คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : บริษัท ( สิงโตน้อย )
“ พี่ายลับมาแล้วเหรอ ”
“ อ่า เียวพี่อัวไปอาบน้ำ่อน ”
“ ยินี้อนรับลับ่ะ …ิโร่?? ”
เล่าล่าวออมาอย่าระุระั
นอิลิยาับลิ้อออมามอเอมิยะ ภาพรหน้าเป็นายหนุ่มในุสูทสีำาย อิลิยาใบหน้าอเธอแออมาอย่าหน้าน่ารั
เล่าเอ็ะลึับภาพรหน้าสัพัเหมือนันมีแ่ลินเียวที่ยัเื่อยาแบบเิมอยู่
เอมิยะ อาบน้ำเสร็แล้ว็เอาอฝามาให้อิลิยาเป็นเ้็อโแลแท้
ราาแพนหน้าใแน่นอนว่าเาไม่ไ้บอราาออไปเียวพวเธอะ็อเอาเสีย่อน
เล่าเป็นพวน้ำผลไม้และเรื่อูฝุ่น ลิเป็นพวนมินเล่น้ามเวลาึ่โยส่วนมาะไม่ไปไหนแน่นอน
ยเว้นไปทั่บ้าน
เอมิยะไม่ยอมหลับไม่ยอมนอนอีรั้
เนื่อา้อารสร้าพวัวละร้นแบบออมาปล่อยให้นเล่น่อนสอเือนเป็นเมส์รุ่นทสอบอเาเอ
ไม่นานารเียนอย่าลั่็เสร็ไป้วยีแถมยัมีรายาน่าวอนเ้าอี้วยที่เาอใรอไม่ไหวแล้ว
เอมิยะ ลมา้วยสภาพเหมือนนอนพัผ่อนอย่าเ็มที่
เามอไปยัโทรทัศน์รหน้าที่ำลัรายาน่าวเรื่อารสัหารหมู่อผู้ถือหุ้นอบริษัทเมส์แห่หนึ่โน่าล้าทั้รอบรัวนเป็น่าวให่
เาเินไปเปิู้เย็น่อนะหยิบเอามนออมาเท่ลแ้วพร้อมทาน
“ ่าวร้ายเลยนะะเนี่ย ”
“ อ่า โร้ายเสียริรับ ”
เอมิยะล่าวออมาแ่มุมปาอเาแสยะยิ้มเพียเล็น้อยนไม่มีนสัเเห็น
ร่าอผู้ถือหุ้นที่โนาบนับสิบเล่มแททะลุหน้าท้ออมันนเลือสีแไหลออมา
พวที่เป็นอันรายะ้อทำลายทิ้เสีย่อนรวมถึ้นระูลอพวมัน้วยะไ้ไม่เป็นภัย่อประเทศ
“ อิลิยา วันนี่น้อว่าไหม ”
“ ว่าอยู่หรอ่ะ พี่ายแ่ทำไหมเหรอ ”
“ แ่ัวสิ เียวพี่พาไปเที่ยวเินห้า ”
“ ริเหรอพี่ิโร่ ”
“ แน่นอน พี่เลี้ยเออยาไ้อะไรบอ
เียวพี่ื้อให้ ”
“ นายมีเินนานั้นั้แ่เมื่อไร ิโร่
”
“ ผม….ยัไม่บอนะเล่า
”
เอมิยะ วิ่หลบารโมีอแม่บ้านสาว้วยไม้วา
เาหัวเราะออมาอย่ามีวามสุ ่อนะเาไปอาบน้ำพร้อมับแุ่สีแำออมา ให้บรรยาาศที่น่า้นหาเป็นอย่ามา
ใบหน้า็ยิ้มอย่าอ่อนโยนเสมอ เ็สาวผมเอ็แ่ัวเสร็แล้วเธอิว่าพี่ะเอาอะไรไปส่
บิ๊ไบ์สีำเท่รหน้า
พี่ายอเธอเินเ้าไปี่่อนะเรียให้้อนหลั
สายลมปะทะใบหน้าพริบาเียว็เินทามาถึหน้าห้าแล้วละ พี่ายลารถพร้อมับอุ้มเธอลมา
น่าอายเป็นอย่ามา ่อนะพาันเินเ้าไปในห้าแอร์เย็นเ้าปะทะับใบหน้าอเ็สาว
“ อยาะไ้อะไรบา บอพี่สิ ”
“ ่ะ พี่ิโร่ ”
เ็สาวเินูไปทั่วห้า็รับอมามามายแ่มันไม่แพเท่าไร
ทำเอาเอมิยะ้อเศร้าใเล็น้อย เามอหาร้านเสื้อผ้าเสีย่อน
รหน้ามีร้านราาแพมาอยู่เอมิยะลาเอาน้อสาวเ้าไปในร้านโนไม่้อถามหาวาม้อารเลย
อย่าน้อย็อูอิลิยาแบบุ๊าหน่อย
ไม่นานเา็เสียไปหลายแสนเยนอย่ารวเร็วแ่ไ้อมาแบบนี่็ี
เอมิยะพาอิลิยาไปยัร้านไอีม เาั้ใะพามาเลี้ยแ่แรแล้วละ แถมยัมีารปล่อยเอาัวเมส์ออไปเมื่อ
30
นาที่อนหน้านี่เอ ยอาราวโหลเพิ่มึ้นอย่า่อเนื่อ เพราะ
