คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #226 : ชิโรเอะกับการอัญเชิญ บทพิเศษ
เธอ้อมอไปยัภาพอุลุิริึุ
ายที่มอบวามหมายในารมีีวิให้ับเ็สาวัวเล็แบบเธอที่ำลัะาย
ิโร่เอะทำารไหว้รูปอุลุที่าไปนานพอสมวรแล้ว
เาทิ้บ้านและพี่ไทะเอาไว้เป็นเพื่อนแ้เหาเสมอ
ทุเ้าและเย็นพี่ไทะะเ้ามาทานอาหาร้วยัน
ทุวันไม่เยเหาแม้แ่น้อย
้ออบุโะาอเธอที่ไ้มาพบับุลุิริึุในืนวันอวัิ้นสุท้ายเป็นเป้าหมายในารมีีวิอหิสาว
เธอบอลาุลุ่อนะทำารปั่นัรยานออไปอย่ารวเร็วสายลมปะทะใบหน้าอหิสาว
เส้นผมสีแส้มยาวที่ปล่อยเอาไว้
พอมาถึโรเรียน
พวอาารย์ที่ำลัพยายามสอนเรื่ออวิาาร
เธอเบื่อเป็นอย่ามานอยาะล้มลไปนอนบนโ๊ะ้วยวามเียร้าน
ภายในห้อมีพวผู้ายที่ำลันั่เล่นเมส์โยไม่สนใอาารย์ที่ำลัพยายามบอเล่าเรื่อราว่า
ๆมามาย ิโร่เอะเอ็เป็นหนึ่ในนั้น
โทรศัพท์รุ่นสัมผัสที่ลทุนื้อมา้วยเินส่วนัวที่ทำไ้มาาานพิเศษหลัเลิเรียน
ิโร่เอะยิ้มออมาเล็น้อย่อนะรวสอบ่าวสารเรื่อราวทาสมามอมเวท
นัยน์าสีทอ้อมอไปยัรายละเอียรหน้า
โยมันเียนถึสรามอศัิ์สิทธิ์ที่ำลัเริ่มภายในเมือฟุยูิแห่นี้
“ สรามเริ่มแล้วเหรอเนี่ย ”
อนเย็นมาถึหิสาว็เินไปยัที่อรถัรยานอน
ใบหน้าาม้อมอไปยัท้อฟ้าสีส้มเบื้อบน ถ้าเธอยัมีวามปรารถนาอยู่อะสามารถทำให้เป็นริไ้แน่นอน
ิโร่เอะ ยิ้มออมา่อนะปั่นรไปยัลาสเพื่อเรียมหาวัถุิบในารทำอาหารเย็นินับพี่ไทะ
พอลับมาถึบ้าน ิโร่เอะ ทำารสวมผ้าันเปื้อนสีแอ่อน
เธอเปิู้เย็นออมา่อนะเรียมหม้อสำหรับารอุ่นน้ำุปปลาสูรพิเศษ
าม้มาระทะสำหรับารทำเบอร์เอร์เนื้อถ้าบอว่าเป็นสเ็น่าะีว่า เธอทำารนวพวมัน้วยแรายอน
าม้วยารปรุรสาิ น้ำาล เลือ อส พริไทย และไ่
ลิ่นหอมลอยออมาาภายในห้อรัว
เรียไทะที่ำลัเินรมาไ้เป็นอย่าี
พวเธอ่ารู้ัันมานานมาแล้วิโร่เอะเป็นหิสาวที่เรียว่าสมบูร์แบบ ลิ่นหอมอ้าวสวยที่สุลอยออมาอาหารเย็นอย่า่ายเรียมเสร็แล้ว
ิโร่เอะทำารัานอาหาร่อนะยไปเสริฟ
“ เสร็แล้วว่าแ่พี่ไทะล้ามือหรือยั ”
“ ล้าแล้วละ ิโร่่า ”
พวเรานั่ทานอาหารเย็น้วยัน ิโร่เอะ
ทำารเ็บานไปล้า่อนะออมาส่พี่ไทะลับไปที่บ้าน
บ้านอพี่ไทะเป็นพวยาู่าที่มอิทธิผลพอสมวรเลย
