คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #348 : เหน็บเหนื่อย
เียนทะลายสวรร์ระับ้น วามแ็แร่อเอมิยะนับว่ามาถึปลายเส้นทาอ้าวที่สามแล้ว ายหนุ่มยัสบนิ่้อมอโลภายนอ้วยวเนรอน เาเป็นันเสียสิที่เี๋ยวีเี๋ยว็ร้าย ยาะาเาว่าภายในหัวอเอมิยะำลัรุ่นิถึเรื่อใันแน่ เวลายาวนานถึพันปีแห่ารฝึฝนเป็นเียน มันยาวนานมาเหลือเิน เหนื่อยเหลือเิน
‘ อยาหยุพั ’
น่าเศร้าที่แม้ะเป็นเพียแ่วามปรารถนาแสนเล็น้อย เอมิยะ็มิอาเิมเ็มหัวใที่เป็นรูอนเอไ้เลย ายหนุ่มหลับาลเฝ้ารอ่วเวลาที่หวัหลินลับมาหาเา นาออเินทาาพันธมิรเียนไปยัาราัรั้นฟ้าเพื่อว้าเอาวาสนาอนมารอ เหมือนะไ้รับมาไม่น้อยเลยทีเียว ส่วนเา็พึ่สูเสียภรรยาไป วิแสลาย ับสู
อีมิิาลอวาศหนึ่มีร่าอหิสาวนหนึ่ำลัเผยรอยยิ้มแสนามออมา รหน้านาำลั้อมอไปยัายหนุ่มผมาวยาวถึลาแผ่นหลั รูปลัษ์ที่เผยออมาอเามัน่าโในาเหลือเิน บนฝ่ามืออนามีวิสีทอเปล่ประายอยู่ อารยาัวนอโล นาอบารพันาอเอมิยะไม่ว่าะเป็น้านไหน็าม ยิ่เป็น้านร้ายเา
“ ิิ เ็น้อยนเนี่ย้าะมอบเป็นอวัให้เ้าแล้วันที่าลเีย ”
เสียหัวเราะแสนหวานัออมาภายในมิิแสนว่าเปล่า สำหรับนาแล้วมนุษยาิ่าเป็นเ็น้อยที่ไร้เียสา มีเพียแ่เาเท่านั้นาัวนมามายอเอมิยะที่พยายามเินไปยัุหมายปลายเส้นทา นาึมอบโอาสไ้พัผ่อนให้อีฝ่าย ผู้แบรับเำนแห่มนุษยาิ เป็นัวนแทนอผู้ปป้อ ปราาร้านสุท้าย ถ้าหามีอะไรผิพลา
ลับมาทา้านอหวัหลิน หลัาที่ทราบแผนารอเทียนหยุนาเ่าสารเลวที่้อารโมยอาาเอนาเพื่อรอบรอวาสนาแห่สวรร์ นา็หลบหนีไปยัาราัรั้นฟ้าสถานที่เ็มไป้วยระูลเียน ไม่มีสำนัอี่อไป มีเพียแ่เหล่าระูลที่แ่แย่ันเอเท่านั้น ทรัพยารมามาย่าแย่ิันเอภายในระูล ไม่แ่าาสำนั
ยเว้นเพียแ่ห้าม่าันเอภายในระูลยเว้นะเป็นารท้าประลอ ทำให้พวมันอ่อนแอว่าหวัหลินที่ผ่านารเ่น่าสร้าทะเลโลหิย้อมแว้นระับสามอนที่บรรลุเป็นเียนวิา่อำเนิระับ้น ารเ่น่าลอเส้นทาเพื่อทำให้ัวเอลายเป็นเทพสายฟ้าย่อมเป็นเรื่อ่าย ไม่ล่าวเลยว่าร่าหลัอนาบรรลุระับที่ยาเินะหยั่ถึแล้ว