เป็นัวเมส์ฟรียัมีุที่้อแ้อีเยอะ
เล่นไ้ทั้โทรศัพท์และ
PC อนนี่ยอารออนไลน์ในเิฟเวอร์ทะลุหลัล้านไปอย่า่ายายแ่พวที่อบเล่นเมส์เ็บเวลยัเล่น่อไป
เมส์ทั้สอสร้ามาานเียวัน็มาพอะรับประันวามสนุแล้ว ัวละรมาพร้อมับเมส์ที่วนหัวร้อนเล็น้อยอเอมิยะ
“ นี่พี่ายเอาเินมามายนานั้นมาาไหนเหรอ
”
“ พี่ลทุนเปิบริษัทนะ อิลิยา ”
“ โห้ บริษัทอะไรเหรอพี่าย บอหน่อย
บอหน่อย ”
“ เมส์ พี่ทำเมส์ออมาายนะ ”
เอมิยะ พาอิลิยาเินเที่ยวไปทั่วพร้อมับอินมามาย
เพื่อปปิวามลับาเล่าเียวะโนบ่นเอาอีรอบอวัน รอบรัวมันอบอุ่นเสียริ
นไม่อยาะสูเสียไปเลย เพราะ
แบบนั้นเาะ้อำัทุนที่เป็นภัยร้าย่อรอบรัวอเาไม่ว่าะอนาหรืออีที่เ่าแ
“ อบุ่ะ พี่ิโร่ วันนี่สนุมาเลย ”
“ อืม ถ้าอิลิยาอมพี่็ีใแล้วละ
ลับบ้านอย่าินอะไรละ ”
“ อะไร็ไ้ อแ่พี่ทำ ”
“ แฮมเบอร์เป็นไ ”
“ อื้ม ”
เอมิยะ
เริ่มเินหาพววัถุิบาห้านี่แหละเอาอแพสัหน่อย็ไม่นหรอ
เินเพิ่มึ้นเป็นปลอลอเวลาแบบนี่็แย่เหมือนัน เาะ้อโนหั่าภาษีแน่นนอน
ใบหน้าอเอมิยะเ็มไป้วยวามยุ่ยาเสียริ แถมยั้อลับไปยัลานประลออี้วย
“ นี่พี่าย ถ้าหนูสามารถใ้เวทมน์ไ้ละ
”
“ ฮ่าฮ่า อิลิยานี่อบล้อพี่เล่นเสียริ
”
เอมิยะเินผ่านเ็สาวที่พยายามะบอวามลับอัวเอออไป
แถมรูบี้ยัามมาอี้วยเธอมอไปยัเอมิยะลอเวลาเนื่อาพลัที่สัมผัสาร่าายอเอมิยะ
มันุ้นเยเป็นอย่ามาราวับเยเอมา่อน อนไหนันแน่รูบี้ำลัพยายามิถึวามเป็นไปไ้
“ ุอิลิยานั้น
พี่ายอุอิลิยาริๆหรือ ”
“ ถามอะไรนะรูบี้ พี่ิโร่็เหมือนเิมนิ
ไม่สิหล่อึ้น่าหา อ่าห์ ”
อิลิยาิถึอนพี่ายเินเ้ามาที่บ้านเมื่อวาน
็หน้าแอีรั้หนึ่ รูบี้มอไปยัเอมิยะ ่อนที่ะโนส่ยิ้มมานเธอ้อไปหลบบนหลัอุอิลิยา
พี่ายอุอิลิยา่าอันรายเสียริเธอสัมผัสไ้ถึพลัมานาในร่าออีฝ่ายราวับว่าะไม่ยอมปปิเสียมาว่า
มันมามายมหาศาลเป็นอย่ามา นเธอนลุ
รูบี้ำลัิว่าวระเอาเรื่ออุิโร่ไปบอพวรินับลูเวีย็มีภาพลอยผ่านหน้าเธอ
เป็นรูปออิลิยาในุอน้อเมอย่าหน้ารั ็ทำารระุบภาพทันทีพร้อมับลืมเรื่อที่ะไปบอพวรินับลูเวียไปเสียสนิท
“ ่ายเสียริ เ้าาทาหื่น ”
เอมิยะล่าวออมา
่อนะพาอิลิยาลับมายับ้าน ารทำอาหารเป็นหน้าที่อเอมิยะามวัน เาทำแฮมเบอร์เอร์หลายั้นออมาให้พวเล่าับลิินนอิ่มแถมยัเหลืออีหลาย้อน
เอมิยะทำารแ่เย็นเอาไว้อุ่นินอนเ้า อิลิยาลับไปบนห้อพร้อมับุ๊าสิโ
“ ุอิลิยาะทำอะไรหรือะ ”
“ เียบนะ รูบี้ ถ้าอยาะนอน็ไปนอนสิ ันำลัทำเรื่อสำัอยู่นะ
”
เ็สาวล่าวออมา่อนะลมือันแปลุ๊าสิโรหน้า
ใบหน้าอเธอเ็มไป้วยวามรั วาม้อาร และวามพยายามเป็นอย่ามา ไม่นานเ้าุ๊าที่แสนน่ารัพร้อมอ่อนนอน็เสร็สมบูร์
อิลิยายิ้มออมาอย่าสใส่อนะเ็บเ้าสิโ่อน
“ เ็สาวที่เ็มไป้วยวามรั
่าเร้าร้อนเสียริ หุหุ ”
ความคิดเห็น