู ?"
"ครูน่ะไม่รู้หรอกนะว่าตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บปวดแค่ไหน แต่ว่าการยึดติดกับอดีตมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีนักหรอกนะ" คุณครูสั่งสอน
"เรื่องนั้นผมก็ทราบอยู่ครับ แต่ว่าเธอเป็นคนสำคัญของผมจะให้ลืมไปคง..."
คุณครูยิ้ม "ก็ไม่ได้บอกว่าให้ลืมสักหน่อยนี้ แต่ว่าครูอยากให้ยูทาโร่คุงน่ะ แบบว่า..." คุณครูหน้าแดง "..ยูทาโร่คุงก็หล่อแถมผลการเรียนก็ดี คงมีผู้หญิงมาชอบไม่น้อย ไม่คิดจะหาแฟนใหม่เลยเหรอ..ไม่สิ ไม่มีผู้หญิงคนอื่นที่สำคัญเท่ามิซึทานิแล้วเหรอ ?"
"คนที่สำคัญงั้นเหรอครับ ?" ยูทาโร่นึกถึงฮารุกะเป็นคนแรก "ก็คงมีล่ะครับ แต่ว่าผมไม่อยากให้เธอมาเกี่ยวข้องกับผมเท่าไหร่หรอกครับ"
"ทำไมล่ะ ?" คุณครูสงสัย
"ทั้งชีวิตนี้ผมพบกับความสูญเสียมามาก ทั้งเรียวยะ ทั้งเอริหรือว่าคุณพ่อก็ต่างจากผมไป" ยูทาโร่แสดงอาการรู้สึกผิด
"ยูทาโร่คุง เธอน่ะกำลังคิดว่าตัวเองเป็นคนที่เจอเรื่องแบบนี้คนเดียวเหรอ ?" คุณครูถามยูทาโร่ด้วยความจริงจัง จนทำให้ยูทาโร่ตกใจไม่น้อย "บนโลกนี้ย่อมมีคนที่สูญเสียอะไรเหมือนกับยูทาโร่คุงอยู่แน่ แต่ว่าบางทีเขาก็เลือกที่จะเดินหน้าต่อไปมากกว่ายูทาโร่คุงที่เอาแต่จมปรักอยู่ในอดีตแบบนี้"
"แต่ว่าคนที่อยู่ข้างๆผมอาจจะต้องพบกับความตาย ผมจึงไม่อยากให้ใครมาตายเพราะผม!" ยูทาโร่ตอบเสียงหนัก
"แต่ว่ายูทาโร่คุงก็คือความหวังของพวกเขาเหล่านั้นไม่ใช่เหรอ ?" คุณครูถามด้วยเสียงที่อ่อนโยน
"ความหวัง!?" ยูทาโร่มองหน้าคุณครูของเขา "ผมเนี่ยนะ ?"
"บางทียูทาโร่คุงอาจจะไม่รู้แต่ว่ามนุษย์ทุกคนย่อมมีความหวังอยู่ในตัว และอาจจะมีความหวังที่ต่างกันแต่ว่ายูทาโร่คุงก็มีความหวังในตัวไม่แพ้ไปกว่าใครนะ" คุณครูยิ้ม
ยูทาโร่แสยะยิ้ม "ถ้าคนที่มีความหวังอย่างเต็มเปี่ยมล่ะก็ผมก็รู้จักอยู่คนนึงนะครับ"
"เขาเป็นคนแบบไหนล่ะ ?" คุณครูเริ่มสนใจ
"เขาเป็นชายที่โชคร้ายมากโดนครอบครัวทิ้งแถมมีหนี้อีกร้อยห้าสิบล้าน แต่ว่าเขาก็ยังมองโลกในแง่ดีและทำในสิ่งที่ถูกต้องเสมอ จนผมต้องยอมรับเลยว่าเจ้านั่นเป็นคนที่สุดยอดจริงๆ" ยูทาโร่มองไปที่แหวนของตัวเอง "แต่ว่าผมเองก็ไม่มีทางยอมแพ้หรอก"
"มัวแต่คุยเรื่องน่าเบื่อกันอยู่ได้ ข้ารอจนเมื่อยแล้วนะเฟ้ย!!" เดรกตะโกนจากข้างหลังของทั้งสอง
"เทพปิศาจ!?" ยูทาโร่รีบหันกลับมา "คุณครูครับรีบหนีไปเร็วเข้าครับ!"
