คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #150 : ออกมาจากอวาลอน
“ เห้อ วันหลัไม่้อมา่วยอาารย์เลย
ยัยพวแสบ ”
เสียบ่นที่ัออมาาปาอีไห่
ที่ำลัแบร่าอศิษย์ทั้สออัวเอที่เ้ามาป่วนภายในห้ออาบน้ำอปราสาท
เาทำารแ่ัวให้ับศิษย์รัอัวเอ้วยุแบบออนเ็นแบบี่ปุ่น
มันน่าะสบายเนื้อสบายัวมาว่าุอื่นภายในปราสาท เา็้อูแลพวนาระหว่านี่ไป่อน
“ แหม แหม ูแลศิษย์ัวเออย่าีเลยน่า!? ”
“ หึเหรอ หลินเอ๋อร์ ”
“ บ…บ้า
ใรหึนายัน ิ!! ”
เสียหวานอแม่สาวิ้อล่าวออมามันเ็มไป้วยวามหุหิ
เนื่อมาาระหว่าที่นาำลัเรียมแผนาระยั่วยวน!?
มันยัไม่ทันไ้เริ่ม็พัเสียแล้ว!! ายหนุ่มหัวเราะออมาเล็น้อย่อนะมอไปยัศิษย์ัวป่วยทั้สอที่นอนหมสภาพบนเียอเา
เอาเถอะยัไพวนา็เหนื่อยมาเยอะแล้ว
“ หลินเอ๋อร์สนใไปมันทร์้วยันับผมไหม
”
“ ถ้านายเป็นนวนละ็ ้วยวามยินี่ะ
ท่านพี่ ”
แ่นาพูำว่า “ ท่านพี่ ” ออมาาปาน้อยๆสีมพูนั้น
ทำเอาายหนุ่มอยาะับนาลไปบนเียพร้อมับทำสัลัษ์ทิ้เอาไว้บนเรือนร่าอนา!!
แน่นอนว่าพวเราสอนไม่ไ้มีเวลาหวานื่นแบบู่รันอื่น
เนื่อมาาสวรร์อบลั่นแล้นีแบบเาให้้อแยาแม่ิ้อน้อย
หลินเอ๋อร์เป็นหิสาวที่สมบูร์แบบนาสูแบบูี
แ่ว่าพอนามายืนเีย้าายหนุ่มผมาวแล้วมันูัวเล็น่าปป้อไปเสียอย่านั้น
ทั้ที่ื่อเสียอไห่หลินเอ็หาไ้หน่อยหน้าายหนุ่มเลย
เป็นายาที่ยั่วยวนแถมยัน่าหวาลัวไปในเวลาเียวัน!!
ระหว่านั้นเอที่ีไห่วหิสาวไปหน้าปราสาท
ีไห่โอบอร่าบาา้านหลัมอบวามอบอุ่นแบบมนุษย์ธรรมา
แบบผู้ายนหนึ่ที่มอบวามรัให้ับภรรยาแสนสวยอน
แถมภรรยาอเายัพิเศษมีหูและหาอิ้ออี้วย ลิ่นหอมอนามัน่ายั่วยวนปลุสัาาอสัว์ร้ายภายในร่าายอเาเสียริ
เมื่อิไ้แบบนั้น็ลมือทันที
“ อร๊าย!? อย่าัสิาบ้ามันเป็นรอยหม ”
เสียหวานที่ราออมาหลัาโนมัรหื่นินที่บริเวหัวไหล่แสนเบาะบาอนา
มันเป็นุอ่อนไหวอหิสาวเลยนะ!! มันไร้ประโยน์ถ้าหาะโว้ยวายับเา
ทำเนียมอาบน้ำอุ่นมาานี่ปุ่นแถมอาหารหลายอย่าอพวเา็อร่อยมาอี้วย
ยาเินว่าะลืมเลือนไปาหัวสมอไ้
“ นบ้า นายะหื่นเินไปแล้ว ”
“ ธรรมาอสามีและภรรยา
ที่ะใ่เวลาร่วมันนิ ”
ีไห่ล่าวออมาเสียหล่อพร้อมับยิ้มออมาอย่าอ่อนโยน
มันทำเอาหิสาวหน้าแ้วยวามเินอาย แม้ว่าพวเราะเยทำอะไร่อมิอะไรมาแล้ว็าม
แ่สำหรับ่วเวลาแสนีมัน็ยัทำเอาหัวใวน้อยๆอนา้อันยุบยิบไปหม
มันเป็นวามผิอาบ้ารหน้าที่ทำให้นาหลรันหมหัวใ
มันอใเอาไว้ไม่ไหว ยามที่เามอเห็นนาแสใบหน้าเินอายออมาแบบนั้น!!
