คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : ผมกอลิล่า กับ อัครทูตล้างจาน
สวัสีรับ ผมอลิล่า รับ
แรเริ่มเิมทีผมเป็นอสูรับสูอป่าแถวภูเา ้าอาาัรนาลา ่อนะโนับัวมาโยพวมนุษย์ที่บุมาทำลายบ้านอผม บอามรพวเาไม่มีหัวใเลยหรือยัไ ถึไ้บุมาทำลายบ้านผมอนำลัอาบน้ำ น้อายผมไ้เปิโลรั้แร
แถมนที่นำารบโมีเป็นายหนุ่มหน้าหล่อที่เปล่ออร่าหมีออมาอย่าัเน หรือว่าเาเอ็เป็นอสูรที่ลายร่าเป็นมนุษย์ันแน่ หนอยเ้านทรยศเผ่าพันธุ์ัวเอ ผมพยายาม่อสู้ับพวมันแ่ายหน้าหล่อแ็แร่เินไปนผมไม่อาะ้านทานไ้
“ เ้เมผมเิน ”
เาล่าวออมาแบบนั้น ที่้าะโนวิาสะิำระล้าิใัวเอไปั่วระยะเวลาหนึ่ นเปิ่อว่า อะไรันไประบวนท่าแบบนั้น ไม่เยเห็นมา่อนเลย แ็แร่เินไปแ่พอะหนี็ไม่อายับร่าายไ้ เนื่อาพื้นมันเาามนลแรเสียทานไป
ผมโนพวมันบัในรมอบ้านอัวเอที่โนเผา ม่ายยยยาเในอผม โนเผาไปนหมแล้วลายมิุัวโปรอผม พวเาไ้เินทาไปทั่วอาาัรที่ผ่านทาอย่าอวา มีรูปปั้นอเทธิาสออ์้วยละ นูอ่อนหวานหน้าปป้อ
ส่วนอีนเป็นปีศาสินะ ส่วนแว่นาสีเหลี่ยมมาพร้อมับรอยยิ้มที่วนสยออย่าไม่อาห้ามไ้ แสว่านทำะ้อเออริมา่อนสินะ ผมเป็นแ่อสูรอลิล่าเอะออมาเินมอาาัร มีหวัไ้หัวาออาร่าายพอี ายหนุ่มเินนำพวเราไปหา ออร์แปลๆ
“ เอาละ ลับันเถอะ ”
ารเินทาเ็มไป้วยวามยาลำบา สำหรับพวเาแ่ับายหนุ่มหน้าหล่อที่ล้าาน เสมอเาเินทาผ่านเมือเถื่อน เพื่อไปัารธุระอัวเอ แ็แร่นาไหนันแน่ถึไ้ลารถที่มีผมนั่อยู่ ึ่มันหนัถึ 5 ันเลยนะนั้น เา่าแ็แร่เสียริ
ทุอย่าที่เ้าใล้ายหนุ่มหน้าหล่อรหน้า ะ้อสะอานไม่มีสิ่สปรหลเหลือแม้เพียน้อย ผมไ้เฝ้ามอวิาแปลประหลารหน้า ที่สามารถถอนนาไ่ยัษ์สอเมรในพริบา พร้อมับลาเอาเรื่อในออมา ไหนะเลือที่ยัไม่ไหลลพื้นแม้เพียน้อย
ประสบาร์มามายเสียริ พวเราเินทามาถึเมือเถื่อนที่เปลี่ยนแปลไปเยอะมา ใบหน้าอผู้นเ็มไป้วยรอยยิ้ม แถมผมยัไ้ลิ่นอสมุนไพร้อห้ามสีเียวลอยออมาอี มันเป็นัวอันราย่อพวเราเผ่าลิอลิล่า เนื่อาะมีวามสุไปลอทั้วัน
แถมยัสามารถลอลอยอี้วย อันรายเินไปแล้วสมุนไพรสีเียว เพียไม่นาน็ปราายร่าอ้วนเินออมาาบ้านอเ้าเมือสินะ เาเ็มไป้วยออร่าหมีที่ออมาาร่าาย แสว่าเ้าเอ็ทรยศเผ่าพันธุ์อสูร้วยันสินะ เ้าหน้าหล่อเอ็เป็นพวั่วร้ายแน่นอน
“ ท่านอัรทูเินทามา้วยัวเอ พวผมรู้สึีใมา ”
“ อะไรนะ ”
“ ็ท่านเป็นผู้นำนิยายพี่หมี ามำทำนายอ พระเ้าที่ผมไ้รับ้อวามมา ”