"แล้วยูทาโร่คุง เธอล่ะจะไปไหน ?" คุณครูรู้สึกเป็นห่วงยูทาโร่
"เดี๋ยวผมจะแสดงความหวังของผมเองครับ!" ยูทาโร่วิ่งไปทางอื่นล่อเดรกไปซึ่งก็เป็นไปตามแผนทั้งสองมาอยู่ในที่โล่ง "คราวนี้มีเป้าหมายอะไรล่ะ!?"
"ไม่มีอะไร เพียงแค่ข้ารู้สึกเซ็งๆเลยอยากจะสู้กับคนที่มันเก่งๆหน่อยนะ" เดรกชี้ดาบไปที่ยูทาโร่ "เจ้าจะทำให้ข้าสนุกได้รึเปล่า ?"
CONNECT
ยูทาโร่หยิบปืนออกมาจากวงเวทย์ "ก็ไม่รู้สินะ มาลองดูเองมั้ยล่ะ แปลงร่าง!" เขาใช้แหวนสีแดงที่ไดร์เวอร์
FLAME
ยูทาโร่เดินผ่านวงเวทย์สีแดงแล้วแปลงร่างเป็นมาสค์ไรเดอร์วิซาร์ดเฟลมสไตล์ "เอาล่ะ โชว์ไทม์!"
"เข้ามาเลย!!" เดรกวิ่งเข้าหาวิซาร์ดแล้วใช้ดาบฟันลงไปที่เขาแต่เขาก็สามารถป้องกันไว้ได้แล้วโจมตีสวนกลับไปหลายครั้ง แต่ว่าเดรกก็ไม่สะทกสะท้าน "มีพลังโจมตีแค่นี้รึไง!!" ดาบของเดรกเปล่งพลังไฟฟ้าขึ้นมาแล้วฟาดใส่วิซาร์ดกระเด็นออกไป
วิซาร์ดพลิกตัวกลับมา "งั้นฉันแสดงให้เห็นเองพลังของ ดราก้อน!!" เขาใช้แหวนสีเขียวที่ไดร์เวอร์
HURRICANE DRAGON
วงแหวนสีเขียวผ่านร่างของวิซาร์ดไปเปลี่ยนร่างของเขาไปเป็นวิซาร์ดเฮอร์ริเคนดราก้อนสไตล์แล้วเขาก็ยิงปืนใส่เดรกพร้อมทั้งใช้แหวนที่ปืน
COPY
ปืนของวิซาร์ดแยกออกเป็นสองกระบอก "เอาล่ะ ยิงได้!!" วิซาร์ดกระหน่ำยิงปืนทั้งสองกระบอกใส่เดรก แต่ว่ามันก็ไม่ได้สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย
"เจ้ากระสุนบินวนไปวนมานี้มันแค่คันๆล่ะน่า!" เดรกวิ่งตรงเข้าไปหาวิซาร์ด "ย้าก!" แล้วในช่วงนั้นก็วิซาร์ดใช้แหวนที่ไดร์เวอร์
LIGHT
วิซาร์ดสร้างแสงสว่างขึ้นมาทำให้เดรกพร่ามัวไปช่วงนึงแล้วเขาก็หายไป "หายไปไหนแล้ว!?"