ีไห่่อยๆสัมผัสับริมฝีปาสีมพูอหลินเอ๋อร์้วยวามอ่อนโยนรปลายนิ้วอน
่อนที่นาะ่อยๆแล่บลิ้นออมา สัมผัสที่ปลายนิ้วมันนุ่มและอบอุ่นเป็นอย่ามา
เหมือนับว่าเาโนปลุอะไรบาอย่าให้ื่นึ้นมา
“ อ๊า อ๊า ”
“ หลินเอ๋อร์นามอผม
สวยที่สุในโลเลย ”
ไม่้อบอว่านาำลััืนหรือไม่
้อบอว่านาสมยอมมาว่า ีไห่ทำาร้อนปลายาอิ้อสาวึ้นมา่อนะ่อยๆ้มัวลมาประบูบเพื่อริมลอรสาิแสนหวานอนาอย่าหิวระหาย
ารระทำอเามันป่าเถื่อนแ่ไ้ในาฟ้าาสวรร์!! มีหลายหนุ่มหลายนที่อหัและเสียใเสมอ!!
เมื่ออาหาศภายในะหมอ ิ้อสาว็ทำารทุบีหน้าออายหนุ่มราวับำลัร้ออวามเมา
แ่ว่าีไห่ับไม่ยอมทำามวาม้อารอนา เาับยิ่รุอย่าหนัหน่วส่อปลายลิ้นอนเ้าไปหยอล่อับลิ้นอหิสาวอย่าสนุสนาน
นร่าบาหมเรียวแรัืน
ีไห่ยิ้มออมาอย่ามีเล่ห์บาอย่าพร้อมับอุ้มิ้อสาวเินหายไปภายในปราสาท!! ยามเ้ามาถึเป็นีไห่ที่ื่นแร้วยแรที่มามายมหาศาลอเา
บอเลยว่า่อให้ไม่นอนหลับสัเือนเา็ยัไหว!! ่าาศิษย์สอนที่นอนอันัวลมเลียว
เห็นแล้ว็อะอมยิ้มไม่ไ้
“ เอาละ าบฟันวิาอหลินเอ๋อร์
็เรียบร้อยแล้ว ”
ีไห่ทำารมอบอวัอีหนึ่ิ้นให้ับนา
หิสาวที่เป็นัแสันทราสีเินที่อบอุ่นอเา!! ถ้าหาเปรียบเาเป็นวะวันที่ร้อนแร หลินเอ๋อร์็เป็นแสันทราสีนวลอ่อนโยน
ส่วนลูศิษย์แสนน่ารัที่เอาแ่สร้าปัหาั้แ่มายัปราสาท
็เรียมอวัเอาไว้แล้วแ่รอไปเ 4 ่อนแล้วัน
“ ื่นไ้แล้ว นอนินบ้านินเมือไปไหนัน
”
“ อ..อืม
ท่านอาารย์ะให่เินแล้ว ศิษย์รับไม่ไ้หรอ่ะ ” เอล่า
“ อิอิ ท่านอาารย์ อร๊าย!? ” ิลเวอร์
สสัยะหูฟาไปแน่นอน
ีไห่ส่ายหัว้วยวามเหนื่อยใพร้อมับิว่าัวเอ็ะแ่แล้วสินะที่ไ้ยินเรื่อแบบนั้นาปาอศิษย์ัวเอ
ไปเรียมอาหารีว่า ว่าะปลุสอสาวให้ื่นไ้็เล่นเอาเาลำบาใ
ที่้อมอลูศิษย์อัวเอหัวโน้วยวามเ็บปวใ แม้ะเป็นนลมือเอ็เถอะ
“ โหร้ายแล้วนะะ ท่านอาารย์นบ้า ”
เอล่า
“ ศิษย์ำลันอนหลับฝันีเลย
ท่านอาารย์โหร้าย ” ิลเวอร์
อ้าว!? เาทำผิเสียอย่านั้น