่อให้เป็นเทียนหยุนเอ็้อหวาลัวในพลัอำนาอร่าหลัหวัหลิน แน่นอนว่าร่าหลัอนาเป็นไพ่ายย่อมไม่เปิเผยออมา่ายายนั นาเป็นนลา้อเรียมแผนารเอาไว้อีหลายแบบ เพื่อทำให้นมี้อรอมาว่าเิมเล็น้อย็ยัี เป้าหมายอหวัหลินมิใ่ารามหาศิษย์พี่ือฮ่าวนเ่ นาแ่้อารลับบ้านเิอัวเอเท่านั้น
าวูาุ เมื่อสมัยยัเป็นเียนัวน้อย นาิว่าวาวแห่เนี่ย ือ ัรวาลอน ้อออเินทาสำรวเป็นาิภพอย่าแน่นอน แ่ว่าทุอย่ามันไม่แน่นอนเสมอ เมื่อเวลาไหลผ่านไปสุท้าย็ถึเวลา้อเินทาาบ้านเิไปยัสถานที่แห่อื่น ไ้พบเอับบุลน่ายะแยมามาย เหน็บเหนื่อย าร่อสู้ที่แทบะมอหาุบไม่ไ้มีมาหาลอ
หวัหลินเินทามายัาวูาุ้วยนาม ิ่วมู่ เทพสายฟ้าแสนยิ่ให่อาราัรั้นฟ้า นับว่าไม่เินไปเลยที่ะบอว่านาเป็นหิามที่เหล่าบุรุษมามาย่าพาันหมายปอะเอามาเป็นู่ฝึเียน น่าเสียายที่หวิหลินแ่านแล้ว แถมพวมันยัสัมผัสไ้ถึิสัหารที่น่าหวาลัวเสมอ ราวับว่ามีวเนรู่นั้นับ้อมายัที่นลอ อันราย
วินาทีนั้นเอ ยามที่ร่าอหวัหลินทะยานผ่านบรรยาาศอาวูาุ นาไ้พบเอับวามผิหวัอย่าแท้ริ หลายนที่รู้ั่าล้มหายายาไปหมแล้ว ระยะเวลาเพียไม่ี่ร้อยปีนับว่าสั้นนัสำหรับเียนแบบนา ทุน็หายไปหมแล้ว ระูลหวั่ำลาเิม มันทำให้หวัหลินแอบผิหวัเล็น้อยภายในหัวใ ้อทำให้มันบล
หิสาวทำารอบแทนบุุอบุลที่เย่อรรม้วยัน ไม่ว่าะมาหรือน้อย ปัุบันนาไ้รอบรออาาเแห่เวรรรมเรียบร้อยแล้ว าระบรรลุสมบูร์ย่อม้อทำารัรรมทุอย่าให้หมเสีย อบแทนบุุในวันวาน้วยเวลาปัุบัน ทุย่า้าวมันหนัไปหม ศิษย์พี่ือ ท่านเอ็เยสัมผัสับรสาิวาม่มื่นแบบเนี่ยสินะ
ทุนลายเป็นนแปลหน้า ารเินทามายัวูาุทำให้หวัหลินประหลาใเล็น้อยรที่พบเอับฮาวหล เ้าสำนัเหิ่ยั่ว สถานที่แห่วามทรำ ทุอย่าเริ่ม้นนสำนัแห่นั้น หิสาวทำาราราวะายรารหน้า้วยท่าทานอบน้อม นสุท้ายหวัหลิน็ไ้รับวาสนาอีอย่าบนวาวูาุมารอบรอ สืบทอวิหศัิ์สิทธิ์!!
