คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #144 : ล่าเสือดำ(1)
[ ภาริ ล่าเสือำ ]
[ เนื่อมาาแ็เสือำไ้ทำารสร้าเรื่อไปทั่ว
แถมยัมีส่วนเี่ยว้อับสมาม ล่าวิามนุษย์ เพื่อนำไปทำมนุษย์เทียมสำหรับทาทหาร
มีพวอมเวทเี่ยว้อ ำัพวมันเสีย ]
[ ปลุวามเป็นิส่อนอท่านึ้นมา
เอมิยะ ิโร่!! ]
ายหนุ่มผมแส้มปลายาวำลั็อับภาริอนเอ
มันแปลแ่รู้สึว่าถ้าปล่อยพวมันเอาไว้
ะ้อเป็นอันราย่อเ็สาวทั่วเมือฟุยูิแน่นอน สายาอเาเปลี่ยนไปเล็น้อย ่อนะ้อมอไปยัลุ่ม
แ็เสือำรหน้าว่าะเอายัไี พวมนุษย์มัน็เหมือนัน
“ แ ล้ามอหน้าพวเราเหรอฟ่ะ เห็นนี่ไหม
”
พวมันหยิบเอาปืนออมา
หมายะ่มู่เอมิยะแน่นอนว่าพวมันไม่หวาลัว หมายอเมือเนื่อมาามีนให่
นโอยหนุนหลัเสมอ แ่ำรวะเอาอะไรมาััพวมันัน
พวมันยิ้มออมาเนื่อมาาแ่ปืนธรรมา็มาพอะ่มู่ เอาเ็สาวผมทอ้าายมาเล่นสนุไ้แล้ว
“ ยอมส่ัวเธอมาีว่าไอหนู
ะไ้ไม่เ็บัว ”
“ อ่า ”
เอมิยะ ล่าวออมาแ่แบบนั้น
พริบาเียวายหนุ่ม็ทำารปัปืนออีฝ่ายทิ้อย่า่ายาย พร้อมับเ้าประิ
่อนะ่อยเ้าไปที่ท้ออมันนหมสิ แสถึแร่อยที่มามายมหาศาลอเอมิยะไ้เป็นอย่าี
เหล่าลูน้อที่เห็นภาพรหน้า็พาันโรธหน้าแ
“ แ ไอบับเอ้ย ”
ลูน้ออมันล่าวออมา
่อนะล่วมือเ้าไปในระเป๋าอนพร้อมับหยิบเอาปืนพสั้นออมา
่อนะทำารเล็ไปยัายหนุ่มที่บัอามาทำร้ายหัวหน้าอมัน
แ่่อนะทำารยิปืนออไปมันโนเอมิยะแะัานล้มลไปนอนบนพื้น
่อนที่ายหนุ่มะทำารหัแนอมันทิ้
อ๊า!!
เสียร้ออมันัออมา มันเ็มไป้วยวามเ็บปวเป็นอย่ามา
แน่นอนว่าพวมันเยแนหัมา่อนแ่ไม่เยโนายหนุ่มนัเรียนมอปลาย
ที่ภายนอธรรมาระทืบนแนหั น้ำาไหลออมา่อนะพยายามลานหนีาายหนุ่มรหน้า
มันหันหน้าไปยัเพื่อนอนเอ
“ ่วยหน่อยิว่ะ เร็วเ้า ”
เสียร้อัออมา
่อนะามมา้วยเสียอปืนที่ัออมาอย่า่อเนื่อ
แ่เอมิยะสามารถวิ่หลบเหล่าระสุนที่ยิออมาไ้นหม สาา้อมอไปยัพวมัน
เาโรธึ้นมาบาแล้วเนื่อมาาลุ่มนรหน้า มันสร้าวามวุ่นวายไปทั่ว
ร้าน้ามามายพาันเ็บอและปิร้าน
“ หนีแล้ว นอแ็เสือำำลัอออาละวา
”
“ พวมันยิันแล้ว
อีฝ่ายเป็นนัเรียนธรรมาเอ ”
“ หลบ่อน โทรแ้ำรวเร็วเ้า
โรพยาบาล้วย ”
ลุ่มเพื่อนออิลิยา ที่เป็นเวลาเลิเรียนำลัเินเล่นที่ลา
เพื่อหาื้ออที่้อารอิลิยา ที่ำลัถือไอิมรส็อโแลส่วนอุโระเป็นวานิลลา
และมิยุที่ำลัถือไอีมรสผสมระหว่าสอรสเอาไว้ เพียไม่นานเสียปืน็ัออมา
