Love Story . เรื่องเล่าของ 'คนแอบรัก'

ลำดับตอนที่ #2 : 1st Story : ความรู้สึกเมื่อพบอีกครั้ง

FARRY' 25

                  หลังจากที่วันนั้นฉันชี้ให้เพื่อนดูพี่อาร์มี่ (ตอนนั้นฉันไม่รู้ชื่อนะ) เพื่อนก็แซวฉันกันใหญ่ ถามนู่นนี่จนเขิน ฮ่าๆๆ >< จนถึงวันนี้ที่เป็นวันจันทร์ และฉันก็ลืมหน้าพี่อาร์มี่ไปแล้วค่ะ T______T นั่นเป็นสิ่งที่เลวร้ายมาก เราจำหน้าคนที่เราชอบไม่ได้! พยายามนึกหน้าแต่ดันนึกถึงรุ่นพี่คนก่อนที่เคยแอบชอบ (ตอนนี้พี่เขาอยู่ปี 1 ละ) ให้ตายเถอะจอร์ด ไชน์อยากจะทึ้งหัวจนผมหลุดติดมือ พอนึกถึงพี่เขาก็ต้องนั่งคิดว่าพี่เขาหน้าตาเป็นไงน้าาา แต่ก็นึกไม่ออกอยู่ดี -_-*
                  และแล้วพักกลางวันก็มาถึง มันเป็นช่วงเวลาที่คิดว่ามันดีที่สุด เพราะอะไรรู้ไหม เพราะว่าฉันจะได้ส่องหาเจ้าของใบหน้าที่ฉันพยายามนึก ที่นึกยังไงก็นึกไม่ออก ฉันยังงงอยู่นะ นึกหน้าคนที่เราชอบไม่ออก สรุปฉันชอบพี่เขาจริงไหมมม Y_Y เอ้ออ ฉันยังไม่ได้บอกโค้ดเนมที่เรียกพี่เขาเลยนี่ ฉันเรียกพี่เขาว่า 'กลีม' เพราะพี่เขาขาวแล้วก็อยากให้มันดูคล้ายๆกับชื่อฉันหน่อยนะ กลีมแปลว่าเปล่งประกาย ไชน์แปลว่าส่องแสง ^^ โค้ดเนมออกเป็นแนวผู้หญิงไปเลยเนอะ สงสัยอ่ะดิ ทำไมต้องใช้โค้ดเนมด้วย เพราะว่าถ้าไม่ใช่โค้ดเนม แล้วฉันกับพวกเพื่อนๆพูดถึงพี่คนนั้นคนนี้ที่เราชอบ คนอื่นก็อาจจะได้ยิน แล้วเขาจะอาฆาตแค้นเรา ถ้าพวกเขาเป็นแฟนคลับของพี่คนที่เราชอบอยู่ Y_Y มันน่ากลัวที่สุดอ้ะ
                  จวนนะหมดเวลาพักเที่ยงแล้ว พี่เขายังไม่โผล่มาเลย ม.ปลายก็ออกมาเดินเยอะแยะนะ เพราะว่ามาหาเสียงกีฬาสีน่ะ พี่เขาอยู่สีอะไรจำไม่ได้ มันคือความซวย - -* ท้ออออ ไม่เจอซักที จะไม่เจอจริงๆใช่ไหม? ยังนึกหน้าพี่เขาไม่ออกเลยนะ ขอให้ได้เจอเถอะ! >/\< 

                  กึก!

                  สองเท้าของฉันหยุดเดินเสียดื้อๆ ที่เป็นแบบนี้คงเป็นเพราะผู้ชายตัวสูง ผิวขาวจัด ที่ตัดกับผมสีดำขลับของเขาอย่างสิ้นเชิง ใช่! เขาคือพี่อาร์มี่ แต่ว่าฉันจะดีใจกว่านี้ถ้าคนที่ยืนอยู่ข้างๆพี่อาร์มี่อย่างแนบชิดไม่ใช่ผู้หญิง(ถ้าเป็นผู้ชายพี่เขาก็เป็นเกย์นะสิ -0-) ยืนแนบชิดเท่านั้นยังไม่พอ พี่เขายังยื่นหน้าเข้าไปกระซิบกับพี่สาวคนนั้น จนเหมือนกับจะหอมแก้มกัน! ...ดีจังเนอะ การที่เจอพี่เขาอีกครั้ง เป็นอะไรที่เซอร์ไพรส์สุดๆเลยอ่ะ เล่นทำเอาหัวใจของฉันแทบจะแตกละเอียดเลยทีเดียว