คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #187 : คำว่า วีรบุรุษ
ำนิยามอ ำว่า วีรบุรุษ
อพวเ้าหมายถึสิ่ใันแน่ สำหรับเาเอมิยะ ิโร่
ำว่าวีรบุรุษหมายถึารเป็นารโริ ที่ไล่สัหารนอ่อนแอว่านเอ
อ้าเหุผลมามายเพื่อให้นเอูีว่าอีฝ่าย
ยั้อหาว่าเป็นพวลัทธิปีศาะ้อโนำั เหมือนอนยุลาอยุโรป
แม่ม
ะ้อโนเผาไฟทั้เป็นไม่มี้อแม้ว่าะเป็นนีมาแ่ไหน
นับว่าเป็นยุสมัยที่ศาสนาัรทรอำนาและสามารถเาะุมหัวใอประานทั่วไปไ้มาที่สุ
ายหนุ่มเอ็เยเินทาไปยัยุสมัยนั้นมา่อนเ่นัน
ภาพอหิสาวที่โนเผา้วยเปลวเพลิ
เสียรีร้ออพวเธอที่ัออมา
สำหรับายนุ่มผมาวสมัยนั้น ไม่นับว่าส่ผล่อิใอนเอมาเท่าไร
นอเสียภาพอเธอมัน้อนทับับเาสมัย่อน
อนยัเ็ารไ้รับวาม่วยเหลือาใรสันอาะลายเป็นแสสว่าวใหม่อีวิไ้ไม่อยาเย็น
“ ายไปะ แม่ม นาสารเลว ”
“ ายไปะ ไอปีศาานร ”
“ แไม่น่าเิมาเลย นำพาแ่หายนะมาลอ ”
เสียะโนสาปแ่อเหล่าฝูนมามาย
มัน็้อนทับับร่าอายหนุ่มผมาวอีนหนึ่ อนสมัยเายัมีีวิอยู่ ารเินทาไม่่าานร
ท่ามลาทะเลทรายมามาย พายุและแที่ร้อนนะเผาไหม้ทุอย่า
ายหนุ่มยันเินทาเพื่อ่วยเหลือาวโลทุน
ทุสถานที่มีสราม
ผู้่อารร้ายไม่ว่าะนธรรมาหรือาสมามอมเวท็าม
แ่ผลสุท้ายสิ่ที่นเอไ้รับเป็นารยิ้มอย่านโ่ท่ามลาเสียสาปแ่
บาปและรรมอายหนุ่มะหมไปั้แ่วันนั้นแล้วละ วันที่เมือบ้านเิอนลายเป็นทะเลเพลิ
เารอมาเพียนเียวเพื่ออะไรันแน่
เป้าหมายเป็นารสืบทอเนารม์อเอมิยะ ิริึุ ายหนุ่มที่หมหวัับำว่าปาิหาริย์
ายหนุ่มที่อยาะสร้าโลที่ไม่มีสราม ไร้ึ่ารเ่น่าอย่าไร้เหุผล
เาอยาะสร้าโลที่สบสุเพื่อทุน แม้ว่าร่าายะ้ออาบไป้วยวามมื
ายที่้อสาปแ่ะารรมอนเอไปลอาล
เ่น เียวับเอมิยะ ิโร่ ที่โทษโะาอนเอหลัาที่ลายเป็นวีรนไม่สิ
ลายเป็นเรื่อัรสัหารน สอมืออเาอาบไป้วยเลือั่วาอนเลว
แม้ว่าะเป็นอย่านั้น็าม แ่วััรอเายัำเนิน่อไป
ายหนุ่มผมาว ที่ยอมแพ้่อทุสิ่
ยอมทิ้ึ่ทุอย่าเพื่อเป้าหมายอน ลายเป็นุธรรมที่บิเบี้ยวไปเสียแล้ว
เาสร้าวามปรารถนาอันใหม่ึ้นมาอีรั้
โยเป็นสิ่ที่ายหนุ่ม้อาราหัวใอนเอ
เาอยาะย้อนเวลาลับไปสัหารนเอ เพื่อปิวรทุอย่า
