คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ลักพาตัว!!
ซํกพักใหญ่ๆตำรวจก็เดินทางมาถึง(นู๋มินโทรศัพท์ไปจริงๆหรืออย่างไร=_=;)
และเสียงปืนระเบิดระเบ้อนั่นก็เป็นแค่ปืนอัดลม-_-"(งบน้อย)แต่ยังไงก็ต้องไปสอบปากคำที่โรงพักอยู่ดี
"ใครมันไปแจ้งตำรวจฟะ=_=น่าฆ่าทิ้งจริงๆ มันไม่รู้ซะแล้วว่าใครใหญ่" คิบอมหันไปกระซิบกระซาบกับคีฮยอน
"อะไรใหญ่*0*"
"นี่คิดอะไรอยู่เนี่ย ไอทะลึ่งเอ๊ยยย" คังอินมองเพื่อนร่วมแก๊งด้วยสายตาไม่ไว้ใจส่วนคีฮยอนก็มองกลับมาด้วยสายตาหื่นๆ
ตอนนี้พวกเขากำลังนั่งซึมกะทืออยู่ในโรงพัก-_-" น่าสงสารจริงๆ
ส่วนเรียววุคก็มัวแต่ตามนายถังขยะเน่านั่นไปถึงบ้าน(ไปส่งๆพี่-*-คิดไรเนี่ย)
เบื้องหน้ามีคุณพลตำรวจตรีหน้ายักษ์จ้องมาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ
"เอ่อ.. ไม่ทราบว่าใครเป็นคนโทรไปแจ้งตำรวจหรอครับ" เยซองใจกล้าถามขึ้นมา
"อ้อ เห็นว่าชื่อจองๆ มินๆ อะไรซักอย่างเนี่ยแหละ" คุณพลตำรวจอัลไซเมอร์ทำท่าคิดหนัก-_-"
"เฮ้ย น้องของไอหมีนั่นใช่มั้ยวะ" คริสกระซิบกับชินดง
"น่าจะใช่นะ แต่ไอจองๆ มินๆ เนี่ยมันมีสองคนไม่ใช่หรอ คนไหนวะ"
"คนพี่มันแหงๆ น้องมันคงไม่คิดจะแจ้งตำรวจหรอกมั้ง=_=;"
ทำไมแก๊งนี้ถึงดูถูกเด็กกันจังฟะ-_-"
"ซองมินเนี่ยนะ ท่าทางมันเอ๋อๆ" ฮยอกที่ทนฟังอยู่นานหันมาเสนอความคิดบ้าง
"ไม่น่าเอ๋อนะ ตระกูลจองมันเก่งจะตาย ทั้งพี่ทั้งน้องเลย"
"ตกลงมันคนน้องหรือคนพี่วะ"
"แฮ่มๆ คุยอะไรกันฮะ" คุณอัลไซเมอร์เขม่นจ้องรายตัวจนแก๊งJETยืดตัวตรงแหน่วติดพนักเก้าอี้เพราะรังสีอำมหิตกดดัน
"อ๊ะ เอ่อไม่มีอะไรครับ แต่ว่าจำชื่อจริงๆของเค้าไม่ได้จริงๆหรอครับ" คีฮยอนถาม
"ก็จองๆมินๆเนี่ยแหละ มันจะมีซักกี่คนกันเชียว=_=" พลตำรวจตอบเลี่ยงๆก่อนจะพยายามสอบปากคำต่อแต่ก็ไม่ได้อะไรมากนัก เพราะสุดท้ายก็ต้องสรุปว่าเป็นเด็กตีกันธรรมดา ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
แต่ขอโทษเถอะ จองๆมินๆเนี่ย มันมีตั้งสองคน แถมยังเป็นพี่น้องกันอีก-*-
*
*
*
ที่มหาวิทยาลัย...
พวกแก๊งJETโดนประกันตัวออกมาก็มาสุมหัวอยู่ที่ซอกหอพักหน้ามหา'ลัยเพื่อคิดแผนจัดการไอคนที่ชื่อ จองๆมินๆนั่น
"ฉันว่านะ จองซองมิน ชัวร์ๆๆ" คริสพูดอย่างมั่นใจเต็มร้อย"ฉันเชื่อว่าเด็กเล็กไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นหรอก"
เอ่อ... เด็กเล็กหรอ-_-"
"แต่ชางมินดูท่าทางจะฉลาดกว่าพี่นะ" คิบอมพยายามเสนอความคิดเห็น
"งั้นก็จัดการคู่ไปเลยสิจะได้สิ้นๆเรื่อง" ฮยอกว่า ทุกคนก็พยักหน้าตาม
สรุปคือ... ชางมินนี่ ลากพี่ลงไปตายรึเปล่าฟะ-_-;
เมื่อตกลงกันได้ดังนั้นทุกคนก็ทยอยกันออกมาจากห้อง แต่... มันไม่ง่ายอย่างที่คิด
"เฮ้ย พวกแก รู้มั้ยว่าที่นี่ใครใหญ่น่ะฮะ" เสียงตะโกนแนววางก้ามมาจากที่ไหนซักแห่งด้านหลังของพวกเขา.....
