คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : การประลองสำนัก 1 (V1.5)
้าหมิออล่ามาึ้นไปอีหลายเท่าัว
มันพยายามทีู่ลืนลมปราอเหล่าสัว์อสูร
แ่ว่ามันไม่เพียพอ่อวาม้อารอร่าายมัน
ไม่ว่าะพยายามไปเท่าไรที่เลื่อนไปลอเวลาเป็นวิา ายามัรทอเสียมาว่า
“ ท่านพ่อ ้าอยาะินนมนั้น ”
“ ินมาเียวปวท้อ ”
“ ไม่เป็นไร่า มุมิ้ว ”
เสียอเ็สาวที่ล่าวออมาอย่าน่ารั
ผ่านมาอย่ารวเร็วไม่นาน็้อมาประลอับเหล่าศิษย์อัริยะอสำนั่าๆ
อมันมีพวศิษย์พี่มา้วย พวเรามาทั้หม 5 น้วยันที่มีวามสามารถมีมันและ้าเทียน
และน้อสาวทั้สออมัน
พึ่มาทราบที่หลัว่านทีู่อายุเท่าับมันเิหลัามันสอเือน้วยัน
นอานั้น็เพื่อนอน้อสาวมัน็พาลูรัมา้วยเ่นัน
เธอำลัี่อมันเป็นพื้นานหาอยัยแสบส่ายไปมาเมื่อไ้ออมานอสำนั
เป็นรั้แรในีวิอารินเลย
แน่นอนว่า้าหมิ็พาเธอเินเล่นโยไม่สนสายาอท่านอาารย์
ที่ส่มาบอเป็นนัยๆว่าอย่าออไปเินเล่นามอำเภอใสิฟ่ะ
้าหมิยิ้มรับ่อนะเินออมา
วิาัวเบาอมัน็เป็นอระับแปที่ทาสำนัเอามาให้มันฝึฝน วิา เทพสายฟ้า
แบ่ออเป็นสามั้น้วยัน
ั้นแระเพิ่มวามเร็วเท่าสายลม ั้นสอะมีวามเร็วเทียบเท่าแส
ั้นที่สามะเป็นั้นสุท้ายอวิา เหนือเสีย แล้วมันเอ็เป็นพวเรื่อัรทำามโปรแรมเสียมาว่า
มีแ่ยัยัวแสบที่ลามันเินไปทั่ว
“ เห้ย!! แไม่เยเห็นหน้ามา่อนเลย เินผ่านพว้าไม่ิะหลบหรือว่ะ ”
“ มีมือมีีน ็เินหลบเอิ ”
“ ปาีนันะ เียวะสั่สอนเอ ”
มันล่าวออมาพร้อมับัเอาระบี่้าายออมา
เร่พลัอนเอที่มีระับลมปรานภาั้นสู แ่็ยัไม่ผ่านษัริย์
มันมอนรหน้าเป็นแ่หนอนแมลที่สามารถสัหารอนไหน็ไ้
้าหมิไปยัายหนุ่มรหน้าที่แสท่าทาอหยิ่ยโส
พวนที่เินทามาาสำนัอื่น่าใ้้าหมิเป็นหนูทลอวามสามารถอศิษย์สำนัเทพระบี่
สำนัอันับหนึ่ออาาัร แน่นอนว่าุอมันแสถึสำนัเทพทวนอย่าแท้ริ
พวมัน่าอยาะทราบวามสามารถออีฝ่าย
“ ท่านพ่อ
ไอระอรหน้ามันมาวาทาพวเราทำไม ”
“ ฮ่าฮ่าฮ่า ”
นานๆะมีเสียหัวเราะออมาอย่ามีวามสุอ้าหมิ
เสียอมันทำให้หิสาวนหนึ่อสำนัเทพหมั
หยุเิน่อนะมอไปยัทิศทาที่เสียหัวเราะัออมา
แน่นอนว่าพวศิษย์พี่อเธอำลัร้อเรียอยู่ ว่าะไปสายแล้ว
“ ศิษย์น้อเ้าะไปไหน ”
“ ้าไ้ยินเสียอเา เ้านายอ้า ”
หิสาวล่าวออมาแบบนั้น
่อนะเินผ่านฝูนไปอย่า่ายๆ
พวมัน่าทราบันีว่านรหน้าเป็นศิษย์อเ้าสำนัอี้วย
สีหน้าอศิษย์พี่อนามืหมอลไปอย่าัเน เธอเอ็เยไ้ยินมา้วยว่าอีฝ่าย
มีเ้านาย
แน่นอนว่าอารม์ที่แสออมาอเธอมันรุนแรเป็นอย่ามา
ใรๆ่า็มอออว่าเธออบศิษย์น้ออัวเอ
ยัไ็ามเธอยัเินามศิษย์น้ออเธอไปยัมุมรหน้า็ปราายหนุ่มผมาว
นัยน์าสีแเ้มนหน้าหวาลัว
ออร่าที่ไหลออมาาร่าายแสว่าเป็นนผ่านสรามมาเยอะมา
เธอถึับ้าวเินถอยหลัโยไม่รู้ัวลมปราที่สัมผัสไ้แ่ระับษัริย์ั้นเ้าเอ
