ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 New Year 2026
วันที่ 31 ธันวาคม 2025 โรงเรียน SMART BRAIN เวลา 22. 30 น.
บรึ้ม! ตู้ม! ปรึ้ง!
เสียงพลุและเสียงเพลงมากมายดังขึ้นในในโอกาสฉลองวันวันปีใหม่ที่กำลังจามาถึง เหล่านักเรียนโรงเรียน SMART BRAIN แห่งนี้ได้จัดงานเลี้ยงขนาดใหญ่ขึ้นเพื่อให้แขกผู้ใหญ่มากมายได้มาเข้าร่วมชมงาน โดยงานนี้มีความยิ่งใหญ่ไม่แพ้กับงานวันคริสต์มาสทำให้งานปีใหม่นี้ก็ได้รับการตอบรับที่ดีไม่แพ้กัน ภายในงานก็ยังคงมีการจัดนิทรรศกาลมากมายซึ่งทำให้โรงเรียนนี้เปรียบได้กับเป็นสวนสนุกขนาดใหญ่ ที่มีคนเข้าร่วมงานราว 50,000 คนและมีเงินหมุนเวียนภายในงานเกินหนึ่งร้อยห้าสิบล้านเยน วันนี้จึงเป็นวันที่นักเรียนจะแสดงศักยภาพของตัวเองออกมาไม่แพ้กับวันงานใหญ่ๆงานอื่นๆ
"Watashi Wa Number One!!" ฮารุกะ ฮิบิกิและยูกิโฮะร้องเพลงอยู่บนเวทีไลฟ์ปีใหม่ที่ทาง 765 โปรดักชั่นและโรงเรียนจัดขึ้นมาซึ่งก็ได้รับความนิยมอย่างมากจากนักเรียนและแขกที่มาเยี่ยมชมงาน "ทุกคนขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ!" ทั้งสามคนก้มหัวขอบคุณเหล่าผู้ชมแล้วลงจากเวทีไป
"เหนื่อยหน่อยนะครับทั้งสามคน" ฮายาเตะที่ทำงานพิเศษเป็นผู้ช่วยของทั้งสามได้นำน้ำมาให้ทั้งสาม "ดื่มน้ำแก้กระหายก่อนเถอะครับ"
"thank you นะ ฮายาเตะคุง" ฮารุกะและทั้งสองคนรับน้ำดื่มมาจากฮายาเตะและดื่มน้ำแก้กระหาย "พอเสร็จนี้แล้วพวกฉันก็ว่างแล้วจะไปดูงานดูหน่อยดีมั้ยนะ"
"เฮาบอกยูสุเกะกับมิยะแล้วว่าจาไปดูงานด้วยกันน่า เดี๋ยวเฮาคงขอตัวแยกไปก่อนนา บาย!" ฮิบิกิไปเปลี่ยนเสื้อของตัวเองแล้วออกไปจากหลังเวที
"ไปดีมาดีนะ ฮิบิกิจัง!" ฮารุกะโบกมือลาฮิบิกิ
"ทางฉันก็อามาตะคุงบอกว่าจะไปชมการแสดงพิเศษแถวทะเลสาบด้วยกันน่ะค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ" ยูกิโฮะเปลี่ยนเสื้อของตัวเองแล้วออกไปจากหลังเวที
"โชคดีนะครับ" ฮายาเตะลายูกิโฮะแล้วหันมาหาฮารุกะ "คุณฮารุกะไม่มีใครนัดอะไรไว้เหรอครับ ?"
ฮารุกะทำหน้าบูด "ยูทาโร่คุงไม่เคยเห็นจะชวนอะไรฉันบ้างเลยสงสัยจะลืมฉันแล้วล่ะมั้ง"
"มะ..ไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ ทาคากิคุงคงมีงานยุ่งก็เลยไม่ได้ชวนคุณฮารุกะน่ะครับ" ฮายาเตะพยายามปลอบใจฮารุกะ "ถ้าไม่มีใครนัดล่ะก็จะไปเดินงานพร้อมกับผมก็ได้นะครับ"
ฮารุกะยิ้มด้วยความดีใจ "จริงเหรอ ฮายาเตะคุงจะไปกับฉันจริงๆนะ!"
"ครับ เดี๋ยววันนี้จะไปเป็นเพื่อนครับ" ฮายาเตะพยักหน้าแล้วยิ้มฮารุกะ
ฮารุกะรีบเข้าไปควงแขนฮายาเตะ "งั้นไปกันเถอะ Let's Go!!" เธอรีบดึงฮายาเตะวิ่งออกไปจากหลังเวที
"คุณฮารุกะอย่าดึงแรงสิครับ.." ทั้งสองวิ่งเร็วมากจนสะดุดล้ม "..ว้า!!"