คีฮยอนกำลังจะอ้าปากแต่คิบอมก็อุดปากรั่วๆของพี่แกไว้ได้ทัน
"คำว่าอะไรใหญ่น่ะ มันแป้กแล้ว-*-"
"(-_-)(_ _)"
"เฮ้ย ใครใหญ่มาจากไหนกรุไม่สน กรุจะไปแล้ว" ฮยอกเชิ่ดหนี แต่คนวางก้ามยังวิ่งตามมาดักหน้า
"ไม่อยากรู้ก็ต้องรู้ กรุชื่อยูชอน หัวหน้าเด็กหอน่ะ"
"หรอ... แล้วกรุต้องทำยังไง"
"เอาเงินมา" เฮียไก่แบมือมาตรงหน้าหรอหลาของเฮียฮยอกแล้วกระดิกนิ้วเล็กน้อย- -*(ที่แท้ก็พวกรีดไถ)
"ไม่ กรุไม่มีเวลามาล้อเล่น กรุจะรีบไปจัดการไอจองๆมินๆ- -*"
"ฮะ!! จองๆมินๆ ชื่อคุ้นๆOoO" เฮียไก่พยายามนึก... พวกJETอาศัยจังหวะชุลมุนหนีรอดไปได้...
ส่วนยูชอนก็ยังยืนนึกอยู่ที่เดิม...=_=;
"อ๊ะ ท่านยูชอน มีอะไรเหรอครับ" ลูกน้องทีมเด็กหอวิ่งมาสมทบ
"เอ๊ะ ไอจองๆมินๆนี่ชื่อใครวะ"
"อ๋อ... จองชางมิน แน่ๆเลยร้อยเปอร์เซ็นต์" ดงเฮพูดอย่างหนักแน่น "มันเป็นธนาคารของแก๊งเราไงครับหัวหน้า^O^"
"ฮะ ธนาคารเรอะO_o!!!"
"ครับ"
"แย่แล้ว นี่นายรีบจัดกำลังไปคุ้มกันธนาคารของเรา ด่วน!!" เฮียไก่ทำหน้าเหมือนหัวหน้ากองพันนาซี
"จะให้ธนาคารเป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด รู้ไว้ซะ"
"ครับ!!" เสียงตอบรับอย่างหนักแน่นจากพวกลูกน้องที่สุดแสนจะภักดีก่อนที่พวกเขาจะแยกย้ายกันไปเกณฑ์นักศึกษาที่อาศัยหลับนอนอยู่ในหอแห่งนี้มาทั้งหมด... โดยมีผู้นำทัพคือเฮียไก่นั่นเอง*0*
และแล้ว การรบชิงตัวธนาคารก็เริ่มขึ้น!!
ศูนย์อาหาร
"จุนซู*0* พี่ชั้นลืมให้ตังค์มาอ่ะ ทำไงดีT^T" ชางมินทำหน้าบ้องแบ๊วเพื่อเตรียมจะสูบตังค์เพื่อน...
(ความจริงแล้วชั้นว่าเฮียหมีไม่ได้ลืม แต่จงใจลืมมากกว่า- -*)
"อ่ะ ก็ได้" จุนซูทำท่าเห็นใจเพื่อนตัวเองถึงขีดสุดก่อนจะก้มลงควักกระเป๋าตังค์
"เฮ้ยT^Tทำไงดี พี่แจจุงก็ลืมให้มา แหงๆเล้ยยยยTTOTT"
(สงสัยจะสายพันธุ์เดียวกับอิตาหมีงกนั่น-_-")
"ไปขอให้หน่อยสิ... น๊า^O^"
"อือๆ ไปด้วยกันสิ" คนหน้าเหมือนโลมาลุกขึ้นยืนก่อนจะแงะนายแบ๊วขึ้นมาจากเก้าอี้
"พี่ชั้นอยู่คณะนิเทศน์ เดินจากนี่ไปแปปเดียวก็ถึง"
"เฮ้ย หยุด!!!" เสียงกระหึ่มประดุจราชสีห์ดังก้องปฐพีศูย์อาหารจนทุกคนหันมามองเป็นตาเดียวกัน
พอสองหน่อเพื่อนซี้หันไปก็จ๊ะเอ๋กับใบหน้าโหดระดับจูออนผสมอารังผีทวงแค้นโผล่มา=_=;
"แก แกใช่มั้ยที่เป็นคนแจ้งตำรวจน่ะ>___<" ลูกครึ่งจูออน-อารัง พูด
"ชะ..." ชางมินกำลังจะอ้าปากแต่จุนซูอุดปากไว้ได้ทันก่อนจะพากันซวยไปมากกว่านี้...
