คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #104 : ดาบเอ็กคาลิเบอร์
เอมิยะ ถอนหายใออมาเาำลัิถึ่วเวลาที่นออเินทาไปทั่วสนามรบ
ายหนุ่มผมาวที่เินไปทั่วสนามรบ้วยพร้อมับวามหมายอาบทั้สอเล่ม
ที่เาพบเอระหว่าเินทา ายหนุ่มผมแปลายาวทำารหยิบเอาบุหรี่ออมาหนึ่มวน
่อนะมอไปยัท้อฟ้า
“ ะว่าไป ้ามาทำอะไรันแน่ ”
เอมิยะล่าวออมา่อนะมอไปยัฝ่ามืออัวเอ
มันไม่่าาเาเมื่อ่อน ไล่ล่าสัหารนั่วไปมามายนเิเป็นอภูเาที่เ็มไป้วยาบ
ิวิาโนย้อมไป้วยวามปรารถนามอปลอม มันอาะเป็นแบบที่ิลาเมบอ็ไ้
เาเป็นเพียแ่อปลอม
วามปรารถนาที่ะทำลายัวเอ
แ่ถึอย่านั้นเา็ะเลือเินไปในเส้นทาที่ัวเอเลือ ่อให้วามายมาถึแ่ิวิาอเอมิยะ
ิโร่ ะยัเินทา่วยเหลือมวลมนุษยาิ่อไป เพียไม่นานนัยน์าสีเียวมรอษัริย์อาเธอร์ไ้ลืมาึ้นมาอีรั้
“ เมอร์ลิน เ้าเอเหรอ ”
“ พะยะ่ะ ษัริย์อาเธอร์เป็น้าเอ ”
“ าบอ้ามันหัไปแล้ว
าบที่ัเลือษัริย์อบริเน ”
“ ไม่้อห่ว พะยะ่ะ ้าะพาท่านไปรับาบศัิ์สิทธิ์
”
เมอร์ลินล่าวออมา ่อนะบอให้อาเธอร์เรียพัพ่อนร่าายเรียมสำหรับารรับาบศัิ์สิทธิ์
หิสาวหลับาลภาพอาร่อสู้ยัอยู่ในหัวสมออเธอ
มาบมารที่สามารถทำลายาบอเธอลไ้อย่า่ายาย
แ่นที่มา่วยเธอเป็นเมอร์ลินแน่นอน
แ่ำสาปอาบที่เธอโนละ
หายไปไหนันแน่ อาเธอร์นอนหลับาลปัหามามายที่ไหลเ้ามาเสมอนเธอไม่อาั้ัว
นเธอเือบะล้มลหลายรั้ แ่ไ้เมอร์ลิน่วยเหลือเอาไว้ลอ เธอถอนหายใออมา่อนะมอไปยัเพานเบื้อบน
หิวเสียริ อยาะทานอาหารอ่อนๆ
“ ออนุาษัริย์อาเธอร์
้านำอาหารเย็นมาให้ท่าน ”
อาเธอร์พยัหน้าเล็น้อย ่อนะมอไปยัาน้าว้มหอมๆรหน้า
เมื่อทราบว่าเธอื่นแล้วเอมิยะไม่รอ้า ทำารเ้าห้อรัวเพื่อเรียม อาหารเย็นให้เธอทานแ้หิวไป่อน
วามอบอุ่นที่ไม่เยสัมผัสมา่อน เอมิยะเินออมาาห้อ่อนะมอไปยัเมอร์ลิน
“
้าิว่าท่านะเย็นามาว่านี่เสียอี ”
“ เรื่ออ้า เ้าพ่อม ”
เอมิยะล่าวออมา่อนะเินหายไปในัวปราสาท
เ้าวัน่อมาายหนุ่มผมแส้มปลายาวำลันอนเล่น้าวเวลาเนื่อมาา
เาไม่้อเินทาไปยัทะเลสาบที่เธอเ็บาบเอ็าลิเบอร์ไว้ วันนี้โนปิเป็นวามลับเมื่อษัริย์อาเธอร์เินทาไปยัทะเลอภูิ
“ ้าไ้รอท่านมานาน เพื่อทำามสัาับวีรนผู้มาาอนา
