คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #53 : เวลาที่ไหลไป
เอมิยะ ถอนหายใออมาเามอไปยัร่าอพวลุ่มสภาอโรเรียนที่ล้มลไปนอนหมสภาพบนพื้น
แ่ออำลัายเล็น้อยเอ็หมสภาพแล้วละ เาเริ่มมอไปยัร่าอเ็สาวผมำนัยน์าอเธอ้อมอมายัเา
แถมยัเป็นสายาแบบาหวัมาอี้วย
“ พี่ให่ท่านแ็แร่เสียริ ”
“ อ่า มัน็แ่นั้นแหละ ”
ะว่าไปเาเอ็ไม่มีเวลานอนพัเท่าไรเลย
เอมิยะ หลับาล่อนะิถึเรื่อราวในอีอนเอถ้าเาอบรับารอันเิออศัิ์สิทธิ์
อาะมีารเปลี่ยนแปลที่าไม่ถึแน่นอน เาล้มัวลไปนอนบนพื้นห้าอสนามโรเรียนพวนัเรียน็พาันมอเา
“ พี่ให่ท่านเสน่ห์แรเสียริ ”
“ อ่า ็อย่านั้นแหละ ”
เอมิยะล่าวออมา่อนะมอไปยัร่าอเ็สาวผมำที่ำลันั่ินปลาย่าหน้าาเย
แถมยัมีพวโริามมีอีหนึ่ลุ่ม พวเาำลัส่สายาที่เ็มไป้วยวามปรารถนาอย่ามา
ถึุโระที่ำลัแสสีหน้าายออมาสรุปไปฝึฝนแบบไหนันแน่นะ
เอมิยะ
อัวไปเินเที่ยวในเมือ่อนเนื่อาเาเบื่อที่้อมาทนสายาอพวนัเรียนสาวมามายที่ส่มา
แถมยัมีารยั่วยวนอี้วย ถ้าไม่ิว่านเอเป็นนีมานเินไปละนะ
เาเินเ้าไปในเมือหาพวอินเล่นไป่อนะเินหาพวแป้และน้ำาล
“ นายท่านนมหวานหมแล้วละ
ทำเพิ่มหน่อยสิ ”
“ ถ้ามีเธอ ทำเท่าไร็ไม่พอ ”
เอมิยะ ล่าวออมา่อนะเินหาพวอที่้อารน
อาลอไปัระยะเวลาหนึ่เลย เาเริ่มารทำนมหวานเ็บเอาในมิิอัวเออย่า่อเนื่อ
นเวลาไหลผ่านไปหลาย่อหลายวัน เา็ทำอนหมแถมยัมีารแบ่เอาไว้ทานเอบาอีเล็น้อย
ะว่าไปารแ่นี่ะสนุไหมนะ
“ พี่ให่ท่านเวลเท่าไรแล้วละ
ไปลทะเบียนันเถอะ ”
“ อ่า ไปันเถอะ ”
เอมิยะเินทามาถึสถาบันที่เอาไว้ลทะเบียนสปิริ
อนนี่เาำลั่อิวรหน้าพร้อมับุโระที่เวลมาถึ 52
แถมยัอายุน้อยสุในลุ่มอี้วย บอามรว่าเธอแ็แร่เป็นอย่ามา
ไม่นานพวเา็สามารถลทะเบียนไ้สำเร็แ่เอมิยะ อปิื่ออนเอเอาไว้่อน
“ พี่ให่ท่านเป็นปีศาลับาิมาเิสินะ
สปิริิ ”
“ เธอเอ็ไม่น้อยไปว่าพี่หรอ
สปิริลอร์ ”
ทั้สอพาันไปินอาหารที่โรเี้ยมรหน้า
เอมิยะ เล่นสั่อาหารออมามามาย
่อนทีุ่โระะมอหาพี่ให่อนเอที่สั่ออมาราวับะินเป็นเือน แถมอาหารรหน้ายัมาว่านินอี้วย
ุโระมอพี่ให่อนเอินอาหารรหน้าราวับหลุมำนายัษ์
ินเอา
ินเอาน้อสั่อาหารมาเพิ่มอี้วย ุโระมอารินแหลรหน้าอย่า่อเนื่อ
่อนที่เธอะเริ่มินอาหารบามันอร่อยริๆนั้นแหละ
ไม่นานเอมิยะ็เสียเินไปมามายับอาหารที่เรียว่าหมร้านไปแล้วละ
เาเินออมา่อนะมอไปยัลุ่มนรหน้าที่ำลัวุ่นวาย
“ นี่เิอะไรึ้นเหรอ ”
“ อนนี่มีอสูรแสนปีำลัะบุเมือยัไละ
รีบหนีเถอะ ”
“ อ่า ”
เอมิยะ ล่าวออมา่อนะระโไปมอาบนำแล็เห็นร่าอหมาป่าำ
ำลัวิ่มาพร้อมับฝูอมันเอ พลัที่สัมผัสไ้็ะหนึ่แสนปีริๆนั้นแหละ
เา็เินทาลับมาถึโรเรียน็เอับน้อานที่ำลัแ่าย้าวสารอาหารแห้แพวเราอย่า่อเนื่อ
“ พี่ิโร่ ท่านหายไปไหนมา
้าหาท่านั้นาน ”
“ เหรอ พอีไปิน้าวมานะ ”