"ทางนี้ไงล่ะ!!" วิซาร์ดบินอยู่ด้านหลังเดรกแล้วใช้แหวนที่ไดร์เวอร์
THUNDER
วิซาร์ดปล่อยปล่อยวงเวทย์สายฟ้าใส่เดรกแต่ว่ามันก็ยังพยายามต้านไว้ "ของแค่นี้มันทำอะไรไม่ได้หรอก!"
"จะแน่หรอ!" วิซาร์ดใช้แหวนอีกวงที่ไดร์เวอร์
KICK STRIKE
"ฮ่าส์!!" วิซาร์ดผ่านทะลุวงเวทย์เพิ่มพลังสายฟ้าเข้าไปแล้วเตะใส่เดรกด้วยพลังที่รุนแรง
บรึ้ม!!!!!
วิซาร์ดบินลงมา "เจอแบบนี้แล้วเป็นไงล่ะ!!"
เดรกเดินออกมาจากควันระเบิด "ก็สบายๆไม่ได้มีอะไรมาก!!"
"อะไรเนี่ย!?" ยูทาโร่ตกใจกับการที่เดรกโดนไปขนาดนั้นแล้วยังไม่เป็นไร
"มาตกใจตอนนี้ยังเร็วไป!!" เดรกพ่นไฟสูงสุดใส่วิซาร์ด เขาจึงต้องตอบโต้ด้วยการใช้แหวนสีน้ำเงินที่ไดร์เวอร์
WATER DRAGON
วิซาร์ดสร้างวงเวทย์น้ำขึ้นมาป้องกันเปลวไฟไว้พร้อมเปลี่ยนร่างเป็นวอเทอร์ดราก้อนสไตล์ "ถ้าทางนั้นเป็นไฟทางนี้ก็จะใช้น้ำล่ะ!" เขาใช้แหวนที่ไดร์เวอร์
BLIZZARD
วิซาร์ดปล่อยวงเวทย์น้ำแข็งเข้าปะทะกับเปลวไฟของเดรกแต่พลังก็ยังไม่มากพอ "งั้นก็ก็ต้องเสริมพลังให้ถึงที่สุด!" เขาใช้แหวนที่ดาบทั้งสอง
SLASH STRIKE
"ฮ้าก!!" เขาใช้ดาบคู่ฟันคลื่นน้ำใส่วงเวทย์แล้วเปลี่ยนเป็นพลังน้ำแข็งแล้วโจมตีใส่เดรกแช่แข็งมันไว้ในไอเย็น "แบบนี้ล่ะเป็นไง!?"
"ย้าก!!!" เดรกทำลายน้ำแข็งออกมาได้อย่าง่ายๆ "ก็ไม่เท่าไหร่นิหว่า!"
"ถ้าอย่างนั้นทางนี้ก็จะจัดของหนักให้ล่ะนะ!" วิซาร์ดใช้แหวนสีเหลืองที่ไดร์เวอร์
LAND DRAGON
วิซาร์ดเดินผ่านวงเวทย์สีเหลืองแล้วเปลี่ยนเป็นแลนด์ดราก้อนสไตล์ "เอาไปกินซะ!" เขาใช้แหวนที่ไดร์เวอร์
GRAVITY
เขาใช้คลื่นวงเวทย์แรงโน้มถ่วงหยุดการเคลื่อนไหวของเดรกไว้ "นี้มันอะไรกัน!?" ต่อจากนั้นก็ใช้แหวนอีกวงที่ไดร์เวอร์
SPECIAL
"ฮ่าส์!!" วิซาร์ดใช้กรงเล็บโจมตีใส่เดรกด้วยพลังสูงสุด
บรึ้ม!!!!
