คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ตอนที่ 53 : 53
ัว้ามีนามว่า เรย์ มีเพียแ่นั้นเสมอ
ผ่านสรามมาแล้วมามาย ไ้รับัยนะมามามายแ่ไม่เย.....
ไ้รับวามหมายอารมีีวิเลยสัรั้มาบอ้าสร้ามาาินาาร.....อยาะลอฟัเรื่อราวอเทพมัราบและเทพมัรเพลิทมิฬที่ยอมเสียพลัีวิอนเอเพียเพื่อไ้อยู่ร่วมับนที่นเอหลรัแีสัวินาที็เพียพอ
เรื่อราวอเทพมัรที่โ่เลาเบาปัาที่ยอมเสียสละทุอย่า.................พลั..........อำนาน...........เินทอ.........และีวิอนเอเพียเพื่อเธอ่อานี้ะไม่มีทาให้หันหลัลับไปแล้ว.......พวเ้าละยัอยาะฟัเรื่อราวอ้าเรย์เทพมัราบับิวเทพมัรเพลิทมิฬที่ยอมเสียสละทุอย่าหรือเปร่าละ
ถ้ายัอยาะฟั็ามมาในห้ออเทียสิ.....้าะเล่าให้พวเ้าฟัเอำนานรัออมมัรบาฮามุทับเทพมัรเพลิทมิฬ.....และยัเรื่อราวอเรย์เทพมัราบับเรนเทพมัรวารี.......ามมาสิวามรัอเพื่อนสมัยเ็และรั้อห้ามอสายเลือำลัรอพวเ้าให้มาฟัพร้อมันอยู่อนนี้พร้อมละ
เรื่อมันเริ่มอนที่สรามรั้
้าในวัยรุ่นอายุร้อยห้าสิบปีำลัทำารรบับพวปีศารหน้าเป็นเพียทหารนั้นเลวที่ไม่มี่าในสายาเนื่อมาาพรสวรร์ในัวไม่มีเลยโนพวระูลเทพมัรอนเอับไสไล่ส่ออมาเป็นทหารเลวเพื่ออาหารรสาิแย่ๆที่แแทบไม่ไ้
" ไอทหารใหม่เอไปนน้ำมาเียวนี้ "
" รับทราบ "
ปั!! หมัอทหารที่เ้ามาใ้านที่่อยเ้ามาที่ใบหน้านเรย์มีรอยเลือไหลออมาาปามันแสยะยิ้ม่อนะส่สายาูถูเหยียบหยาออมาแน่นอนว่านรอบๆเอ็เป็นแบบเียวันไอสายาอผู้ที่อยู่เหนือว่ามันเป็นแบบนี้เือบทุนแหละ
" ้าเป็นหัวหน้าอที่นี้ หยุมอ้วยสายาแบบนั้นะ ไอสวะอระูลเทพมัร อย่าแนะไม่วรเิมาหรอนะ "
มันล่าวออมาแบบนั้น่อนะเินออไปพวทหารที่อยู่รอบๆเอ็พูาเยาะเย้ยนเอวามโรธ...วามแ้นที่ันินิใมาว่าร้อยห้าสิบปีเ็ม.....ไม่ว่าะพยายามเท่าไร้า็ไม่เยไ้รับรสาิอวทหอมหวานาารโนมเลยสัรั้
ะมี็เพียแ่น้อสาวเรนเท่าที่่อย่วยเหลืออยู่ห่าๆเออนนี้วามสามารถที่ิว่าะปปิพลัวามสามารถที่เปลื่ยนวามิอนเอเป็นมาบที่เอาไว้สัหารศัรูรหน้าแ่สิ่ที่ไม่เยาิมา่อนเลยว่าในอนาอนเอะเปลี่ยนเศษิใอนเอเป็นมาบแทน้วยแน่นอนว่าเรย์ไม่เยบอใร
" มาปรา่อหน้า้า มาบแห่ินนาาร "
