คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #292 : สักวันก็ต้องแยกจาก
“ เมอร์ลิน เธอ้อรู้ำอบแน่นอน ”
มอร์แนล่าวออมา้วยวามริัหลัาที่เธอไ้มอเห็นวามฝันที่เ็มไป้วยโลหิอายที่ื่อ
เอมิยะ ิโร่ ทุรั้ะ้อบล้วยวามเ็บปวเสมอ
เาะเป็นผู้ที่้อเ็บปวเสมอไป หัวใอเามันพิพินาศนานไปแล้วหรือ
แล้วทำไมทุรั้เธอ้อเ็บปวหัวใแทนเา้วยเล่า เามัน็แ่ผู้ายหลัวเอนิสัยีแถมยัอ่อนโยนแ่นั้นเอ
สาวน้อยที่ำลัอยู่ภายในห้วเวลาแห่วามรั้อมอท้อฟ้าสีรามรหน้า้วยวามเศร้าปนสสาร
ท้อฟ้าที่เอมิยะเยมอเห็นมันเป็นสีแส้มยามอัสแสนเ็บปวหัวใ ้ามอร์แนเอ็มีร่าอราสีห์สาวที่มีอาารไม่แ่าันเท่าไร
ะไม่ให้เ็บปวไ้ยัไัน เามาปราัวเป็นภาพเาภายในหัวใอพวเธอแล้วนิ
แบบนี้มันี้โันัๆ
เส้นผมสีทอออาเธอร์เรียปลิวสยายไปามสายลลม
มอบวามออาที่มิอาให้ับเธอ ปัุบันประานทุนภายในอาาัรบริเน่าทราบีว่า
ษัริย์อพวเาเป็นสรี!! แม้ว่าะหวเรื่ออโบราแ่็มิมีใรหาล้าพอะท้าทายษัริย์!!
ไม่้อล่าวถึอำนาภายในมือออาเธอร์เรียแ่อรัษ์สีแเปลวเพลิ็พอ
ารอยู่อเอร์เอมิยะที่แสนเหี้ยมโห
ราวับมาบที่่อรออบรราุนนาเสมอ!!
แล้ว็เป็นเพราะมาบอเอมิยะมันน่าหวาลัวเินไป บุรุษที่สามารถทำทุอย่าเพื่อษัริย์อนนับว่าเป็นนบ้า
นวิปลาส โยปิภายในสนามรบใบหน้าออีฝ่ายะเย็นา ไม่เยถึวามหหู่าารเ่น่า
มีเพียแ่วามเยาราวมอม
แล้วเป็นผลาวามเยาที่เอมิยะแสออมา
เาึไม่แ่าาเรื่อัรที่เ็มไป้วย้อบพร่อมามายทา้านอหัวใแบบมนุษย์
เพราะ อยา่วยเหลือทุนที่อยู่รหน้า เาึ้อสูเสียทุนที่้อารปป้อ
ร่วมถึัวนอายที่ื่อ เอมิยะ ิโร่ แ่ ไม่ว่าเาะเสียหายนาไหน
ะพัพินาศนหลลืมัวนอเาไปนหมสิ้น
สุท้ายแล้วเา็ยัมีนที่ห่วใยเสมอ
เมื่อสอสาวิว่าถึเวลา้อไปถามหาเรื่อราวที่แท้ริอายหนุ่ม
็พาันรไปยับ้านพัอเมอร์ลินที่เ็มไป้วยแา่านแนอย่าสหายาร์เีย
โนายหนุ่มยามริทสึะที่ำลัเผิหน้าับฮาเร็มใหม่!?
ใบหน้าอเาเ็มไป้วยวามเร่เรียราวับว่าอัเิเอร์แวนท์สอาวออมา
รสาิสัมผัสไ้ถึวามเ็มอเลืออ่อนๆภายในปาเนี่ยมันแปลประหลาเินไปแล้ว!!