ในความมืดมิดเบลดรันได้กำลังพิธีบางอย่างอยู่หน้าหินศิลาขนาดใหญ่และเริ่มร่ายมนต์พลังเวทย์บางอย่าง "suisei hakama chuupa kabra taizen monra papa varinca gedoe shuu namitsu sybo burajira"
ฮารุกะควงแขนฮายาเตะแล้วพาเข้ามาถึงที่ชิงช้าสวรรค์ "นี้สิ นี้สิ ฮายาเตะคุงเล่นนี้กันเถอะ!!"
"ครับ เดี๋ยวผมไปซื้อตั๋วให้" ฮายาเตะเข้าไปดูที่นั่งชิงช้าสวรรค์
"ฮารุกะ ?" เสียงของผู้หญิงคนนึงที่ฮารุกะคุ้นเคยเรียกเธอจากด้านหลังทำให้เธอต้องหันกลับไปตามเสียงเรียกนั้น
"ฮินะจัง เดินอยู่คนเดียวหรอ ?" ฮารุกะถาม
"อืม" ฮินะงิคุพยักหน้า "แล้วฮารุกะล่ะจะขึ้นชิงช้าสวรรค์คนเดียว ไม่มีใครมาด้วยรึไง ?"
"ฮิฮิ" ฮารุกะส่ายนิ้วชี้ "ไม่ได้มาคนเดียวหรอกแต่มากับเด็กผู้ชายที่ไว้ใจได้น่ะจ่ะ!"
"เด็กผู้ชายที่ไว้ใจได้ ?"
ฮายาเตะเดินกลับมาหาทั้งสอง "ตอนนี้ว่างอยู่ครับรีบไปกันเถอะครับเดี๋ยวจะมีคนก่อน" ฮายาเตะบอกแล้วเพิ่งสังเกตเห็นฮินะงิคุ "อะ คุณฮินะงิคุมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ?"
"เพิ่งเมื้อกี้เองน่ะ แต่ว่าก็จะไปแล้วขอ.." ฮินะงิคุพูดไม่ทันจบฮารุกะก็ควงแขนเธอและฮายาเตะเข้าไปนั่งในชิงช้าสวรรค์ "ฮารุกะจะทำอะไร เธอก็รู้ว่าฉัน..!!"
"ให้ฉันมากับฮายาเตะคุงคนเดียวมันก็ดูไม่ดีน่ะสิ ต้องให้ฮินะจังมาด้วยนี้แหละเป็นทางเลือกที่ดีแล้วล่ะ" ฮารุกะอธิบายด้วยรอยยิ้ม
"ตะ..แต่ว่านะครับคุณฮารุกะ คุณฮินะงิคุเขา..." ฮินะงิคุมองไปข้างล่างก็เห็นว่าตอนนี้พวกเธออยู่สูงเหนือพื้นพอสมควรทำให้โรคประจำตัวซึ่งก็คือโรคกลัวความสูงทำงานทำให้เธอหมดสภาพ
"ฮินะจังนี้เป็นคนที่เข้าใจง่ายกว่าที่คิดนะเนี่ย" ฮารุกะหัวเราะ
ปรึ้ง! บรึ้ม! ตู้ม!
