คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เมดสาวกับการกำจัด
ิันเริ่มารทำอาหารเ้าอวัน้วยนมปัย่าเลือ
อยาลอทานมานานละถึะไม่มีเนย็าม แ่รสาิวามอร่อยอมัน็พอไปวัไปวาไ้
ิันมอไปยันอปราสาทอที่เรียว่าเิาร่อสู้ึ้นไม่นานมานี้เอ เป็นารปะทะันเล็น้อยับอำลัอพวุนนาที่ิะบ
ุหนูเอมิเลียเอ็ไ้รับบาเ็บน้อนอนอยู่เยๆบนเียรหน้าิัน
วามเ็บปวแบบที่ไม่เยปรามา่อน เธอเป็นุหนูอิันแ่้อมานอนเพื่อ เพราะ
ปป้อพวลูุนนาหน้าโ่ที่ออมาเินเล่นอนนั้น
พวนั้นไมู่่วรทีุ่หนูเอมิเลียะเ้าไปแลีวิ้วยเสียหน่อย
ท่านราาเอ็ำลัออามหาพวลุ่มุนนาหน้าไม่อายที่ิะยึรออาาัรอนเอ
ิันพอะำไ้อยู่บาว่ามีารเิเรื่อแบบนี้เหมือนัน
เป็นเหุาร์ที่เลวร้ายเป็นอย่าแม่
อ์ราินีไ้รับยาพิษำเป็น้อมียาแ้่อนเป็นเวลา 7
วันหลัานี้เธอะ้อายอย่าแน่นอน
ุหนูะเ้าสู่้านมือัวเอ่อนะออามล่าพวุนนาอย่าบ้าลั่
นว่าพวมันะายอย่าแท้ริ
“ อ….อืม
ริสะ ”
“ ละเมอเหรอ ”
เ็สาวผมทอที่ำลันอนอยู่บนเียพร้อมับผ้าพันแผลมามายที่อยู่บนร่าายอเธอ
สสัยิันำเป็น้อออโรเอแล้วสินะ ุหนูรอแปปเียวนะเ้า่ะ
ิันเม้าายะเอาพวยาแ้พิษอนายหิมาให้เอ
“ ุหนู เียวะมาปลุนะเ้า่ะ ”
ร่าอเ็สาวผมทอที่ไ้ยินว่าปลุออมาาอยัยเมผมเิน้าาย
็เิอาารฝันร้ายึ้นมาอย่าระทันแบบว่าเินอยู่ี็เิแผ่นินไหว ใบหน้าอเ็สาวเิารสั่นอย่ามาเมื่อ้อิว่ามาเอยัยเมในฝันอี้วย
ริสะ ออมาาัวปราสาท้วยุอเมสาวเ่นเิม
เพิ่มเิมเพียแ่มีปีที่้านหลัอนเป็นเทพสวรร์ เธอไ้รับสายเลืออพวเทพมาาลานัแถวปราสาท
เลืออพวเทพไม่เป็นทีนิยมเท่าไร แถมยัโนรัเียอี้วย
ิันไ้ทำาร่อราาื้อมา้วยเินเือนแรอนเอ
มันุ้ม่าที่ิันะทำารลทุน้วยเลืออพวเทพเป็นประโยน์ในอนาแถมยัมีเลือออีเผ่าที่แ็แร่ไม่แพ้ันเลย
มัร ราาแพมานิที่้อทำานอีหลายเือนว่าะไ้!!
ิันทำารผสมเลืออพวเทพเ้าับเลืออนเอ
เพื่อเปลี่ยนเผ่าอนเป็นเทพ ผลที่ออมาน่าพออใเป็นอย่ามาแถมยัีอี้วย
ุหนูยัไม่ทราบเรื่ออิันยเว้นารปลุ้วยวามรัทุเ้านเ้าัว้อร้อออมา้วยวามยินี
อ่า อยาะปลุุหนูทุเ้าเลย
ะว่าไปอ์ายรอเอ็ไ้รับบาเ็บมาเ่นัน แนไม่น่าะใ้านไ้อีหลายเือน
อ์ายนโำลันำอำลัออไปสืบหาพวุนนาั่วร้ายอยู่ เามีอายุ 12
แ่มาไป้วยพรสวรร์อผู้ทำสรามและปรอ
ร่าอเ็สาวผมเินที่บินไปบนท้อนภา
สายลมปะทะใบหน้า ปีอเธอมีมาถึ 2 ู่
มันแสถึระับพลัและวามอันรายอเทพรหน้าว่า วระหาเรื่อ้วยหรือไม่
เมผมเินเป็นัวนที่นออโล ะเอาสามัสำนึไปัสินไม่ไ้เสีย้วย
“ ถ้าิันำไม่เป็นรัอพวมัน้ออยู่ในถ้ำอโล์ออร์เ่าแน่นอน
”
รัอพวออร์ที่โนำัไปเมื่อ 2
วัน่อน พวมอนสเอร์เป็นอีหนึ่ัวนที่ยุ่ยาอโลใบนี้
พวมันเิึ้นมาเอามธรรมาิ