แต่ผลปรากฏว่าเดรกสามารถใช้มือเดียวหยุดการโจมตีของวิซาร์ดไว้ได้ "พลังแบบนี้ช่างน่าหัวเราะจริงๆ!" มันใช้ดาบสายฟ้าฟันใส่อกของวิซาร์ดจนกระเด็นออกไป
"เจ้านี้มันไม่มีจุดอ่อนรึไง!" วิซาร์ดลุกขึ้น "พลังสุดท้ายของฉัน!" เขาใช้แหวนสีแดงที่ไดร์เวอร์
FLAME DRAGON
วงแหวนสีแดงเข้ามารวมร่างกับวิซาร์ดทำให้เปลี่ยนเป็นเฟลมดราก้อนสไตล์ "finale" เขาใช้แหวนที่ไดร์เวอร์อีกครั้ง
SPECIAL
"ฉันขอเดิมพันทุกอย่างไว้ที่การโจมตีครั้งนี้!" มังกรไฟสีแดงเข้ารวมร่างกับวิซาร์ดจนเกิดเป็นหัวมังกรที่อกของเขาแล้วเขาก็พ่นไฟของพลังเวทย์ทั้งหมดใส่เดรก "ฮ่าส์!!!!!"
ตู้ม!!!!!!
วิซาร์ดคืนร่างเป็นยูทาโร่แล้วกระเด็นออกมา "สำเร็จมั้ย!?"
เดรกออกมาจากเปลวควันในสภาพไร้บาดแผลใดๆ "เหมือนได้อาบน้ำเลย!"
"จะ..เจ้านี้!?"
"เอาล่ะ สนุกพอแล้วขอจัดการให้.." เดรกกำลังรวมพลังสายฟ้าไว้ที่ดาบแต่เขาต้องหยุดลงเมื่อรู้สึกถึงบางอย่าง "สฟิงค์ เจ้าเองรึ!?"
สฟิงค์เทพปิศาจรูปแบบสฟิงค์ปรากฏออกมา "เดรก เจ้าห้ามออกมาโดยพลการเวลาที่เทพปิศาจกำลังทำพิธีลงทัณฑ์สิ!!"
"ก็มันน่าเบื่อนี้น่า แต่ว่าก็สนุกพอแล้วล่ะจะยอมกลับก็ได้" เดรกมองไปที่ยูทาโร่ "คราวหน้าที่เจอกันจงแข็งแกร่งขึ้นแล้วมาทำให้ข้าสนุกอีกซะ!!" เดรกหายตัวไปพร้อมกับสฟิงค์
ยูทาโร่ทุบพื้นเพราะความพ่ายแพ้และความโกรธ "คราวหน้าฉันจะขยี้นายให้ได้!!!"
เดรกเทพปิศาจรูปแบบมังกรนั่งดูการต่อสู้ของอิฟรีสและเหล่ามาสค์ไรเดอร์อย่างเบื่อๆ "โธ่เว้ย เจ้าพวกนี้สู้อย่างเยาะแยะชะมัดยาก ข้ายากได้การต่อสู้ที่สุดยอดที่พอจะให้การสนุกได้!!" เดรกเริ่มอาละวาด
"เดรกถ้าเบื่อนักก็ลองไปหาอะไรสนุกทำที่โลกมั้ยล่ะ ?" กอร์กอรเทพปิศาจงูเสนอ "ข้ารู้จักมาสค์ไรเดอร์ที่พอจะทำให้เจ้าสนุกได้อยู่นะ.."
เดรกรีบสนใจทันที "มันคือผู้ใด เจ้ามาสค์ไรเดอร์คนนั้น!?"
"มาดูนี่สิ!" กอร์กอนพาเดรกไปที่บ่อน้ำแห่งหนึ่งในถ้ำนี้แล้วหยดเลือดสีดำลงไปในน้ำทำให้น้ำเปลี่ยนเป็นสีดำทั้งหมดแล้วปรากฏภาพของมาสค์ไรเดอร์ที่กอร์กอนพูดถึงขึ้นมา "เขาคนนี้แหละที่น่าจะทำให้เจ้าสนุกได้!"