ีไห่แสสีหน้าไม่อาะเ้าใสอสาวรหน้าออมา่อนะบอให้เรียมัว
พวเราะออไปเที่ยวที่โลอเาัน แ่บอแบบนั้นพวนาสอน็พาันวิ่ออไป้วยวามเร็วอย่าไม่น่าเื่อ
ถ้าหาวันหลัเอาวิธีแบบนี้มาใ้าน็ไม่ผิอะไร
“ หลินเอ๋อร์เอ็ลุออมาาเียนอนไ้แล้ว
”
“ ม่ายเอา!? ถ้าอยาให้ลุ็ทำอะไรบาอย่าสิ าบ้า ”
เหมือนับเ็น้อยที่้อารอราวัล่อนะื่นนอนเลย
รอยยิ้มอ่อนโยนปราออมาบนใบหน้าอีไห่ ทั้ที่ปิบนใบหน้าอเาะมีแ่รอยยิ้มแสยะแสนั่วร้ายที่เหมือนับว่าำลัวาแผนารปล้นาวบ้านอะไรแบบนั้น!!
ีไห่่อย้มลไปูบ้อนรับวันใหม่ในแบบอู่รัหวานื่น
“ อิอิ ยอมื่น็ไ้ ”
“ รีบื่นไปแล้ว
ถ้าหายัไม่ื่นผมเอ็มีวิธีารีแล้วนะเนี่ย ”
“ วิธีารลามละสิท่า ”
ว่าบหลินเอ๋อร์็หัวเราะออมาิั่อนะเินหายไปในปราสาทอีน
่าวารปราสาทอเทพอสูรบนทวีปเหนือทำเอาระแสสรามเย็น้อปะทุแบบ่วยไม่ไ้
พวระูล้าวเริ่มเลื่อนไหวแบบริั้วยารส่สายสืบแฝัวเ้ามาภายในอาาัรบาแล้ว
ถ้าหามาไล่หาทีละนแย่แน่
“ หนูเนี่ยมันยายพันธุ์เร็วริ ”
ภายในห้อรับประทานอปราสาทมีายแ่นเียวที่นั่ทานอาหาร
นอานั้นเป็นหิสาวแสนามราวับเทพธิาาสวรร์ที่ลมายัโลมนุษย์เลย
ถ้าหามีนมาเห็นพวมันะ้ออิานระอัเลือาย!! นป่าเถื่อนไร้มารยาทแบบเทพอสูรเนี่ยนะ มีแ่สาวามมาหลเสน่ห์อมัน
พวเทพบุรุษัวริเสียริูหม่อลไปเลย
ถ้าหาเอามาเปรียบเทียมรัสมีอีไห่ยามที่เายิ้มและหัวเราะออมาอย่าอ่อนโยน อย่าที่เาบอนที่ไม่เยยิ้มเวลายิ้มะูีว่าปินับสิบเท่า
ิบิรอสและยูเรีย่าูไม่่าาพี่สาวับน้อสาวเลยแหะ ลุ่มฮาเร็มส่วนัว
พี่สาวินเรียแบบนั้น
“ น้อเยนหล่ออพี่ ว่าแ่ะมีไอนั้นอนไหนัน
”
“ ้อบอว่าหลินเอ๋อร์พร้อมอนไหนละรับ
”
สอนุยันแบบมีลับลมมนัยบาอย่า
สำหรับเ็สาวอย่าิบิรอสและยูเรีย่าอาะไม่รู้เรื่อ
แ่สำหรับสาวๆที่เหลือ็เหมือนะเยผ่านประสบาร์มา่อน
พวนานั่หน้าแทานอาหารเียบๆ!? อย่าไร็ามารพาสาวๆไป้วยะ้อมีปัหาแน่นอน
แ่ิแบบนั้น็ทำเอาื่นเ้นแล้ว!!