แ่ผลที่ออมา มันน่าเศร้า
นอาะไม่อาหยุวรไ้แล้ว เาเอ็ไม่อาะถอนัวออไปไ้เ่นัน
ว่าะรู้ัวเาลายเป็นส่วนสำัอวรอันยิ่ให่อโลไปเสียแล้ว
สัหารนเลวมามายเพื่อหยุเรื่อเลวร้าย นว่าเวลาแห่อนาะเินทามาถึ
อ์ราลเีย ะปราัวออมาเพื่อทำารแ้ไเหุาร์่า
ๆ แทนผู้พิทัษ์อโล แ่ถึะเป็นอย่านั้น็าม ายหนุ่ม็ยัน้อ่อสู้่อไป
แม้ว่าะไม่ใ่ในานะอผู้พิทัษ์แ่เป็นแ่้ารับใ้อย่าเอร์แวนท์เท่านั้นเอ
นว่าร่าายและิวิาะแสลายไป
วีรบุรุษมามายาอีาล
พวเาลายเป็นเรื่อมือสำหรับารแ้ไอี หน้าประวัิศาสร์อมนุษย์
ทุอย่าเพื่อมนุษยาิ เอมิยะ ิโร่ ล้มัวลไปุเ่าบนพื้นทราย รหน้าบนทุ้ร้าที่เ็มไป้วยมาบมามาย
อารยา ปราัวออมาอีรั้หนึ่
่อนะหยิบยืน โอาสรอสออีวิ
แ่ายหนุ่ม็ยัเป็นนบ้าเสมอมา เายัอยาะเป็นวีรนบุรุษอย่าแท้ริ
ไม่ใ่้วยารทำพันธสัา แ่ถึอย่านั้นเา็เป็นส่วนหนึ่อวรไปเรียบร้อยละ
ไม่อาะหนีไ้ ทำไมไม่ยอมรับะารรมอน แล้วเลือเินเส้นทาที่ิว่าใ้ละ
ำว่าวีรบุรุษ สำหรับเอมิยะ
ไม่่าาารเท่าไรหรอ ถ้าะให้ยัวอย่า่ายๆออมา
าหนัสือนิทานสมัย่อนเป็นอย่าไ ผู้ล้าออเินทาเพื่อปราบอมมาน
ลอมอในมุมมอที่แ่าันออไป
ผู้ล้าเ่น่าปีศาไปมามายไป้วยาบในมืออเา
ไ้่าเอาีวิอปีศา
ทำลายประเทศเพื่ออาาัรอน ไม่่าานเห็นแ่ัวเท่าไรริไหม เอมิยะ ิโร่
ไม่่าันเท่าไร แ่ายหนุ่มแ่่วยเหลือนรหน้าโยไม่ิถึีวิอนเอ
ยอมายเพื่อน ีว่าให้นรหน้า้อมาายแทนนเอ เาเป็นนแบบนั้น
รูลเลอร์ ลืมาึ้นมาอีรั้หนึ่
นัยน์าสีทอเปล่ประายวามโศเศร้าออมา แม้ว่าะโนำเอาไว้ในานะอนเลว
นั่วา สารเลวที่ทำลายีวินอื่น เาไม่้อารื่อเสียและอา
ไม่เยิแม้แ่ะให้มีนเ้าในเอ ยอมโเียวไปลอาล
ิในุอำว่าุธรรมอมปลอม
แบบที่ิลาเม เย่าเาสมัย่อน
ว่าุธรรมอเาะย้อนลับมาทำลายนเอ มีีวิไม่่าาาศพอนอื่น
ไม่มีวามปรารถนาเป็นอนเอ ายที่โ่เลาลอาล ถึแม้ะเป็นอย่านั้นายหนุ่ม็ะยิ้มออมาอย่าอ่อนโยน
พร้อมับลูบหัวหิสาว่อนะล่าวออมาว่า
“ นโ่อย่า้า ็มีีแ่นั้นแหละ ”
“ ไ้ทำในสิ่ที่นเอ้อาร
ีว่ามานั่นึเสียใที่หลั ”
นึย้อนลับไป
เวลาในีวิอเาไม่นับว่าีเท่าไร ายหนุ่มผมแส้มปลายาว