พลุได้ถูกจุดขึ้นมาอีกครั้งทำให้ทั้งสามได้ชมความสวยงานของท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวส่องแสงระยิบระยับและแสงสีของงานเทศกาลในครั้งนี้ "ทุกคนกำลังดูแสงพวกนี้อยู่รึเปล่านะ" ฮารุกะพูด
"ผมคิดว่าก็คงดูอยู่น่ะครับ" ฮายาเตะตอบพร้อมทั้งหันมาหาฮารุกะและฮินะงิคุ "เพราะว่าถึงแม้พวกเราจะอยู่ห่างไกลกันแต่พวกเราก็อยู่ภายใต้ท้องฟ้าเดียวกัน"
ฮารุกะปรบมือให้ฮายาเตะ "เป็นคำที่ดีนะ"
"ขอบคุณครับ"
แผ่นศิลาหินเริ่มเปล่งแสงสีม่วงขึนมาพร้อมออร่าที่ชั่วร้าย เบลดรันแสยะยิ้มและร่ายเวทย์มนต์ต่อ " zaro suka mainfi nite sata toa maga miba kato tei doma terno caone gohaku"
ฮายาเตะ ฮารุกะและฮินะงิคุลงมาจากชิงช้าสวรรค์แล้วออกเดินเที่ยวงานอีกรอบและได้เจอกับคนอื่นในที่ต่างๆภายในงานและทุกคนได้ตกลงที่จะไปเริ่มเคาท์ดาวน์ปีใหม่ที่ทะเลสาบของโรงเรียน ภายในวันที่สงบสุขนี้ทุกคนต่างมีความสุขเป็นวันที่ทุกคนจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่หรืออะไรใหม่ในปีต่อไป
"ห้าทุ่มครึ่งแล้วครับ อีกไม่นานเวลาที่ทุกคนรอคอยก็กำลังจะมาถึงนะครับ" ฮานาเตะบอกโกโด
"นั้นสินะ ปีใหม่เหรอ..." โกโดทำสีหน้าเหมือนคิดอะไรบางอย่างไว้ในใจจนฮายาเตะสังเกตได้
"เป็นอะไรรึเปล่าครับ คุซานากิคุง ?" ฮายาเตะถาม
"ไม่มีอะไรหรอก แค่มีเรื่องให้คิดนิดหน่อย" โกโดตอบแล้วหลบหน้าฮายาเตะ "เดี๋ยวฉันมาขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน ลิเลียน่ารออยู่นี้กับฮายาเตะละกัน"
"ค่ะ" ลิเลียน่าตกลง
ฮายาเตะสังเกตว่าโกโดช่วงนี้มีอาการแปลกๆดูค่อนข้างมีเรื่องให้คิดมากเลยคิดจะถามลิเลียน่า "คุซานากิคุงเป็นอะไรเหรอครับ ช่วงนี้เห็นชอบเหม่อลอยบ่อยๆ"
"เรื่องนั้นฉันก็ไม่ทราบหรอกค่ะ" ลิเลียน่าตอบ "แต่ว่าท่านคุซานากิ โกโดคงจะมีเรื่องสำคัญที่ไม่กล้าจะบอกพวกเราอยู่น่ะค่ะ"
"เรื่องสำคัญที่บอกไม่ได้..."
ภายในฐานทัพแรบบิทแฮทซ์ยูทาโร่ได้มาอยู่ที่นี่คนเดียวในขณะที่คนอื่นไปสนุกกันในงานปีใหม่ จนอากิฮิสะ มินามิและฮาซึกิเข้ามาในฐานทัพ
"ว้าว ที่นี่มันอะไรกันคะ!!" ฮาซึกิตื่นเต้นกับแรบบิทแฮทซ์แห่งนี้
"เก็บเป็นความลับด้วยล่ะฮาซึกิ ห้ามนำไปบอกใครนะ" มินามิบอกกับฮาซึกิ
"ค่า!!" ฮาซึกิตอบเสียงใสแล้วมาเจอยูทาโร่นั่งมองดาวอยู่คนเดียวจึงเข้าไปหา "พี่ชายใส่แหวนนั่งทำอะไรอยู่เหรอคะ ?"
"อะ..แบบว่ากำลังมองดูดาวอยู่น่ะ" ยูทาโร่ตอบ "ดาวของคนที่จากไป"
"ดาวของคนที่จากไป ?" ฮาซึกิงง
"ยูทาโร่นายอธิบายแบบนั้นฮาซึกิจังจะเข้าใจมั้ยล่ะนั่น!" อากิฮิสะบอก "แต่ว่านายก้ยังมาอยู่ที่นี่คนเดียว ไม่ไปอยู่กับคนอื่นหน่อยรึไง"
"ใช่ค่ะ ออกไปสนุกด้วยกันนะคะ!!" ฮาซึกิชวนยูทาโร่
"คือว่า.."
ฮาซึกิจับมือของยูทาโร่แล้วยิ้มให้เขา "หนูรู้ว่าพี่ชายใส่แหวนคงจะเจอเรื่องที่ไม่ดีมา เลยทำให้พี่ชายใส่แหวนต้องมาอยู่คนเดียวแบบนี้ แต่ว่าพี่ชายไม่ควรจะยึดติดกับอดีตนะ"
ยูทาโร่เห็นรอยยิ้มที่บริสุทธิ์ของฮาซึกิแล้วทำให้ปฏิเสธไม่ลง "ก็ได้จะกลับไปในงานก็ได้"
"ดีจังเลยนะค่ะ!!" ฮาซึกิยิ้ม
อากิฮิสะยิ้ม "ฮาซึกิจังนี้อ่อนโยนจังเลยนะ ต่างจากพี่ส.."
