ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ระบบรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยม-_-
"ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก>O<" ทุกคนกระโดดถอยหลังมา 1 เมตรถ้วนพร้อมแหกปากดัง108 เดซิเบล
ของเหลวข้นสีแดงเข้มไหลจากประตูออกมาเป็นทาง กลิ่นเหม็นเน่าคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ บรรยากาศก็มีหมอกลงหนา เป็นใจซะจริงๆ=_=;
"ละ เลือดTOT" เทความมองภาพตรงหน้าแล้วครางออกมา... เขาเดินไปเกาะหลังยุนโฮที่ยืนตัวแข็งทื่อเหมือนหมีโดนสตัฟฟ์ไว้=_="
"จะ ใจเย็นๆนะ>___<บะ บางที อาจ จะ จะ เป็น เอ่อ... ขะ ของปละ ปลอม ปลอม กะ ก็ ด้ายยยย"ซีวอนปากสั่นแหง็บๆเหมือนยืนแก้ผ้าอยู่บนยอดเขาเอเวอเรสต์
"......." ทุกคนไม่พูดอะไร เอาแต่กอดกันตัวกลมดิกTT____TT
พลันความกลัวกลับหดหายหลังจากได้ยินคารมของผู้ที่อาศัยอยู่ในห้องนั้น
"อ๊า อี๊ อุน โอTOT"
"เฮ้ย เสียงอะไร นะ นายได้ยินมั้ย>O<" ฮีชอลสะกิดฮันยิกๆ
"ดะ ได้ยินT^Tเสียงผีรึเปล่าง่า"
"อี๊ อุน โอ อ้วย อ๋ม อ้วยยยยยยยTTTTTOTTTTT"
"สะ เสียง ผี แงๆๆๆ ผีลิ้นขาดแน่ๆTT[]TT" ยุนโฮโวยวายก่อนจะวิ่งหนีไปเป็นคนแรก=_="คอื่นๆวิ่งตามๆกันออกไป...
สงสารชางมินที่มีพี่ชายหูไม่ดีแบบยุนโฮ-_-"
"เฮ้ย จะไปไหน" เสียงตะโกนพร้อมกับคนๆหนึ่งที่ปรากฏกายขึ้นเบื้องหน้ากลุ่มที่คิดว่ามีผีลิ้นขาดอยู่ในห้องนั้น=_=
"นะ หนีTOTโฮๆๆๆๆ มีผีลิ้นขาดด้วย แง"
"ไหนๆก็มาถึงนี่แล้ว คงรู้อะไรไปมากแล้วสิ" ผู้มาใหม่หัวเราะหึๆ
"ระ เรื่องผีลิ้นขาดน่ะเหรอT^Tอย่าบอกนะว่านายเป็นคนเลี้ยงผีไว้น่ะ>O<" ฮันกยองพยายามใช้สายตาแหวกหมอกมองหน้าของคนตรงหน้า
"แสดงว่ายังไม่รู้- -*เฮ้อ โล่งอกไปที"
"ไม่รู้ ? ไม่รู้อะไรO_O"
"ออกไปเลยนะ ห้ามบอกเรื่องนี้กับใครไม่งั้น ผีลิ้นขาดจะตามไปฆ่าพวกนาย"
"คร๊าบบบบบบบTOT" ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันก่อนที่ต่างคนต่างวิ่งไม่คิดชีวิต-_-"
สงสัยบุญชางมินยังไม่ถึงแฮะ-_-*
ตุ๊บ!!!
เสียงหมีหกล้ม-*-
"เฮ้ย รอด้วยยยยยT___T"
ตึก ตักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(เสียงคนอื่นที่วิ่งต่อ... ไม่มีใครสนใจหมี=_=)
คนเลี้ยงผีก้มลงมองหมีที่กำลังจะดิ้นตายเพราะโดนเพื่อนทิ้งอย่างเวทนา ก่อนจะก้มลงไปใกล้ๆ
"เฮ้ย!! นายOoO" ยุนโฮตาค้างเมื่อได้เห็นหน้าของคนๆนั้นชัดๆ "นายมัน... ใช่พวกเด็กหอรึเปล่า"
"(-_-)(_ _)"
"น้องฉันอยู่ไหน"
คนเลี้ยงผีไม่ตอบอะไรแต่ลากหมีเข้าไปในห้องผีลิ้นขาดT^T
"ชะ ชางมิน!!!O_o!!" ยุนโฮตาค้างอีกรอบเมื่อเห็นชางมินโดนมัดมือมัดเท้าปิดปากนั่งพะอืดพะอมอยู่กลางดงปลาเน่าส่งกลิ่นชวนอ้วกออกมา
ไอกลิ่นนี้นี่เองที่ทำให้สำคัญผิดไปว่าเป็นกลิ่นผี- -*นำแดงๆนั่นก็ของปลอม ส่วนผีลิ้นขาดก็คือน้องชายที่โดนอุดปากอยู่นั่นเอง-_-*
"นายคงรู้แล้วใช่มั้ย ว่าที่เห็นน่ะ ระบบรักษาความปลอดภัยอันประเสริฐไม่เหมือนใครของแก๊งเรา 5555555^O^"
"นายคือ..."
