คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : แอนนี่
วอลล์โรเ่ เสโนเฮ
หอพัหิออทหารสารวัร อนที่แสแแยาปลุร่าอเธอให้ื่นาารหลับใหล วามรู้สึแย่อย่าแปลประหลาในยามแรอารื่นทำให้เธออารม์ไม่่อยีนั ทุอย่าเลวร้ายลเมื่อ 2 วัน่อน เธอพลาโอาสในารับุมเอเลน หนทาลับบ้านอเธอละลายหายไปเสียแล้ว
ยามเธอลืมาื่น เธอ็อยาะร้อไห้เล็น้อย น่าเสียายที่น้ำามันไม่ไหลออมาอี่อไปแล้ว วามรู้สึแย่ในวันใหม่มันเลวร้ายมาสำหรับเธอ แอนนี่หันไปมอนอหน้า่าห้อ แสสว่าัเนนแสบาไปหม มันเป็นอีวันแย่แย่อเธอ แอนนี่้อำใลุออมาาเียนอน ัแ่ัวเอ
เปลี่ยนเป็นุเรื่อแบบสารวัรทหาร เรว่าวามล้มเหลวออสำรวะ้อโนเรียัวลับเมือหลวั้นในแน่นอน เพื่อทำารไ่สวรผู้บัาารเออร์วิน สมิธ ายที่น่าลัวอมนุษย์ในำแพ เายอมเสียสละพวพ้อหน่วยสำรวเพื่อวาับัในารับัวเธอในป่า้นไม้ให่ ถือว่าเธอโี
ถ้าไม่มีวามสามารถในารเรียไททันไร้สิปัาให้มาัินร่าายัวเอละ็ ยาที่ะิ้นรนให้หลุาับัที่พันาารร่าายไททันหิอเธอไ้ ถ้าหามีโอาสรั้หน้าเธอะ้อระวััว ผู้บัาารเออร์วินลามาเินไปสำหรับมนุษย์ในำแพที่โนปิั้นาโลภายนอ
‘ พวเศษสวะัวเหม็น ’
ทหารสารวัรอาวุโสที่มีนิสัยเลวร้าย ี้เลียัวเป็นน แถมยัื่มินสุราลอทั้วันอี่าหา ถ้าโลบุรุเ้ามาภายในเาะพาราีส์ เธอสามารถินาารภาพออเลยว่าทุนบนเาะะ้อโนวาล้าบา เหมือนประเทศที่่อ้านมาร์เลย์ ทุอย่าะอยู่ในวามโลาหนและวามวุ่นวาย
เปลวเพลิาารทิ้ระเบิ ารรมวันน้ำไระูสันหลัอหัวหน้านัรบ!! แอนนี่อไม่ไ้ที่ะมอทุอย่า้วยวามเยาเล็น้อย เธอไม่เยอบารเ่น่าเลยสันิ ถ้าหาเลือไ้ละ็....เธอหวัวันแสนสบสุมาว่า หลัาไ้รับมอบหมายานใหุ้้มันเอเลนไปยัเมือหลวเใน
อทหารสารวัรไ้รับอนุาให้ใ้านอุปร์เลื่อนย้ายสามมิิ
แถมในหมู่ทหารหน้าใหม่ออสารวัรยัมีนบ้าที่นิสัยเหมือนับยายหมาบ้าไม่มีผิ มาไป้วยอุมาร์และวามยุิธรรมนน่าหุหิเลย อย่าน้อย็ไม่มีไอบ้าบานที่อบวนประสาทเธอลอเวลา พวเราเป็นทหารหน้าใหม่ึไม่มีสิทธิและอำนา ทำไ้เพีย้มหน้ายอมรับำสั่
“ ทำไมเธอแสสีหน้าน่าลัวแบบนั้นเล่า แอนนี่ ”
“ ทุนเื่อไหม อนเ้าันไม่ล้าปลุยายนี่เลย ”
“ เห้อ...แ่มันเป็นวันแย่แย่อัน ”
ารหยอล้อภายในอสารวัรเพื่อำับวามสัมพันธ์ แอนนีุ่ยับอีฝ่ายไปเรื่อยแบบไม่สนใอะไรเลย พอถึเวลาประมา 9 : 00 นาฬิา รถม้าทีุ่้มัว เอเลน เยเอร์ ็ไ้เลื่อนัวรไปามเส้นทาผ่านเมือสโนเฮ โยเธอ้อมอา้าถนน พวัแถวเพื่อเรียมพร้อมลมือ