ลุ่มนรหน้าอันรายเินไปแล้ว ผมพยายามะพัออไป ปล่อยผม ผมยัไม่อยาะลายเป็นพวปีศาหรือมนุษย์โริหรอนะ แถมยัมีารพาเ็สาวัวน้อยน่ารัมาอี พวมันะ้อเป็นบวนาร้ามนุษย์ ไม่็ ปีศา เถื่อนแน่นอน ามื่อเมือยัไละ
“ ผมอล่าว้อนรับท่านอัรทูหมี รับ ”
“ หน่านี๊ ”
ผมมอภาพรหน้าที่มีนมาว่าหนึ่หมื่นนำลั้มราบเ้าหน้าหล่อรหน้า เอสินะ มันเป็นวามผิอเอสินะ ถึไ้บัอามาบุบ้านผม พร้อมับเผาาเในลายมิุอผม้วย เ้านั่ว ผมะอสาปเอให้เอ โลลิ พร้อมับิุไปลอาิเสียเถอะ
“ โอ้ ท่านอัรทูมาแล้ว ”
“ โอ้ ท่านอัรทูะนำพวเราไปยัสวรร์อริ ”
“ ท่านเทพอพวเรานิยายหมี ท่านนำเอาสารบาอย่ามาสินะ ”
“ ไม่ใ่ เามารับเรื่อสัเว่าหาละ ”
“ ริ้วย ”
ไม่นานเ้าอ้วน็วิ่เ้าไปในบ้านอัวเอ่อนะอุ้มเ็สาวอายุ 12 ปีออมาาบ้าน แถมยัสวมเสื้อผ้าน้อยิ้นอี้วย พวแทำอะไรเ็สาวัวน้อยันแน่ ถึผมะเป็นอลิล่า็ามแ่ยัมีสามัสำนึมาว่าพวเออีนะเฟ้ย ปล่อยัวเ็สาวนะโว้ยยยย
โฮ
“ โอ้ ท่านลิเอ็้อารเรื่อสัเวสินะ ไปเอามาเพิ่มอี!! ”
เสียอเ้าอ้วนรหน้าูท่าทามันะเอาริ ไม่นาน็แบเอาร่าอเ็สาวเผ่ามนุษย์ลิสายพันธุ์อลิล่าออมา หน่านี๊!!!! พวเอมีไ้อย่าไรเนี่ย ผมถอยออมาาหน้าอัเอ พระเ้า่วยไ้ผม้วย เ้าพวนี่มันบ้าไปแล้วหรือยัไันแน่ ใบหน้าใสื่อ แถมยัพึ่ื่นอี
เผยให้เห็นเสื้อในอเธอแบบไม่ั้ใ ไอพวนี่มันัวอันรายเินไป ผมหันไปมอเ้าหน้าหล่อที่ล้มลไปนอนบนพื้นแล้ว เอมันพวโริัๆ ูสิมีเ็สาวอายุ 12 ปีถึ 4 นำลันอนบนร่าายอมัน ผมหยิบเอาระบอออมา่อนะีหัวัวเอนนอนสลบ
ื่นอีที็อนที่ทุอย่าเสร็แล้ว เ้าหน้าหล่อำลัุเ่าบนพื้นพร้อมับพูว่า “ ทำลไปแล้วสินะัวผม ทำลไปแล้ว ” บ่นออมาลอเวลา สรุปเอทำอะไรลไปอนที่ผมนอนสลบ ที่รหน้ามีร่าอเ็สาวำลันอนหลบสบายอารม์ พวเธอเหนื่อยาอะไรันแน่!!
ไม่นานเินไป เ้าหน้าหล่อ็รีบพาพวเราเินทาลับไปยับ้านอมันเอ มีร่าอเ็สาวเผ่าิ้อวิ่ออมา้อนรับ เอแสธาุแท้ออมาสินะ ผมโนเอาไปายที่ร้านสัว์เลี้ย ้วยวามแ็แร่ที่ปล่อยออมาเลยไม่โนเสียรบวนเท่าไรละนะ
วันนี่เป็นวันที่ีวิอผมเปลี่ยนไปลอาล เนื่อมีร่าอเ็สาวผมทอเินเามาพร้อมเลือผมไปเป็นสัว์เลี้ย แน่นอนว่า้าายอเธอมีร่าอเมสาวผมเิน ำลัยับแว่นไปมาอย่าั่วร้าย ผมสัมผัสไ้ถึพลัานบาอย่า ที่ออมาาร่าอเมสาว
ผมโนลาไม่่าาสิ่อ ่อนะโนับไปทรมาร้วยวิธีารแปลประหลา นผมสามารถ้ามีำัอัวเอวิวันาารมาเป็นแบบปัุบัน ผมยัสสัยนถึอนนี่สรุปเล็ุ ไปถามื่อมาาท่านริสะ ทำอะไรลไปันแน่ สัวันมันะเปิเผยออมาเอ
“ ระผมอลิล่า ะเป็นหัวหน้าพ่อบ้านออทัพั้แ่วันนี่ไป อฝาัว้วย อุะ ”
“ อะไรหนา ”
“ เอาริิ ”
“ หน่านี๊ ”
ความคิดเห็น