มินามิรีบจับอากิฮิสะทุ่มแล้วดัดหลังของเขา "ว่าไงน้า!!"
"อ้าก!!!!!"
ที่ทะเลสาบจุนอิจิและสึคาสะต่างชมพลุและดวงดาวด้วยกันอยู่สองต่อสอง
สึคาสะซบที่ไหล่ของจุนอิจิ "คะ..คุณอายัทสึจิ!?"
"ทาจิบานะคุงบอกว่าจะอยู่ข้างๆฉันตลอดไปสินะ ตั้งแต่วันนั้น.." สึคาสะและจุนอิจิจับมือกัน
"กำลังทำอะไรกันอยู่น่ะ!" เสียงทักของอิจิกะทำให้ทั้งสองแยกออกจากกัน "มาอยู่ในที่ลับตาคนแบบนี้ทำอะไรอยู่เนี่ย ?"
"อิจิกะ ผมคิดว่าเรามาผิดเวลาไปหน่อยนะครับ" ชาร์ล็อตบอกอิจิกะแต่เขาก็ไม่เข้าใจ
"พวกเขากำลังมีความสุขกันอยู่แท้ๆ แต่นายดันไปขัดซะได้เนี่ย" ไซโตะพูด
"พวกนายหมายความว่าไง ฉันไปทำอะไรให้คนอื่นเขาโดนขัด ?" อิจิกะยังคงงง
"ความซื่อของคุณอิจิกะก็เป็นเรื่องที่ดีนะคะ แต่ว่าก็ออกจะมากเกินไปนะคะ" ฮันเรียตต้าบอก
อิจิกะก็ยังคงไม่เข้าใจ "พวกนายจะบอกอะไรฉันกันแน่เนี่ย ?"
ชาร์ล็อตเหนื่อยใจ "อิจิกะบื้ออะไรอย่างนี้นะ ?"
"หะ ?"
โทวมะยืนดูดวงดาวอยู่เพียงคนเดียวบนภูเขาจนซาเต็นตามมาเจอ "พี่โทวมะมาอยู่ที่นี้เอง ตามหาตั้งนาน"
"รุยโกะ ?"
"อย่าหายไปคนเดียวแบบนี้สิ หนูและคนอื่นๆก็ป็นห่วงนะแถมยังมาอยู่ภูเขาสูงแบบนี้คนเดียวอีก" ซาเต็นต่อว่าโทวมะ "กลับไปด้วยกันเถอะค่ะ!"
"อา ก็กำลังคิดจะกลับอยู่ล่ะนะ" โทวมะตกลงแล้วเลือกที่จะลงไปพร้อมกับซาเต็นแต่ระหว่างนั้นได้เดินกลับมาเจอกับพวกยูสุเกะ ฮิบิกิและมิยะที่กำลังจะขึ้นเขามาดูดาวบนนี้ "วิวที่นี่สวยมากเลยล่ะ ขอให้สนุกนะ"
"ครับ" ยูสุเกะตอบรับแล้วเดินสวนโทวมะขึ้นไป
เบลดรันได้ทำพิธีถึงขั้นสุดท้าย "koga agota ruka fazu honki gota dono kobu berdo oza fozu waza badu doca!!"
ที่ทะเลสาบในที่สุดนาฬิกาเวลาก็มาถึงช่วงที่ทุกคนรอคอยเพราะขณะนี้เวลา 23.59 น. แล้วอีกหนึ่งนาทีก็จะเข้าสู่ปีใหม่ ฌอาล่ะอีก 60 วินาทีก็จะปีใหม่แล้ว!" เวลาผ่านไปจนถึง 10 วินาทีสุดท้าย
"10!" อามาตะ เคียวน์ ยูกิโฮะและเรียวโกะนับถอยหลัง
"9!" ชู โคดากะ สุกุฮะและเซนะนับถอยหลัง
"8!" โกโดและลิเลียน่านับถอยหลัง
"7!" ยูทาโร่ อากิฮิสะ ฮาซึกิและมินามินับถอยหลัง
"6!" ไซโตะ ริวจิ ฮันเรียตต้าและมิโนรินับถอยหลัง
"5!" อิจิกะ ชาร์ล็อต จุนอิจิและสึคาสะนับถอยหลัง
"4!" ยูสุเกะ ฮิบิกิและมิยะนับถอยหลัง
"3!" โทวมะและซาเต็นนับถอยหลัง
"2!" ฮินะงิคุ ฮารุกะและเลนนับถอยหลัง
"1!" ฮายาเตะนับถอยหลัง
ทุกคนได้ถ่ายรูปด้วยกันในวันปีใหม่นี้
บรึ้ม! ตู้ม! ปรึ้ง!