“ แอนนี่...แอนนี่...ผมเอ ”
“ อาร์มิน!? ”
“ เธอเป็นสารวัรทหารเ็มัวแล้วสินะ ”
อาร์มินไ้สวมุุมแบบเียวับที่เยออปิบัิาร!! ปุมร่าายและใบหน้าเอาไว้ราวับนัโทษหลบหนี แน่นอนว่ามันเป็นเป้าหมายอเาเ่นัน ภายใ้เสื้อุมมีอุปร์เลื่อนย้ายสามมิิิั้อยู่พร้อมใ้าน ทั้ที่วามริมันเป็นเรื่อผิอเมือ ถ้าหาไม่ไ้รับำอนุาาอบัาารให้ใ้าน
“ แอนนี่ ผมอยาอให้เธอ่วยพาเอเลนหลบหนีไปหน่อยไ้ไหม ”
“ หนี...หนีไปที่ไหนล่ะ ”
“ พวเราะพาเอเลนไปหลบ่อนัวั่วราวเท่านั้น าสายานอื่น ”
อาร์มินทราบีว่าารระทำอัวเาในปัุบัน เหมือนับพวบที่้อารล้มล้าอำนาราาเลย หลบหนีาำสั่เรียัวออ์ราาภายในำแพ แถมเอเลนเอ็เป็นมนุษย์ที่มีพลัแปลร่าเป็นไททันอี้วย เรว่าถ้าหาาวรั่วไหลออไปะ่อให้เิวามวุ่นวายไปทั่วทุนหนทุแห่แน่นอน!!
“ พวผมแ่้อารเวลา เพื่อหาเหุผลในารเปลี่ยนวามิอารไ่สวน สาบานไ้เลย ”
“ เปลี่ยนวามิ!? เหุผลอะไรที่มีน้ำหนัพอะทำแบบนั้นันล่ะ ”
“ อโทษ ผมบอไม่ไ้ ”
อาร์มินแสท่าทาหนัใออมาอย่าัเน เหุผลที่มีน้ำหนัมาพอะเปลี่ยนวามิอรรมาร เรว่าะทำให้เมือสโนเฮะ้อวุ่นวายนาให่ ประานำนวนมาะ้อายาารโนเหยียบย่ำนร่าแหลเละ ทุอย่าลายเป็นเียบันทันที แผนารอผู้บัาารไ้เริ่มไปแล้ว
“ ถ้าั้นันอโทษ้วย แบบนี้็ไปไหนไม่ไ้หรอ ”
“ ันไม่บอใรหรอ พยายามเ้าล่ะ อให้โี ”
“ แอนนี่!! ผมอร้อล่ะ แบบนี่เอเลนถู่าแน่ ”
“ แล้วมนุษย์ที่ไม่รู้เรื่ออะไรเลยเพื่อปป้อัวเอ ึ่มันะเป็นหนไปสู่ารล่มสลายอมนุษยาินะ ”
อาร์มินเริ่มล่าวถึวามิอัวเอออมา ารสูเสียเอเลนไปมันอาะเลวร้ายเินว่าที่เราะินาารออแน่ เาเอ็รู้ัวเอีว่าำพูอนมันไม่น่าเื่อถือเอาเสียเลย ยัไ็ามเา้อารวาม่วยเหลืออแอนนี่ในารผ่าน่านรวไป แล้ว ยัเป็นารพิสูน์วามบริสุทธิ์อแอนนี่้วยว่า...ไม่ไ้เป็นไททันหิ
“ ั้นัน ูเป็นนีสำหรับนายมาเลยั้นเหรอ อาร์มิน ”
“ นีเหรอ แอนนี่ เธอเอ็รู้ีนี่นา ว่าสำหรับผมแล้วำพูนั้นนะ มันใ้สำหรับเรียนที่มีุ่าับพวเา ”
“ ไม่มีใรหรอที่ะมีุ่าับนอื่นทั้หม เธออาเป็นนีสำหรับใรัน แ่ในะเียวันเธอ็เป็นนเลวสำหรับนอื่นเหมือนัน เพราะ ั้นแอนนี่ ถ้าหาเธอไม่ยอม่วยพวเราละ็.... ”
“ เธอ็ะเป็นนเลวสำหรับผม ”
อนที่อาร์มินล่าวประโยนั้นออไปหัวใอเามัน็เ็บปวอย่าแปลประหลา น่าสมเพเหลือเิน เพื่อแผนาร เพื่อมนุษยาิ เา้อเล่นับวามรู้สึอนอื่นแบบนี่เลยเหรอ นเลว...สินะ แอนนี่หลับาลเล็น้อยราวับ้อารัสินใเิมพันบาอย่า เธออบลที่ะยอม่วย พร้อมับหยิบแหวนมาสวม
