คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #79 : กลุ่มโจรสลัดอวกาศ 2
๊าสสสสสสสสสสสสสสสสสสส!!!!
เสียำรามที่ัออมานั้นราวับารระเบิอวสุริยันในอวาศ!!
สร้าลื่นแม่เหล็วามแรสูระายออไปรอบๆนยานอวาศหลายลำ้อหยุารทำาน
าอนแรที่พวมัน้อาระัารไอสัว์ประหลารหน้าลายเป็นว่า้อายอย่าแน่นอน
้วยฝีมืออเทพอสูราว!!
ไห่หลินมอภาพรหน้า้วยสายาสับสนเล็น้อย
่อนะที่สอใบหูู่ามะไ้ยินเสียอเท้า
ฝีเท้าำนวนหนึ่ำลัวิ่รมายัุที่นาเฝ้ามอารแสนอี
สามีในอนาอนอย่าแน่นอน วิา ที่นาไ้รับมา็เป็นเี่ยว้อับพลัิทำให้สามารถฝึฝนไ้อย่า่ายาย
ฮาิสัเ
ร่าอลุ่มโรที่เป็นายวัยลานทั้หม
3
น ับหิสาวอี 2 น
ใบหน้าสะสวยแ่เลือะเป็นโรแถมยัโรววยเลย
นาบอไ้เลยว่านที่มาเอับีน้อยนที่ะสามารถรอลับไปเล่าประสบาร์แบบระยะเผานไ้
โีหรือว่าโร้ายันแน่ที่อนแรมันลายเป็นเรื่อลบัน
เนื่อมาาวามเวอร์อมันที่เล่าออมาาปา
ยิ่เสริมให้นทั่วไปหัวเราะออมามีอย่าที่หนึ่นธรรมาเที่ 1
สามารถบนาเที่ 2 ไ้ราวับเ็น้อยหัเิน!!!
านานวันยิ่โนหัวเราะลายเป็นวามแ้น ่อั้สมามึ้นมาเพื่อะไม่บอเล่าวามริออไป
นที่รอ็เ้ามาเป็นส่วนหนึ่เสมอ
ทุนเอแบบเียวันบอวามริแ่โน่าลับมาแทนำอบุ!!
วามแ้นเลยอยาะให้พวที่หัวเราะเยาะเย้ยไ้ลอเผิหน้าแบบเ็มำลัับเทพอสูราว
ทุ่าว ทุารเลื่อนไหว แถมยัมีนบ้าที่ไม่มอวามเป็นริอย่าระูล้าวที่ทำทุอย่าเพื่อปปิัวนอายหนุ่มผมาว
เพื่อให้ลายเป็นแ่เ็น้อยที่ยัไม่โแล้วห้าวับพวที่มีอำนา!!
สุท้ายแล้วแม้ว่าะมีารถ้ายทอสออไปทั่วัรวาล็ามแ่าผลสำรว
เือบทุน่าลวามเห็นรันว่าเป็นารแหาสร้าภาพอเทพอสูรำมะลอึ้นมาเพื่อสร้าระแสนิยมเท่านั้นเอ
มันเป็นผลี่อพวมัน
“ เอาเถอะ อเล่นสนุหน่อยแล้วันเนอะ ”
เสียหวานที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามี้เล่นเป็นอย่ามา
่อนที่ร่าายอนาะาหายไปลมลืนไปับอาาศโยลอบ เพียไม่นานที่ลุ่มรหน้าเินมาถึุที่ไห่หลินเยอยู่
พวมัน้อมอไปยัร่าเปลวเพลิอเทพอสูราวแสนั่วร้าย มันแ็แร่เินไปแล้ว!!
“ ูิเป็นไ ผลาารรับานโนไมู่ประวัิอเหยื่อ
”
“ ิบหายันทั่วหน้าเลยว่ะ ”
“ มันะบแล้วละ อยานมามายเพียใ
แ่ว่าอุปร์ับหยุทำาน้วยารำรามเพียแ่รั้เียว!?