นรับาบและฝัาบไป ”
แสสว่าสีทอพุ่ออมาาฝ่ามืออภูิสาว
มันรไปหาอาเธอร์ ฝัาบที่ปราออมาพร้อมับัวาบเอ็าลิเบอร์
าบเวทมน์ที่สามารถัไ้ทุอย่าไ้ พลัอำนาในาร่อ้านอทัพ
และฝัาบที่เธอไ้รับมามีวามสามารถในารป้อันที่ไร้อบเ
และพลัอำนาในารรัษาบาแผลามร่าายอน
อาเธอร์เรียทำารึเอาาบเอ็าลิเบอร์ออมา
ราวับมีพลัานไหลไปทั่วร่าายอเธอ ะ้อไม่พ่ายแพ้่อศัรู่อหน้าอี่อไป
ภูิสาวล่าวเือนอีเล็น้อยว่า พลัอำนาอาบเล่มนั้นมีมานเินไป อาเป็นอันราย่อเธอเอ
“ ้ามีเรื่อะบออีเล็น้อย
ษัริย์ัวน้อยท่านไ้รับารปป้อาฝัาบเสมอ นอย่าทำหาย ”
ภูิสาวล่าวออมา่อนะหายไป
สายาอเธอ้อมอไปยัพ่อมเมอร์ลินที่ยัยิ้มอ่อนออมาเสมอ
อาเธอร์เรียมอไปยัาบในมืออน ่อนะทำวามเารพ่อภูิสาวรหน้า าบเล่มนี้เป็นสิ่ที่ไม่วระมีมาบนโลใบนี้
วามมที่สามารถัแบ่อาาศ
ทำลายภูเาไ้แบบสบายๆ
เอมิยะมอภาพรหน้าาระเบียหน้าปราสาท ้วยทัษะที่ 5
เนรเทพสมุทร มันะ่วยเพิ่มวามสามารถในารมอเห็นที่มาึ้นไปอีหลายเท่าัวเอ
เาหยิบเอาบุหรี่ออมาสูบ มันไม่เป็นอันราย่อเาแม้แ่น้อย
มันสร้ามาาพลัอัวเอ
“ ้า อยาะทำอะไรันแน่นะ ”
เอมิยะล่าวออมาเป้าหมายเพียหนึ่เียว
แม้ทาเลือรหน้าะเป็นนร็าม แ่เา็ยันเินไปในเส้นทาที่ทำลายัวเอ
อาะแ่เหาละมั้ อยาะมีนมีเินเีย้าไป้วยันมาว่า หรือไม่็อยาะทำามวามปรารถนาที่้อารมีรอบรัวเป็นอัวเอ
“ เอาละ ไปเรียมอาหารลาวันีว่า ”
ายหนุ่มระโลมาาหน้าระเบียลไปยัพื้นเบื้อล่า
ไม่มีนสัเเห็นายหนุ่มผมแส้มปลายาว
นัยน์าสีทออเาำลั้อมอไปยัพววัถุิบรหน้า มีเนื้อปลา
ผัและพวเรื่อปรุนำเ้าที่ยัไม่เป็ที่นิยมออาาัรบริเน
อีหา่ายในยุ่อน
“ เอาละ อรบแล้ว ลับเลยีว่า ”
“
นี่พี่ายพ่อะมีเินให้พว้ายืมหน่อยไหม ”
“ พี่ายไ้ยินลูพี่อ้า
ล่าวออมาแบบนั้นยัไม่รีบหยิเินออมาอี ”
พวมันล่าวออมาเนื่อนรหน้าสวมุพ่อบ้านเินมา
แถมูท่าะระเป๋าหนัเป็นอย่ามา เอมิยะมอไปยัพวลุ่มนรหน้า
สวมเราะอัศวินสีเิน แ่ลับมาปล้นประาน สสัยอทัพะปล่อยเินไปสินะ
พวลุ่มายหนุ่มรหน้าที่เห็นเอมิยะไม่มีท่าทาอะไร
พวมันเริ่มะโรธอีฝ่าย ่อนที่ะมีนเินมาับอเสื้ออเอมิยะ
“ ส่เินมาถ้ายัไม่อยาเ็บัว ”
“ โลทุใบมัน็เป็นแบบนี่ มีแ่นเลว ”
ผัวะ!! ผัวะ!!