“ อย่าเรียว่าินเลย เรียว่าเททิ้ยั่ายว่า
โอ๊ย!! ”
ถัานไ้มอบสมุนไพรเ้าศาราแ่เอมิยะ
ส่วนุโระเป็นห้ามัรทมิฬเ้าหัว เอมิยะอัวออมาูับพลัาพวมันเสีย่อนหรือว่าะเอาไปปรุยาีนะ
สูรารปรุยา็พอมีอยู่เหมือนันแ่เาไม่อยาะหาพวสมุนไพรเพิ่มเท่าไร
แถมยัาเาปรุยา
แ่เียว่อนเาสร้าออมาเอไ้นิ
ทัษะที่ 2 สร้าสรร์
สมุนไพรรหน้าปราออมานรบำนวน
่อนที่เอมิยะะเทรเอาเาหลอมเทพมัรทอออมา
เาเอ็เยเินทาไปประเทศีนที่เ็มไป้วยนแ็แร่และยอหมอฝีมือีมามาย
พวเา่ามีสูรมามายที่บันทึลไปเสมอ เอมิยะเลยไ้รับผลีามมา้วย
“ เอาละ มาเริ่มันีว่า
สมุนไพรที่น้อานหามาให้ะไม่เสียเปล่าแม้แ่าผเลย ”
เอมิยะ ล่าวออมา้วยรอยยิ้ม่อนะุเปลวเพลิไร้สีออมา
่อนะโยนพวสมุนไพรรหน้าลไปในหมอยารหน้า เาเอาพลัเวทแทนพลัลมปรา
อพวนีนที่แน่น้านำลัภายในแถมยัมีอายุที่มาว่าพวเามานั เอมิยะมอารหลอมสมุนไพรรหน้า
ารปรุยาไม่่าาาร หลอมเหล็อเาเท่าไร
เอมิยะปล่อยให้ารปรุยาเป็นไปามธรรมาิ
สมุนไพรรหน้ามามายส่ลิ่นหอมลอยออมา เา่อยรวบรวมพวมันเ้า้วยัน่อนะับัวันเป็นเมล็ยาสีแรหน้า
ที่ปล่อยพลัวิาและมานาออมาอย่ามามาย
เาทำารลืนเมล็ยารหน้าลไป
่อนที่พลัมานาะพุ่ทะยานไปยัวแหวนทั้หอเาอย่า่อเนื่อ เพียไม่นานพวเธอทุน่าล่าวออมา
อบุสำหรับอาหารแ่นั้นแหละ เวลอเาไม่เพิ่มเท่าไรเนื่อาระับมัน่าันเินมีเพียรสาิอร่อยที่ส่ไปเท่านั้นแหละ
“ ะว่าไปนายท่าน ไม่ลประลอเพิ่มระับหน่อยเหรอ
”
“ ไม่ละ ”
เอมิยะ ล่าวออมา่อนะปล่อยให้เวลาไหลผ่านไปเาเิบโึ้นมา
แ่ถึอย่านั้นนที่โมาที่สุเป็นุโระ ที่ลายเป็นสาวสวยไปแล้วละ พวถัานไ้เินทาไปหาวแหวนที่สี่อัวเอ
แน่นอนว่าเอมิยะอรอที่นี่เนื่อาเาไม่้อารไปแล้วพวอสูรไม่ล้าเ้าไลเท่าไร
ถัานไ้รับโหมทมิฬมาาวแหวนที่ 4
อัวเอ
เอมิยะทำไ้ยิ้มบอให้ำลัใ่อนะอัวไปสร้าอาวุธมามายลอรึ่ปีที่ผ่านมาเาิถึ
น้อสาวอเาพอสมวร แ่เอมิยะอยาะบารประลอทวีปเสีย่อน
เนื่อาเาสัมผัสไ้ว่าถ้าลับไปะ้อเอานหนัแน่นอน
ท่านแม่เอ็เินทามายัเมือฟุยูิ
้วยัวเออี้วย เอมิยะมอไปยัท้อฟ้าสีรามาบเอ็าลิเบอร์ที่ไ้รับมาาโลใบนี่ไ้รับาร้อมนลับมาสมบูร์แล้วละ
เอมิยะยัสสัยมาลอว่าอรหน้ามาปราที่โลใบนี่ไ้อย่าไร
แถมยัมีออร่าอผู้ผ่านสรามมาอี
เาลอเื่อม่อ็พบว่า สามารถเื่อมาบรหน้าไ้อย่า่ายายราวับว่ามันยอมรับเาแล้วอย่านั้นแหละ
เอมิยะลอใ้านาบรหน้าปราว่ามัน่ายาย แถมยัสัมผัสไ้ถึพลัอาบที่ไหลเ้ามาในร่าาย
โยที่ไม่ทราบเลยว่าเาเื่อม่อไ้เป็นผลมาา
เส้นวรเวทในร่าายที่ไ้รับารเพิ่มปริมา
นาและวามทนเป็นอย่ามา เอมิยะไ้ลอิไปถึัวเอว่าถ้าเรียแบบายหนุ่มทั่วไปเาะเรียนสาย่าแน่นอน
ายหนุ่มผมแส้มปลายาวำลัมอไปยัท้อฟ้ารหน้าภาพที่เาเห็นเป็นรอบรัวอเา
เล่า ลิส พ่อ แม่ อิลิยาทั้สอน
“ รอพี่แปปหนึ่ ไม่นาน ”
ความคิดเห็น