มาูหิสาวผมสีม่วอ่อนไม่ไ้อยู่เพื่อลโทษรุ่นพี่อเธอ
แ่ปล่อยให้โนำเป็นนัารเรื่อราว้วยัวเอ อย่าน้อยอีฝ่ายไม่ถึนาเผารุ่นพี่เพื่อำระล้าบาปาารหลี่หิแน่นอน!!
เธอ่าหาที่้อมาเผิหน้าับปะป๋าอัวเอใน่า่วเวลา
เอร์แลนสล็อไ้รับสิทธิพิเศษาารทำภาริ
ทำให้เามีเวลาเหลืออีเยอะในารูแลลูสาวภายในวามฝันอน อยาะอโทในานะที่เป็นบิาไม่ไ้เรื่อ!!
ัวเาิามเ้ามาภายในปราสาทาเมลอ็เพื่อเินามร่มเาอษัริย์ที่นเฝ้าฝันเสมอมา
ปัุบันำลัพยายามส่นมหวานที่ไปราบอร้อเอร์เอมิยะให้ทำออมาเป็นพิเศษ
“ มาู ูสินมฝีมืออเอร์เอมิยะ
อร่อยมาเลยนะ พ่อไปอร้อเาแทบายเลย ินสัหน่อยสิ ”
รอยยิ้มที่เป็นนเอาารเอาานเผยออมา
มันแฝไป้วยวามโ่ปนวามื้อแบบอัศวิน ทำเอามาู้อ้อมอปะป๋าในวามทรำอนเออีรอบหนึ่้วยวามแปลประหลาพิลึ!?
ปิ เามัะมอบออไปเที่ยวหลี่สาวนิ ปิเามัะออไปามีบพววีรนที่สวยหุ่นสุเอ็์นิ
ภาพอสาวน้อยที่้อมอมามันแฝไป้วยวามเสียสี!!
ย….อย่ามอพ่อ้วยสายาแบบนั้นสิมาู
อร้อละ!!
ราวับว่าทุนที่มายัโลอี่ามอเห็นเอร์แลนสล็อสูเสียเลือภายในร่าายารอยยิ้มอลูสาวไปทีละ
100
หน่วย!! วามรุ่นแรอาะไม่ยอมเสียเท่าไรับอัศวินที่มีเลือเลือหมื่นว่า
แ่ว่าถ้าหาเอร์แลนสล็ออยู่นานนเินไปอาะ้อายอริ ไม่ไ้ ถ้าหาหน้าประวัิศาสร์ผิผลาละ็ไ้เิปัหา่อโลอนาที่ามาแน่
เ็บปวเหลือเิน ารโนลูสาวมอ้วยสายารัเีย
ราวับว่าเาเป็นเสือผู้หิแสนเลวทราม!! อ๊า
แน่นอนว่าโรประหลาอย่าารละเมอิว่าหิสาวรหน้าเป็นลูสาวอเอร์แลนสล็อไม่ใ่เรื่อใหม่อะไร
เหล่าอัศวินภายในหน่วย่าทรามันนานแล้ว เพียแ่ไม่ิว่ามันะลายเป็นวามริ!!
เาอายุเพียแ่ 20 ้นๆเท่านั้นเอ ถึับมีลูสาวอายุประมา
16 – 18 ปี ….เอร์แลนสล็อ
นอย่าท่านเนี่ยมัน นอย่าท่านเนี่ยมัน…….ยอเยี่ยมนั
สายาอพวเาเ็มไป้วยวามเารพในัวนอเอร์แลนสล็อ
ะ้อเป็นนยัไถึนาสามารถผลิทายาทั้แ่อายุยัน้อย!!