บ้าไปแล้ว พวเรารีบทำให้เรื่อ เลื่อนย้ายไปโลอวาลอนันเถอะ ”
เสียอายนหนึ่ที่ล่าวออมาอย่าี้ลา!!!
เสียหัวเราะหวานัออมาาภายในเามื
่อนะเผยให้เห็นร่าามอหิสาววัยแรรุ่นที่้าวเินออมา
ใบหน้าามสามารถสะสายาอใรหลายนไ้อย่า่ายาย
แ่ปลุิเลสภายในิใอพวผู้าย
“ สาวน้อย
เธอเป็นนัศึษาทหารอยานลำนี้สินะ ถ้าอยาะรอ็มาับพวพี่สิ๊ะ ”
“ ใ่แล้ว แ่ยอมให้พวพี่เล่นสนุเล็น้อยับร่าายอน้อเอ
”
เสียอสอายหนุ่มที่ล่าวออมา
เรียวามเินอายาใบหน้าามอหิสาวไ้ไม่ยา
ทำเอาหัวใอพวมันเ้นแรราวับะหลุออมาาอ้า้าย!!!
แ่ว่า้วยวามที่พวมันเป็นโร็เหมือนับหมาป่า
แ่แม่นารหน้า่าหาที่ราวับวาน้อยแรเิน พวมันิรัน
ไม่้อารทนรออี่อไปแล้ว
ทั้สอเอื้อมมือหมายะว้าร่าบาไปเพื่อเล่นสนุ!! แ่ว่าวินาทีที่มันสัมผัสับร่าบามืออมัน็ลายเป็นน้ำแ็ลามไปทั้แน
เสียรีร้อที่ัออมาทำเอาสอสาวโรสลั้อแสสีหน้าเป็นัวลออมา
อีฝ่ายเป็นใรันแน่ แถมยัยสารเลวรหน้าใ้ลแบบไหนันแน่
พริบา่อไป หาทั้เ้าอหิสาว็ปราออมาพร้อมับหูอิ้อสวรร์ที่ปราออมา
แสถึวามะลึเป็นอย่ามาออมา รอยยิ้มที่เินอายอนแรเปลี่ยนเป็นไป
ใบหน้าแสถึวามเยาออมาอย่าัเน
้าวเินมาหยุรหน้าายนเียวที่หาล้าแะ้อัวอนา
“ รู้อะไรไหม ถ้าีมาเอับพวแายอย่าทรมาร
เอาแบบนี้เป็นยัไ ันะ่วยให้ไม่้อเ็บปว้วยวามร้อนอเปลวเพลิเอ
แ่ะหนาวสัหน่อย ”
เสียหวานที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยแรันเป็นอย่ามา
พริบาเียวที่มันำลัพยายามะเรียเอาววิาอสูรออมานั้น ็โนปลายเท้าเรียวบาสิไปเล็น้อย
ร่าายอมัน็ลายเป็นน้ำแ็สวยามไปในพริบาเียว ทุอย่าราวับะบล้วยี
ทุอย่าเลย
ใบหน้าอลุ่มโรรหน้าลายเป็นีาวราวับระาษ
รอยยิ้มแสนเย็นาปราออมาพร้อมลมหนาวที่พัผ่านใบหน้าอพวมัน!!!
