คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : ปะทะ มอนสเตอร์เหยี่ยวมังกร 1
ิำลัมอร้านอาหารรหน้า
่อนะหยิบเอาระเป๋าเินออมาสำรว หน้า็เริ่มี!! เนื่อมาาลืมหยิบเอาบัรเินสมาแถมเินที่พิัวมาเอ็มีแ่ 5
พันเยน!! มันะไปพอับร้านอาหารรหน้าที่แพโรพ่อโรแม่ไ้ยัไัน!!
่อนที่เาะไ้ยินเสียหัวเราะหวานัออมา
“ โอ๊ย!? ไม่ไหวแล้วหน้าอนายมันลเลยมาเลยแหละ ิ ิ ิ ”
“ เหอะ เธอไม่ใวามรู้สึอนนสินะ
ผมำลัสัมผัสับมัน ”
ยิ่เาล่าวออมาแบบนั้นัสึิ็ยิ่ระเบิเสียหัวเราะออมาแบบไม่รัษาภาพลัษ์อนเลยแม้แ่น้อย
น้ำาลอเล็น้อยที่หาา ่อนที่เธอะทำารปามันทิ้ไป่อน
แน่นอนว่าัสึิทำารหยิบเอาบัรเินสอนออมา ระูลอเธอเอ็ไม่ไ้อับนเสียหน่อย
แถมารไ้มาเลี้ย้าวหนุ่มรหน้า นับว่าแปลมา
“ รู้สึเสียศัิ์ศรีมา ที่้อให้ยัยเอ๋อมาเลี้ย้าวแบบนี้
”
“ ิ!! าทึ่มแบบนายวระล่าวอบุันมาว่า
”
ภาพอสอายหิที่เินวแนเ้าไปภายในร้านอาหารรหน้า
ทำเอาสอพ่อแม่อพวเา้อหันหน้ามาสบสายาันเอ บรรยาาศที่แสออมามันหนัอึ่ไปหม
่อนที่พวเาะลับออไปปล่อยให้หนุ่มสาวไ้สนุับบรรยาาศภายในศาลเ้า
ินั่้อมออาหารรหน้าที่ยัยเอ๋อเล่นสั่แบบไม่ยั้เลย
เาเอ็เริ่มทานอาหารรหน้าบา
รสาิอมันนับว่าสมับราาที่ิเอาไว้เลย เมื่อทานอาหารรหน้าไปไ้สัระยะหนึ่เา็สัเเห็นว่าที่แ้มอสาวน้อยมีเลอะไป้วยราบอสสีแแสนอร่อยอเนื้อย่า
รอยยิ้มที่ปราออมาเล็น้อยบนมุมปาอิ ่อนที่เาะหยิบเอาผ้าเ็หน้า เอื้อมมืออนไปเ็ที่แ้มอัสึิ
“ ิน็ระวัหน่อยสิ ยัยเอ๋อ ”
“ น....หนวหูนะ นายเป็นพ่อันหรือไ ”
เสียหวานที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามรู้สึแปลประหลา
เธอไม่เยมีวามรู้สึแบบนี้มา่อนเลย เมื่อทานอาหารเสร็แล้วเ้ามืออย่าัสึิ็ทำาร่ายเิน้วยบัร
แถมยัล้าส่รอยยิ้มเยาะเย้ยมาอี้วย ทำเอาิมือลั่นเหัวหิสาว
นเธอร้อเสียแปลออมา
อุมุ!?
มันน่ารัเป็นอย่ามาทำเอาั้วหัวใอิ้อระุ
นอาเาแล้วลุ่มเพื่อนอัสึิเอ็มาเที่ยวศาลเ้าล้าวยเหมือนัน
พวเธอำลัแอบเฝ้ามอเพื่อนสาวอนที่ำลัมีวามรั!?
