คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #44 : ปะทะ อนาเธอร์ไรเดอร์ไฟซ์ 2
เสียบ่นอมาสไรเอร์ีเที่ล่าวออมา่อนะลาบฟันร่าออนาเธอร์ไรเอร์รหน้านลิ้เป็นระสอบทราย้วยารโมีเพียแ่รั้เียว
มันมีเื่อนไที่พิเศษในารำัเสมอ ริวโะที่ปราร่าออมาาระแม้ว่าเาะไม่มีวามำเป็นเลย
ที่ะออมาำัอนาเธอร์ไรเอร์รหน้า
“ ว่าแ่นายมาทำไหมันละ มาสไรเอร์ริว
แ่อนาเธอร์ไรเอร์ั้นสามารถำัมันไ้อย่า่ายาย ”
“ แ่อยาะลอพลัเท่านั้นเอ ”
“ ั้นเหรอ!?
็ีนิ มาทำให้มันบันเถอะ ”
ีเล่าวออมาพร้อมับหยิบเอาาร์ออมาาไร์บุ๊เอร์
มันเป็นาร์ที่เาไ้รับมาาารเินทาที่แสนยาวนาน
อี้านหนึ่ริวโะเอ็หาไ้น้อยหน้าเาหยิบเอาาร์ออมาสอใบเหมือนัน
่อนที่พวเาทั้สอะทำารใส่าร์ลไปภายในอุปร์อัวเออย่ารวเร็ว
[ ีเ : มาสไรเอร์ไฟ์ ]
[ ริวโะ : มาสไรเอร์ไฟ์ ]
เสียแปลร่าอมาสไรเอร์ไฟ์ัออมาอย่าัเน
่อนที่เส้นแสสว่าสีแเ้มะปราออมาล้อมรอบุเราะอพวเาทั้สอ
่อนที่ะเปลี่ยนไปเป็นร่าอมาสไรเอร์ไฟ์อย่าสมบูร์!!
แ่อีเมีเ็มัอัวเออยู่แ่อริวโะเป็นมาสไรเอร์ไฟ์แบบสมบูร์เลย่าหา
“ มาัารให้บันเถอะ ริวโะ ”
“ อ่า ”
อนาเธอร์ไรเอร์ไฟ์ที่เหมือนับว่ามันววยมาเอับ้นแบบอพลััวเอามาสไรเอร์ที่ไม่น่าะมีส่วนเี่ยว้อเลยสันิเียว!!
ริวโะทำารสะบั้อมือเล็น้อย่อนะ่อยลไปบนหน้าอออนาเธอร์ไรเอร์นร่าอมัน้อ้าวถอยหลัไปอย่า่ายาย
ามมา้วยีเที่แะมัน้ำสอ
นมันลิ้เป็นลูหมา้าถนน!!
มาอย่ามัรบอย่าสุนั เป็นประโยที่สามารถอธิบายเี่ยวับเหุาร์รหน้าไ้อย่าี!! มันเป็นอะไรที่เหนือวามาหมายอทุนมา ามปิแล้วะ้อไปามนัเรียนนหนึ่ที่มีหน้าที่ในารำัอนาเธอร์ไรเอร์โย
เพาะ เนื่อมาาิออนร่าายไม่พร้อม
“ ิ าทึ่มแอบไปมีพลัแบบนั้นั้แ่อนไหนัน
”
“ นั้นสิ
เาสามารถใ้พลัอมาสไรเอร์นอื่นโยสมบูร์ ทำเอาเราอิาเลย ”
“ ็แ่นหื่นเท่านั้นแหละ ะิมาทำไหมันละ
”
ภาพออนาเธอร์ไรเอร์ที่ลายเป็นแ่ระสอบทรายทสอบวามสามารถอสอมาสไรเอร์สุเรียน
แน่นอนว่าเมื่อเวลามาถึพวเราไม่ิะเ็บอนาเธอร์ไรเอร์รหน้าเอาไว้มอเล่นอย่าแน่นอน
แ่ว่าพริบาเียวที่ร่าายอมันเริ่มแออมาพร้อมับเปลี่ยนแปลไปในทาที่เลวร้ายว่าเิม!!