ลับมาทา้านอิโร่เอะที่ำลันั่ถอนหายใอยู่้อมอสวนหลับ้านวิวสุท้ายที่มอู่ับุลุิริึุ
‘ ิโร่
เธอไม่ไ้ัวนเียวยัมีพี่สาวอยู่อีน ’
แน่นอนว่าพอลอสืบูแล้วโอาสในารพบเอมัน่ายาลำบาเสียริอีฝ่ายเป็นอ์หิน้อยอระูลไอ์เบิร์น
่าาเธอที่ำลัพยายามอยู่อย่าสบสุ
ิโร่เอะเินมายัห้อเ็บอสถานที่เ็บพวอาวุธอุลุเอาไว้มามายแถมยัมีวแหวนอัเิอี้วย
“
สสัยะ้อ้อมพว่ายเวทป้อันแล้วสิ ”
หิสาวล่าวออมา่อนะหยิบเอามีออมา
่อนะทำารปาที่้อมืออนเอปล่อยให้หยเลือไหลลไปบนวแหวนอัเิรหน้า
มันำลัูับเลืออิโร่เอะมาเิมเ็มส่วนที่าหายไป แสสว่าปราออมาาระอัเิเอร์แวนท์ออมาไ้
ำเป็น้อมีสื่ออัเิเ่นัน
“ เอาเป็นว่า ลอเสี่ยวูแล้วัน ”
“ ้าะเินามเส้นทาอนเอ
เลือเป้าหมายที่ะ้าวเิน
แม้ว่าเส้นทารหน้าะไร้ึ่แสสว่าหรือแม้แ่ีวิที่ไม่มีวันไ้เิสรัสอีเลย็าม
แ่้าอสาบานว่าะเป็นวามถู้ออยพิพาษาวามั่วร้ายลอไป ”
แสสว่าที่ปราออมาาพิธีรรมในารอัเิ
สายลมพัผ่านไปทั่วบริเวเมหมอที่ปุม้อฟ้าเอ็ลายเป็นระ่าไปหม
เหมือนพลัมานาภายในร่าายโนูไปนเือบหมแสสว่าปราออมาที่หลัมือวาอหิสาว
วแหวนอัเิปราสายฟ้าสีเินออมา
“ ท่านเป็นมาสเอร์อ้าหรือ ”
เสียอายหนุ่มผมทอล่าวออมา
ใบหน้าหล่อเหลาเป็นอย่ามามาพร้อมับนัยน์าสีเียวอ่อนอเา ุเราะอัศวินท่าทาแ็แร่เป็นอย่ามา
ที่้าเอวมีาบที่เ็บเอาไว้ภายในฝัาบอย่าี
ออร่าที่แ็แร่แสออมาไม่้อรวสอบ็สามารถทราบไ้ ลอาสเอบร์
“ นายเป็นเอร์แวนท์อันเหรอ ”
“
สัมผัสไ้ถึพันธสัาาภายในิวิาอท่าน ไม่ผิแน่นอนมาสเอร์ ”
เสียอายหนุ่มที่ล่าวออมาสร้าวามสสัยเป็นอย่ามา
ิโร่เอะ เินเ้าไปหาอีฝ่ายทีู่เหมือนะสูมาถึ 194
เนิเมร ห่าาเธอมาเลยนะเนี่ย ิโร่เอะสูเพีย 174 เนิเมรสำหรับหิสาวแล้วนับว่าสูมาพอสมวรเลยแ่ถ้าเอาไปเปรียบเทียบอีฝ่ายแล้วมันยั่าันเถอะมา
ิโร่เอะเอื้อมมืออนไปสัมผัสใบหน้าอเอร์แวนท์นเอ
เเบอร์ เาไม่มีทาทีว่าะัืนแถมยัยิ้มออมาเล็น้อย
ารอัเิมันินพลัเวทภายในร่ามาว่าที่ิเสียอี
เธอบอายหนุ่มไปว่าะอัวไปนอน่อนเรื่อราว่อยุยันวันพรุ่นี้แล้วัน
ิโร่เอะทำารถอเสื้อออไป
เผยให้เห็นร่าเรียวบาที่ผ่านารฝึฝนมาอย่าีาุลุ
แถมลอเวลาที่ผ่านมา็ไม่เยละเว้นารฝึฝนัวเอเลยสัรั้เียว
อ่าอาบน้ำที่เธอไ้ลไปแ่ัวนอยาะนอนหลับไปทั้แบบนั้นเลย ฟอน้ำที่เธอหยิบึ้นมาัผิวอนเอ