มันะ้อใ่อย่าแน่นอน ไม่มีผู้หินไหนอยาะเ้าใล้เสือผู้หิอย่ายามาโะ
ิ แน่นอนไม่เว้นแม้แ่พวเธอเอ
ถ้าหาไม่ไ้เป็นห่วัสึิเพื่อนสาวอนละ็
พวเธอะไม่ยอมเปิใับเาแน่นอน ผู้าย็เหมือนันหมแ่้อารอำนา เินทอ
และหิสาว แบบเียวับที่ิทำมาลอเวลาที่อยู่ภายในโรเรียน ลอถามประวัิเาสิ
ะมีผู้หิมามายที่้อร้อไห้ออมา เพราะ โนเาบัับ่มืนายและใ
“ ไม่อยาเื่อเลยว่าัสึิะยอมแ่ัวแบบนั้น
”
“ ริ เธอูเหมือนะั้ใเลือ้วย ”
“ นมีวามรั็แบบนี้แหละ าบอ!?
อีอย่าพวเราวรไว้วาใับิริๆเหรอ ”
วามัวลปราออมาภายในสายาอพวเธอ มีนหนึ่ในลุ่มที่แสท่าทีสบายๆออมาแทน
อย่าไร็ามทุนวระมอบโอาสให้ับนที่้อารเปลี่ยนแปลัวเอไ้พิสูน์สิ ภาพอิที่ำลัหยอล่อหิสาวนามมัน่าน่าอิา
มีนัเรียนายหลายนที่ออมาทำบุล้าวยเหมือนัน แ่พวเา้อมาเออะไรแบบนี้
ภาพอหิาม ทาราาิ ัสึิ
ุหนูที่แสนามอห้อ มีนัอันับสาวามภายในโรเรียนทั้หม 10
อันับะ้อมีรายื่ออเธอปราออมาอย่าแน่นอน ถ้าเป็นหนุ่มหล่อภายในโรเรียน
10 อันับพวมันะไม่โรธแ้นหรืออิานอแาย!! แ่ไอนที่วแนเธอับเป็นยามาโะ ิ!!
ไอผีเสียบไม้เนี่ยนะ!!
พวมันแทบไม่อยาะยอมรับวามริ
แน่นอนว่าปัุบันิเอ็นับว่าเป็นนหล่ออโรเรียน ้วยรูปร่าที่เปลี่ยนแปลไปใบหน้าหล่อมามธรรมาิ
เมื่อไม่มีอะไรที่น่าสนใัสึิเอ็ลาายหนุ่มไปยัมุมายอ
มันเป็นเรื่อประับเล็ๆน้อยๆเท่านั้นเอ ระหว่าที่เธอำลัเลือเรื่อประับนั้นเอ
ิ็แยัวออมามออที่ัวเออยาะไ้บา
ระหว่าที่มอเรื่อประับมามายรหน้า
สายาอเา็หันไปมอับปลอออสัว์อย่าแมวัวน้อย มีระิ่สีทอสามอันพอลอสั่นมันเล็น้อย
พบว่าเสียอมันไพเราะเป็นอย่ามา นเาอที่ะยิ้มออมาไม่ไ้ เอาไปแล้ยัยเอ๋อีว่า
อยาเห็นสีแล้วสิ
“ อันนี้เท่าไรรับ ”
“ ไอน้อย 800 เยน นี่ลราาสุๆแล้วแถมไม่ไ้ำไรเลย
”
ิไม่สนใว่าอีฝ่ายะล่าวประโยไร้สาระออมานาไหน
เาแ่่ายเินออไปพร้อมับทำารเ็บเอาปลออเอาไว้รอแล้ยัยเอ๋อ ภาพอหิสาวที่ำลัอมยิ้มออมามัน่าสวยาม
เธอำลัหยิบเอาเรื่อประับออมา้อมอ สุท้ายแล้วมันะลายเป็นวามทรำที่แสนวิเศษอเธอไปอีนานแสนนาน
ัสึิหยิบเอาำไล้อมือออมาสออัน
มันเปล่ประาย้วยัวอมันเอราวับว่ามีเวทมน์ ส่อมันัออมาทุรั้ที่เธอยับไปมา