[ อนาเธอร์ไรเอร์ :
ไฟ์เอ็เล ]
แน่นอนว่ามันไม่โนผูมั้วย้อำัเวลาอย่าแน่นอน!!
ร่าอมันเลื่อนไหว้วยวามเร็วเทียบเท่าับแส!! น่าแปลมาสำหรับสอน พวเายแนึ้นมาป้อันารโมีามสัาา
ร่าอพวเาลอยบนอาาศ่อนะโนอนาเธอร์ไรเอร์ในโลที่แ่าบนร่าไประแทับโ๊ะอาหาร!!
“ เป็นอนาเธอร์ไรเอร์ที่น่าสนใ
แ่ว่ามันบแล้วละ ว่าั้นไหมรุ่นน้อุ ”
“ เป็นอย่านั้นรับ ”
เสียอริวโะที่ล่าวออมาแบบนั้น่อนะ้อมอไปยัอนาเธอร์ไรเอร์รหน้าที่ยอมหยุารโมี
สสัยะยัมีีำัอร่าายพอสมวรเลย
เาแสยะยิ้มออมาเล็น้อยถ้าหาเอามันไปเปรียบเทียมับมอนสเอร์าโลระแล้ว
มัน่ายว่ามา ่ายนเาใเลย่าหา
ีเ
หัวเราะออมาเล็น้อยับอนาเธอร์ไรเอร์ไฟ์ที่พยายามิ้นรนอย่าไร้วามหมาย!!
เาหยิบเอาาร์ออมาหนึ่ใบาไร์บุ๊เอร์อน ่อนะทำารึเ็มัอนพร้อมับใส่มันลไปอย่ารวเร็ว
ร่าอเา็เปลี่ยนแปลไปอย่าเห็นไ้ัเน แน่นอนว่าริวโะเอ็เรียมพร้อมแล้วเหมือนัน!!
[ ีเ : มาสไรเอร์ไฟ์เอ็เล ]
[ ริวโะ : มาสไรเอร์ไฟ์เอ็เล ]
[ startup ]
ปั!! ปั!!
ปั!! ปั!!
เสียารปะทะที่ัออมาพร้อมับร่าทั้สามที่เลื่อนไหว้วยวามเร็วแส!!
มันแปลประหลาเินไปแ่ะไม่มีใรมานั่สรุปหรอริไหมละ
้วยเื่อนไและ้อสรุปทุอย่าเท่าัน อนาเธอร์ไรเอร์ที่ไม่ประสีประสาาร่อสู้แบบริั็ลายเป็นแ่เ็น้อยที่ท้าผู้ให่่อยี้วยวามหุหิ
มันโนสอมาสไรเอร์เล่นานนลายเป็นลูบอลสำหรับารแะทสอบำลัเท้า!!
ริวโะอบาบมาเป็นพิเศษโยเพาะ าบอมาสไรเอร์เฟ์มันเหมือนับาบในร่าเอร์ไวว์วาะอเา
เป็นเหมือนับเทโนโลยีที่้าวไลเินว่าที่มนุษย์ธรรมาะสามารถินาารออมาไ้
อ๊า!!!!
อนาเธอร์ไรเอร์ไฟ์เอ็เลรีร้อออมาอย่า่อเนื่อ
หลัาลายเป็นระสอบทรายอยู่นานสอนาน แม้ว่าเวลาที่นาฬิา้อมูลอทั้สอมาสไรเอร์ะนับเป็นปิ
แ่สำหรับอีฝ่ายมันยาวนานเป็นอย่ามา เมื่อทุอย่ามาถึุบอมันเอ
ริวโะทำาร Enter ที่โทรศัพท์ภายในเ็มัอน!!
เส้นแสสว่าวิ่ไล่าเอวอเามายัาบที่มือวาอน!!
ทา้านอีเเอ็หยิบาร์ท่าไม้ายอนออมา
ใส่มันลไปที่เ็มั่อนที่เส้นแสะวิ่ไล่าเอวลมายัเท้าวาอมัน ีเทำารแะออไปเป็นารนำร่อสำหรับารแะ
ทั้สอ่าเรียมท่าไม้ายอนนหมแล้ว
“ อ๊า!? มันะ้อไม่บแบบนี้สิ ”
มันเป็นประโยสุท้ายออนาเธอร์ไรเอร์ไฟ์ที่ล่าวออมา
่อนที่มาสไรเอร์ีเะทำารระโแะมันอย่ารุนแรนร่าออนาเธอร์ไรเอร์ถอยไปหลาย้าว!!