"มาสค์ไรเดอร์วิซาร์ดงั้นเรอะ!?" เดรกรู้สึกตื่นเต้น "ได้ข้าอยากจะไปหาอะไรแก้เบื่อพอดี เดี๋ยวถ้ามันแข็งแกร่งอย่างที่เจ้าว่าจริงๆเดี๋ยวจะกลับมาขอบคุณละกัน!" เดรกหายตัวไป
"ขอให้สนุกนะ" กอร์กอนโบกมือลา
.
.
.
.
ในระหว่างที่มาสค์ไรเดอร์เดนโอและกาแท็คต่างต้องลำบากในการต่อสู้กับเทพปิศาจอิฟรีส คนอื่นๆต่างทนทุกข์กับสภาพอากาศที่ร้อนอย่างผิดปกติในวันนี้จนไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรเลยเลือกมาอยู่ที่แรบบิทแฮทซ์ แต่ว่าก็มีชายคนนึงที่ยังกลับไปเยี่ยมหลุมศพของคนที่เขารักที่แอเรีย 4 เขาค่อยๆวางดอกไม้ลงบนหลุมศพของเธออย่างช้าๆ "เอริ..."
"ยูทาโร่คุง วันนี้ก็มาเยี่ยมหลุมศพของมิซึทานิอีกแล้วเหรอจ้ะ" คุณครูเก่าของยูทาโร่ทักทาย
"คุณครู ?"
"ครูน่ะไม่รู้หรอกนะว่าตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บปวดแค่ไหน แต่ว่าการยึดติดกับอดีตมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีนักหรอกนะ" คุณครูสั่งสอน
"เรื่องนั้นผมก็ทราบอยู่ครับ แต่ว่าเธอเป็นคนสำคัญของผมจะให้ลืมไปคง..."
คุณครูยิ้ม "ก็ไม่ได้บอกว่าให้ลืมสักหน่อยนี้ แต่ว่าครูอยากให้ยูทาโร่คุงน่ะ แบบว่า..." คุณครูหน้าแดง "..ยูทาโร่คุงก็หล่อแถมผลการเรียนก็ดี คงมีผู้หญิงมาชอบไม่น้อย ไม่คิดจะหาแฟนใหม่เลยเหรอ..ไม่สิ ไม่มีผู้หญิงคนอื่นที่สำคัญเท่ามิซึทานิแล้วเหรอ ?"
"คนที่สำคัญงั้นเหรอครับ ?" ยูทาโร่นึกถึงฮารุกะเป็นคนแรก "ก็คงมีล่ะครับ แต่ว่าผมไม่อยากให้เธอมาเกี่ยวข้องกับผมเท่าไหร่หรอกครับ"
"ทำไมล่ะ ?" คุณครูสงสัย
"ทั้งชีวิตนี้ผมพบกับความสูญเสียมามาก ทั้งเรียวยะ ทั้งเอริหรือว่าคุณพ่อก็ต่างจากผมไป" ยูทาโร่แสดงอาการรู้สึกผิด
"ยูทาโร่คุง เธอน่ะกำลังคิดว่าตัวเองเป็นคนที่เจอเรื่องแบบนี้คนเดียวเหรอ ?" คุณครูถามยูทาโร่ด้วยความจริงจัง จนทำให้ยูทาโร่ตกใจไม่น้อย "บนโลกนี้ย่อมมีคนที่สูญเสียอะไรเหมือนกับยูทาโร่คุงอยู่แน่ แต่ว่าบางทีเขาก็เลือกที่จะเดินหน้าต่อไปมากกว่ายูทาโร่คุงที่เอาแต่จมปรักอยู่ในอดีตแบบนี้"
"แต่ว่าคนที่อยู่ข้างๆผมอาจจะต้องพบกับความตาย ผมจึงไม่อยากให้ใครมาตายเพราะผม!" ยูทาโร่ตอบเสียงหนัก
"แต่ว่ายูทาโร่คุงก็คือความหวังของพวกเขาเหล่านั้นไม่ใช่เหรอ ?" คุณครูถามด้วยเสียงที่อ่อนโยน
"ความหวัง!?" ยูทาโร่มองหน้าคุณครูของเขา "ผมเนี่ยนะ ?"