หลัาที่โนเอมิยะ่อยเ้าไปที่หน้าับท้อ
นล้มลไปนอนหมสภาพบนพื้นอย่า่ายาย ที่เราะถ้าลอสัเี ๆะพบว่ามีรอยหมัที่อายหนุ่มผมแส้มปลายาวอยู่
พวที่เหลือพาันเ้าไปูร่าอเพื่อนที่ล้มลไปนอน ่อนะพาันล้อมรอบเอมิยะเอาไว้
“ ิว่าะยอมปล่อยแไปหรือไ
สสัยะ้อมีารแสอำนาเสียหน่อย ”
“ อ่า ”
ผัวะ!! ผัวะ!! ผัวะ!! ผัวะ!!
เสีย่อยที่ัออมาอย่า่อเนื่อ
นธรรมามอไม่เห็นถึารเลื่อนไหวอายหนุ่มผมแส้มปลายาว
พริบาเียวร่าอพวอัศวินที่อบมารีไถาวบ้าน็พาันล้มลไปนอนบนพื้น
หมสภาพันทุน เอมิยะทำารัเสื้อผ้าามร่าาย่อนะเินออมา
ปล่อยพวมันเอาไว้
พอลับมาถึปราสาท
เาเินผ่านสนามฝึฝน้อมอเหล่าอัศวินที่เ็มไป้วยพรสวรร์ ทุนมอไปยัพ่อรับส่วนพระอ์อษัริย์อาเธอร์
ไ้่าวว่าฝีมือ้านอาหารอเาเป็นหนึ่ในปราสาท
เมื่อลับมาถึายหนุ่มลมือเรียมอาหาร ปลารหน้าทำารึเรื่อในออมา
่อนะทำารถอเล็ปลาทั้หมออมาอย่ารวเร็ว
ษัริย์อาเธอร์เยินอาหารทะเลหรือเปล่า เาไม่ทราบแ่เธอนที่เาอบ
็ินทุอย่าพร้อมับอบ้วยรอยยิ้มว่า “ อร่อยมาเลย่ะ ิโร่ ”
มันยัิามเามาเสมอ สสัยอยาะไ้ยินำพูอเธออนนี่ละมั้
เสียอน้ำุปที่ำลัเือ
ส่ลิ่นหอมออมา เาเอาระูหมูไปป่อนะเอาไปเี้ยว เอมิยะเินมาับปูทะเล
หรือมันะไม่่อยสแล้ว็าม แ่็ยัพอไ้อยู่
เาทำารเปิเราะอมัน่อนะทำารุเนื้ออมานหม พร้อมับปเปลืออมันโยนลไปหม้อุป
เพื่อเพิ่มรสาิและวามเ้ม้นอน้ำุปไปอีหลายเท่าัว
เอมิยะทำารหุ้าวสาลี เนื่อมาา้อารเปลี่ยนบรรยาาศในารทานอาหารอษัริย์อาเธอร์เรีย
โะาไ้เริ่มเินทาไปแล้วละ เพียไม่นานเา็สัมผัสไ้ถึัวาบเอ็าลิเบอร์ที่ีึ้นบนภูเา
ที่โลสปิริ
“ มาแล้วสินะ อาเธอร์เรีย ”
เอาละ มีำลัใไหลเ้ามาเลย้อฝืนแ่เล็น้อย แสบามาเลยรับ ทุนที่สสาร็บริามาไ้เนอะ
092-439-7205 เมื่อี้ไ้ฝัสปอย Date a Live เล่ม 18 มา เรียว่ามาเหนือมาอาารย์นนี้
ความคิดเห็น