เสียงพลุและเสียงเพลงมากมายดังขึ้นในในโอกาสฉลองวันวันปีใหม่ที่กำลังจามาถึง เหล่านักเรียนโรงเรียน SMART BRAIN แห่งนี้ได้จัดงานเลี้ยงขนาดใหญ่ขึ้นเพื่อให้แขกผู้ใหญ่มากมายได้มาเข้าร่วมชมงาน โดยงานนี้มีความยิ่งใหญ่ไม่แพ้กับงานวันคริสต์มาสทำให้งานปีใหม่นี้ก็ได้รับการตอบรับที่ดีไม่แพ้กัน ภายในงานก็ยังคงมีการจัดนิทรรศกาลมากมายซึ่งทำให้โรงเรียนนี้เปรียบได้กับเป็นสวนสนุกขนาดใหญ่ ที่มีคนเข้าร่วมงานราว 50,000 คนและมีเงินหมุนเวียนภายในงานเกินหนึ่งร้อยห้าสิบล้านเยน วันนี้จึงเป็นวันที่นักเรียนจะแสดงศักยภาพของตัวเองออกมาไม่แพ้กับวันงานใหญ่ๆงานอื่นๆ
"Watashi Wa Number One!!" ฮารุกะ ฮิบิกิและยูกิโฮะร้องเพลงอยู่บนเวทีไลฟ์ปีใหม่ที่ทาง 765 โปรดักชั่นและโรงเรียนจัดขึ้นมาซึ่งก็ได้รับความนิยมอย่างมากจากนักเรียนและแขกที่มาเยี่ยมชมงาน "ทุกคนขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ!" ทั้งสามคนก้มหัวขอบคุณเหล่าผู้ชมแล้วลงจากเวทีไป
"เหนื่อยหน่อยนะครับทั้งสามคน" ฮายาเตะที่ทำงานพิเศษเป็นผู้ช่วยของทั้งสามได้นำน้ำมาให้ทั้งสาม "ดื่มน้ำแก้กระหายก่อนเถอะครับ"
"thank you นะ ฮายาเตะคุง" ฮารุกะและทั้งสองคนรับน้ำดื่มมาจากฮายาเตะและดื่มน้ำแก้กระหาย "พอเสร็จนี้แล้วพวกฉันก็ว่างแล้วจะไปดูงานดูหน่อยดีมั้ยนะ"
"เฮาบอกยูสุเกะกับมิยะแล้วว่าจาไปดูงานด้วยกันน่า เดี๋ยวเฮาคงขอตัวแยกไปก่อนนา บาย!" ฮิบิกิไปเปลี่ยนเสื้อของตัวเองแล้วออกไปจากหลังเวที
"ไปดีมาดีนะ ฮิบิกิจัง!" ฮารุกะโบกมือลาฮิบิกิ
"ทางฉันก็อามาตะคุงบอกว่าจะไปชมการแสดงพิเศษแถวทะเลสาบด้วยกันน่ะค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ" ยูกิโฮะเปลี่ยนเสื้อของตัวเองแล้วออกไปจากหลังเวที
"โชคดีนะครับ" ฮายาเตะลายูกิโฮะแล้วหันมาหาฮารุกะ "คุณฮารุกะไม่มีใครนัดอะไรไว้เหรอครับ ?"
ฮารุกะทำหน้าบูด "ยูทาโร่คุงไม่เคยเห็นจะชวนอะไรฉันบ้างเลยสงสัยจะลืมฉันแล้วล่ะมั้ง"
"มะ..ไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ ทาคากิคุงคงมีงานยุ่งก็เลยไม่ได้ชวนคุณฮารุกะน่ะครับ" ฮายาเตะพยายามปลอบใจฮารุกะ "ถ้าไม่มีใครนัดล่ะก็จะไปเดินงานพร้อมกับผมก็ได้นะครับ"
ฮารุกะยิ้มด้วยความดีใจ "จริงเหรอ ฮายาเตะคุงจะไปกับฉันจริงๆนะ!"
"ครับ เดี๋ยววันนี้จะไปเป็นเพื่อนครับ" ฮายาเตะพยักหน้าแล้วยิ้มฮารุกะ
ฮารุกะรีบเข้าไปควงแขนฮายาเตะ "งั้นไปกันเถอะ Let's Go!!" เธอรีบดึงฮายาเตะวิ่งออกไปจากหลังเวที
"คุณฮารุกะอย่าดึงแรงสิครับ.." ทั้งสองวิ่งเร็วมากจนสะดุดล้ม "..ว้า!!"