ัสึิทำาร่ายเินออไปราาอมันไม่นับว่าแพเท่าไร ่อนะเินมาหาายหนุ่มที่แอบมอมาั้นานแล้ว
พวผู้าย็เหมือนันนั้นแหละ เธอทำารูำไลให้เาู
“ เป็นยัไละ สวยหรือเปล่าาทึ่ม ”
“ อ่า เหมาะมาเลย ัสึิ่วยหลับาหน่อยสิ
”
“ ไ้สิ าทึ่มนายเอ็อยาทำอะไรแปลๆับสาวน้อยละ
”
เสียหวานล่าวออมาทำเอามือหนาอเา้อหยุะัลไป
่อนที่ะหยิบเอาปลอออมาถ้าอยาะแล้แล้ว็้อทำให้ถึที่สุ
แม้ว่าะโนอีฝ่ายบหน้า็้อทำ!! ลูผู้ายเมื่อัสินใไปแล้วะถอยไม่ไ้เล็า
เสียอระิ่ที่ัออมาพร้อมับมืออิที่สวมปลออให้ับัสึิ
ถ้าบอว่าะโนบมันผิไปหน่อย ้อบอว่าะโนอีฝ่าย่อยหน้าถึะถู้อ
ัสึิลืมาึ้นมา่อนะมอปลออที่เธอโนาทึ่มรหน้าสวม
ใบหน้า็ลายเป็นสีแแน่นอนว่าสำหรับิแล้วเาิว่าอีฝ่ายะ้อโรธนแน่นอน
แ่มันไม่ไ้แบบนั้น ภายในหัวอัสึิำลัิว่าเาเป็นนแบบนั้นเหรอ
“ นบ้า นายมันลาม ”
เสียหวานที่ล่าวออมาพร้อมับยับร่าายเล็น้อย
มัน็เิเสียที่ทำเอาายหนุ่มหลไหล ยิ่มอเห็นท่าทาประมาอัสึิแล้วมันทำเอาหัวใอเาเือบะา!!
ผลที่ออมานับว่าเิวามาหมายอิไปเยอะเลย แน่นอนว่าเธอไม่ไ้พยายามถอ
แ่แ่ลมือทุบีเาเล็น้อยเท่านั้นเอ
ยิ่มอยิ่เหมือนับู่รัที่ออมาเทเลย
ทำเอาเพื่อนสาวอัสึิ้อบิัว้วยวามเินอายแทนเพื่อนอพวเธอ!?
เมื่อารหยอล่อบล ิไม่ิว่าัสึิะเล่นานเาในานวันเิอย่าแน่นอน
ปล่อยมันเป็นเรื่อราวออนา่อไป เาะ้ออาศัยอยู่ับเวลาในปัุบัน่าหา
ทุน่า้อายเหมือนันหม
อี้านหนึ่ภายในโลอระอทัพมอนสเอร์แห่ท้อนภาำลัมุเป้าหมายไปที่ศาลเ้า
ทิศทาอพวมันัเนำัราาที่ปรอแล้วึ้นปรอเสียอี พวมันมีมาว่า 2
พันน!!
นับว่าเป็นหายนะอย่าแท้ริ ถ้าหาหลุรอออมายัโลภายนอ ประานมามายะ้อาย
แน่นอนว่ารวมถึมาสไรเอร์้วย
พวมันทุนาเป็นมอนสเอร์สายพันธุ์อวิหที่บินบนท้อฟ้าไ้ทั้หม
ออล่ามอนสเอร์แมลิน แน่นอนว่ามนุษย์เอ็ัว่าเป็นอาหารแหล่สำัเลย็ว่าไ้
นำฝูโนมอนสเอร์ที่ัวโแถมยัน่าเราม อแ่มีเาสะท้อนไม่ว่าะเล็น้อยนาไหน
พวมัน็สามารถหลุออมาาโลภายนอไ้แบบสบายๆ
ระหว่าเส้นทาเสียรีร้ออประานาำๆ็ัออมาไม่าสาย
ถนนามเส้นทาโนย้อมไป้วยเลือสีแ เรื่อใน และเศษาอมนุษย์ที่โนีินบนท้อฟ้า
อีไม่นานพวมัน็ถึเป้าหมาย ถ้าบอว่าิเป็นัววยน่าะถูว่าารบอว่าววย!!