ลืมาึ้นมาอีรึ่หนี่อวัน ่อนะมอไปยัโ่ที่ำทมิฬ
มันมีเอาไว้วบุมวีรน แ่ว่าเายัไม่ายนับว่าเป็นึ่วีรนไ้อยู่
รูลเลอร์ทำารออแรระาโ่นาเป็นเศษระาษ
“ อเล่นน่าสนใี ไอหนู แ่โทษที ้าไม่มีเวลา
”
เสียเย็นา ล่าวออมาทำเอาบาทหลว้อ้าวถอยเท้าไปหลาย้าว
มันไม่ิวมา่อนเลยว่าไพ่าย ใบสุท้ายอนเอะโนทำลายลไปอย่า่ายายนานี้
แน่นอนว่ามันิะหนีแ่สายเินไปหน่อยแล้ว มาบปราออมา ่อนะรูลเลอร์ทำารแท่ไปที่ท้อออีฝ่าย
“ วีรน ไม่ใ่อเล่น ”
“ เหอะ นายอย่าพวแเป็นแ่ทาสรับใ้อพวั้นเท่านั้นแหละ
ไอาร ”
บาทหลวล่าวออมาเป็นประโยสุท้ายอีวินเอ
่อนะสิ้นใไปโยที่ายั้อมอไปยัายหนุ่มผมแส้มปลายาวอย่าอาาแ้น
อย่าไร็าม รูลเลอร์ไม่ไ้สนใอีฝ่ายเท่าไร เาทำารเอื้อมมืออนไปว้าเอาลูไฟสีน้ำเินรหน้ามาำำแน่น
‘ แ ไอารปลั้นนะโว้ย ’
“ เหอะ ววิาสวะแบบแ
ะ้อผ่านพิธีารล้าบาป่อน ”
รูลเลอร์ ล่าวออมาเสียเย็นา
่อนะุเปลวเพลิสีาวบริสุทธิ์ออมา นววิารีร้อเสียโหยหวน่อนะสลายลายเป็นเมล็ทราย
ลอยไปามระแสอาาศอโล แน่นอนว่าเาไม่ิะปล่อยอีฝ่ายไปเิใหม่เสียหน่อย
ารที่ววิาร้ายไปสัวสอัว
ไม่เป็นอะไรแน่นอน
[ ภาริสำเร็ ]
เสียอระบบอศัิ์สิทธิ์ที่ล่าวออมาแบบนั้น
รูลเลอร์ยิ้มออมา่อนะุเปลวเพลิสีำทมิฬ ่อนะปล่อยมันลไปบนพื้นอโบสถ์
เพียแ่ั่ววินาทีเียวมัน็ทำารเผาไหม้โบสถ์ทั้หมนไม่เหลือา
ร้อยหน้ามอภาพรหน้า้วยสายา ว่าเปล่า เนื่อมาานไม่อยาะสู้ับอาารย์เท่าไร
“ รายาน่ะ นายท่าน
ท่านอาารย์ัารนาเบื้อบนนหมแล้ว่ะ ”
“ ั้นเหรอ ลับมาไ้ ”
“ รับทราบ ”
ร่าอฮัสันร้อยหน้า
หายไปาบริเวนั้นทันที่ เนื่อมาานยัไม่อยาะลายเป็นระสอบทรายอท่านอาารย์เสียหน่อย
รูลเลอร์ถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะ หยิบเอาบุหรี่ออมาสูบนเ็มปออนเอ
ายหนุ่มพ้นวันพิษออมาาร่าาย เสียบ่นอวแหวนัออมา
“ เหม็น่ะ / เหม็น ” มีอา / เรอา
“ เลิสูบอแบบนั้นเหรอ ” เรย์
“ นั้นสิเ้าบ้า ้าไม่อบเสียเลย ”
โฟี่
“ แ่้าอบมาเลย่าหา ” เบเรียส
“ เอาเถอะ อนมหวานหน่อย
อหมแล้วนายท่าน ” ฮิบิิ
“ ไม่อบ ไม่อบ ” ึบาสะ
“ เอาเถอะ
นายท่านเอ็วระลนิสัยลบานะ ” ิริะ