ในความมืดมิดเบลดรันได้กำลังพิธีบางอย่างอยู่หน้าหินศิลาขนาดใหญ่และเริ่มร่ายมนต์พลังเวทย์บางอย่าง "suisei hakama chuupa kabra taizen monra papa varinca gedoe shuu namitsu sybo burajira"
ฮารุกะควงแขนฮายาเตะแล้วพาเข้ามาถึงที่ชิงช้าสวรรค์ "นี้สิ นี้สิ ฮายาเตะคุงเล่นนี้กันเถอะ!!"
"ครับ เดี๋ยวผมไปซื้อตั๋วให้" ฮายาเตะเข้าไปดูที่นั่งชิงช้าสวรรค์
"ฮารุกะ ?" เสียงของผู้หญิงคนนึงที่ฮารุกะคุ้นเคยเรียกเธอจากด้านหลังทำให้เธอต้องหันกลับไปตามเสียงเรียกนั้น
"ฮินะจัง เดินอยู่คนเดียวหรอ ?" ฮารุกะถาม
"อืม" ฮินะงิคุพยักหน้า "แล้วฮารุกะล่ะจะขึ้นชิงช้าสวรรค์คนเดียว ไม่มีใครมาด้วยรึไง ?"
"ฮิฮิ" ฮารุกะส่ายนิ้วชี้ "ไม่ได้มาคนเดียวหรอกแต่มากับเด็กผู้ชายที่ไว้ใจได้น่ะจ่ะ!"
"เด็กผู้ชายที่ไว้ใจได้ ?"
ฮายาเตะเดินกลับมาหาทั้งสอง "ตอนนี้ว่างอยู่ครับรีบไปกันเถอะครับเดี๋ยวจะมีคนก่อน" ฮายาเตะบอกแล้วเพิ่งสังเกตเห็นฮินะงิคุ "อะ คุณฮินะงิคุมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ?"
"เพิ่งเมื้อกี้เองน่ะ แต่ว่าก็จะไปแล้วขอ.." ฮินะงิคุพูดไม่ทันจบฮารุกะก็ควงแขนเธอและฮายาเตะเข้าไปนั่งในชิงช้าสวรรค์ "ฮารุกะจะทำอะไร เธอก็รู้ว่าฉัน..!!"
"ให้ฉันมากับฮายาเตะคุงคนเดียวมันก็ดูไม่ดีน่ะสิ ต้องให้ฮินะจังมาด้วยนี้แหละเป็นทางเลือกที่ดีแล้วล่ะ" ฮารุกะอธิบายด้วยรอยยิ้ม
"ตะ..แต่ว่านะครับคุณฮารุกะ คุณฮินะงิคุเขา..." ฮินะงิคุมองไปข้างล่างก็เห็นว่าตอนนี้พวกเธออยู่สูงเหนือพื้นพอสมควรทำให้โรคประจำตัวซึ่งก็คือโรคกลัวความสูงทำงานทำให้เธอหมดสภาพ
"ฮินะจังนี้เป็นคนที่เข้าใจง่ายกว่าที่คิดนะเนี่ย" ฮารุกะหัวเราะ
ปรึ้ง! บรึ้ม! ตู้ม!