อย่าไร้เดียงสาให้มันมากนัก=_=;จำไว้นะนายแบ๊ว
"ตอบมา"
"(-_- )( -_-)"จุนซูส่ายหน้า
"ฉันถามมัน ไม่ใช่แก ไอบ้าเอ๊ยยยย" จูออนยังคงพูดต่อไป
">x<"จุนซูยังคงไม่ยอมปล่อยมือจากปากชางมิน แต่เขากลับลากเพื่อนไปอีกทางแทน(สงสารหนู
มิน- -*)
"เฮ้ย กลับมานะเฟ้ย" ไอจูออนวิ่งตามแต่ดันสะดุดถุงก็อปแก็บไปซะก่อน
จุนซูลากเพื่อที่ยังพูดอะไรไม่ได้มาที่อีกมุมของศูนย์อาหาร
"นาย ชางมินใช่มั้ย" คนที่หน้าตาดีกว่าจูออนนั่นนิดนึง(นิดเดวจริงๆ=_=;)วิ่งมาหา
"(-x- )( -x-)"จุนซูโยกหัวชางมินให้ส่ายหน้า=_=;
"เอ๊ะ ไม่ใช่หรอ??"
"(>x< )( >x<)"จุนซูโยกหัวชางมินให้แรงขึ้นอีก=_=;(สงสารหนูมินคูณ 2)
"....." คนที่โผล่มาเมื่อครู่นิ่งคิดไปสิบหกนาที สิบสี่วินาที ห้าเสี้ยววินาที- -*
"บอกว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่ นายนี่เรื่องมากจริง ชั้นจะพาชางมินไป.... อุ๊บส์>___<;"
จุนซูรีบหุบปากโดยอัตโนมัติเมื่อรู้ว่าตัวเองปากไม่มีหูรูดแค่ไหน-_-"
"อ้าว ตกลงคนๆนี้คือชางมินใช่มั้ยเนี่ย" อิตานั่นชี้ไปที่คนที่โดนอุดปากอยู่ จุนซูจะอ้าปากตอบแต่คนตรงหน้าก็มาเรียกพรรคพวกหิ้วเขากับชางมินออกไป
ชางมินที่หลุดจากการโดนอุดปากแล้วหันมากระซิบกับจุนซู...(คอเสื้อยังโดนไอพวกนั้นดึงอยู่)
"นายคิดว่าฉันโง่มากเลยรึไง-_-;"
"ใช่"
"แล้วนายคิดว่าตัวเองฉลาดมากเลยสินะ"
"ใช่^O^"
แล้วทั้งคู่ก็โดนลากออกไป.........
*
*
*
*
ในห้องโทรมๆริมสุดของหอพักชั้นสี่
"นี่ใช่มั้ยครับ ธนาคาร?" ผู้ชาย 1 ในผู้ที่อาศัยอยู่ในหอพูดกับยูชอนที่นั่งเอกขเนกอยู่บนโซฟาเน่าๆกลางห้อง โดยมีจุนซูและชางมินโดนมัดและโดนอุดปากด้วยสกอตเทปตราห้าห่วง=_=;
"ไอนี่ใช่ แต่ไอนั่นไม่ใช่" ยูชอนชี้ไปที่ชางมินและจุนซูตามลำดับ
"โถ่ ช่างมันเถอะครับ ให้มันอยู่เป็นเพื่อนกันนั่นแหละ เวลาพวกเราออกไปเรียนมันจะได้ไม่เหงา"
ดงเฮกระซิบบอกยูชอน(ทำเหมือนหมาเลยวุ้ย-_-")
"เออดี ข่าวจะได้ไม่รั่วด้วย" ยูชอนทำท่าเห็นดีเห็นงาม "ดงเฮ... ตอนนี้ฉันมีเรียนคาบบ่าย นายเฝ้าไว้ให้ดีนะ"
"น้อมรับคำบัญชา" ดงเฮคุกเข้าลงเหมือนกำลังเข้าเฝ้า ยูชอนเดินเชิ่ดออกไป...
คนที่คุกเข่าหันมามองสองตัวที่โดนมัดอยู่แบบเขม่นๆ
"เจอกันอีกแล้วนะ.... ชางมิน^___^"
ความคิดเห็น