พร้อมับ้อมอไปยัหน้าอ มันให่ึ้นแล้ว
หลัเลิเรียนะ้อไปห้าเพื่อทำารื้อบราัวใหม่เสียหน่อย
หลัาเปลี่ยนเป็นุนอนิโร่เอะ็ทำารนอนหลับไปบนฟู้วยสภาพูไม่ื
ทั้ที่ปิะ้อูีมาว่านี้แท้ๆอี้านหนึ่โทาะที่ทำารอัเิเอร์แวนท์ออมาเ่นัน
ร่าอายหนุ่มที่นั่บนโฟา เส้นผมสีาว นัยน์าสีเทา
ยามเ้ามาถึร่าอหิสาวผมแส้ม
ที่ื่นาารนอนหลับมาลอหลายั่วโม
ิโร่เอะ้อมอไปยันาฬิาที่แสเวลาประมาี 5 ออมานับไม่สายเินไป เธอลุออมาาเียนอน่อนะเปลี่ยนเป็นุสำหรับารออำลัายยามเ้า
ระหว่าที่ำลัวิ่ออำลัาย
“ นี่เเบอร์
นายมีวามปรารถนาแบบไหนันเหรอ ”
“ วามปรารถนาอ้า
อยาะลับไปแ้ไอีละมั้ ”
“ อืม แไ้อีเหรอ ”
ิโร่เอะล่าวออมา่อนะหันไปมอ
าแห่หายนะเมื่อ 10 ปี่อน ประมานั้น
เพราะ เธอไม่ิะลับแ้ไสิ่ในอีหรอ
ที่พยายามอนนั้น็ทำไปนหมแล้วถ้าแ้ไริะไ้พบับุลุิริึุอีเหรอ
ะเิผลที่ามมาแน่นอนอาะเลวร้ายนโล้อแับไ้เลย
หลัาารออำลัหายยามเ้า ิโร่เอะ
็ลับมาถึบ้านเรียมอาหารเ้าแน่นอนว่า 3 ที้วยันมีเเบอร์เพิ่มมาอีน
เา้อมอมาสเอร์ที่ยับแถมยัทำานไ้ทุอย่า ่าาเาที่ทำไ้แ่เป็นาบและโล่อยปป้อเท่านั้นเอ
อาหารเ้าเป็นนมปั ไ่ แฮมรอบๆ
“ หอมน่าทานมาเลย มาสเอร์ ”
“ อบุสำหรับำมแล้วัน ”
ิโร่เอะ
ล่าวออมา่อนะเินมานั่เรียมัวทานอาหารเ้าระหว่า็สอบถามเรื่อราว่า ๆาปาอเเบอร์ว่า
นามแท้ริแล้วเป็นบุลไหนในหน้าประวัิศาสร์ันแน่
ายหนุ่มผมทอยิ้มออมาพร้อมับบอนามแท้ริับมาสเอร์ไปว่า
เาเป็นษัริย์แห่บริเน
นามอเ้าอที่ึเอาาบออมาาแทศิลา
ำนานลอาลอยอษัริย์ที่รอบรอาบสีทอที่สะบัเพียรั้เียว
ท้อฟ้า็แยออ ผืนินเอ็โนัเป็นเส้นร
าบที่สามารถัไ้ทุอย่าบนโลใบนี้เอ็าลิเบอร์ ผู้ที่ถึเอาาบออมาา็ ือ
ษัริย์อาเธอร์ เพนรา้อน
“ ว้าว สุยอไปเลยนะ
ำนานเรื่อนั้นันอบมาเลยนะ อนยัเป็นเ็ุลุเล่าให้ฟัเสมอเลย ”
เสียอิโร่เอะที่พูออมามันเ็มไป้วยวามิถึ
วามื่นมในำนานรหน้า นอาเธอร์อที่ะแสท่าทีื่นะนัออมาไม่ไ้
่อนมันะหายไปอย่ารวเร็วแทนที่้วยรอยยิ้ม
เา้าวเินผิผลามาลอรั้นี้เอ็อาะผิผลา้วยเ่นัน
เเบอร์ทำารินอาหารรหน้า
็พบว่ามันอบอุ่นเป็นอย่ามา ่อนที่ร่าอหิสาวนหนึ่ะเปิประูเ้ามา
ใบหน้าที่้อมอภาพรหน้าเ็มไป้วยวามไม่อยาะเื่อ!!