ปราเส้นเสียอออร่าเวทย์มน์ออมาเป็นำนวนมา่อนะเปลี่ยนเป็นรูปร่าาบสีเินธรรมาออมาหนึ่เล่มอนนี้....นัยน์าสีเทาอเรย์ำลัมอไปรหน้าาน้อมา่อนสินะ.....เา่อยๆเินไปัน้ำึ้นมาเิมอนนี้ทุอย่าผ่านไป้วยี
" ท่านพี่เรย์ ทำอะไรอยู่หรอ่ะ "
" น้อพี่ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าอัศวินมัรเป็นไบาละ "
" ็่ะท่านพี่ แ่ไม่อบสายาอพวผู้ายนะ่ะ "
" อืม "
้าล่าวออมาแบบนั้น่อนะหันไปมอหิสาวผมเินปนาวที่สะท้อนแสออมานัยน์าสีฟ้าำลัยิ้มแย้มออมาเมื่อไ้เห็นใบหน้าอันหล่อเหลาอพี่ายนเอสำหนับเธอมีวามรู้สึอันเป็นพิเศษ่อนรหน้าที่มาว่าำว่าพี่น้อ
เธอเินมาอร่าายอพี่ายนเอ่อนะเอาหัวมาถูไถหน้าอว้านรหน้าลิ่นไออท้อฟ้าลอยออมาาร่าายอพี่ายเธอนรหน้าเป็นมัรที่เทพมาที่สุภายในหมู่มัรเลย้วยอาวุธสัหารเผ่าพันธุ์นเอแบบนี้นะ
" พี่่ะ เมื่อไระยอมอนรับหนูละ "
" ยามที่พี่แสพลัออมานะ "
้าล่าวออมาแบบนั้น่อนะระับร่าเรีวบาอเธอเ้ามาออย่าิถึน้อสาวที่แสนน่ารัอนเอแน่นอนว่าารที่เบามีพลัอำนาน้อยว่าที่วระเป็นเพราะ้อยอมเสียสละพลัานและพลัีวิให้ับหิสาวรหน้า
ถว่านไร้เพื่อน็ไม่ใ่หรอนะ......ยัมีอีสามนสอในสามเป็นสามีภารยาเรียบร้อยละถึเ้าัวะไม่ยอมรับวามริหรือารแสออมาหรอนะ....นสุท้าย็เป็นเ้านไร้เพื่อนโยแท่เลยออร่าอวามไม่เป็นมิรไหลออมาาร่าาย
ริวโะ ิวับบาฮามุท
อ่า....มัน่าน่าเศร้าเสียริเลยที่นเอไร้เพื่อนนานี้
" ท่านพี่ิะทำอะไรันแน่ "
" ็เรื่ออเราในอนา่อานี้ยัไละ "
เรย์ล่าวออมาแบบนั้น่อนะประบริมฝีปาอเรนอย่าอ่อนโยนทุารระทำมาาวามรู้สึอทััสอที่มีให้ัน....สายาอทัู้่่าสบเ้าหาันเอ่อนะยิ้มออมาทัู้่่าแสวามรัออมาอย่าไม่อายหน้าฟ้าินเลย
เรย์พาร่าายอนเอและเรนไปยัริมทะเลสาปสีเินรหน้ามันส่อแสประายเิ้าออมา่อนะมานั่อร่าายอน้อสาวและยัเป็นนที่เายอมเสียสละไ้ทุอย่าแ่อนา่อานี้....เรย์นั้นไม่เยมีอารม์อื่นหรอนะ
" ท่านพี่่ะ มาทำอะไรรนี้เหรอ "
" มามอู่รันอาเรา "
เรย์ล่าวออมาแบบนั้นในะที่มอใบหน้าเินอายอหิสาวผมเิน้าายนัยน์าสีเทาำลัมอไปยัอีฟาอทะเลสาปที่นั้นมีร่าอหืสาวผมาวบริสุทธิ์ำลัเอนเ็นรถมา้วยที่นั้นมีร่าอายหนุ่มผมแที่นั่อยู่
" นายมันบ้าที่ยอมเสียวิมัรแบบนี้นะ "
" ่อให้้อเสียหัวใ้า็ยอมเพื่อเ้าเลย บาะั "
" เพราะแบบนี้ไถึบอว่านายมันบ้าิว!! "