นเพลิที่รอบรอวามเป็นนินิรันร์ เปลวเพลิอมันสามารถเผาทำลายสรวสวรร์โบราไ้อย่า่ายาย ถ้าหาบรรลุถึระับสุยอ หวัหลินเินทาออาาวูาุหลัาบเวรรรมล หิสาวถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะหันไปมอเ็หัวโและายราเผ่ามารยัษ์ อย่าน้อย็พอมีอะไริไม้ิมือลับไป้วยเ่นัน
ลอเวลาที่ไหลผ่านไป ายหนุ่มผมาวมิไ้ยับร่าายเสียเท่าไร เาึหันไปมอห้วอวาศแสนว้าให่รหน้า เมื่อเารอบรอพลัที่เหนือินาาร สุท้ายแล้วมันมีอะไรบ้าเล่า ว่าเปล่าเหลือเิน เอมิยะไม่รอ้าอี่อไป เาทะยานร่ารไปหาหวัหลินทันที วเนรอเามอเห็นทุนภายในพันธมิรเียน ่อให้แ็แร่ว่าแล้วไเล่า
ถ้าหามิอาหลบหนีาสายาอเอมิยะไ้ ายหนุ่ม็สามารถส่ธนูที่แฝไป้วยฟ้าินรไปเล่นานไ้เสมอ เหมือนับเาเปิโปรแรมโระบบเมเพื่อทำให้ัวเอแ็แร่ว่าผู้เล่นระับเียว โลอเรามันไม่ยุิธรรมแ่แรแล้ว ทุน่าเิมาโยไร้วามเท่าเทียม!! วินาทีนั้นเอที่ายหนุ่มสัมผัสไ้ว่าที่้านหลัเายัมีนเฝ้ารอเสมอ
อ่า ้อรีบบเรื่อราวแสนน่าเบื่อล เาอยาะลอพาหวัหลินลับไปยัโลอน แม้ว่าพลัเียน เทพ ฯลฯ ะโนผนึ้วยเ์อไอา็าม อแ่มีีวิอยู่้วยันนว่าะแับ็เพียพอแล้ว อย่าไรเา็เป็นประธานบริษัทเมอันับหนึ่อโล เินทอย่อมมีมามาย แม้ว่าว่ารึ่ะโนิลาเมโมยไปเิมเมัวเอ็าม เห้อ
ร่าอเอมิยะที่ทะยานผ่านลุ่มเียนสอลุ่มที่ำลัปะทะันเอ าราัรั้นฟ้า พันธมิรเียน ่าเถอะพวอ่อนแอแบบนั้นถ้าหาเาลไปเล่น้วยมีหวัโนบอว่าลัเลเ็น้อยแรเิแน่ ลิ่นอายอเียนทะยานสวรร์ระับ้นเผยออมา ทำเอาเหล่าเียนที่ปะทะันเอ้อหยุะั้วยวามหวาลัว แถมพวมันยัสัมผัสไ้ถึพลัลึลับภายใน
“ เียนทะลายสวรร์!! ”
“ แ็แร่มา แถมยัสัมผัสไ้ถึพลัลึลับบาอย่าอี้วย ”
“ เหี้ย!!! นั้นมันนวิปลาสโบราที่อออาละวานิ ”
เส้นผมสีาวแฝไป้วยวามั่ว้าเลวทราม โรหน้าอเอมิยะมิไ้เปลี่ยนเสียหน่อย แ่สีผมอย่าเียวเท่านั้นเอ ้อบอว่าหลัารอบรอเนรเทพบรรพาล สีผมอเา็เิารเปลี่ยนแปลไปมาามอารม์วามนึิอายหนุ่มเี๋ยวาวเี๋ยวแส้มปลายาว สลับไปมา พันธมิรเียน่าำไ้ีถึนวิปลาสโบราที่บ้าลั่อย่าเอมิยะ
ใบหน้าแฝไป้วยวาม่มื่นอย่าแท้ริ!! ถ้าหา้อเอับสัว์ประหลาแบบเนี่ยมีี่ีวิ็มิเพียพอ นับว่าพวมันยัพอมีวเหลืออยู่ไม่มา็น้อย เอมิยะหาไ้สนใพวมัน แ่เาับรไปยัสถานที่หวัหลินอยู่ทันที เามีเรื่อเล่าภายในอ ถ้าหามีนอยู่้าายให้ระบายีไม่น้อย ร่าอายหนุ่มลายเป็นแสหายไปอย่ารวเร็ว่อหน้า่อา
เพียไม่นานเอมิยะ็มาปราัวยัุที่เทพสายฟ้าแห่าราัรั้นฟ้าประทับอยู่ หวัหลินสัมผัสไ้ถึัวนอศิษย์พี่นเ่นานแล้ว นาทราบีว่าเาะ้อเินทามาหานอย่าแน่นอน ภาพที่หิสาวเผยรอยยิ้มแสนามออมานั้นทำเอาเียนหนุ่มหลายน้อะลึ เทพธิาน้ำแ็อย่า ิ่วมู่ ำลัเผยรอยยิ้มแสนอ่อนโยนราวับฤูใบไม้ผลิ!!