ายหนุ่มผมแส้มปลายาวหัวเราะออมาแทนำอบ
แน่นอนว่าเหล่าวแหวนอเาส่เสียบ่นออมาลอเวลา พริบาเียวเา็มาปราัวที่สะพาน้ามแม่น้ำ
รหน้าปราร่าอสาวุ้นนัยน์าสีมพู ที่ำลัยิ้มหวานออมา เธอ(?)เินมาพร้อมับ ปีศาเหรอ
“ ยินีที่ไ้รู้ั รูลเลอร์
้าแสเอร์ ”
“ อ่า แล้วมาหา้า้วยเรื่ออะไรละ
สาวน้อย ”
“ ่าเป็นนมีอารม์ันเสียริ
นที่ล้าล่าวับ้าแบบนั้น มัะายเสมอ ”
เสียหวานที่ล่าวออมา
่อนะแสหนัสือเวทอนออมา แน่นอนว่าปอมันแสถึเรื่อหมายาราศาสร์บนท้อฟ้า
ไหนะวแหวนเวททีู่เ่าแ่โบรา ่อนที่้านหลัอแสเอร์ะปราวแหวนเวทออมา
รูลเลอร์สัมผัสไ้ถึอันรายาอีฝ่าย
“ แน่นอนว่ามันอบแทนราา
อย่า้า้วยีวิ ”
แสเอร์ ล่าวออมา่อนที่เปลวเพลิมัระพุ่ออมาาวแหวนเวท
ายหนุ่มผมแส้มปลายาวเอ็ศึษา้านวิาเวทมาเยอะพอสมวรเลย
เาถอนหายใออมา้วยวามโล่อเล็น้อย ่อนะเทราบออมาสอเล่ม้วยัน
ันโว์ับบาุยะ ศาสราวุธพื้นอเาเอ
รูลเลอร์ ทำารวบาบู่อน
ร่ายรำระบวนท่ามัรเมา ปัป้อและัเวทที่ยิออมาราวับฝนออีฝ่ายนหม
สร้าวามเสียหายไปทั่วบริเว เสียอรถที่ัออมา
แน่นอนว่ามีนบาเ็บาารปะทะอทั้สอน อันรายเสียริ ไม่อยาะเื่อเลย
ว่าหลัาที่เอับเบอร์เิร์เอร์แล้ว
ยั้อมาเอแสเอร์ที่มีทัษะหลาหลายและยุ่ยาเสียริ แสเอร์ส่เสียออมาอย่าหุหิ
แน่นอนว่าถ้ามีนอื่นอยู่ทุนโยเพาะผู้าย ะ้อยอมลายเป็นนวนประสาท
เพื่อให้อีฝ่ายแสท่าทาัใออมา
น่าเสียายที่นรหน้าเป็นใร เาเป็นโลลิ่อน
โริ สนเ็เป็นส่วนมา แถมยัเป็นพวบ้าน้อสาวระยะสุท้ายอี้วย
แสเอร์ทำารเปิหนัสือเวทอน ่อนะึเอาระาษแผ่นหนึ่ออมา
บรรยาาศปั่นป่วนเป็นอย่ามา เสียรีร้ออธรรมาิที่ัออมา
“ สายเินไปแล้วที่ะอโทษ้า ”
แสเอร์ ล่าวออมา้วยรอยยิ้ม
แน่นอนว่าเธอ(?)ยัไม่หยุเพียเท่านั้น
“ เ้าไม่มีวามปรารถนาเป็นอนเอสินะ
้าะ่วยเอ ”
“ ออมาันทาเลียน ”
เสียอแสเอร์ที่ล่าวออมาแบบนั้น
รูลเลอร์เอ็ไม่ิอะไรมามาย เาเปรียบเสมือนับ้นไม้แ่ที่ไม่อาะเปลี่ยนแปลไ้อีลอาล
แน่นอนว่าายหนุ่มเยล่าวออมาเสมอว่า นเอเป็นแนอาบ ไม่มีวามรู้สึผิอบ
ั่วีอีลอาล
ผมสปอยแสเอร์ออไปละ โีรับ อบุริๆ
ความคิดเห็น