ทุอย่าโนแ่แ็นลายเป็นรูปปั้นแสนสวยาม
หิสาวผมเินถอนหายใออมาเล็น้อยพร้อมับ้อมอไปยัร่าอมัรรหน้า
เปลวเพลิสีำทมิฬที่ำลัลืนินยานอวาศมามายรหน้าลท้ออนไปอย่ารวเร็ว!! ยานลำแล้วลำเล่าที่โนเปลวเพลิมีีวิรหน้าลืนินลไป
เสียระเบิที่ัออมาสุท้ายแล้ว
ารปะทะับลุ่มโรสลั็ไม่ไ้มอบประสบาร์แสนล้ำ่าแม้แ่น้อย
ทุอย่าราวับะบลไปแล้ว
แ่ว่าภายในยานอวาศอวิทยาลัยนั้นำลัเอับพวโรแสนั่วร้ายนั้น
พวมันำลัิหาหนทาเอานะ้วยารว้าเอาัวประันออมา
เสียรีร้อที่ัออมามันเ็มไป้วยวามสิ้นหวัเป็นอย่ามาัออมา แ่ว่าสุท้ายแล้วพวมันทุน
ลับลายเป็นรูปปั้นน้ำแ็แสนสวยาม
บรรยาาศภายในยานอวาศราวับั้วโลเหนือ!! ทุอย่ามันเ็มไป้วยหิมะแสนสวยาม
้อนน้ำแ็น้อยรหน้าโยฝ่ามือเรียวบาอหิสาวที่ทำารบีบอัฮาิเราะลไป
บีบนแหลละเอีย้วยารมือบาๆนั้นเอ ทุอย่าเผยออมาแล้ว
“ แม่นาหลินเอ็เป็นสัว์ประหลา!! ”
“ ไอบ้า มอยัไสัว์ประหลา แหา แหู
ูะ เธอออะามราวับเียนสวรร์ ”
เสียอายนหนึ่ที่ล่าวออมา มันเ็มไป้วยวามื่นมแ่ว่ามิอาแะ้อไ้แม้แ่ปลายลิ้ม
ยามที่มอออไปนอยาน ็เห็นร่าเปลวเพลิสีำทมิฬ
มาพร้อมับร่าอมัรที่ยิ่ให่ว่าเิมราวับว่ามันสามารถพันรอบวาวสัาวให้หายไปไ้อย่า่ายเลย็ว่าไ้
เสียำรามที่ัออมาอีรั้หนึ่พร้อมับภาพหายนะอยานอวาศอลุ่มโรสลัเอาไว้
มันเหลือเอาไว้เพียแ่เศษเล็น้อยเท่านั้นเอ ทุอย่ามัน่าเลวร้ายเป็นอย่ามา
มันแสให้เห็นแล้วใร็ามที่มา่อ้านเทพอสูราวในปัุบัน
พวมันสามารถมอเห็นอนาไ้อย่าัเน
“ ี ลับมาเถอะ ทุอย่าบลแล้ว ”
เปลวเพลิมามายพุ่ออมาราวับารระเบิอวสุริยัน!!
แ่ว่ามันับสลายหายไปอย่ารวเร็ว
ทุอย่าบล้วยียเว้นโรสลัที่้อหายไปามหาประวัิศาสร์ เส้นผมสีาวสยายออมาราวับเทพเียนบนสวรร์
ถ้าไม่ิว่าเาเ่น่าผู้นไปมามายราวับเศษผั เศษปลา!!!
ร่าอีไห่ที่ปราออมา่อนที่พริบาเียวะหายไป
มาปราัวที่ภายในยานอวาศ!! ทุอย่าบลในพริบาเียว
ทุอย่าเลย็ว่าไ้!! ร่าอหิสาววัยแรรุ่นอไห่หลินเ้ามาโอบอร่าแร่อายหนุ่มผมาวที่เป็นัหายนะอศัรู
หายนะอสรรพสิ่
ทุอย่าบลไปอย่า่ายาย!!
รอยยิ้มามปราออมาแทนที่ใบหน้าแสนเย็นาราวับน้ำแ็หมื่นล้านปี!!
