คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #138 : เอมิยะกับหน้าที่(1)
เอมิยะ ำลันอนิ้นอย่าทรมาเนื่อมาาอาาศภายในร่าายำลัะหมลไป
เาิ้นแ่ไม่อาะหลุพ้นาวามทรมารอนไ้ ายหนุ่มผมแส้มปลายาวที่แสนน่าสสาร
เาทรมารบนวามสุอผู้น เวลาไหลผ่านไปไม่ทราบว่าเาหมอาาศหรือยัไันแน่
“ อ่า ”
เอมิยะลืมาึ้นมาอนเ้า ็พบวามมื ไม่สิเาำลัโนทับอยู่่าหา
ายหนุ่มพยายามยับร่าายอนเพื่อูว่า เาโนล็อ้วยอะไรอีหรือไม่
เสียราัออมา ยามที่เอมิยะยับร่าายอน เารู้สึเหมือนว่านเอโนทับอยู่
แถมนที่มาทับไม่ใ่นเียวอี้วย
“ เห้ย ”
เสียถอนหายใอเอมิยะัออมา
่อนที่ายหนุ่มะออแรลุึ้นมาร่าอิลาเมที่ไปนอนทับหัวอเอมิยะลไปบนเีย
เาหันไปมอรอบร่าายมีอาเธอร์เรีย มอร์เร็
และเหล่าเเบอร์ับแลนเอร์อีสอนที่มานอน้วยัน สรุปเาเือบ้วยนมสินะ เือบายเป็นวีรนที่อนาถที่สุแล้วละ
“
่าเป็นวันหยุที่โหร้ายับ้าเสียริ ”
“ อืม ื่นแล้วเหรอเอมิยะ ” ิลาเม
“ สวมเสื้อผ้าสิ ราาี้แย่ ”
“ เ้าะ้อทำให้้านิ เป็นเรื่อปิ ”ิลาเม
เอมิยะยิ้มออมาเล็น้อย่อนะลูบหัวอมอร์เร็ที่แอบเ้ามาแ่ไม่ล้ามานอน้วย
น่ารัเสียริลูสาวอเา เอมิยะยิ้มออมาเล็น้อย่อนะมอไปยัิลาเมที่หยิบเอาเมส์ออมาเล่น้ามเวลา
สสัยะิมาาโลอเาแน่นอนเลย ราาวีรนที่รอบรอสมบัิมามาย
เธอรอบรอสมบัิวีรนที่สามารถแร์วามทรำอนับโลู่นานไ้ทั้หม
นับว่าเป็นผลานที่เอมิยะสร้าึ้นมา้วยวามเื่อมั่น
ายหนุ่มถอนหายใออมา่อนะอุ้มหิสาวผมทอปลายส้มไปนอนบนเีย
มอร์เร็ลุสาวอันเป็นที่รัอเทพแห่ารสร้า
าบที่เธอรอบรอมันมีพลัอำนาที่แ็แร่มา
นับเทพสายฟ้าที่เอมิยะสร้ามันึ้นมาาสามธาุที่แ่าันพลัอมันยาที่อธิบายออมาไ้
ภาพที่แปลาเสียริทั้ที่เป็นอาเธอร์เรียนเียวันแ่นิสัยับแ่าันเป็นอย่ามา
นับว่าเป็นรสาิอีวิ
“ เร็วหน่อยสิ มาแ่ัวให้้า
ราาเสียเียวนี้ ” ิลาเม
“ ร้าบ ร้าบ ”
เอมิยะ ล่าวออมา้วยน้ำเสียเบื่อหน่ายเป็นอย่ามา
ายหนุ่มทำารสะบัมือหนึ่รั้็ปราุเราะสีทอออมา
ลุ่มาวราศีเ่นเียวับออาเธอร์เรียออมา ลุ่มาบนู่
นับว่าเป็นุเราะที่แ็แร่และเพิ่มพลัเวทอีมามายมหาศาล เาิอะไรันแน่นะ