พร้อมับพวแม่้าที่ำลัวิ่หนีออมา
“ เิอะไรึ้นเนี้ย ” ุโระ
พริบา่อมา ภาพอเอมิยะที่ำลัวิ่หลบระสุนอย่า่อเนื่อ
สายาอเาเ็มไป้วยวามริั มีบาัหวะที่เอาฝ่ามือวาอนออมารับระสุนปืน
พวมันพาันหน้าีเป็นอย่ามา พวมันิรัน “ ปีศา ”
ายหนุ่มรหน้าไม่่าาปีศาเลยแม้แ่น้อย
“ หนอยแ เอนี่หน่อยเป็นไ ”
พวมันนหนึ่หยิบเอาาร์ออมา ลาส เเบอร์
เอมิยะเปลี่ยนท่าทาเล็น้อย เนื่อมาาเาสัมผัสไ้ถึพลัวีรนาาร์รหน้า
มันแสยะยิ้มออมาผลมาาารทำานสำเร็มาอย่ายาวนานเลยไ้ รับอวัาพระเ้า
พลัอำนาที่แสนยิ่ให่อมวลมนุษย์
“ ฮ่าฮ่าฮ่า แายไอหนู
บัอามามีเรื่อพวู ”
มันหัวเราะออมา่อนะทำารบีบาร์นแลายเป็นแสไหลเ้ามาในร่าาย
เส้นเลือที่บูออมาอย่าัเน แสว่าเป็นอีรูปแบบอารพันาสินะ
อนแร็ออะัวลเล็น้อยแ่พอลอมอไปยัพวมันรหน้า ปล่อยเอาไว้็ายอยู่ี
เอมิยะถอนหายใออมาเล็น้อย
“ เอมิยะุ ” ริน
“ ไริน อนนี้ำลัเอเรื่อเลย
่วยพอพวอิลิยาับเพื่อนไปหลบหน่อยสิ ”
“ ไว้ใิันเลย่ะ เอร์โร่ ” ลูเวีย
แล้วสอสาว็ทำสรามันเอ
ลาพาเพื่อนออิลิยาาไปอย่ารวเร็ว
พวเธอเยเห็นฝีมืออายหนุ่มรหน้ามา่อนแล้ว เาแ็แร่มานิว่าอาะไม่ใ่มนุษย์เสีย้วย้ำไป
แถมอาวุธที่ใ้ออมายัมีหน้าาเหมือนับาบู่อุโระ ที่รับเอาวามสามารถมาาาร์
าร์วีรน ลาส อาเอร์
เ็สาวผมเินอมมพู เธอเป็นน้อสาวอเอมิยะ
แน่นอนว่าายหนุ่มผมแส้มปลายาวเอ็เอาใใส่น้อสาวทุนอน พวเธอะ้อมีอนาที่ีมาว่าเิม
แ่่อนที่ะทันไ้ทำอะไร นัเลรหน้าที่รับเอาพลัอวีรนเ้าไปในร่าาย็เิอาาร
ลั่ อาละวาไปทั่ว
“ เิอะไรึ้นัน แทำอะไรันเนี้ย ”
บาเ์
“ อ้าว เธอเอเหรอ ุบาเ์ ” เอมิยะ
“ แ ไอปีศา ” บาเ์
เสียอหิสาวที่ล่าวออ ใบหน้าอเธอแสถึวามหวาลัวออมาอย่าัเน
อีฝ่ายไม่ไ้เป็นมนุษย์แน่นอน แถมยัทำลายพลัวีรนนในร่าายอเธอนหายไปถึ 7
วันที่ผ่านมา เธอะ้อพยายามทำานใ้หนี้สิน าลูเวีย หิสาวผมทอลูุหนูแสนี
“ ฮ่าฮ่า ไม่้อลัวผมนานั้น็ไ้
อีอย่าผมเป็นพี่าย่าหา ” เอมิยะ
“ เหอะ มีนธรรมาที่ไหนะเป็นแบบแบา ”
บาเ์
“ เอาละ ุโระ มอูให้ีละ ” เอมิยะ
“ ่าาาาา ” ุโระ
เสียอบรับอเ็สาวผมเินอมมพูที่ล่าวออมา้วยรอยยิ้ม
เอมิยะมอไปยันรหน้า ายหนุ่มทำารรวบรวมสมาธิเล็น้อยเพื่อทำาร เทรปืนาบออมา
เส้นวรเวททั่วร่าายเปล่แสสว่าสีทอออมา ไม่มีนโ่มอไม่ออแน่นอนว่า
เอมิยะ นั้นแ่าาเิมมา