“ อาร์มิน นายะไปเส้นทาไหนล่ะ ”
“ เส้นทาลับที่ะทะลุผ่านเมือไปนะ าแผนที่เ่า ”
ลุ่มนที่เินทาไป้วยมี แอนนี่ อาร์มิน เอเลน และมิาสะ เป็นลุ่มสี่นเท่านั้นเอ ้วยวามที่แอนนี่เินมา้วยึไม่โนอสารวัรรว้นเท่าไรนั ทำเอาเอเลนแปลใ ารรว้นละลวมเินไปแล้วมันน่าสมเพเหลือเินในสายาอหิสาว ไม่มีวามยันเลยสันิ น่าะส่แอลาสมา่วยันิสัย
“ พวนี่มันเลวร้ายมา ”
“ ็พวสารวัรทหารนะ พวมันาวามยันในารทำานอยู่แล้ว มีแ่ทำหน้าที่ส่ๆไปวันๆเท่านั้น ”
“ แอลาสล่ะ หายหัวไปไหนัน ”
“ แอลาส ไปล้อเลียนเรื่อส่วนสูอหัวรีไวล์ ึโนไล่ไปยัานทัพลับ่อนหน้าพวผมแล้วล่ะ ”
มุมปาอแอนนี่แอบระุเล็น้อยไปล้อเลียนส่วนสูอหัวหน้าัวเอ!? เรว่าทั่วเาะมีแ่หมอนี่นเียวเท่านั้นแหละ ที่ล้าไปล้อสัว์ประหลาแบบนั้น แน่นอนว่าทุนภายในลุ่ม็แสสีหน้าพิลึออมาเหมือนันหม แม้ัวะไม่อยู่ยัทิ้เรื่อน่าเหนื่อยใให้พวเธอิอี ่าเป็นนที่เหลือเื่อ
“ เธอ้อไม่เื่อแน่ แอลาส ล้าล้อเลียนหัวหน้ารีไวล์ ”
“ ันว่าเป็นเรื่อีนะ ให้แอลาสับไอเี้ย่อสู้ันเอนายไปนั้นแหละ ”
“ เอาเป็นวาแอลาส ถือโอาสอนหัวหน้าวิ่ไม่ไ้ไปล้อเลียนนะ ”
“ ยัเป็นพวน่าลำาแถมน่าหุหิเหมือนเิมสินะ ไอบ้านั้น ”
พริบาพวเรา็เินทามาถึุหมายเรียบร้อย เป็นทาเินใ้ินสำหรับมุ่หน้าไปใล้ำแพ แอนนี่หยุรทาเ้า สายา้อมอไปยัอาร์มิน แววาสั่นไหวเล็น้อยนแทบะสัเไม่ไ้ มันเป็นวันแย่แย่อเธออย่าแท้ริ ถ้าหาเธอไม่ลุออมาาเียละ็ ะีนาไหนันแน่นะ
“ แอนนี่ เป็นอะไรอเธอ อย่าบอนะว่าเธอลัววามมืและที่แบ ”
“ ใ่ ันลัว ”
“ ันไม่ไ้เหมือนเธอนี่ ไม่ไ้ล้าหา บ้าบิ่นนาะเอาเอไปายไวๆ ”
วามรู้สึเลวร้ายมามายปราภายในอ ทำไมันนะ ถ้าหาอนนั้นเธอมีวามล้าที่ะลมือละ็... เธอไม่โนไล่้อนแบบนี่หรอ แอนนี่หันไปมอโยรอบ้วยท่าทีเยา ผู้นหายไปอนไหนันแน่นะ ระหว่าทายัมีผู้นอยู่เลยนระทัมาถึทาใ้ิน มันเป็นแผนารอผู้บัาารอมเ้าเล่ห์แน่
“ ัน็แ่ผู้หิอ่อนแอแถมยัี้ลา ”
“ แอนนี่ หิแร่แบบเธอไม่เรียว่าอ่อนแอหรอนะ สามารถเะให้แอลาสลิ้น้นี้ฟ้าไ้นะ ”
“ เลิพูไร้สาระแล้วไปันเถอะ ”
เอเลน ล่าวออมาพร้อมับ้าวเินลไปยัทาใ้ินอีสอสามั้น ่อนะหยุล ทุนไม่มีใรเลื่อนไหวเลยสันิ บรรยาาศเียบลอย่าผิปิ อาร์มินเอ็ถือปืนบรรุระสุนเสียเอาไว้เรียมพร้อมส่สัา แอนนี่้อมอไปยัอาร์มิน้วยสายาที่เ็มไป้วยอารม์อันหลาหลาย น้อยใ!?