พลุได้ถูกจุดขึ้นมาอีกครั้งทำให้ทั้งสามได้ชมความสวยงานของท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวส่องแสงระยิบระยับและแสงสีของงานเทศกาลในครั้งนี้ "ทุกคนกำลังดูแสงพวกนี้อยู่รึเปล่านะ" ฮารุกะพูด
"ผมคิดว่าก็คงดูอยู่น่ะครับ" ฮายาเตะตอบพร้อมทั้งหันมาหาฮารุกะและฮินะงิคุ "เพราะว่าถึงแม้พวกเราจะอยู่ห่างไกลกันแต่พวกเราก็อยู่ภายใต้ท้องฟ้าเดียวกัน"
ฮารุกะปรบมือให้ฮายาเตะ "เป็นคำที่ดีนะ"
"ขอบคุณครับ"
แผ่นศิลาหินเริ่มเปล่งแสงสีม่วงขึนมาพร้อมออร่าที่ชั่วร้าย เบลดรันแสยะยิ้มและร่ายเวทย์มนต์ต่อ " zaro suka mainfi nite sata toa maga miba kato tei doma terno caone gohaku"
ฮายาเตะ ฮารุกะและฮินะงิคุลงมาจากชิงช้าสวรรค์แล้วออกเดินเที่ยวงานอีกรอบและได้เจอกับคนอื่นในที่ต่างๆภายในงานและทุกคนได้ตกลงที่จะไปเริ่มเคาท์ดาวน์ปีใหม่ที่ทะเลสาบของโรงเรียน ภายในวันที่สงบสุขนี้ทุกคนต่างมีความสุขเป็นวันที่ทุกคนจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่หรืออะไรใหม่ในปีต่อไป
"ห้าทุ่มครึ่งแล้วครับ อีกไม่นานเวลาที่ทุกคนรอคอยก็กำลังจะมาถึงนะครับ" ฮานาเตะบอกโกโด
"นั้นสินะ ปีใหม่เหรอ..." โกโดทำสีหน้าเหมือนคิดอะไรบางอย่างไว้ในใจจนฮายาเตะสังเกตได้
"เป็นอะไรรึเปล่าครับ คุซานากิคุง ?" ฮายาเตะถาม
"ไม่มีอะไรหรอก แค่มีเรื่องให้คิดนิดหน่อย" โกโดตอบแล้วหลบหน้าฮายาเตะ "เดี๋ยวฉันมาขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน ลิเลียน่ารออยู่นี้กับฮายาเตะละกัน"
"ค่ะ" ลิเลียน่าตกลง
ฮายาเตะสังเกตว่าโกโดช่วงนี้มีอาการแปลกๆดูค่อนข้างมีเรื่องให้คิดมากเลยคิดจะถามลิเลียน่า "คุซานากิคุงเป็นอะไรเหรอครับ ช่วงนี้เห็นชอบเหม่อลอยบ่อยๆ"
"เรื่องนั้นฉันก็ไม่ทราบหรอกค่ะ" ลิเลียน่าตอบ "แต่ว่าท่านคุซานากิ โกโดคงจะมีเรื่องสำคัญที่ไม่กล้าจะบอกพวกเราอยู่น่ะค่ะ"
"เรื่องสำคัญที่บอกไม่ได้..."
ภายในฐานทัพแรบบิทแฮทซ์ยูทาโร่ได้มาอยู่ที่นี่คนเดียวในขณะที่คนอื่นไปสนุกกันในงานปีใหม่ จนอากิฮิสะ มินามิและฮาซึกิเข้ามาในฐานทัพ
"ว้าว ที่นี่มันอะไรกันคะ!!" ฮาซึกิตื่นเต้นกับแรบบิทแฮทซ์แห่งนี้
"เก็บเป็นความลับด้วยล่ะฮาซึกิ ห้ามนำไปบอกใครนะ" มินามิบอกกับฮาซึกิ
"ค่า!!" ฮาซึกิตอบเสียงใสแล้วมาเจอยูทาโร่นั่งมองดาวอยู่คนเดียวจึงเข้าไปหา "พี่ชายใส่แหวนนั่งทำอะไรอยู่เหรอคะ ?"
"อะ..แบบว่ากำลังมองดูดาวอยู่น่ะ" ยูทาโร่ตอบ "ดาวของคนที่จากไป"
"ดาวของคนที่จากไป ?" ฮาซึกิงง
"ยูทาโร่นายอธิบายแบบนั้นฮาซึกิจังจะเข้าใจมั้ยล่ะนั่น!" อากิฮิสะบอก "แต่ว่านายก้ยังมาอยู่ที่นี่คนเดียว ไม่ไปอยู่กับคนอื่นหน่อยรึไง"
"ใช่ค่ะ ออกไปสนุกด้วยกันนะคะ!!" ฮาซึกิชวนยูทาโร่
"คือว่า.."
ฮาซึกิจับมือของยูทาโร่แล้วยิ้มให้เขา "หนูรู้ว่าพี่ชายใส่แหวนคงจะเจอเรื่องที่ไม่ดีมา เลยทำให้พี่ชายใส่แหวนต้องมาอยู่คนเดียวแบบนี้ แต่ว่าพี่ชายไม่ควรจะยึดติดกับอดีตนะ"
ยูทาโร่เห็นรอยยิ้มที่บริสุทธิ์ของฮาซึกิแล้วทำให้ปฏิเสธไม่ลง "ก็ได้จะกลับไปในงานก็ได้"
"ดีจังเลยนะค่ะ!!" ฮาซึกิยิ้ม
อากิฮิสะยิ้ม "ฮาซึกิจังนี้อ่อนโยนจังเลยนะ ต่างจากพี่ส.."
มินามิรีบจับอากิฮิสะทุ่มแล้วดัดหลังของเขา "ว่าไงน้า!!"