‘ ันโว์ บาุยะ รูปแบบาบปืน ’
เสียอเอมิยะที่ล่าวออมาภายในใ อาวุธู่ปราออมาอย่าสวยาม
สายาอุโระที่้อมอมายัอาวุธทั้สออย่าอเอมิยะ มันเป็นประายมานายหนุ่มยิ้มออมา
่าาิลาเมที่ำลันั่ทานไอีมแ้เบื่อ เนื่อมาาเธอี้เียเ้าไปรวมว้วย
เหนื่อยและเหม็นลิ่นสาบอมนุษย์
“ แ าย!! ”
เสียอนในลุ่มอแ็เสือำล่าวออมา
พร้อมับหันระบอปืนมายัเอมิยะ ่อนะยิออมาเสียัพวมันิว่า
อย่าไรนรหน้าะ้อเป็นอมเวท แน่นอนว่าถ้ายัเป็นมนุษย์ย่อมมีุอ่อนเสมอ
ัำนานอเหล่าวีรนมามายที่พวเา หาไ้เป็นอมะเสียหน่อย มีเิและาย
ปั ปั ปั ปั
“ เท่ัเลย ” ุโระ
“ แ่พี่ายำลัะ่านเลยนะ
อแบบนั้นมันะไปเท่ไ้ไ ” อิลิยา
“ หยุ่อนอิลิยา บาแผลอพวเาไม่ไ้สาหัสมา
แ่สลบไป ” มิยุ
นับว่าพวมันยัพอะมีบุิัวมาบา
ที่พวอิลิยามาเินเที่ยวลอพอี เลยไม่โนายหนุ่มผมแส้มปลายาวสัหารในพริบา
เาเลยถือโอาสสอนบาสิ่บาอย่าให้ับุโระอี
เนื่อมาาแนลาอเธอเป็นาร์วีรนเอมิยะนิ ะทำอย่าไรไ้
นอา้อ่วยเหลือเล็น้อย
พวแ็เสือำที่เห็นท่าทาไม่ี็ทิ้หัวหน้าอน
ที่ำลัลั่่อยเส้าไฟฟ้าเอาไว้ ่อนะวิ่หนีหมายะไปรายานหัวหน้าสาาี่ปุ่น
เพื่อให้ลับมาล้าแ้นอีฝ่ายที่ทำพวนเอาไว้ เอมิยะถอนหายใออมา่อนะมอไปยัสัว์ป่ารหน้า
ไม่หลเหลือวามเป็นนแม้แ่น้อย
“ สสัยะ่วยไม่ไ้แล้วละ ” เอมิยะ
“ ่วยไม่ไ้ ” บาเ์
“ อ์รโบสถ์อพวุ มีอำนาพอะปิ่าวมั้ยรับ
” เอมิยะ
“ มีสิ ถ้าสิ่รหน้ามันเิมาาอมเวท
” บาเ์
“ ีเลย เพราะ
สิ่รหน้ามันเิมาาอมเวท ” เอมิยะ
“ เอาละ ุโระ พี่ายะสอนบทเรียนอโลให้
”
ัวอ้า ือ แนอาบ
ปั!!
เอมิยะ ทำารยิระสุนนับสุท้ายออไป
มันทะลุเ้าไปในร่าายอายรหน้า
แน่นอนว่าผลาารที่ใ้านาร์วีรนที่ไม่น่าะสมบูร์อมัน ไ้ทำารปลเส้นวรเวททั่วร่าายและทำารเผาผาพลัีวิอนเอ
มันำรามออมาไม่่าาสัว์ประหลา
หมายะสัหารนที่ทำมันเ็บ ร่านาให่ว่าสอเมรวิ่รมาหาเอมิยะ
บาเ์ที่เรียมัวะสัหารอีฝ่ายไ้ทำารปลปล่อยพลัเวทออมา แ่มันวิ่มาไ้แ่ห้า้าว่อนที่มาบมามายะแททะลุออมาาร่าาย
มันล้มลไปนอนบนพื้น เลือสีแที่ไหลออมาพร้อมับาร์
“ หลัานรับ ” เอมิยะ
“ อืม เียวันะิ่อไปทานั้น่อน
ไ้่าวะบอเอ ” บาเ์
“ เอมิยะุ / เอร์โร่ ” ริน ลูเวีย
ผมไหว้ละ อย่าแ้แบนู แ่มีนอหลัานว่ามิใ่สวยุ้น เอาละ ไหนมีใรบริาผมอีบา 5555+
เออ มีใรบอว่า ุ ุ ุ ไหนไรท์ไม่เห็นเลย
ความคิดเห็น