“ เ้าบ้าะับอีนานไหม ” ิลาเม
“ อ่า ”
“ ไม่้อมาแ่ อ่า เลยปล่อยหน้าอ้า ”
ิลาเม
เสียอเธอที่ล่าวออมา
เสียัมานไปปลุเหล่าอาเธอร์เรียึ้นมาาวามฝัน มอร์เร็ลุึ้นมาแบบึ่หลับึ่ื่น
ส่ายา้อมอไปยัเอมิยะ ที่แ่ัวิลาเมเสร็แล้วแถมเายัโนโ่สีทอเอ็นิู
แ่แล้นิหน่อยเอ็โนับนหมสภาพแล้ว เอมิยะถอนหายใออมา
อัลเอร์ที่เห็น่อว่า ็เินเ้ามาประิหลัอเอมิยะ
วามหนาวๆที่สันหลัอายหนุ่ม เาำลัพยายามิ้นรนอย่าไร้ประโยน์
อัลเอร์เเบอร์เลียริมฝีปาอน้วยวามหื่นระหายเป็นอย่ามา ่อนะ่อยๆเอื้อมมืออนเอไปับาเอเอมิยะ
แน่นอนว่าเป้าหมายมีเพียหนึ่เียว
“ หยุารระทำอเ้าเสียอัลเอร์ ”
อาเธอร์เรีย
“ พวเราทุน ่าเยเห็นมาหมแล้วนิเเบอร์
้าแ่อยาะูอๆ้าเอ ”
อัลเอร์ล่าวออมาหน้าาย
เป็นริัำล่าวอเธอว่าทุน่าเยเห็นมา่อนแล้ว แ่ยัไม่ินเท่าไรับายรหน้าที่ยัไม่ไ้เินทาไปทำภาริ
เอมิยะลายเป็นนที่อยู่่ำว่าปิายหนุ่มผมแส้มปลายาวำลัิว่านเยไปเอพวเธอมาอนไหน
ถ้าเป็นิลาเม
ยัพอมีวามทรำบาเล็น้อย เหล่าอาเธอร์เรียมอหน้าันเอราวับเอนมหวานแสนอร่อยอยู่รหน้า
เอมิยะสัมผัสไ้ถึววยอนที่ำลัเินทามาหา เาหันไปมอรอบ ๆนเอ่อนะพบสายาเป็นประายอมอร์เร็ที่้อมอมายัเา
้วยวามาหวัเป็นอย่ามา
“ ้าำลัะมีน้อสินะ ท่านแม่ ”
มอร์เร็ล่าวออมา้วยน้ำเสียาหวัเป็นอย่ามา
้วยพรสวรร์และสายเลือเทพในร่าายทำให้เธอสร้าำนานอนึ้นมา นโนเล่าสืบ่อันมาเป็นเวลานานไม่แพ้อาเธอร์เรียเลย
มอร์เร็สาวน้อยแห่าลเียำลัฝันหวานถึน้อายหรือน้อสาว็าม
เอมิยะหัวเราะออมาแห้ๆ
เพียไม่นานเอมิยะ็สามารถหลุออมาารรมอนไ้ ายหนุ่มเินออมาาห้อไ้เพียสอ้าว
็เอับเหล่าเอร์แวนท์มามายที่ัรออยู่รหน้าห้ออเา
แถมยัส่สายาแปลประหลาออมาอี้วย ะว่าไปถ้าโลใบนี้อยู่ที่อนา
“ นี่เ้าหมาโ่ แรู้ัเมส์มหาสรามอราันย์ไหม
”
“ ้าแลนเอร์โว้ย
ว่าแรู้ัเมส์ยอนิยมลอาล้วยเหรอฟ่ะ ”
“ อ่า ”
เอมิยะ
ลูบานเอ้วยท่าทาวนประสาทเป็นอย่ามา เมส์ที่เาสร้าออมามันอยู่ถึโลอนาเลยเหรอ
สายาที่้อมอไปยัแลนเอร์ประมาว่า “ เอพูริ ” ทำให้เ้าัวออมาโว้ยวายเสียันไปปลุอิลิยาออมาาห้อ้าๆ
อิลิยาเินออมาพร้อมับุนอนที่ยับเล็น้อย
เปรี้ย!!