"บางทียูทาโร่คุงอาจจะไม่รู้แต่ว่ามนุษย์ทุกคนย่อมมีความหวังอยู่ในตัว และอาจจะมีความหวังที่ต่างกันแต่ว่ายูทาโร่คุงก็มีความหวังในตัวไม่แพ้ไปกว่าใครนะ" คุณครูยิ้ม
ยูทาโร่แสยะยิ้ม "ถ้าคนที่มีความหวังอย่างเต็มเปี่ยมล่ะก็ผมก็รู้จักอยู่คนนึงนะครับ"
"เขาเป็นคนแบบไหนล่ะ ?" คุณครูเริ่มสนใจ
"เขาเป็นชายที่โชคร้ายมากโดนครอบครัวทิ้งแถมมีหนี้อีกร้อยห้าสิบล้าน แต่ว่าเขาก็ยังมองโลกในแง่ดีและทำในสิ่งที่ถูกต้องเสมอ จนผมต้องยอมรับเลยว่าเจ้านั่นเป็นคนที่สุดยอดจริงๆ" ยูทาโร่มองไปที่แหวนของตัวเอง "แต่ว่าผมเองก็ไม่มีทางยอมแพ้หรอก"
"มัวแต่คุยเรื่องน่าเบื่อกันอยู่ได้ ข้ารอจนเมื่อยแล้วนะเฟ้ย!!" เดรกตะโกนจากข้างหลังของทั้งสอง
"เทพปิศาจ!?" ยูทาโร่รีบหันกลับมา "คุณครูครับรีบหนีไปเร็วเข้าครับ!"
"แล้วยูทาโร่คุง เธอล่ะจะไปไหน ?" คุณครูรู้สึกเป็นห่วงยูทาโร่
"เดี๋ยวผมจะแสดงความหวังของผมเองครับ!" ยูทาโร่วิ่งไปทางอื่นล่อเดรกไปซึ่งก็เป็นไปตามแผนทั้งสองมาอยู่ในที่โล่ง "คราวนี้มีเป้าหมายอะไรล่ะ!?"
"ไม่มีอะไร เพียงแค่ข้ารู้สึกเซ็งๆเลยอยากจะสู้กับคนที่มันเก่งๆหน่อยนะ" เดรกชี้ดาบไปที่ยูทาโร่ "เจ้าจะทำให้ข้าสนุกได้รึเปล่า ?"
CONNECT
ยูทาโร่หยิบปืนออกมาจากวงเวทย์ "ก็ไม่รู้สินะ มาลองดูเองมั้ยล่ะ แปลงร่าง!" เขาใช้แหวนสีแดงที่ไดร์เวอร์
FLAME
ยูทาโร่เดินผ่านวงเวทย์สีแดงแล้วแปลงร่างเป็นมาสค์ไรเดอร์วิซาร์ดเฟลมสไตล์ "เอาล่ะ โชว์ไทม์!"
