คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คำถาม
มิโริยะ ้อเผิหน้าับสิ่ที่โหร้าย!! ้วยารโนบูลี่ภายในห้อ!! ามริมันวรเป็นแบบนั้น ทว่าหนุ่มน้อยมิโริยะไ้ินาับเรื่อราวรหน้านาน อีอย่าเามอว่าพวที่้อารรัแเานั้นูน่าสสารอบล ไหลไปามระแสแห่สัม เพื่อปป้อัวเอาสัม!! หนุ่มน้อยไม่เยิะโรธหรือเลียพวเาหรือเธอเลยสัรั้เียว เาเป็นนแบบนั้นแหละ
เมื่อโนััแล้ เา็ทำไ้เพียแ่หัวเราะแห้ๆแทนเท่านั้นเอ โลที่เปลี่ยนแปลไปมัน่าแสนโหร้าย ทุนภายในห้อ่าเ็มไป้วยผู้มีอัลัษ์!! อาารย์็มีแนะนำนที่มีพรสวรร์ให้ไปลอทสอบโรเรียนฮีโร่อันับหนึ่!! ยูเอ สุท้ายาบเรียน็บล มิโริยะ้อมอทุน้าวเินาไป้วยท่าทีเปี่ยมวามฝันและวามหวั ส่วนเาะ้อไปฝึฝนัวเอ
้วยวามที่หนุ่มน้อยมิโริยะ ยินยอมทุอย่าทำให้บาุโไม่สามารถลมือเินอบเไ้ แม้ะเป็นผู้เปี่ยมพรสวรร์็าม ทว่าเยาว์นในปัุบันมีหมายสั่ห้ามอย่าเ็าเรื่ออาร ใ้อัลัษ์ามใอบ ถ้าหาไม่มีหมายวบุมำัรอบารระทำอมนุษย์ สุท้ายแล้วพวเราะแ่าอะไรับเหล่าร้ายันเล่า!? มิโริยะึปลอภัยเล็น้อย!?
“ เหอะ นไร้อัลัษ์อย่านาย ั้ใะสอบยูเอ!? ฝันหวานเินไปหรือเปล่าเุ!! ”
“ ป...เปล่านะ ัั มัน็แ่...วามฝันสมัยเ็นะ ”
มิโริยะล่าวออมาอย่ายาลำบา เนื่อมาามันมีบาสิ่บาอย่าึูสายาอเาเหลือเิน มันสายไปมาเ้ึ๋อี้วย!! ว่าแล้วร่าายอายหนุ่ม็อไม่ไ้ที่ะเรทันที บอามรว่ารับมือไม่ถู ยามที่อีฝ่ายันหน้ามาหาน หรือ พยายาม่มละนะ สุท้ายเา้อว้าสมุบันทึฮีโร่เล่มสิบสาม ่อนะเร่รีบวิ่หนีออมา้วยท่าทีลุรีลุรนมา!!
แน่นอนว่าทุนที่เห็น่าหัวเราะเยาะในัวอมิโริยะ ท่าทีน่าสมเพที่เาแสออมามันทำให้ทุนรู้สึปลอภัย อย่าน้อย็มีนที่อ่อนแอว่าัวเอ แม้อัลัษ์ะไม่แ็แร่็าม มัน็ยัมีนอ่อนแอว่าอยู่เสมอ โยไม่มีนรับรู้เลยสันิว่า มิโริยะเป็นพวเหนือมนุษย์!! แ่อายุัยว่าสี่ร้อยปี็มาพอะ่มทุน ทว่ามันอาะเป็นำสาปมาว่าพร
อนนั้นเอ ที่มิโริยะำลัวิ่ไปามเส้นทาแบบปิ!! ภายใ้สะพานที่เหมือนไม่มีอะไร ฝาปิทาระบายน้ำทิ้เิารสั่นสะเทือนเล็น้อย ่อนที่อเหลวที่มิอาับ้อ็พวยพุ่ออมาอย่าไม่าสาย!! ราวับสิ่มีีวิที่ไร้แนสาร!! พริบาเียวร่าายอหนุ่มน้อย็โนพันธนาาร!! แม้ว่าเาะพยายามอาศัยเรียวแรที่เหนือมนุษย์ในาระาัวเอ!!