"อ่ะ อ๊อ โทษที ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ ลีทึก^___^จำชื่อฉันไว้นะ"
"อ่า คุณลีทึก ปล่อยน้องผมออกมาได้มั้ยครับ*0*" ยุนทำตาแป๋วแบ่วแบ๊วใส่ ชางมินที่นั่งดูเหตุการณ์อยู่กลางดงปลาเน่าส่ายหัวช้าๆ-*-
ทำยังไงมันก็ไม่มีทางแบ๊วได้แบบชั้นหรอกน่า.....
"ไม่ได้!!!!"
"แงT^T"
"เว้นซะแต่ว่านายจะจ่าบค่าไถ่มา 3 ล้านวอน"
"ฮะ!!!!OoO 3 ล้านวอน!!!!??? " ยุนอ้าปากหวอ สามล้านวอนเลยเรอะ ถึงครอบครัวเขาจะรวยมากแต่ป๊ากะม๊าก็อยู่ที่ลอนดอน ขาดการติดต่อไปด้วยเหตุผลที่ว่า'อยากให้หัดใช้ชีวิตด้วยตัวเอง'T^T แถมเขายังไม่รู้รหัสตู้เซฟ จะเอาเงินออกมาได้ยังไงกัน โฮฮฮฮฮ
"ไม่มีหนทางอื่นหรอ"
"เอ่อ อาจจะมี รอแปปนะ" ลีทึกว่าก่อนจะโทรศัพท์หาหัวหน้าแก๊งที่นอนแบ็บอยู่ที่โรงพยาบาล
"อ๋อ.... เอ่อ ครับๆ ได้ครับ อืม...." เฮียแกพูดพึมพำอะไรกับโทรศัพท์ซักพักก่อนจะหันมาหาหมีที่กำลังพยายามทำแบ๊วเรียกคะแนนสงสารอยู่
"ถ้าอย่างนั้น นายก็ต้องเป็นคนรับใช้ของยูชอนจนกว่าเขาจะพอใจ....^^ ไม่ต้องห่วง เขาไม่ใช้งานนายหักหรอก... พรุ่งนี้ก็จะกลับจากโรงพยาบาลแล้ว^^"
"งะ งั้นหรอ ผมตกลงครับ^O^เอาข้อเสนออันที่สอง"
"อืม..... ได้ยุนเดอเรลล่า!!!!"
O____O
ของเหลวข้นสีแดงเข้มไหลจากประตูออกมาเป็นทาง กลิ่นเหม็นเน่าคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ บรรยากาศก็มีหมอกลงหนา เป็นใจซะจริงๆ=_=;
"ละ เลือดTOT" เทความมองภาพตรงหน้าแล้วครางออกมา... เขาเดินไปเกาะหลังยุนโฮที่ยืนตัวแข็งทื่อเหมือนหมีโดนสตัฟฟ์ไว้=_="
"จะ ใจเย็นๆนะ>___<บะ บางที อาจ จะ จะ เป็น เอ่อ... ขะ ของปละ ปลอม ปลอม กะ ก็ ด้ายยยย"ซีวอนปากสั่นแหง็บๆเหมือนยืนแก้ผ้าอยู่บนยอดเขาเอเวอเรสต์
"......." ทุกคนไม่พูดอะไร เอาแต่กอดกันตัวกลมดิกTT____TT
พลันความกลัวกลับหดหายหลังจากได้ยินคารมของผู้ที่อาศัยอยู่ในห้องนั้น
"อ๊า อี๊ อุน โอTOT"
"เฮ้ย เสียงอะไร นะ นายได้ยินมั้ย>O<" ฮีชอลสะกิดฮันยิกๆ
"ดะ ได้ยินT^Tเสียงผีรึเปล่าง่า"
"อี๊ อุน โอ อ้วย อ๋ม อ้วยยยยยยยTTTTTOTTTTT"
"สะ เสียง ผี แงๆๆๆ ผีลิ้นขาดแน่ๆTT[]TT" ยุนโฮโวยวายก่อนจะวิ่งหนีไปเป็นคนแรก=_="คอื่นๆวิ่งตามๆกันออกไป...
