คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #125 : สงครามครั้งสุดท้าย(6)
วามหนาวเย็นที่ไหลเ้ามาในวามรู้สึอมอร์แน
่อนะมอมายัท้ออนเอ็พบว่าลูศปัอยู่ เธอึมันออมาเลือสีแที่ไม่ไ้สัมผัสมานาน
มาพร้อมับลิ่นาวในปาอเธอ เพียไม่นานบาแผล็หายไปทาที่ะ่าแม่มสำหรับ เอมิยะ
เามีหลายวิธีารในารสัหารเธอ
เอมิยะถอนหายใออมาอย่าเหนื่อยอ่อน
พร้อมับมอไปยันรหน้าที่รัษาร่าายนหายแล้ว
แถมยัเรียเอาพวัวยุ่ยามาอี อัศวินทีทรยศอาาัรเพื่อสนอวาม้อารอนเอ
ในสายาอมันเ็มไป้วยวามโลภที่้อารทุสิ่
มนุษย์เป็นสิ่มีีวิที่ไม่เยพอริ ๆ
“ เอร์เอมิยะ พว้าอรับีวิอท่านไป่อนละ
”
“ แลนสล็อไ้ยินไหม เริ่มารโ้ลับไ้ ”
เอมิยะหาไ้สนใอัศวินรหน้า เาทำารส่เสียไปหาแลนสล็อที่เลิใเรื่อวามสามารถอเาไปเรียบร้อยละ
ายหนุ่มผมแส้มปลายาว้อมอไปยัอัศวินรหน้า ่อนะยิธนูออไป พวมันวิ่หลบลูศรที่เอมิยะยิออมาไ้
แ่หน้าเสียายที่เาทำารเล็อีฝ่ายเอาไว้่อนแล้ว
ึ!!
ึ!!
ศรปัลลาหัวอพวมัน
ที่ล้มลไปมอร์แนหน้าีลอย่าเห็นไ้ั เนื่อมาานัธนูรหน้าเป็นัวอะไรันแน่
เธอสัมผัสไ้ถึพลัมานาที่ล็อเป้าหมายเอาไว้่อนแล้ว เธอทำารเรียเอามอนสเอร์ออมาปป้อัวเอ
แม่มอย่าเธอไม่ยอมาย้วยมาบออัศวินแน่นอน
“ เปล่าประโยน์ ่อให้เรียมาไ้มาแ่ไหน็าม
”
เอมิยะล่าวออมาพร้อมับวิ่ทะยานร่าเ้าฟาฟันมอนสเอร์นายไปหลายสิบัวในั่วพริบา
ใบหน้าอมอร์แนแสถึวามไม่พอใออมา เ้านรหน้าเธอยัเป็นมนุษย์หรือไม่
เธอเรียออมาเพิ่มอีไม่ว่าอย่าไร
อีฝ่ายะ้อหมแร่อนพลัมานาในร่าายอเธอแน่นอน
นอานี่มอร์แนยัสามารถึพลัธรรมาิรอบัวมาฟื้นฟูพลัมานาในร่าายไ้
มอร์แนหัวเราะออมาับวามโ่เ่าอเอมิยะ
ในสายาอเธอายรหน้าไม่่าาสัว์ ถ้าเธอสามารถัวนอีฝ่ายให้เินมาอยู่้าเธอไ้
โอาสในารเอานะสราม มันะ่ายึ้นไปอี
มน์ลวา ปีศาสะใ
เอมิยะหลบเวทมน์ที่มอร์แนร่ายออมาไม่ทัน
ร่าายอเาหยุลพร้อมับมอไปยัมอร์แน ไม่สิอนนี้รูปร่าอเธอเปลี่ยนเป็นนที่เารัมาที่สุ
มีอาเธอร์เรีย อิลิยา ิลาเม าุระ ุโระ มิยุ ริน และนอื่น ๆอีหลายน
เอมิยะสับสนเล็น้อย ่อนะถอนหายใออมาเล็น้อย
“ อ่า ”
“ มาสิิโร่ เินมาหา้า ”
เสียออาเธอร์เรียล่าวออมา
่อนะถอเสื้ออมาเผยให้เห็น เรือนร่าอเธอเอ เอมิยะ่อยๆเินเ้าไปหาหิสาวผมทอ
าบในมือทั้สอเล่ม เาไ้ปล่อยมันลไปบนพื้นนสลายหายไป มอร์แนแสยะยิ้มออมาราวับไ้รับัยนะ
แผนารอเธอะสำเร็แล้ว อีแ่ไม่ี่้าวเท่านั้นเอ