เส้นผมอทั้สอมันส่อประายประสานันราวับว่าทัู้่เิมาเพื่อรอรััน
อาารย์ไม่มีนเสียีวิ นับว่าเป็นเรื่อที่ีเลย็ว่าไ้ ร่าแร่อีไห่อุ้มหิสาว้วยสอแนแร่
“ อบอุ่นเสมอเลยนะ ี ”
“ อ่า ”
ทั้สอไม่้อล่าวอะไรมามาย
ายหนุ่มผมาวถอนหายใออมาเล็น้อยับเรื่อราวแสนนาะลึอน
เาหลับาลพร้อมับทำารปลปล่อยลมปราออมาเล็น้อย
โบมือทำลายรูปปั้นน้ำแ็ไปอย่า่ายาย โรสลัทุนะ้อายลไป
วามั่วร้าย ไม่มีเหุ้อปรานี
ายหนุ่มผมาว้อมอระบบเมส์มาสเอร์
ทุอย่ามันะ้อมีรั้แรเสมอ
เาิมาเสมอว่านเอสามารถรอบรอาบฟันวิาไ้เล่มเียว็ริ
แ่ว่าถ้าเาทำารมอบมันให้ับหลินเอ๋อร์สัเล่มหนึ่สายน้ำแ็
ที่เรียว่าแ็แร่เป็นอย่ามา
“ ่วนอนแล้วละ ไปนอนันเถอะ ”
“ อืม ”
เสียหวานที่ล่าวออมาพร้อมับหาทั้เ้าที่ยัโบสะบัไปมา
ทุอย่ามันูราวับว่าะยั่วยวนเาให้เ้าไปโมีเสียอย่านั้น
ายหนุ่มผมาวไ้เริ่มารอาบน้ำำระล้าร่าายอนเอ
าม้วยารโนัหลั้วยมือเรียวบาอหิสาวในสภาพเปลือยเปล่า
ไม่มีอะไรปปิเนินอู่าม
“ มันน่าเศร้านะ ที่เห็นเนื้อแ่มิอาินไ้
”
“ ิ ิ
ไม่อยาะเื่อเลยว่าเทพอสูราวที่ไร้หัวใ ไร้วามปรานี ่าทุสิ่ทุอย่า
ับมีุธรรมแบบนี้้วย น่ารััเลย ”
เสียหวานที่ล่าวออมาพร้อมับโอบอร่าแร่อายหนุ่ม
เนินอสอเ้าสัมผัสับแผ่นหลัออีไห่ทำเอาเลือลมภายในร่าาย้อปั่นป่วนเป็นอย่ามา!!
แน่นอนว่าเาะ้อพยายาม่มสัว์ร้ายภายในร่าายอนให้ลับไปนอนสบแบบเิม
มันยาเหนือเิน!!
“
ันรอนะวันที่พวเราะสร้ารอบรัว้วยัน ”
“ อ่า มีลูสั 4
นเป็นไ!? ”
“ ิ น้อยไป ันอยาไ้ 12
น ”
เสียหวานที่ล่าวออมาทำเอาใบหน้าอีไห่ลายเป็น้านาไปั่วพริบาหนึ่เลย
ทั้สอยัอาบน้ำ่ออีเล็น้อย พร้อมับลุออไปแ่ัว้วยัน
ายหนุ่มผมาวสวมแ่าเบ๊อเอร์ัวเียวสีำ
หิสาวสวมุบาที่เรียว่ามิอาปปิเรือนร่าแสนามไ้แม้แ่น้อย!!
“ แล้ันสินะ ”
“ เปล่าเสียหน่อย เื่อันสิ ”
ายหนุ่มผมาวถอนหายใออมาเล็น้อยพร้อมับึร่าอนาเ้ามาโอบอ
สายาเ็มไป้วยวามอ่อนโยน
เาเื่อว่าารที่นาลายเป็นนี้แล้นั้นเป็นผลมาาพลัอิ้อสวรร์อย่าแน่นอน
พวเรา่อยๆนอนหลับไปทั้แบบนั้น ทุอย่าบลแล้วเหรอ เปล่าเลย
ายหนุ่มผมาวยั้อพยายาม่มอารม์วามโรธอน่อเผ่ามนุย์ที่แสนั่วร้าย้วยันเอ
าร่อสู้ันเอเพื่อแสถึอำนาอันยาวนาน สรามำลัรอายหนุ่มผมาวอยู่ สรามสอระูลำลัะเริ่มึ้น
ผู้ยิ่ให่มีเพียแ่หนึ่เียม ใระนั่บนบัลลั์สีแาันละ!?
ความคิดเห็น