หมัอเอมิยะที่่อยไปยัเ้าแลนเอร์
มันเป็นัวอันรายมาที่สุเท่าที่เารู้ัแล้วละ เนื่อมาาวีรรรมินับสาวมามายไม่ว่าะลูอาารย์
ศัรูออาารย์ และอาารย์อนเอ นิสัยอมัน่าั่วร้ายเป็นอย่ามา เาะไม่ยอมให้น้อสาวอเาโนสายาอมัน้อมอเ็า
“ ้า ทำสิ่ใผิันแน่ ”
แลนเอร์ล่าวออมา้วยน้ำเสียะลึ
่อนะหมสิไปอย่ารวเร็ว แรหมัอเอมิยะไม่้อล่าวออมามันรุนแรเป็นอย่ามาราวับภูเาสอถึสามลูเป็นอย่า่ำ
เอมิยะเามาพร้อมับเทรเอาผ้าุ้มนสัว์อย่าหมีออมาุมร่าออิลิยาเอาไว้่อน
สร้าวามมึนแ่เ็สาวเป็นอย่ามา
“ หาว อ้าวพี่ายนิ ” ุโระ
เอมิยะ หันไปมอเ็สาวอีนที่โนอัเิมาในานะอเอร์แวนท์ลาสอาเอร์
เ็สาวที่เินออมาสภาพน่ามอว่าอิลิยามา ปลุพวเอร์แวนท์สายหมีไ้ไม่ยาเย็น
แ่พริบาเียวุโระ็มีผ้าุมาปปิร่าายเอาไว้ เอมิยะหันมามอพวเอร์แวนท์หรือมาสเอร์ที่้านหลั
“ พวเ้าไม่มีานทำหรือ ถ้าอยาะมีาน
เียว้าะสร้าุผริผันให้ไ้ ”
เอมิยะล่าวออมาเสียเย็นา
แน่นอนว่าพวมันทำารระายัวหายไปอย่ารวเร็ว ุโระหัวเราะออมาารปป้อที่เินริอพี่เอมิยะ
ไม่ไ้สัมผัสมานานพอสมวรเลย
เหล่าอาเธอร์เรียที่เินออมาาห้อพร้อมับลาเอาิลาเมออมา้วย เนื่อมาาเธอิเมส์มาเินไป
“ นี่พี่าย ่วยทำอาหารเ้าแบบทุทีหน่อยสิ
” ุโระ
“ อืม หนูเอ็อยาะินอาหารฝีมืออพี่ิโร่
” อิลิยา
“ แหม แหม ิโร่ัมา้วยละิริึุ
มาลอทานอาหารอเาัน ” ไอริ
“ อืม ” ิริึุ
รอบรัวอยู่ันพร้อมหน้าสินะ
อัลเอร์ระโึ้นมาเาะหลัอเอมิยะ้วยวามเยิน แน่นอนว่าเาไม่ไ้ว่าอะไร
อย่าน้อยเธอ็เป็นนีมา ถ้าันิสัยที่้อะับเาบนเียแถมุนอนอเธอ็ยัไม่พ้นเป้าาเอายหนุ่ม
อย่าเาะ้อเรียมวัถุิบ
“ เ้ามา้าเอมิยะ มา่วย้าหน่อย ”
อาเอร์แ
“ อ่า ”
ทั้สอทำารเปลี่ยนเป็นุอพ่อรัว
่อนะทำารเรียมวัถุิบรหน้า้วยวามใส่ใ ทั้สอำลัลมือทำอาหารโนส่วนอเอมิยะะทำหน้าที่ทอมาว่า
เนื่อมาาอัลเอร์อบอาหารำพวฟาส์ฟู้ สายาที่้อมอมามันเ็มไป้วย
วามหวัเป็นอย่ามา
“ เสน่ห์แรเสียริ ” อาเอร์แ
“ เียบปาไป แเอ็ไม่่าา้าหรอ ”
“ ะริหรือ ” อาเอร์แ
ลิ่นหอมลอยออมาทำเอาเสียท้อร้อออมา
ุาโะที่โนหลอล่อ้วยลิ่นหอมออาหาร แน่นอนว่าเธอเป็นมาสเอร์ที่น่าสนใเป็นอย่ามา
ุาโะเินมาหาเอมิยะโยรพร้อมับล้มัวลไปนอนบนโ๊ะอาหาร
ิฮัสันเินามหลัมาพร้อมับนั่ล้าๆมาสเอร์นเอ
“ เวลาหยุอเ้าหรือ
ผู้พิทัษ์ประวัิศาสร์แท้ริ ”
“ อ่า ”
ความคิดเห็น