หิสาวล่าวออมาแบบนั้นแ่เสียยัเ็มไป้วยวามเศร้าที่ไ้เห็นิวเพื่อนสมัยเ็อนเอ้อมานั่บนรถเ็นแบบนี้เป็นเพราะเธอไ้รับยาพิษทำลายเส้นีพรลมปราอเธอทำให้ิว้อมายอมเสียวิมัรอนเอแบบนี้
ารทำแบบนั้นไม่่าาารทำลายีวินเอเลยสภาพอิวเอ็เสียหายพอสมวรเลยแถมยัเสียทัษะานเินไป้วย้อนั่รถเ็นแบบนี้สีสัน็หายไปเยอะพอสมรวรเลยแน่นอนว่าพอะมีเพื่อนมาเยี่ยม้วยเ่นันอย่าเรย์ับเรน
นาริวโะยัมาเยี่ยมเลย้วยอนนั้นเาไ้เห็นใบหน้าอเพื่อนแท้ทั้สามนที่มา่อยเยาะเย้ยนเอีนะเายับาเ็บสาหัสาารเสียวิมัรไปอยู่......ถ้าไม่อย่านั้น็ะเะปานรหน้าลไปนอนอบนพื้นเลย้วยสิ
" ยิ้มอะไรเหรอิว "
" ็เรื่ออีอพวเรานะ "
" .......... "
" ไม่้อเศร้าเรื่ออ้าหรอนะ ถ้ารู้สึผิ็ยอมแ่านับ้าสิ "
ิวล่าวออมาแบบนั้น่อนะ้อมอไปยัสอแ้มอบาฮามุทที่เปลื่ยนเป็นสีแ้วยวามเินอายาารสารภาพรัแบบนี้ถึะเยโนิวไล่ามีบมาหลายรอบ็เถอะ......แน่นอนว่าเธอยิ้มออมาโยไม่รู้ัวเลยสันิเียว
ทา้านอเรย์เอที่ำลัมอูหนัสที่ำลัเล่นออสื่อที่เป็นลูแ้วาอเรย์ยายว้าว่าเิมเยอะประมาสอถึสามเิเมรเลย้วยแ่็เนีแนแรๆไปหนึ่ที่่อนะหัวเราะ้วยันรอยยิ้มับภาพรหน้าที่ิวโนปล่อยทิ้เอาไว้นเียวแบบนี้นะ
" น่าสสารเสียริเลยนะไอิว "
" ท่านพี่อย่าเ็บลูแ้วเอาไว้แล้ิวละ นะ่ะ "
เสียหัวเราะิัอหิสาวผมเินับพี่ายอนเอที่แสยะยิ้มออมาอย่าหน้าลัวแปลๆอนนี้แ่เธอ็้อยอมรอยยิ้มอพี่ายในโหมอเ้าายาิสเลยมันมีเสน่ห์นเธอสั่นไปทั่วร่าายเลยแหละ็แหมมีพี่ายหล่อแบบนี้ไม่อบไ้ไ
้าแ่หัวเราะออมาาลำอเนื่อาอาารอน้อสาว้านั้นูออ่ายมาเลย.....้าทำารระับร่าายอเธอเ้ามาอ่อนะนอนลไปบนพื้นห้าสีเียว่อนะนน้อสาวนเอลวนลามร่าายโยารับที่ล้ามหน้าท้ออเา
" อบไหมละล้ามเนื้ออพี่นนี้ "
" อบสิ่ะ อ๊ายยยย "
" ฮ่าฮ่าฮ่า "
เสียัวเราะอเรย์ัออมาอย่าัเนเลย้วย่อนะึเอาเสื้ออนเอออมาเล็น้อยให้เรนไ้สัมผัสล้ามเนื้ออนเอแบบนี้เป็นารแล้ยัยแสบรหน้าไปเล็น้อยเลย้วย....ยิ่เห็นเธอหน้าแยิ่อยาะแล้น้อสาวนเอไปอีเลย้วย
" ท่านพี่่ะ หนู หนู ท.....ทนไม่ไหวละ "
พรวเลือสีแเ้มไหลออมาามูอหิสาวผมเินปนาวแบบนี้มันไหลออมาหยลบนล้ามเนื้ออเานเือบเ็มเลยแถมยัไม่มีท่าทาว่าะลลเลย้วย่อนะทันไ้ทำสิ่ใ่อมา็โนเรย์ับมาูบปา่อนะเลียไปที่มูอเธอ
" หึหึหึหึ "