ลับมาทา้านอมอร์แนที่้อารมาามหาเมอร์ลิน
สาวน้อยี้สสัยที่ทำยาออมาเป็นำนวนมาเพื่อทสอบับายหนุ่มมามิโร่
เส้นผมสีาวยุ่ไปหมำลั้อมอแที่ไม่ไ้รับ ล้าบุเ้ามาภายในบ้านเธอ
“ ไม่ิว่าเ้าะล้าบุเ้ามาภายในบ้านอ้านะ
มอร์แน ”
“ ไม่ใ่แ่้าที่้อารุยับเ้าเมอร์ลิน
”
“ พะยะ่ะ ษัริย์อาเธอร์ับเ้ามีเรื่อสสัยเี่ยวับัวนอเา
หลัาที่เริ่มใล้ิัน ”
นัยน์าสีฟ้ารามอเมอร์ลิน้อมอไปยัร่าหส์ภายในผ้าุมรหน้า
อาเธอร์เรียเปิผ้าุมที่ปปิร่าายออไป ทั้สามไม่ไ้ล่าวหรือพูอะไรออมา
บรรยาาศภายในห้อมมันเ็มไป้วยวามรึเรียนหลายนอึอัแทน
อาเอร์แเ้ามาเสริฟน้ำาและอว่า ยัไเา็เป็นัวนอีรูปแบบอเอมิยะย่อมมีวามสามารถ้านอาหาร!!
“ เมอร์ลินบอ้ามาามร ัวนอเอร์เอมิยะ
เาเป็นใรันแน่ ”
“ ถ้าหาะบอถึัวนอเา
็้อเล่าย้อนลับไปเสียหน่อย เอะ าร์เี้ยน
ัวนอผู้พิทัษ์อโลออารยา
โลอเราะปราเหุาร์ผิปิทามิิเวลาเสมอ ัวนอาร์เี้ยนึลายเป็นเหมือนับยารัษาอโลที่่อยปรับสมุลออำนาทั้หลาย
นั้นแหละ ัวนอายที่ื่อว่า เอมิยะ ิโร่ าร์เี้ยนอโลที่โนส่มายัยุสมัยอพวเราเพื่อเฝ้ามอเส้นทาแห่ราาอฝ่าบาท
”
เมอร์ลินล่าวอธิบาย้วยใบหน้าที่เ็มไป้วยวามเ็บปว
เธอเยฝันเห็นถึวามทรำส่วนหนึ่อเอร์เอมิยะมา่อน เพราะ
ถึยัไเธอ็เป็นนแรที่เอื้อมมือออไป่วยเหลือเาในอนนั้น
สอสาวลายเป็นนิ่เียบไปั่วระยะเวลาหนึ่ มอร์แนเอ็ทราบีว่าัวนอาร์เี้ยนเป็นสิ่ลึลับยาเินว่าะหยั่ถึอโล
แ่ไม่อยาะเื่อเลย
“ ถ้าหาเาทำภาริอัวเอเสร็ละเมอร์ลิน
”
“ เรียนษัริย์อ้า เาะหายไปายุสมัยอเราลอาลพะยะ่ะ
”
ราวับมีสายฟ้าฝ่าลมาลาหัวใอพวเธอทั้สามน
เมอร์ลินอาะพยายามทำใไ้บา ไม่มา็น้อย
แ่าาสอสาวรหน้าเธอที่เหมือนไ้รับทราม่าวร้ายอริ เป็นวามริเมื่อาร์เี้ยนทำภาริอนเอเสร็ร่าายอเาะสลายหายไปราวับไม่เยมีปราัวมา่อน!!