“ บ้าไปแล้ว ไอเ็นี่มันอะไรัน!? พละำลัที่เหนือมนุษย์แบบนี่!? สายเสริมำลั ไ้อีแล้ว ”
ทว่าวามแปลประหลาอร่าายมิโริยะ็เผยออมา ทุรูุมนอายหนุ่มมันปิายอย่าสมบูร์!! ่อให้เป็นอเหลว็ยัยาะทะลวเ้าไปภายในร่าายอหนุ่มน้อย ทำเอาวิลเลิน้อะลึ มันยิ่เพ่สมาธิไปับารแฝัวเ้าไปภายในร่าายอหนุ่มน้อยแสนโร้าย วามฝันย่อมีว่าวามเป็นริเสมอ มันอาะเป็นโะาที่นำพามา!!
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!
“ ไม่้อห่วแล้วหนุ่มน้อย!! เพราะ ว่าันมาแล้ว!!! ”
เสียำรามที่หนัแน่นราวับุนเา มันูยิ่ให่อย่าไม่น่าเื่อเลย ร่าอายที่สูว่าสอเมร ร่าายเ็มไป้วยมัล้ามที่ผ่านารฝึฝนมาอย่ายอเยี่ยม!! ุฮีโร่อันเป็นเอลัษ์ ใบหน้าเ็มไป้วยรอยยิ้มแห่วามมั่นใ เมื่ออีฝ่าย้าวเินออมา วิลเลิน็สั่นสะท้าน้วยวามหวาลัว สัลัษ์แห่สันิภาพ เหรอ มันเป็นเหมือนับเรื่อประหารมาว่า
“ อ...ออลไมท์!!! ”
วิลเลินรีร้อ้วยวามสิ้นหวั ยามที่หมัอออลไมท์่อยออมามันเ็มไป้วยแรลมอันมหาศาล!! แม้ระทัมิโริยะเอ็สัมผัสไ้ถึสายลมที่บ้าลั่ แม้ระทัร่าายอมิโริยะยัสั่นสะท้าน!! หมัที่แสนสุมันเปลี่ยนแปลสถานาร์โยรวมทันที!! มันโนัารในพริบา เศษาที่โนันปลิว็โนออลไมท์รวบรวม้วยวามเร็วที่เหนือธรรมาิ!!
ับมันยัลวในทันที ทำเอามิโริยะะลึ!! ในสายาอหนุ่มน้อย ายรหน้าเปรียบเสมือนับพระเ้าที่ลมาโปรเาโยเพาะ อ่า ่าสอประายเิ้ายิ่ว่าวะวัน แถมยัหนัแน่นราวับุนเาที่มิอาสั่นล่อน รัศมีออีฝ่ายทำเอาหนุ่มน้อยหมสิแทน เาะลึน็อหมสิ!! เป็นพระเ้าที่ลมาโปรอย่าแท้ริ แปลประหลาและพิลึมา
แม้ะมีิใที่แ็แร่ ทว่าเมื่อ้อมาเอับออลไมท์ัวริ สิอเา็แระายเหมือนัน หนุ่มน้อยที่หมสิาารเอับฮีโร่ในวใ ทำเอาออลไมท์ะลึไม่น้อย ่อนะหัวเราะออมาอย่า่วยไม่ไ้ เาเินเ้าไปอุ้มหนุ่มน้อยมิโริยะ ่อนะหันไปเอับสมุบันทึฮีโร่เล่มสิบสาม เมื่อลออ่าน้อมูล็พบว่ามันเ๋มา ่อนะเ็นลายเ็นอัวให้มิโริยะ
ะปล่อยเอาไว้็ูไม่ีแน่!! เอาเป็นว่ารอฟื้น่อนแล้วัน ไม่นานหรอ
มัน็เป็นวามริเพียแ่ห้านาที หนุ่มน้อยมิโริยะ็ระเ้ัวเอทันที ราวับหุ่นยน์อะไรแบบนั้น ทำเอาออลไมท์ะลึเล็น้อย มิโริยะที่ลุึ้นมาพร้อมั้ระบวนท่าป้อันทันทีมันูราวับศิลปะ่อสู้สมัยโบรา ทำเอาออลไมท์้อผิวปามในัวอหนุ่มน้อยรหน้า ร่าายเอ็ูเหมือนะแ็แร่มา้วยสิ ้อบอเลยว่าเป็นหนุ่มน้อยที่น่าสนใมานหนึ่!!