“ มาสิิโร่ มาหา้า ”
“ อ่า ”
เอมิยะ ่อยๆ้าวเินไปหามอร์แนอย่า่อเนื่อ
ราวับโนมน์สะนไม่อาะหลุรอออไปไ้
อี้านหนึ่ทาอเหล่ามาสเอร์ที่ำลัมภาพรหน้า พาันิหนัถ้าเอศัรูแบบมอร์แนพวเธอิว่า
สามารถเอานะไ้แน่นอนแ่มน์สะออีฝ่าย มันร้ายามาว่าที่ิ
“ แลนเอร์ เ้าิว่าไ ”
“ เหอะ มันโ่เอที่โนมน์สะอยัยนั
”
“ เหรอ
แ่้าิว่ายัยแม่มนั้นโร้ายมาว่า ”
อาเอร์แล่าวออมาพร้อมับ้อมอไปยัภาพรหน้า
นอื่นไม่อออวามิอน เนื่อมาานที่เ้ามาเปลี่ยนแปลหน้าประวัิศาสร์อย่าายรหน้า
เาะแ็แร่มามายหรือะอ่อนแอนหน้าสมเพันแน่
ทุนะัสินใหลัาทีู่าร่อสู้บล
เอมิยะเินมาหยุอยู่รหน้ามอร์แน
หิสาวยิ้มออมาอย่าพึ่พอใเป็นอย่ามาแ่ว่า
ึ!!
“ อ…อั
ทำไมเ้า ”
“ อ่า ้าสามารถสัหารนที่หน้าาเหมือน ไ้อย่า่ายาย
”
เอมิยะล่าวออมาพร้อมับแทาบไปอีเล่ม
แ่มอร์แนทำารอัระแทนร่าอเอมิยะ ระเ็นออมาแทน ายหนุ่มทำารั้หลัลาอาาศพร้อมับเรียเอาันธนูออมายิใส่มอร์แนอย่า่อเนื่อ
แ่หิสาวสามารถเรียเวทออมาป้อันไ้อย่าเียิว
“ เือบายแล้ว ไม่ิว่าเ้าะโหเหี้ยมอำมหินานี้
เอร์เอมิยะ ”
“ อ่า ้า็เป็นนแบบนี้แหละ ”
เอมิยะ
ล่าวออมาพร้อมับาร์พลัมานาลไปใน ศรอนี้
่อนะยิออไปพลัทำลายเพิ่มมาึ้นอีสอถึสามเท่าัว นโล่เวทอมอร์แน้อแสลายหายไป
หิสาวระอัเลือออมาผลาารโนสะท้อนพลัลับมา
สายา้อมอไปยัายหนุ่มรหน้า้วยวามโรธแ้น
“ ้าะไม่มีทาลืมเ้าแน่นอน เอรเอมิยะ
”
“ อ่า แ่้าไม่ิะปล่อยเ้าแน่นอน ”
ายหนุ่มผมาวล่าวออมา พร้อมับ้าันธนูยิออไปอย่า่อเนื่อ
นมอร์แนไม่อาะร่ายเวทออมาโมีเอมิยะไ้
เาทำาริเอาวามไ้เปรียบามอร์แน่อนเลย ยิ่เวลาไหลผ่านไปนานเท่าไร
เธอยิ่ทราบว่าพลัมานาในร่าายอเอมิยะ ไม่ลลแม้แ่น้อย ายรหน้าเป็นัวอะไรันแน่
“ เ้าเป็นัวอะไรันแน่ ปีศา
มารหรือว่าอสูรันแน่ ”
“ ฮ่าฮ่าฮ่า ้า็เป็นวีรนยัไละ ”
เอมิยะล่าวออมาพร้อมับปาันโว์ับบาุยะ
ออไปนมอร์แนหวาระแวารโมีอายหนุ่มรหน้า เธอเรียเวทมน์ออมาโมีนอาวุธทั้สอหายไป
่อนะมอหาเอร์เอมิยะ เธอไม่ยอมแพ้แน่นอนถ้ายอมถอยลับไป
ไม่ทราบว่าะเริ่มแผนารไ้แบบอนนี้หรือเปล่า ็ไม่ทราบ
“ มอไปทาไหน ”
เสียอเอมิยะ ล่าวออมา
หิสาวสัมผัสไ้ถึิสัหารที่อยู่เหนือหัวนเอ มอร์แนมอไปยั้านบน็พบับเอมิยะ
ที่ลอยัวอยู่บนอาาศ ันธนูที่เรียมยิเอาไว้่อนแล้ว
มอร์แนรีบพยายามร่ายเวทออมาป้อันารโมีแบบระยะประิอายรหน้า เธอยัไม่ยอมแพ้
“ ลา่อน ”
ู้มมมมมมมมมมม!!