“ น่าน้อยใริริ อาร์มิน นายมอัน้วยสายาแบบนั้น ั้แ่เมื่อไรัน ”
“ แอนนี่ ทำไมเธอถึมีอุปร์เลื่อนย้ายสามมิิ อ มาร์โ้ไ้ล่ะ!? ”
“ ผมำรอยำหนิที่อุปร์ไ้ เพราะ พวเรามั่อม้วยันเสมอ ”
“ อื้ม....ัน็แ่เอมันเ้า ”
อาร์มินไ้ถามเี่ยวับไททันสี่นที่อสำรวับเอาไว้ไ้ ‘ แอนนี่ เธอเป็นนลมือสัหารสินะ ’ แน่นอนว่าวามเียบอัวแอนนี่เอ ็ถือว่าเป็นำอบอำถามไ้เ่นัน อาร์มินเผยท่าทีอ่อนแอเสี้ยววินาทีหนึ่ ่อนะหายไปอย่ารวเร็ว เาเอ็ไม่ทราบวามรู้สึภายในอัวเอหรอนะ ว่ามันเป็นแบบไหน
“ เมื่อนายรู้ถึนานั้นแล้ว ทำไมถึ ไม่ทำอะไรเลยล่ะ ลอ 1 เือน ”
“ ผม็แ่...ไม่อยาะเื่อว่าเป็นแบบนั้น ผมแ่ิว่ามัน้อมีอะไรผิพลา ผมิแบบนั้น ”
“ เพราะ ั้นผมถึไม่ทำอะไร... ”
“ ทำไมเธอถึไม่่าผมอนที่มีโอาสล่ะ ถ้าทำละ็เหุาร์ทุอย่าไม่เป็นแบบนี้ ”
แอนนี่เอ็อยาทราบเหมือนันว่าทำไมอนนั้น เธอถึไม่ลมือำัอาร์มินันแน่นะ เานะเป็นนที่ลานเป็นอันราย่อแผนารอนัรบเลยทีเียว อาเป็น เพราะ เธอเริ่มสนใในัวออาร์มินละมั้... เานะเป็นนที่มีวามฝัน และ อาไ้รับผลระทบาารโนแอลาสล้อเลียน้วย
“ ไม่รู้สิ ทำไมันถึไม่่านาย ันเอ็ไม่เ้าใัวเอเหมือนัน ”
“ แอนนี่ เรายัมีโอาสอยู่นะ ลมาับพวเราสิ!! แ่ลมา็พิสูน์ไ้แล้ว ยายบ้าี่เ่าเอ้ย ลมา้วยันสิ!! ”
“ ันลไปไม่ไ้ ันสอบในานะ...นัรบ ”
อาร์มินและเอเลน ไ้พยายามโน้มน้าวแอนนี่ให้ลมา้วยัน พวเราไม่อยาะ่อสู้ับแอนนี่เท่าไรนั ทว่า แอนนี่เอ็รู้ัวีว่า เธอมีบ้านที่้อลับไปให้ไ้ พ่อบุธรรมอเธอยัเฝ้ารอเธออยู่ที่อีฝาอทะเลว้าให่ อีอย่าเาะแห่นี้มันไม่มีอนาหรอ โลทั้ใบนะเป็นศัรูับพวเราลูหลานเอลเีย!!
“ พอันี ันทนฟัมามาเินพอแล้ว ันะหันแออเป็นิ้นิ้นเอ ”
“ ไททันหิ!! ”
แอนนี่เริ่มหัวเราะออมาพร้อมับรอยยิ้ม ราวับารปลปล่อยบาสิ่บาอย่าออมาาภายในิใอเธอเอ สายา้อมอไปยัอาร์มิน ส่วนมิาสะแม้ะอันราย็าม เธอเอ็ใ้มันเป็นเหมือนันนะ มิาสะ ปราเสริมแร่นะ!! รอยปราเริ่มปราออมาที่ใบหน้าอแอนนี่ เป็นอไม้!!
“ อาร์มิน ันีใริรินะ ที่เยเป็นนีอนายนะ ”
“ อ่า... อาร์มิน นายนะารเิมันแล้วล่ะ ”
“ แ่ารเิมพันอัน มันพึ่เริ่ม้นเท่านั้น!!!!! ”
ความคิดเห็น