มันรีร้อออมาพร้อมับพยายามะวิ่หนี ึ่มันวระทำั้นานแล้ว
แ่ว่ามันสายเินไปแล้วเมื่อาบเลเอร์วิ่ผ่านอาาศมา!!
ัวะ!! ัวะ!!
ัวะ!! ัวะ!!
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!
ร่าออนาเธอร์ไรเอร์ไฟ์ที่ล้มลไปนอนระเบิบนพื้นพร้อมับวอท์สีำทมิฬที่ระเ็นออมาหยุรเท้าอมาสไรเอร์ีเ
่อนที่มันะแสลายลายเป็นผไปอย่า่ายาย
่ายอเาบลไปแล้ว็ทำารหยุารแปลร่าอน
เ่นเียวับริวโะที่ระโหายไปในโลระ นับว่าสนุไม่เลว
“ ป้าอเบียร์แ้วใหม่หน่อย พอีมันหายเย็นแล้ว
”
สึาสะ
ยัมีอารม์พอะมาสั่เบียร์นั่ทานแบบเิมพร้อมับอาหารเที่ย
อี้านหนึ่ิที่ำลัพยายามวิ่ายมายั้าวหน้าเนื้ออัวเอยัินไมุ่้ม่าับเินที่ยัยทอม่ายไปเลย!!
เาลับมา้วยท่าทาเหนื่อยหอบทำเอาสามสาวแอบอมยิ้มเล็น้อย
่อนที่นัสึโอะะเ้ามาหาเาเพื่อะถามอะไรบาอย่า
“ นายรอบรอพลัอมาสไรเอร์ไฟ์้วยเหรอ!?
ไอหื่น ”
“ พึ่ไ้มานะ ไม่ิเหมือนับว่าะใ้ไ้ผล
แหะ แหะ ”
ิหัวเราะออมาอย่า่มื่น่อนะหันไปมอิออนที่แอบหัวเราะออมาเล็น้อย
ัสึิส่วน้ำเย็นๆให้ับเามันนับว่าเป็นบุอเาริๆที่มีพวเธอ มีนหลายที่อยาะเผาพริเผาเลือสาปแ่ายหนุ่มให้ายไปเสีย
เพื่อระบายวามโรธภายในออนให้เบาลไปบา!!
“ อเล่นที่ใ้ารไม่ไ้ ”
เสียหวานอหิสาวที่ล่าวออมาพร้อมับ้อมอไปยัายหนุ่มนหนึ่
เป็นแ่เศษสวะที่ไ้รับแ้วมีไปสินะ ่อนที่าลเวลาะลับมาเป็นแบบเิม!!
าบบ่ายเป็นวิาที่แปลใหม่สำหรับายหนุ่ม
เนื่อมาาลอเวลาที่ผ่านมาเาะโนส่เ้าโรพยายานเสีย่อน!! น่าื่นเ้นพอัวเลย
“ ะื่นเ้นอะไร็แ่วิาหนึ่ าทึ่ม ”
“ ัสึิ เธอ้อเห็นใเาหน่อยสิ!?
เราไม่อาเ้าใไ้ว่านที่เ้าโรพยาบาลลอแบบเาะื่นเ้นนาไหน
”
“ ริ้วย น่าสสารริๆเลย ิ ”
“ พอพวเธอมาแสวามสสารให้แล้วมันหุหิริๆ
”
เสียบ่นอายหนุ่มที่ัออมาพร้อมับ้อมอไปยัอาารย์ที่พยายามสอนเรื่ออวามประมาทว่าผลสุท้ายแล้ว
มันะนำพาวามเสียหายมามายนาไหนมาสู่โลมนุษย์ นอานี้ยัมีวิาวิเราะห์ุเราะอเาอี้วย
ิมอมัน้วยวามอับอายนอยาะแทรแผ่นินหนีหายไปะ!!