"เข้ามาเลย!!" เดรกวิ่งเข้าหาวิซาร์ดแล้วใช้ดาบฟันลงไปที่เขาแต่เขาก็สามารถป้องกันไว้ได้แล้วโจมตีสวนกลับไปหลายครั้ง แต่ว่าเดรกก็ไม่สะทกสะท้าน "มีพลังโจมตีแค่นี้รึไง!!" ดาบของเดรกเปล่งพลังไฟฟ้าขึ้นมาแล้วฟาดใส่วิซาร์ดกระเด็นออกไป
วิซาร์ดพลิกตัวกลับมา "งั้นฉันแสดงให้เห็นเองพลังของ ดราก้อน!!" เขาใช้แหวนสีเขียวที่ไดร์เวอร์
HURRICANE DRAGON
วงแหวนสีเขียวผ่านร่างของวิซาร์ดไปเปลี่ยนร่างของเขาไปเป็นวิซาร์ดเฮอร์ริเคนดราก้อนสไตล์แล้วเขาก็ยิงปืนใส่เดรกพร้อมทั้งใช้แหวนที่ปืน
COPY
ปืนของวิซาร์ดแยกออกเป็นสองกระบอก "เอาล่ะ ยิงได้!!" วิซาร์ดกระหน่ำยิงปืนทั้งสองกระบอกใส่เดรก แต่ว่ามันก็ไม่ได้สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย
"เจ้ากระสุนบินวนไปวนมานี้มันแค่คันๆล่ะน่า!" เดรกวิ่งตรงเข้าไปหาวิซาร์ด "ย้าก!" แล้วในช่วงนั้นก็วิซาร์ดใช้แหวนที่ไดร์เวอร์
LIGHT
วิซาร์ดสร้างแสงสว่างขึ้นมาทำให้เดรกพร่ามัวไปช่วงนึงแล้วเขาก็หายไป "หายไปไหนแล้ว!?"
"ทางนี้ไงล่ะ!!" วิซาร์ดบินอยู่ด้านหลังเดรกแล้วใช้แหวนที่ไดร์เวอร์
THUNDER
วิซาร์ดปล่อยปล่อยวงเวทย์สายฟ้าใส่เดรกแต่ว่ามันก็ยังพยายามต้านไว้ "ของแค่นี้มันทำอะไรไม่ได้หรอก!"
"จะแน่หรอ!" วิซาร์ดใช้แหวนอีกวงที่ไดร์เวอร์
KICK STRIKE
"ฮ่าส์!!" วิซาร์ดผ่านทะลุวงเวทย์เพิ่มพลังสายฟ้าเข้าไปแล้วเตะใส่เดรกด้วยพลังที่รุนแรง
บรึ้ม!!!!!
วิซาร์ดบินลงมา "เจอแบบนี้แล้วเป็นไงล่ะ!!"
เดรกเดินออกมาจากควันระเบิด "ก็สบายๆไม่ได้มีอะไรมาก!!"
"อะไรเนี่ย!?" ยูทาโร่ตกใจกับการที่เดรกโดนไปขนาดนั้นแล้วยังไม่เป็นไร
"มาตกใจตอนนี้ยังเร็วไป!!" เดรกพ่นไฟสูงสุดใส่วิซาร์ด เขาจึงต้องตอบโต้ด้วยการใช้แหวนสีน้ำเงินที่ไดร์เวอร์
WATER DRAGON
วิซาร์ดสร้างวงเวทย์น้ำขึ้นมาป้องกันเปลวไฟไว้พร้อมเปลี่ยนร่างเป็นวอเทอร์ดราก้อนสไตล์ "ถ้าทางนั้นเป็นไฟทางนี้ก็จะใช้น้ำล่ะ!" เขาใช้แหวนที่ไดร์เวอร์
BLIZZARD
วิซาร์ดปล่อยวงเวทย์น้ำแข็งเข้าปะทะกับเปลวไฟของเดรกแต่พลังก็ยังไม่มากพอ "งั้นก็ก็ต้องเสริมพลังให้ถึงที่สุด!" เขาใช้แหวนที่ดาบทั้งสอง
SLASH STRIKE
"ฮ้าก!!" เขาใช้ดาบคู่ฟันคลื่นน้ำใส่วงเวทย์แล้วเปลี่ยนเป็นพลังน้ำแข็งแล้วโจมตีใส่เดรกแช่แข็งมันไว้ในไอเย็น "แบบนี้ล่ะเป็นไง!?"