สงสารชางมินที่มีพี่ชายหูไม่ดีแบบยุนโฮ-_-"
"เฮ้ย จะไปไหน" เสียงตะโกนพร้อมกับคนๆหนึ่งที่ปรากฏกายขึ้นเบื้องหน้ากลุ่มที่คิดว่ามีผีลิ้นขาดอยู่ในห้องนั้น=_=
"นะ หนีTOTโฮๆๆๆๆ มีผีลิ้นขาดด้วย แง"
"ไหนๆก็มาถึงนี่แล้ว คงรู้อะไรไปมากแล้วสิ" ผู้มาใหม่หัวเราะหึๆ
"ระ เรื่องผีลิ้นขาดน่ะเหรอT^Tอย่าบอกนะว่านายเป็นคนเลี้ยงผีไว้น่ะ>O<" ฮันกยองพยายามใช้สายตาแหวกหมอกมองหน้าของคนตรงหน้า
"แสดงว่ายังไม่รู้- -*เฮ้อ โล่งอกไปที"
"ไม่รู้ ? ไม่รู้อะไรO_O"
"ออกไปเลยนะ ห้ามบอกเรื่องนี้กับใครไม่งั้น ผีลิ้นขาดจะตามไปฆ่าพวกนาย"
"คร๊าบบบบบบบTOT" ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันก่อนที่ต่างคนต่างวิ่งไม่คิดชีวิต-_-"
สงสัยบุญชางมินยังไม่ถึงแฮะ-_-*
ตุ๊บ!!!
เสียงหมีหกล้ม-*-
"เฮ้ย รอด้วยยยยยT___T"
ตึก ตักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(เสียงคนอื่นที่วิ่งต่อ... ไม่มีใครสนใจหมี=_=)
คนเลี้ยงผีก้มลงมองหมีที่กำลังจะดิ้นตายเพราะโดนเพื่อนทิ้งอย่างเวทนา ก่อนจะก้มลงไปใกล้ๆ
"เฮ้ย!! นายOoO" ยุนโฮตาค้างเมื่อได้เห็นหน้าของคนๆนั้นชัดๆ "นายมัน... ใช่พวกเด็กหอรึเปล่า"
"(-_-)(_ _)"
"น้องฉันอยู่ไหน"
คนเลี้ยงผีไม่ตอบอะไรแต่ลากหมีเข้าไปในห้องผีลิ้นขาดT^T
"ชะ ชางมิน!!!O_o!!" ยุนโฮตาค้างอีกรอบเมื่อเห็นชางมินโดนมัดมือมัดเท้าปิดปากนั่งพะอืดพะอมอยู่กลางดงปลาเน่าส่งกลิ่นชวนอ้วกออกมา
ไอกลิ่นนี้นี่เองที่ทำให้สำคัญผิดไปว่าเป็นกลิ่นผี- -*นำแดงๆนั่นก็ของปลอม ส่วนผีลิ้นขาดก็คือน้องชายที่โดนอุดปากอยู่นั่นเอง-_-*
"นายคงรู้แล้วใช่มั้ย ว่าที่เห็นน่ะ ระบบรักษาความปลอดภัยอันประเสริฐไม่เหมือนใครของแก๊งเรา 5555555^O^"
"นายคือ..."
"อ่ะ อ๊อ โทษที ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ ลีทึก^___^จำชื่อฉันไว้นะ"
"อ่า คุณลีทึก ปล่อยน้องผมออกมาได้มั้ยครับ*0*" ยุนทำตาแป๋วแบ่วแบ๊วใส่ ชางมินที่นั่งดูเหตุการณ์อยู่กลางดงปลาเน่าส่ายหัวช้าๆ-*-
ทำยังไงมันก็ไม่มีทางแบ๊วได้แบบชั้นหรอกน่า.....
"ไม่ได้!!!!"
"แงT^T"
"เว้นซะแต่ว่านายจะจ่าบค่าไถ่มา 3 ล้านวอน"
"ฮะ!!!!OoO 3 ล้านวอน!!!!??? " ยุนอ้าปากหวอ สามล้านวอนเลยเรอะ ถึงครอบครัวเขาจะรวยมากแต่ป๊ากะม๊าก็อยู่ที่ลอนดอน ขาดการติดต่อไปด้วยเหตุผลที่ว่า'อยากให้หัดใช้ชีวิตด้วยตัวเอง'T^T แถมเขายังไม่รู้รหัสตู้เซฟ จะเอาเงินออกมาได้ยังไงกัน โฮฮฮฮฮ
"ไม่มีหนทางอื่นหรอ"
"เอ่อ อาจจะมี รอแปปนะ" ลีทึกว่าก่อนจะโทรศัพท์หาหัวหน้าแก๊งที่นอนแบ็บอยู่ที่โรงพยาบาล
"อ๋อ.... เอ่อ ครับๆ ได้ครับ อืม...." เฮียแกพูดพึมพำอะไรกับโทรศัพท์ซักพักก่อนจะหันมาหาหมีที่กำลังพยายามทำแบ๊วเรียกคะแนนสงสารอยู่
"ถ้าอย่างนั้น นายก็ต้องเป็นคนรับใช้ของยูชอนจนกว่าเขาจะพอใจ....^^ ไม่ต้องห่วง เขาไม่ใช้งานนายหักหรอก... พรุ่งนี้ก็จะกลับจากโรงพยาบาลแล้ว^^"
"งะ งั้นหรอ ผมตกลงครับ^O^เอาข้อเสนออันที่สอง"
"อืม..... ได้ยุนเดอเรลล่า!!!!"
O____O
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น