ว่าะผ่านวันมาไ้็เล่นเอาายหนุ่มเหนื่อยนแทบสลบ่าโ๊ะเรียน
ัสึิแอบหัวเราะออมาเล็น้อย ่าาิออนที่เหมือนะแอบนอนหลับไปเรียบน้อยแล้ว
เรียว่าทั้ลุ่มมีแ่นัสึโฮะที่เหมือนะั้ใเรียนนเียว
นอานั้นเหมือนเห็นห้อเรียนเป็นห้อนอนส่วนัวเสียอย่านั้น ็มันล
เนื่อมาาิเป็นแนวหน้าในาร่อสู้ับมอนสเอร์าโลระ
นเรียว่าะายให้ไ้หรือะ้อนอนโรพยาบาลให้นไ้!! ้วยารสอนประสบาร์่อสู้าอาารย์สู่นัเรียน
มันเลยลายเป็นเรื่อลสำหรับิ ายหนุ่มถอนหายใออมาเล็น้อย
่อนะหันไปมอสามสาวที่เหมือนะเินามหลัมา้วย
“ ุหนูัสึิ ุหนูิออน
และุหนูนัสึโฮะ ไม่ิะลับบ้านเหรอรับ!? ”
“ ็นี่ไำลัะลับ
นายนี่มันทึ่มริๆเลย ิ!! ” ัสึิ
“ เราเอ็เหมือนัน ” ิออน
“ สสัยภายในหัวอนายมีแ่เรื่อลามสินะ!?
ิ ” นัสึโฮะ
เมื่อผู้ายแบบเาหมปัา่อรับพวเธอ็ไ้ยอมำนน่อโะาอัวเอ
ปล่อยให้สามสาวทำามใอบไป่อนแล้วันระหว่านั้นเอ
เาำลััวลเรื่ออพิธีบารศึษา่าหา
อีไม่นานแล้ว็้อมอหามหาลัย่อแ่เาิว่าะเ้าที่เียวับัสึิ
้อพยายามอย่าหนัสัหน่อยแล้วละ
เรน ับ มิโอะ
้อมอน้อายอัวเอที่แสสีหน้า่มื่นออมาอย่าัเนับารโนสาวามถึสามนล้อม้า!!
บอเลยว่ามันแปลาสัหน่อย เพราะ
โยปิแล้วะเห็นน้อายแสสีหน้าั่วร้ายออมาแถมยัพยายามลวนลามหิสาว ไม่ว่าะเป็นวาาหรือารระทำ็าม
“ แปลี ว่าั้นไหมมิโอะ ”
“ ิิ ไม่ิว่ามันลบาเหรอ เรน ”
ลายเป็นว่าเาโนเอาไปนินทาแบบระยะเผาหน้าอี่าหา
ิถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะเริ่มสสัยแล้วว่าพวเธอ้อาระลั่นแล้เาเล่นหรือยัไัน
พ่อบ้านแสสีหน้ายินีออมาอย่าัเน นายน้อยสออเาลายเป็นลูผู้ายระูลยามาโะแบบเ็มัวแล้ว
ปลื้มเสียริเลย
เพียไม่นานรถ็รมายัฤหาสน์ระูลยามาโะ
มีหมายมามายแสถึวามยินีในเรื่ออานหมั่นหมายที่ะัึ้น
แ่็ยัมีหมายหนึ่ที่เหมือนะนำปัหามาให้ับิโยเพาะ
โยนที่ส่มาเป็นพ่ออนัสึโอะเหมือนับ้อารท้าประลอับลูายอเธอที่ไม่แม้แ่ะแปลร่าไ้
“
สารท้าประลอเพื่อัเลือู่หมั้นอระูลแม่ทัพเหรอ หวัว่าลูะผ่านมันไปไ้นะ
”
“ น้อหิะลัวอะไร ลูายอเราทั้นที ไม่แพ้่ายๆหรอ
”
“ เหมือนุะบอว่าลูะ้อแพ้แน่ๆเลยนะ
”
“ ไม่ใ่สัหน่อย แ่้อำัอมนุษย์ธรรมาับมาสไรเอร์มัน่าันเินไป
แน่นอนว่าลูะ้อโนห้ามใ้พลัอนาเธอร์ไรเอร์แน่นอน อย่าน้อยน่าะไ้ใพ่อาบา
”
พ่ออิล่าวออมาแบบิล ่อนะอุ้มร่าบาอแม่ิเ้าไปภายในห้อนอน
ความคิดเห็น