คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ทักษะที่ 2 สร้างสรรค์
ผมมอไปยัร่าอเ้าลิยัษ์รหน้าที่ำลัพยายามปล่อยแรันออมา
แ่หน้าเสียายผมเอมิยะ ิโร่ ที่ไ้รับารทสอบาระบบ
ไม่สิหายนะอผมเสียมาว่า้อไปูับวแหวนเินัวไม่าย็บุแล้วละ
ผมิว่าเสี่ยวหวู้อมีเหุผลอัวเอแน่นอน
“ เอาละ เธอมีอะไระบอผมไหม เสี่ยวหวู ”
“ …้าไม่อยาะบอ
”
“ เอาเถอะ เรื่อที่เธอเป็นอสูรสปิริำแลมาผมะไม่บอใร
แ่็นะ ลับไปหาน้อถัาน่อนีไหม เาำลัเอปัหาให่ ”
“ ท่านพี่ำลัแย่หรือ ”
“ ไม่เหรอ แ่อาายเอ ”
ผมล่าวออไปเธอ็ทะยานร่าระโรไปยัทิศทาที่ถัานำลัูับพลัอวแหวนสปิริแมมุมหน้าน
เรียว่าบ้า็ไ้ าระทำแบบนั้น็ไม่่าาาร่าัวเหรอ ผมเอ็เอแบบเียวันมาเหมือนันลับไปหาพวอิลิยา่อนีว่า
วันนี้สมวรพอ่อน ผมิว่านะ
“ ลับโลเิม ”
[ ทำารลับโลเิม
เวลาที่ผ่านไป 7 วัน ]
ระบบล่าวออมาเป็นเสียไร้อารม์เ่นเิม
ผมหลับา่อนะเริ่มึ้นมาอีรั้ วามทรำไหลเ้ามาในหัวทุอย่า็ปิี
นอเสียาว่าใล้ะถึวันที่มีานโรเรียนแล้วละ
ผมเอ็ว่าเนื่อาไม่ไ้ลอะไรแบบทุรั้แถมอิลิยาเอ็วา้วยพาไปเที่ยวานโรเรียน็ไม่เลวเท่าไร
“ พี่าย ำลัิเรื่ออะไรหรือ ”
“ านเทศาลที่โรเรียนพี่
อิลิยาะไปเที่ยว้วยันไหม ”
“ ไ้หรือ รินะ พี่าย ”
“ แน่นอน วนเพื่อนมา้วย็ไ้ ”
“ ล่ะ พี่ิโร่ เียวหนูะไปวนมิยุมา้วย
”
อิลิยาล่าวออมา้วยรอยยิ้ม
ผมเริ่มรู้สึแล้วว่าารอยาะปป้อน้อสาวอเอมิยะ
ที่ส่มิยุมายัโลใบนี้้วยวามปรารถนาอเา ผมเินไปโรเรียนเนื่อมาามันไม่ไลแถมยัเป็นารออำลัายไปในัวโลภายในิใอผม
ำลัมีพวัวแสบุยเรื่อภาพรหน้าันสนุ
มีอา วแหวนแรอผมที่พันามานเป็นวแหวน
แสนปี เ่นเียวับ เรอา ที่เป็นวแหวนแสนปีเรียบร้อย
พวเธอเหมือยฝาแฝันแ่อายุ่าันเล็น้อย
ผมถอนหายใออมาวันนี้ะ้อเรียนวิาพละ อีแล้ว ผมเห็นเ้าอิเย์เอ็เินเ้ามาทัทายามปิ
ผมเอ็ทัทายลับไปามมารยาท
“ ิโร่ เอเปลี่ยนไปเยอะเลย ”
“ รไหนันละ ที่ผมเปลี่ยนไป ”
“ นิสัย ท่าทาและารพูาที่น้อยลไป ”
“ เหรอ ”
ผมไม่รู้ะล่าวอะไรออมา
พวเราเินมาถึห้อเรียนมีพวเพื่อนมานั่ันเรียบร้อยละ
ผมเ้าไปนั่ที่ปิแ่มีสายาอพวนัเรียนในห้อมอมาราวับเอาราั
หวัว่าะไม่มีเรื่ออะไรหรอนะ ารเรียน็เหมือนเิมอาารย์ที่เ้ามาสอนเอ็เ่นัน
เวลาไหลผ่านไปอย่ารวเร็ว
อนพัลาวันผมรีบิน้าวเที่ย
ที่ลมือทำ้วยัวเอ ่อนะเินมายัสนามเล่นบาส