สิ่ที่เรียว่าปัหาสำหรับเาอนนี้นับว่าเป็นเรื่อน่าื่นเ้น่าหา
ยิ่อนมีนมาหาเรื่อ้วยเนี่ยสุยอ!! ิปัหาเล็น้อยรสอเทพีฝาแฝมาว่า
พวนาไม่ามเาไป่อปัหาระับวาวหรอสินะ!? มื้ออาหารผ่านไป้วยบรรยาาศแปลๆแทนที่ะเป็นวามสุแบบปิ
“ เอาละเอล่า ิลเวอร์ เรียมัวไปยัโลอผม
”
สอสาวส่สายาเป็นประายออมา
ไม่ว่าพวนาไม่เยิะลอแ่ว่าา่าวที่ไ้รับมาถ้าหาาวแผ่นิน้าวเินเ้าไป
ร่าายะโนเผาทำลาย้วยพลัานบาอย่า!!
นับว่าโีที่ีไห่ทำารั้พิัเอาไว้ที่บ้านอัวเอเรียบร้อยแล้ว
เายัไม่อยาเป็น้นเหุอภูเาไฟใ้พื้นโลระเบิ
สอสาว้าวเินเ้าไปภายในเรื่อ :
เลื่อนย้าย ร่าอพวนาโนสลายเป็นอนุภานาเล็นับล้านล้านล้าน
่อนะโนประอบึ้นใหม่ที่อี้านหนึ่อัรวาล!!
เอล่าและิลเวอร์้าวเินออมาาเรื่อแปลประหลา่อนะล้มัวลไปุเ่าพร้อมับอาเียนายอเ่าออมา
“ เห้ย!!! ”
ลำบาีไห่ที่ามมาทีหลั้อร้อออมาเสียหล
หลัามอเห็นสภาพอันน่าสมเพอศิษย์นเ่ แบบนี้ะเอาไปอวไ้ยัไันเนี่ย!?
สอสาวหน้าีเป็นอย่ามาพร้อมับส่สายอวาม่วยเหลือมายัอาารย์อพวนา
มันไม่แปลที่พวนาะอาเียนายอเ่าออมาบนพื้นแบบนั้น
เนื่อมาาโลที่พวนาอยู่มันไม่ไ้มีเทโนโลยี้านารเลื่อนย้ายเสีย้วย
รั้แรอทุน็อ้วแระุยระายไม่่าันมาหรอ!!
ีไห่ทำารลูบหลัพวนาเพื่อเป็นารลวามเลียาารเินทา
สุท้ายแล้วเา็้อเ็บวาแถมยั้อแบพวนาไปนอนบนเียอี
“ ท่านอาารย์ อโท้วย่ะ ” เอล่า
“ อโท่ะ ” ิลเวอร์
“ ่าเถอะ พวเธอเป็นศิษย์นเ่อผม
เป็นธรรมาที่้อูแลและเป็นห่วเสมอ ”
ำพูอายหนุ่มทำเอาสอสาวหน้าแเป็นผลไม้นพวนา้อึเอาผ้าห่มมาปปิใบหน้าเินอายอน
ท่านอาารย์ที่ปปิะเป็นนโหร้ายมี้านอ่อนโยนแบบนั้น้วยเหรอเนี่ย!?
มันไม่มีอะไรมามายเนื่อมาาวันพรุ่นี้
เาะ้อเป็นัวแทนอระูลีในารพบปะเล็น้อย
แม่เอ็บอว่าะไป้วยเหมือนัน
ไ้ลิ่นอารท้าประลอทสอบวามสามารถลอยออมาั้แ่ยัไม่เริ่มเลยแหะ
ะโนบอว่ารัแเ็น้อยเินไปถ้าหาเาลแ่ เพราะ แบบบนั้น!!
ีไห่ึนำัวศิษย์เอทั้สอออมาาโลอวาลอนยัไละ
สั่สอนพวมันแทนอาารย์สุหล่อ้วย เอล่า ิลเวอร์
ความคิดเห็น