“ ่อยยัั่ว เหมือนว่าเธอะไม่เป็นอะไรสินะ ”
“ อ..ออลไมท์!!! ”
“ ้ออโทษ้วยนะ ที่ทำให้เธอ้อเ้ามายุ่ับเรื่ออวิลเลินนะ พอีว่ามันเป็น่วพัร้อนเลยประมาทไป ”
ว่าแล้วออลไมท์็หัวเราะออมา ท่าทีอเาราวับวะวันที่เิ้า!! เป็นุสูสุอฮีโร่ในปัุบัน!! วามแ็แร่อเาสามารถ่มวามั่วร้ายภายในเามืไ้ลอาล ถ้าหาเายัอยู่็เปรียบเสมือนับเสาหลัอสันิภาพ!! ทว่าวามเป็นริมันเอ็เปาะบามาเ่นัน ารที่ให้นเพียนเียวแบรับทุสิ่ทุอย่าเอาไว้ ยามที่พัทลายลมันะ้อ
“ เอาละ ันเอ็้อเอาัววิลเลินไปส่ำรว้วยสิ ั้นไป่อนนะ ”
“ ...เี๋ยว่อนรับ ผมมีเรื่อ อยาะถาม ”
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!
แรอาาศยามที่เาทะยานนี่มันอะไรัน สายลมที่บ้าลั่เอ็ำลัปะทะับร่าายอเา วามเร็วที่มามายมหาศาลราวับหลุออมาาหนัสือาร์ูน!! แม้ะเป็นอย่านั้นมิโริยะ็ไม่ไ้รับบาเ็บมามายอะไร ส่วนหนึ่มาาวามแ็แร่ทาร่าายที่เหนือมนุษย์ ็แน่ละหนุ่มน้อยเล่นมีอายุัยมาถึสี่ร้อยปี!! อย่าไรเสียแรลมมัน็ยัเ็บอยู่ีนั้นแหละ
ออลไมท์เอ็มี่วเวลาำัเ่นัน เาพยายามปปิอาารอัวมาโยลอ ทำไม้อเป็น่วเวลานี้้วย!? อาเป็นโะาที่นำพาพวเาทั้สอให้มาพบัน แน่นอนว่ามันมีสอเส้นทาที่หนุ่มน้อยมิโริยะะเินไปไ้ในโล ฮีโร่ หรือ มิลเลิน แน่นอนว่าสอเส้นทามีวามแ่าันมา โลที่สบสุ หรือ โลที่เ็มไป้วยวามโลาหน แบบไหนันแน่นะ!?
้วยวามผิพลาเล็น้อย วิลเลิน ที่ออลไมท์ับมาไ้ระเ็นออไปยัย่านลาเมือ!!
ออลไมท์ไม่มีทาเลือ นอเสียา้อลอแบบุเิน!! บนานฟ้าึแห่หนึ่ ร่าอายเาไม่สามารถยึเวลาไปไ้อี่อไปแล้ว ทา้านมิโริยะเอ็แสท่าทีสับสนเล็น้อย ่อนะหันไปมอออลไมท์เรียมะถามำถามที่เา้าาใมาลอ!! วินาทีนั้นเอร่าายอออลไมท์็ปลปล่อยวันออมาเ็มไปหม ทา้านมิโริยะ็ถามำถามที่ำถามในใ!!