แ่พลัที่ไหลออมามันน่าลัวเินไปแถมแน้า้ายอายรหน้า มันืออะไรัน
เธอถึับหายใไม่ทั่วท้อเ้าศิษย์อสำนัระบี่รหน้าะหมอนาแล้วแน่นอน
เธอมอไปยัศิษย์น้ออนเอที่ส่สายาหวานๆออมาอย่าัเน
แถมมันไม่่ายเลยที่ะพยายามพิิใอเธอ สสัยะ้อประาศสรามแล้วละ
“ เ้าพวไร้สมอ ”
้าหมิล่าวออมา้วยน้ำเสียหน้าลำา
่อนะออแรโมีอีฝ่ายนล้มลไปนอนหมสิบนพื้น้วยแรายอย่าเียว มันเินผ่านไป่อนะระทืบล้อวใออีฝ่ายหนึ่อ
มันไม่อยาะเอปัหาอีรอบ ัทิ้ไป่อนน่าะีว่า
“ นายท่าน ”
“ หืม!? ”
เสียอนที่มันรู้ัแน่นอนล่าวออมา
ไม่นาน็มีร่าอหิสาวผมสีเินระโเ้ามาอมันา้าน้า
เส้นผมสีเินปลิวไปามแรลม นัยน์าสีเินสวยามและหาับหูอิ้อ
สามารถเรียรอยยิ้มา้าหมิไ้แล้ว
“ ไม่ไ้เอันนานเลย ลู่ ”
“ เ้า่ะ นายท่าน ”
ภาพรหน้าสามารถเรียิสัหารออมาาเหล่าศิษย์ายมามายอสำนั่าๆไ้เป็นอย่าี
เพราะ ัวอหิสาวเรียว่าามเป็นอย่ามาราวับนาฟ้าาสวรร์ั้นเ็
แ่ับนรหน้าที่ระทืบไ่อเ้าศิษย์ระบี่หน้าาเย
ใบหน้าอมันไม่เยะเปลี่ยนแปล
ไม่ว่าะล่าวอะไรออมา็าม แถมมันยัูุันเินไปราวับอสูรมาว่าเทพบุรุ
แน่นอนว่ามันเอ็อยาะแสสีหน้ามาว่านี้อีหลาย ทุวันนี้ยัโนท่านพ่อับท่านแม่ล้อยู่เลย
ไม่ว่าะหน้ายัไ็มีแบบเียวเสมอ
ไม่นานเินไป็มีร่าอหิสาวผมำ
เธอเินออมาาฝูนพร้อมับมายั้าหมิ้วยสายเย็นาเป็นอย่ามา
แน่นอนว่าเสียร้ออเ็สาวที่ำลัึเสื้ออมันล่าวออมา
ว่าหินแล้วเท่านั้นเอ ไม่นานมัน็อแยัวออมาับเ็สาว่อน
“ ศิษย์น้อเ้าทำแบบนั้น มันไม่ีนะ
เ้าเป็นนที่สำเร็วิาอสำนัเราแล้ว ”
“ แ่เาเป็นเ้านายอ้า ”
เธอล่าวออมาแบบนั้น่อนะมอไปยัเส้นทาที่้าหมิเินออไป
แน่นอนว่ามันเอ็ไม่ไ้อยาะเินออมา แ่้อเินออมาเนื่อายัยัวแสบเริ่มะมีน้ำาไหลออมาแล้ว
แน่นอนว่าารประลอัอย่ายาวนาน
้าหมิเริ่ม้วยารนั่โรลมปราไปทั่วร่าาย
เส้นผมอมันเปลี่ยนไป้วยวิาที่นเอฝึฝนแถมใบหน้ายัธรรมานานี้ ไ้ลู่มาเป็นภรรยา็ไม่เป็นไรแล้วละ
แ่็นะีวิอมันยัมีเวลาอียาวนาน ารมีีวิที่ยาวนานอาะเป็นเรื่อี็ไ้
แ่สำหรับมัน
เรียว่าเป็นารนรทั้เป็นเลยมาว่า ้าหมิิึ้นอีรั้มันมีอายุไมาว่าห้าร้อยปี้วยผลาารฝึฝนร่าายและลมปรา
เมื่อาลเวลาไหลผ่านไปสิ่แรเลยที่ะเปลี่ยนแปลไปือร่าายที่แ่ราลไป
พวอมยุทธ์่าหลลืมันไปว่าแ่บรรลุลมปราเียน
็สามารถอยู่ไ้ลอาลแล้วพวมันิผิแล้ว ารที่ะสามารถบรรลุลมปราเียนเป็นเรื่อที่ยามา
แถมพวเียนะ้อัาาโลแถมยัไม่อาะายไ้ นอาะเออาวุธสัหาร
พวมัน่าเป็นัวนที่แ็แร่
้าหมิอยาะบรรลุเป็นเทพแท้ริมาว่าเป็นเียนหรือพวมันไม่่าันเท่าไร
แน่นอนว่ามันเอ็มอไปยัเ็สาวที่ำลัละเมอัแนอมัน้วยวามบัน
้าหมิเร่พลัสัมผัสอัวเอออไปทั่วสำนัแห่นี้
“ เอาละมาเล่นเมส์ันเถอะ ”
ความคิดเห็น