อีไม่นานสถานที่ศัิ์สิทธิ์ะ้อโนย้อมไป้วยเลือสีแ
ลับมาทา้านอายหนุ่มที่ำลัมีวามสุ
เาทำารื้อเรปผลไม้ให้ับัสึิเป็นออโท สำหรับพวเาแล้วารไ้ทานนมธรรมา็นับว่าอร่ยมา
รอยยิ้มามที่ปราออมาพร้อมับรีมที่เลอะปาน้อยๆอเธอ เหมือนับว่าำลัยั่วยวนเาเลย
ให้ายสิเามีวามิเลวๆับเพื่อนอัวเอไ้ยัไ
รี๊!!!!
เสียรีร้ออหิสาวภายในสำนััออมา
เพียไม่นานสัาเือนมามาย็ัออมาอย่า่อเนื่อ ่อนที่เาภายในระะสั่นไหวพร้อมับร่าอฝูมอนสเอร์มามาย็พาันทะยานออมา้านนอ!!
ภัยพิบัิเลย็ว่าไ้ พวมันเล่นานมนุษย์ที่อยู่ใล้มาที่สุ่อน
ราวับว่ามีสายฝนที่ลมาเป็นเลือ!!
ิไม่รอ้าเาทำารว้าแนัสึิ่อนะออัววิ่่อนเลย
พวมันออมาเยอะราวับฝูนะให้เานเียวไป่อรับพวมัน บ้าเินไปแล้วโว้ย
ปล่อยให้พวมาสไรเอร์นอื่นไ้ทำานบาสิฟ่ะ เาเอ็ประานนธรรมาเหมือนันนอื่นนั้นแหละ
โฮ!!!!!!!
เสียำรามผิธรรมาิอนัออมาพร้อมับร่าอมันที่บินโบลมาว้าร่าบาไปอย่ารวเร็ว
เสียรีร้อที่ัออมาทำเอาเาแทบสิ้นสิ ร่าอายหนุ่มโนแรเหวี่ยอมันส่ให้ัวเาไประแทับำแพ!!!
เลือลมภายในร่าายปั่นป่วน มัน้อารอะไรันแน่
เาไม่มีเวลามาิเล็ิน้อย
ลับาร์ที่ปราออมา ผู้นโยลอบหายไปหม
ไม่สิ่หนี็ลายเป็นอาหารอพวมัน!! ิไม่้าทำารแปลร่าอนเป็นมาสไรเอร์
แ่ว่าบนท้อฟ้าเาะเอายัไันละ ัวเอบินไม่ไ้เสียหน่อย ่อนะทำารหยิบเอาาร์ออมาหนึ่ใบ
สายลมที่บ้าลั่แสออมาอย่าัเน าร์ประหลา
“ เอาว่ะ ถ้าไม่่วยยัยเอ๋อายาไม่หลับ
”
[ เอร์ไวว์ ลม ]
เปลวเพลิสีเียวอ่อนปราออมาปุมร่าายอายหนุ่ม
วามเ็บปวมามายที่เผาผาร่าายอเา ริวโะไม่อาทน่อวามเ็บปวนร่าอเาล้มลไปุเ่าบนพื้น
เปลวเพลิสีเียวอ่อนมัน ือ อะไรันแน่แล้วทำไม มันถึไ้เ็บปวนานี้!!!
แม้ว่าะพยายามอทน่อวามเ็บปว็าม
อ๊า!!
สุท้ายแล้วายหนุ่ม็้อรีร้อออมา้วยวามเ็บปว!!
ความคิดเห็น