“ ผมที่ไม่มีอัลัษ์ ะเป็นเหมือนอย่าุไ้หรือเปล่า!? ”
“ อัลัษ์หรือ!? ”
“ แ่ แ่ แย่แล้ว ”
อนนั้นเอที่เหมือนเิารระเบิ!! ออลไมท์ที่เ็มไป้วยล้าม็หายไป เหลือเอาไว้เพียแ่นผอมแห้ราวับผีิบ ท่าทีออีฝ่ายเหมือนเหนื่อยล้าอย่าบอไม่ถู ่อนะเริ่มไอ นระทั้เลือออเลยทีเียว มิโริยะแสท่าทีะลึไม่น้อยเลย!! ออลไมท์ที่แ็แร่ไร้เทียมทานนนั้น!? ลายสภาพเป็นนผอมแห้แรน้อยรหน้าเนี่ยนะ นี่มันเรื่อบ้าบออะไรัน
“ อ....ออลไมท์เหรอรับ!? ”
“ ัน...นี่แหละออลไมท์ัวริเสียริ แ่!! แ่!! ”
“ โมันเห็นเห็น ”
“ เยเห็นนอ้วนแม่วท้ออยู่ลอใ่ไหม!? มัน็แบบนี่แหละ ”
ออลไมท์ล่าวออมา้วยท่าทีแสน่มื่น ลอระยะเวลาที่ผ่านมาเาพยายามะปปิเรื่ออาารบาเ็บอัวเอลอระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมา เาปปิมาโยลอ เพื่อรอยยิ้มอทุนแม้ะฝืน็้อเป็นฮีโร่่อไป ออลไมท์ไ้พูถึเรื่อบาแผลอัวเอ แถมยับอถึีำั้านารทำานในปัุบัน หนึ่วันทำานฮีโร่ไ้เพียแ่สามั่วโมเท่านั้นเอ
“ เอาละ หนุ่มน้อยอย่าไปลเน็เ็า ”
“ หนุ่มน้อยฮีโร่มือโปรนะ ไม่ว่าเมื่อไร็้อเอับอันรายเสี่ยีวิเสมอ ที่ว่าไม่มี อัลราลัษ์ ยัสามารถเป็นฮีโร่ไ้ไหม นั้นนะันพูไม่ไ้่ายๆหรอนะ ”
“ ...รับ ”
“ หนุ่มน้อย ถ้าอบาร่วยเหลือผู้นละ็ ารเป็นทำอาีพำรวเอ็นับว่าเป็นอีหนทาหนึ่ แม้ะโนเรียว่า นานมอบัววิลเลิน็าม แ่นั้น็เป็นานที่ีานหนึ่ ”
“ ารมีวามฝันมันไม่ใ่เรื่อไม่ีหรอนะ แ่ว่ามัน้ออยู่บนพื้นานวามเป็นริ้วย หนุ่มน้อย ”
ออลไมท์ล่าวออมาแบบนั้น ่อนะ่อยๆเินาไป ทา้านมิโริยะเหมือนโลพัทลายอีรอบ แม้ว่าะไม่เป็นารอบำถามอเาโยร็าม!! ทว่ามัน็ยััเนพอะเป็นำอบที่ออลไมท์้อาระบอับเา หัวใอหนุ่มน้อยมิโริยะมันเ็บปว ระหว่าที่เาำลัเินลับบ้าน โนฮีโร่ในวใอบแบบนั้นเา็ย่อมเ็บปวเป็นธรรมา วามฝันเหรอ
รล้อแห่โะาที่ะัสินทาในอนาอหนุ่มน้อยมิโริยะ มัน่อานี้่าหา ำอบที่ออลไมท์ยัไม่อบอย่าแท้ริ และ เหุาร์ที่ำลัเิในย่านุมน่าหา
ที่ะัสินเส้นทาอหนุ่มน้อยมิโริยะว่า ะเินในเส้นทาอฮีโร่อย่าแท้ริ หรือ ะเป็นผู้ปรอ้วยวามหวาลัวอย่า วิลเลิน
ความคิดเห็น