รี๊!!
เสียร้อออมาอย่าเ็บปวอมอร์แนที่ัออมา
พร้อมับร่าที่ระเ็นไป ร่าายอเธอไม่ไ้รับบาเ็บมามายอะไร
แ่เสียพลัเวทมาไปหน่อย หิสาวพยายามะหลบหนีเ้าไปในโลอเา แ่าอเธอโนเอมิยะปัาบลมารึร่าายเอาไว้่อน
นเธอรี๊ร้อออมาอย่าเ็บปว
“ เ้าิว่า้าะออามหามอร์เร็หรือไ
”
“ แ ไอสารเลวเอมิยะ ”
“ หึ โนระทำลับ็โรธ
้าิทุอย่า่วเวลาที่แเอาเศษนมปัให้มอร์เร็ิน เอาน้ำเสียให้นาื่ม ”
เอมิยะล่าวออมา ยิ่เาิภาพอพวสารเลวที่หวัะเล่นเรือนร่าอมอร์เร็็เผลอ่าทิ้ไปนหม
ลูศรที่พุ่ผ่านอาาศไปยัเป้าหมาย ไม่ว่าะยิาทาไหน็าม
มอร์เร็อาะำไม่ไ้แ่พอมี่าวลือว่าถ้าพยายามทำร้ายหรือพยายาม่มืนนา ็ะโนลอบ่าอย่าโหร้าย
เลยเลิันไป
เอมิยะมอไปยัหิสาวรหน้าที่โนเพลิแห่อำนาัินิใอน
นลายเป็นมอร์แนที่มลไปในวามมื ายหนุ่มผมแส้มปลายาวทำารเปลี่ยนลาสอน
เป็นเบอร์เิร์เอร์ ผ้าพันแผลสีแที่ปราออมาปุมร่าาย
มาพร้อมับาบเลื่อยไฟฟ้าและาบหนั
“ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ่า!! ”
เสียหัวเราะออมาอย่าบ้าลั่ ลัษะท่าทาที่เปลี่ยนแปลไปอย่าะทันหันอเอมิยะ
ทำเอามอร์แนหวานลัวเป็นรั้แรอีวิ เธอ้อมอไปยัร่าออสูรร้ายรหน้าพลัรัษาัวเออแม่มที่เป็นันอวั
อาะลายเป็นำสาปทำให้เธอเหมือนนรทั้เป็นแน่นอน
อี้านหนึ่
แลนเอร์มอภาพรหน้าพร้อมับอิถึสภาพอัวเอ ยามที่ปะทะับเอมิยะในโหมแบบนั้นไม่ออเลย
ิฮัสันมอไปยัภาพรหน้า
“ เปลี่ยนเป็นลาส เบอร์เิร์เอร์
แ่มันยัไม่สมบูร์ ”
“ หมายวามว่าไหรือปู่้า ”
“ ถ้าเ้านั้นเ้าโหมสมบูร์ ้าเอ็รึมือเหมือนัน
”
“ นานั้นเลยหรือปู่้า ”
“ อืม ผู้ทำพันธสัาเอ๋ย
ถ้าเอไ้เอแบบ้าะทราบเอ ”
ิฮัสันล่าวออมาแบบนั้น
่อนะ้อมอไปยัายหนุ่มผมแส้มปลายาว
เาทำารหยิบเอาเพรออมาแ่มันมีสีแราวับเลือ อที่รับฝาเอาไว้เมื่อนานมาแล้ว
ูท่าเาอาะไ้ส่มันให้ับเ้าอที่แท้ริ ิฮัสันพยัหน้าเล็น้อย
พร้อมับมอไปยัมาสเอร์อน
่อนะลูบหัวนา้วยวามเอ็นู
“ ม…มีอะไรหรือ
ปู่้า ”
“ ไม่มีอะไรทั้นั้น ผู้ทำพันธสัา ”
เอาละ มาอีอนแล้วน่าาาาาาาา อบุทุนที่บริามาริๆรับ แม่บอลับวันันทร์ ผมะอยู่อย่าไรเนี่ย 555+
ความคิดเห็น