มีารสืบพันธ์โยอาศัยเพศหรือเิเอ้วยพลัเวทย์้าาาร่อสู้ หรือ
ันเี้ยนที่อยสร้าปัหาลอมา
พวมันไร้ึ่สิปัา ถ้าเป็นพวระับ่ำ
แถมยัมีทุสายพันธุ์บนโลใบนี้อี้วยที่อยู่ภายในันเี้ยนรหน้า ออร์ สิ่มีีวิร่าให่ัวโแ่โ่อบาร่อสู้มีเผ่าเ่นัน
แ่มัน่าันมารวันธรรมอพวเาเริ้าวหน้ามา ไม่แพ้นแระเลย
ิันเอ็เยเอุลุออร์มา้าพวอาหารินเล่นเหมือนัน
เาใีมาแถมยัอบแบ่อินแถวบ้านมาให้ลออีหลายอย่า เนื่อารูปร่าอเาน่าลัวมาเลยไม่มีลู้าเท่าไร
ถึะเป็นเผ่าปีศาเหมือนัน ใ้ว่าะไม่มีวามัแย้ันหรอนะ
ิันไ้ลอุยเรื่ออารเปิร้านสมามทำอาหารับุลุูถ้าเาสนใ
ะลอเปิ้วยันหรือเปล่า พวทาสทาเผ่าปีศา็มีเ่นันแถมยัมีหลาหลายไม่แพ้พวมนุษย์เลย
แถมุลุเอ็ูเป็นพวอบารบริหารมาว่า าราย้วยัวเอเสียอี
โปรเารเปิสมามทำอาหาร
ะเริ่มหลัาวาล้าเ้าสิ่สปรรหน้า ิันะเอายาแ้พิษลับไปให้เียวนี้แหละ
ถึะไม่อยารับวามีวามอบ็เถอะ ริริ๊ แถมอาะเปิสมามอิันำเป็นอมีอหลัแบบท่านราานี้แหละ
มุมมออพวุนนา
“ หน๊อย เ้าพวไม่ไ้เรื่อ
แ่ารลอบสัหารอ์หิ็ยัทำไม่ไ้ ”
“ แ่ท่านยุ ้าายอ์หิมีเมนนั้นอยู่นะท่าน
”
ผัวะ!!
“ มัน็แ่่าวลือเอ ้าไม่น่าเริ่มแผนารไวแบบนี้เลย
สสัยะิ่อพวอสูรเสียแล้ว ”
“ แ่ท่าน พวอสูรมันไว้ใไม่ไ้นะอรับ ”
“ ่ามัน่อน พวเราำเป็น้อรีบออาอาาัร
้าไ้ไปปลุราสีห์แล้ว ”
ุนนาที่ทำาร่อบแถมยัมีพวลูน้ออีลุ่มที่เป็นุนนาั้นสูเ่นน
พวนำลัวาแผนเปลี่ยนารปรอออาาัร แ่ารปราัวอยัยเมผมเิน
มันทำให้แผนารอพวมันทำยาึ้นไปอีหลายเท่าัว เลย้อรีบลมือ
แ่แผน็ล้มเลวไม่เป็นท่า พวน้อมาทนอยู่ในถ้ำอออร์ัวเหม็นอี้วย
พวมันทุนลว่าะลับมาอีรั้พร้อมับอำลัพวอสูร
ยาพิษที่แอบวาเอาไว้็ะทำานไ้ยอเยี่ยม ยาแ้มีแ่พวนเท่านั้น อ์ราินีะ้อาย
พระราาะอ่อนแอล
เมื่อไร้ึ่ผู้นำที่แ็แร่เ่นเิม อาาัร็ะอ่อนแอลพร้อมที่ะพ่ายแพ้ไ้ลอเวลา
ุนนาร่าอ้วนหัวเราะออมา พวมันวาราานมาหลายร้อยปี ารแอบ้าายอผิหมายมามาย
และารับทาสเผ่าอื่นอี้วย
“ รอ่อนเถอะ เรือนร่าอลูสาวแะ้อเป็นอ้า
อิอิ ”
“ เ้าไม่มีวันนั้นแล้วละ ปีศาั่ว ”
เสียอเ็สาวัออมาพร้อมับปีนนสีำทีลมารอบๆัวพวมัน
แรันที่ไหลออมาทำเอาายร่าอ้วนถึับล้มลไปนอนบนพื้นอย่าอนาถ
ร่าอเมสาวผมเินเิน้าวเ้ามาพร้อมับหยิบเอาแหวนออมาานิ้วไส้รออมัน
“ ยาแ้พิษอยู่ในนิสินะ พวแหมประโยน์แล้วละ
”
เมสาวผมเินล่าวออมาหน้าาย พวหทารยามไ้โนเธอสัหารไปเรียบร้อยแล้วพลัอเทพสวรร์มันไม่่าาเทพเท่าไร
สำรหรับพวปีศา็ไม่่าาเอนรเลย ริสะ ทำารระทือเท้าเล็น้อย
เปลวเพลิสีาวปุมร่าายอพวมัน ไม่อาร้อ ไม่มสิทธิอร้อ
โนเปลวเพลิสีาวเผาร่าายนเป็นเถ้าถ่าน
“ อนา พวเราะ้อำหนเอ
นั้นเป็นำพูอผู้สร้า ”
ความคิดเห็น