"อ้าก!!!!!"
ที่ทะเลสาบจุนอิจิและสึคาสะต่างชมพลุและดวงดาวด้วยกันอยู่สองต่อสอง
สึคาสะซบที่ไหล่ของจุนอิจิ "คะ..คุณอายัทสึจิ!?"
"ทาจิบานะคุงบอกว่าจะอยู่ข้างๆฉันตลอดไปสินะ ตั้งแต่วันนั้น.." สึคาสะและจุนอิจิจับมือกัน
"กำลังทำอะไรกันอยู่น่ะ!" เสียงทักของอิจิกะทำให้ทั้งสองแยกออกจากกัน "มาอยู่ในที่ลับตาคนแบบนี้ทำอะไรอยู่เนี่ย ?"
"อิจิกะ ผมคิดว่าเรามาผิดเวลาไปหน่อยนะครับ" ชาร์ล็อตบอกอิจิกะแต่เขาก็ไม่เข้าใจ
"พวกเขากำลังมีความสุขกันอยู่แท้ๆ แต่นายดันไปขัดซะได้เนี่ย" ไซโตะพูด
"พวกนายหมายความว่าไง ฉันไปทำอะไรให้คนอื่นเขาโดนขัด ?" อิจิกะยังคงงง
"ความซื่อของคุณอิจิกะก็เป็นเรื่องที่ดีนะคะ แต่ว่าก็ออกจะมากเกินไปนะคะ" ฮันเรียตต้าบอก
อิจิกะก็ยังคงไม่เข้าใจ "พวกนายจะบอกอะไรฉันกันแน่เนี่ย ?"
ชาร์ล็อตเหนื่อยใจ "อิจิกะบื้ออะไรอย่างนี้นะ ?"
"หะ ?"
โทวมะยืนดูดวงดาวอยู่เพียงคนเดียวบนภูเขาจนซาเต็นตามมาเจอ "พี่โทวมะมาอยู่ที่นี้เอง ตามหาตั้งนาน"
"รุยโกะ ?"
"อย่าหายไปคนเดียวแบบนี้สิ หนูและคนอื่นๆก็ป็นห่วงนะแถมยังมาอยู่ภูเขาสูงแบบนี้คนเดียวอีก" ซาเต็นต่อว่าโทวมะ "กลับไปด้วยกันเถอะค่ะ!"
"อา ก็กำลังคิดจะกลับอยู่ล่ะนะ" โทวมะตกลงแล้วเลือกที่จะลงไปพร้อมกับซาเต็นแต่ระหว่างนั้นได้เดินกลับมาเจอกับพวกยูสุเกะ ฮิบิกิและมิยะที่กำลังจะขึ้นเขามาดูดาวบนนี้ "วิวที่นี่สวยมากเลยล่ะ ขอให้สนุกนะ"
"ครับ" ยูสุเกะตอบรับแล้วเดินสวนโทวมะขึ้นไป
เบลดรันได้ทำพิธีถึงขั้นสุดท้าย "koga agota ruka fazu honki gota dono kobu berdo oza fozu waza badu doca!!"
ที่ทะเลสาบในที่สุดนาฬิกาเวลาก็มาถึงช่วงที่ทุกคนรอคอยเพราะขณะนี้เวลา 23.59 น. แล้วอีกหนึ่งนาทีก็จะเข้าสู่ปีใหม่ ฌอาล่ะอีก 60 วินาทีก็จะปีใหม่แล้ว!" เวลาผ่านไปจนถึง 10 วินาทีสุดท้าย
"10!" อามาตะ เคียวน์ ยูกิโฮะและเรียวโกะนับถอยหลัง
"9!" ชู โคดากะ สุกุฮะและเซนะนับถอยหลัง
"8!" โกโดและลิเลียน่านับถอยหลัง
"7!" ยูทาโร่ อากิฮิสะ ฮาซึกิและมินามินับถอยหลัง
"6!" ไซโตะ ริวจิ ฮันเรียตต้าและมิโนรินับถอยหลัง
"5!" อิจิกะ ชาร์ล็อต จุนอิจิและสึคาสะนับถอยหลัง
"4!" ยูสุเกะ ฮิบิกิและมิยะนับถอยหลัง
"3!" โทวมะและซาเต็นนับถอยหลัง
"2!" ฮินะงิคุ ฮารุกะและเลนนับถอยหลัง
"1!" ฮายาเตะนับถอยหลัง
ทุกคนได้ถ่ายรูปด้วยกันในวันปีใหม่นี้
..................................... Happy New Year .....................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น