“ หรือว่าิโร่ัแอบมีแฟนหนุ่ม ”
“ ไม่ใ่แล้ว่ะ
พี่ไทะมาิน้าวเ้า่อน เียวันะอธิบายให้ฟัเอ ”
ว่าะอธิบายให้พี่ไทะเ้าใ็เล่นินเวลาไปเยอะมา
ิโร่เอะ มาโรเรียนเือบะสายแล้วแ่ยัทันพอี
ารเรียนเป็นสิ่ที่น่าเบื่อเป็นอย่ามา
วันนี้เธอเป็นเวรในารทำวามสะอามรมยิธนู้วยฝีมือและพรสวรร์แ่ว่าเธอเล่นเป็นานอิเลเท่านั้นเอ
ไม่มาหรือน้อยไปว่านั้น
ยามเย็นมาถึเวลาประมา 1
ทุ้มแล้ว้วย
หิสาว็้อพยายามรีบเ็บวาอรหน้าเพื่อไปยัห้าเวลาล 50% อน 2 ทุ้มรึ่
ิโร่เอะ้าวเินออมาาห้อ่อนะถอนหายใออมาะว่าไป้อื้อบราใหม่อี้วยมันเริ่มะอึอัแล้ว้วยสิ
หิสาวแสสีหน้าลำบาใออมา
เร้ เร้ เร้ เร้
เสียอาร่อสู้ที่ัออมา ิโร่เอะ
ทำารเฝ้ามอภาพรหน้า ร่าอสอบุรุษที่ำลัปะทะันเอวีรน
าบู่นนั้นเธอไม่ทราบว่าเาอยู่ลาสไหนันแน่แ่ายผมน้ำเินเ้มรหน้านั้นเป็นแลสเอร์แน่นอน
ายผมาวทำารเรียอาวุธแบบเิมออมาไ้ลอเลย นาโนทำลายไป 20
ว่าเล่มแล้ว
“ หนอยแเป็นใรันแน่
้าำไม่เห็นไ้เลยว่า ในหน้าประวัิศาสร์มีวีรบุรุษแบบเ้า้วย ”
“ อ่า เป็นอย่านั้นแหละ ”
“ ใรันที่ำลัแอบมออยู่ ”
แลสเอร์
ล่าวออมาเสียั่อนะ้อมอมายัเธอ้วยสายาสีแ ทำเอาิโร่เอะ้อสะุ้เล็น้อยาิสัหารออีฝ่ายที่แสออมา
ไม่รอายร่าอแลนสเอร์หายัวมาปราที่้านหน้าหิสาวหมายะปิีพเธอทิ้ แ่ว่า่อนที่หอะแทถึหัวใ
มาบสีทอ็ทำารปัป้อมันออไปเสีย่อน
“ ใรันที่ล้ามาัวา ”
“ ้าะไม่มีทา
ยอมให้เ้าทำร้ายมาสเอร์อ้าแน่นอน ”
มีใรสนใบริาไหมเนอะ เียว็เสาร์อาทิย์ละ 555+
ความคิดเห็น