“ ศิษย์พี่ือ ท่านไมู่แลัวเอเอาเสียเลย เพราะ แบบเนี่ย้าถึัวลเรื่อสภาพิใอท่าน ”
“ อโท ”
เป็นารยาที่ะเห็นเอมิยะล่าวอโทนอื่น เาเป็นวีรนย่อมมีวามหยิ่ทะนนเสมอ หิสาวเผยรอยยิ้มอ่อนโยน่อนที่ทั้สอะเ้าไปภายในระโนอหวัหลิน สถานที่ประทับอเทพสายฟ้า เียนหนุ่มหลายนเหมือนับว่าหัวใแสลาย พวมันปรารถนาในัวอหวัหลินมา ่าิหาทาำัายที่อยู่ภายใอนา น่าเสียายที่วามริมัน
มัน่าโหร้าย ายในใอนาเป็นเียนทะลายสวรร์ระับ้น แถมูาท่าทาและใบหน้า ย่อมเป็นนวิปลาสโบราที่เ่น่าแปทิศย่อมห้วอวาศให้ลายเป็นสีแโลหิ!! ภายในระโนเอมิยะไ้บอเล่าถึวามเ็บปวอนเอ เาพบเอับภรรยานที่สอ แ่ว่าสุท้ายนา็าไป เนื่อมาาายิเทพแสลาย ับสูลอาล
“ ศิษย์พี่ือ ท่านวรพัผ่อนเสียหน่อย ”
หวัหลินล่าวออมา้วยแววาแสนอ่อนโยน ่อนะปล่อยให้เอมิยะไ้นอนพัผ่อนโยมีัอนาเป็นหมอน ลิ่นหอมอนาทำให้ายหนุ่มผ่อนราย สุท้ายเอมิยะ็นอนหลับไปทั้ายและใ หิสาวเผยรอยยิ้มแสนามออมา ปลายนิ้วำลัสัมผัสับเส้นผมอศิษย์พี่น นาเ้าใว่าเหล่าภรรยาอศิษย์เอ็น่าะมอบารสัมผัสมันเ่นัน
มันลายเป็นอาาเ้อห้ามอเหล่าเียนาาราัรั้นฟ้าทันที หวัหลิน้อารปล่อยให้ศิษย์พี่อนไ้พัผ่อน เมื่อายและิใพร้อมระับพลัอเอมิยะ็ทะยานอย่า่อเนื่อและบ้าลั่ เาแบรับทั์สวรร์มามายในอี แ่ว่าปัุบันลุ่มเมทั์สวรร์ยัมิปราออมา ราวับว่า้อเวลาสำหรับารเรียมารเล็น้อยละมั้
‘ ภรรยาอศิษย์พี่ะเป็นยอหิแบบไหนัน ้าอยาะพบพวนา ’
ถู้อภรรยาอเอมิยะ ่าเป็นยอวีรสรีแห่หน้าประวัิศาสร์โลมนุษย์!! ไม่ว่าะเป็นแนวหน้าหรือแนวหลั
ความคิดเห็น