ใบหน้าอมอร์แนลายเป็นาวีอย่าเห็นไ้ั อะไรัน
“ ไม่…ไม่มีวิธี่วยเหลือเลยหรือ
เมอร์ลิน ”
“ มอร์แน
สิ่ที่พวเราทำไ้มีเพียแ่สร้าวามทรำให้อยู่ไปั่วนิรันร์เท่านั้นเอ
ถ้าหา้อาระเอับเา เ้า็ำเป็น้อลายเป็นสิ่ที่เรียว่าววิาแห่วีรน!! ”
ววิาวีรนเป็นำล่าวสรรเสริอปวประาน่อวีรบุรุษที่หายไปในสนามรบ
เอมิยะ เอ็ไ้รับาราลึนามอเาไว้นานแล้วไม่ำเป็น้อัวล
แ่าาเมอร์ลินและมอร์แน ทั้สอ่าเป็นหนึ่ในล้านวามเป็นไปไ้อโลนับอนัน์
แ่ว่าวามเป็นไปไ้นั้นมีอย่าไร้ีำัเสมอ ไม่ว่าะเป็นแบบไหนพวเธอ้อัสินใแล้ว
“ รีบัสินใเร็วหน่อย็ี
้าสัมผัสไ้ว่าอนา้าหน้ามันะเลวร้ายมา ”
เมอร์ลินล่าวออมา้วยรอยยิ้มที่แฝไป้วยวามเ็บปวแบบที่ไม่าิ
ภาพเาอายหนุ่มผมแส้มปลายาวที่ยิ้มออมาอย่าอ่อนโยนเสมอ เาเป็นพวอบทำอาหารมาว่าารเ่น่าไร้สาระ
เมื่อหมธุระสอสาวึอัวลับไปยัปราสาทเสีย่อน ภายในอมันเ็บปว
มันแน่นไปหม หัวสมอิอะไรไม่ออเลย เาำลัะหายไปลอาล!!
ภายในหัวอมอร์แนและอาเธอร์เรีย มีภาพอเอมิยะที่โนวานอนายปราออมาอีรั้หนึ่
ร่าายเ็มไป้วยบาแผลแสนร้ายา สุท้ายแล้วเา้อสิ้นใไป้วยวามว่าเปล่า!!
เมอร์ลินบอให้สร้าวามทรำีๆเอาไว้่อนที่มันะสายนเินไป
เมื่อิไ้แบบนั้นสอสาว็เรียมัวะบุเ้าไปภายในห้อรัวอปราสาท
ลิ่นหอมแบบนั้น เาำลัทำอาหารเที่ยแสนอร่อยแบบเย ภาพอเอมิยะที่ำลัทำอาหาร้วยวามสุรหน้า
“ เหล่าอ์หิน้อยผู้เ็มไป้วยวามหิวโหย
พวท่านามลิ่นหอมมาราวับลูแมวสินะ ”
“ ิโร่ ”
“ เ้าบ้า ”
ใบหน้าอเอมิยะเ็มไป้วยวามสับสนที่แสออมาผ่านัยน์าสีทออเา
้อมอร่าบาอสอสาวที่เ้ามาโอบอเาเอาไว้ราวับหวาลัวว่าสัวันหนึ่นะาไปลอาล
ำพูอเมอร์ลินบอัเนว่าเา้อหายไป แล้วมันเป็นวันไหนันเล่า วันพรุ่นี้ อาทิย์หน้า!?
เือนหน้า!? หรือว่าเป็นปี
ไม่ว่าะเป็นแบบไหนพวเธอไม่้อารทั้นั้น
“ ระวัเียว็โนน้ำร้อนลวมือหรอ
อาเธอร์เรีย มอร์แน ”
เสียแสนอ่อนโยนที่เอมิยะล่าวออมา่อนะลูบหัวสอสาว้วยวามุ้นเย
ร่าอพวเธอสั่นโยเพาะมอร์แนที่เหมือนะเ็บ้อนวามเ็บปวเอาไว้ไม่ไ้ มันะทันหันมานเินไป
เาะหายไปลอาล ทาเียวที่ะไ้เอันอีรั้ย่อมเป็นารเ้าไปภายในบัลลั์วีรนอมนุษยาิ
เส้นทาที่อยู่เหนืออาลเวลา ไม่สนใอโล
“
พวเ้าทราบอะไรบาอย่าาปาอเมอร์ลินแล้วสินะ อาเธอร์เรีย มอร์แน ”
ความคิดเห็น