"ย้าก!!!" เดรกทำลายน้ำแข็งออกมาได้อย่าง่ายๆ "ก็ไม่เท่าไหร่นิหว่า!"
"ถ้าอย่างนั้นทางนี้ก็จะจัดของหนักให้ล่ะนะ!" วิซาร์ดใช้แหวนสีเหลืองที่ไดร์เวอร์
LAND DRAGON
วิซาร์ดเดินผ่านวงเวทย์สีเหลืองแล้วเปลี่ยนเป็นแลนด์ดราก้อนสไตล์ "เอาไปกินซะ!" เขาใช้แหวนที่ไดร์เวอร์
GRAVITY
เขาใช้คลื่นวงเวทย์แรงโน้มถ่วงหยุดการเคลื่อนไหวของเดรกไว้ "นี้มันอะไรกัน!?" ต่อจากนั้นก็ใช้แหวนอีกวงที่ไดร์เวอร์
SPECIAL
"ฮ่าส์!!" วิซาร์ดใช้กรงเล็บโจมตีใส่เดรกด้วยพลังสูงสุด
บรึ้ม!!!!
แต่ผลปรากฏว่าเดรกสามารถใช้มือเดียวหยุดการโจมตีของวิซาร์ดไว้ได้ "พลังแบบนี้ช่างน่าหัวเราะจริงๆ!" มันใช้ดาบสายฟ้าฟันใส่อกของวิซาร์ดจนกระเด็นออกไป
"เจ้านี้มันไม่มีจุดอ่อนรึไง!" วิซาร์ดลุกขึ้น "พลังสุดท้ายของฉัน!" เขาใช้แหวนสีแดงที่ไดร์เวอร์
FLAME DRAGON
วงแหวนสีแดงเข้ามารวมร่างกับวิซาร์ดทำให้เปลี่ยนเป็นเฟลมดราก้อนสไตล์ "finale" เขาใช้แหวนที่ไดร์เวอร์อีกครั้ง
SPECIAL
"ฉันขอเดิมพันทุกอย่างไว้ที่การโจมตีครั้งนี้!" มังกรไฟสีแดงเข้ารวมร่างกับวิซาร์ดจนเกิดเป็นหัวมังกรที่อกของเขาแล้วเขาก็พ่นไฟของพลังเวทย์ทั้งหมดใส่เดรก "ฮ่าส์!!!!!"
ตู้ม!!!!!!
วิซาร์ดคืนร่างเป็นยูทาโร่แล้วกระเด็นออกมา "สำเร็จมั้ย!?"
เดรกออกมาจากเปลวควันในสภาพไร้บาดแผลใดๆ "เหมือนได้อาบน้ำเลย!"
"จะ..เจ้านี้!?"
"เอาล่ะ สนุกพอแล้วขอจัดการให้.." เดรกกำลังรวมพลังสายฟ้าไว้ที่ดาบแต่เขาต้องหยุดลงเมื่อรู้สึกถึงบางอย่าง "สฟิงค์ เจ้าเองรึ!?"
สฟิงค์เทพปิศาจรูปแบบสฟิงค์ปรากฏออกมา "เดรก เจ้าห้ามออกมาโดยพลการเวลาที่เทพปิศาจกำลังทำพิธีลงทัณฑ์สิ!!"
"ก็มันน่าเบื่อนี้น่า แต่ว่าก็สนุกพอแล้วล่ะจะยอมกลับก็ได้" เดรกมองไปที่ยูทาโร่ "คราวหน้าที่เจอกันจงแข็งแกร่งขึ้นแล้วมาทำให้ข้าสนุกอีกซะ!!" เดรกหายตัวไปพร้อมกับสฟิงค์
ยูทาโร่ทุบพื้นเพราะความพ่ายแพ้และความโกรธ "คราวหน้าฉันจะขยี้นายให้ได้!!!"
.................................... TO BE CONTINUE ....................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น