ไม่มีนมาเท่าไรแถมยัเอาแ่นั่เยๆอี้วย ผมเินเ้าไปในสนาม่อนะเริ่มเล่นารู้บาส
3
แ้ม ลูบาสเ้าไปในห่วอย่า่ายายราวับับวาเวลาไหลผ่านไปน็ยิ่มาเป็นทวีู
พวนัเรียนหิพาันมอเอมิยะ
้วยสายาที่เปล่ประายเส้นผมรหน้าอเาเป็นสีาวเ่นเียวับโลที่เินทาไปมา
ทาบ้านเอ็สัเเห็นเ่นันแ่อยาะถามเท่าไร
ไม่นานเอมิยะ็หยุารเล่นบาสพร้อมับเินออมาาสนาม รหน้ามีเ้าอิเย์ำลัยืนมออยู่
“ ไม่ยัะรู้ว่าิโร่ เ่บาส ”
“ ไม่เท่าไรนิ เรื่อเล็น้อยเอ ”
ำพูที่ผมล่าวออมมาโยไม่ทราบเลยว่า
มันเป็นเหมือนนมีที่พุ่เ้าไปปัลาใอนัีฬาทีมบาสอโรเรียนว่าไม่มีน้ำยา
เล่นแ่นี่เอ ผมเินออมาาพวนัเรียนไม่ว่าะรุ่นพี่ เพื่อนร่วมั้น หรือรุ่นน้อมามายที่ำลัพยายามเ้ามาทำวามรู้ัผมแ่สายาราวับสัว์ร้ายเสียมาว่า
อี้านมีสอสาวาสมามอมเวท สายาอพวเธอำลัมอไปยัเพื่อนร่วมั้นอน
เอมิยะ ิโร่ ายหนุ่มผมสีส้มที่ปลายเส้นผมอเาเป็นสีาว็าม
อนเล่นบาสเาราวับเทพแถมยัูหล่อและเท่ว่าปิอี
ใบหน้าอพวเธอมีสีแปนเล็น้อย่อนะสบัใบหน้าอนเพื่อเรียสิ
“ เอมิยะุนี่ เท่นานี่เลยเหรอ ”
“ เอร์โร่ เป็นนทีู่ีเลย ”
ทั้สอล่าวออมา่อนะมอใบหน้าันเอ
เหมือนับว่าที่สายาอทัู้่ปราสายฟ้าออมา หลัานั้นทั้สอ็พาันทะเลาะันเอ
เวลาเป็นสิ่ที่หน้าหวาลัวเสมอแ่ถึอย่านั้น
มัน็เป็นเหมือนำสาปเสียมาว่าสำหรับวีรน ิโร่มอไปยัท้อฟ้ารหน้าอีรั้่อนะหัวเราะออมาเล็น้อย
“ ูท่าเราะวาไปอีสัระยะแน่นอน ”
[ ภาริพิเศษ
่วยสาวน้อยเวทมน์ัาร าร์วีรนเบอร์เิร์เอร์ ]
ผมเอมิยะหัวเราะไม่ไ้
ร้อไฟ้ไม่ออราวับโนแล้ไม่มีทาไ้พัเลยหรือ แถมยัเป็นาร์เบอร์เิร์เอร์อี้วยมันอันรายเป็นอย่ามาเนื่อมาาเป็นพวรึ่เทพเ้า
ผ็มีสายเลืออเทพเ้าไหลเวียนในร่าายแถมยัมีวามสามารถพิเศษที่้อสัหารมันถึ
13
รั้ถึะัารไ้
“ านหยาบอีแล้วสิ ”
ผมล่าวออมา่อนะมอไปยัระานรหน้าที่อาารย์ำลัสอนเี่ยวับประวัิศาสร์อประเทศเรา
ผมถอนหายใออมาเล็น้อยไหนะานโรเรียนอี ิโร่เินออมาาห้อหลัาเรียนเสร็็ะะรีบลับบ้านสัหน่อยแ่็เหุาร์ไม่าิึ้นมาอย่าแท้ริเมื่อโทวาะเินมาพร้อมับลูเวีย
“ อ..เอมิยะุ
ะไปโรเรียน้าๆเพื่อรับน้อเหรอ ”
“ ผมบอให้เรียิโร่็ไ้ ริน ”
รอยยิ้มอเอมิยะที่ยิ้มออมาอ่อนๆ ่อนมอไปยัลูเวียที่เหมือนะพยายามสาปส่รินอยู่
ทั้สอนเป็นเพื่อนสนิทันีแถมยัมีวามสัมพันธุ์แบบแปลๆอี้วย ิโร่เินมาถึหน้าโรเรียนมีร่าอเ็สาวสอำลัุยันไม่สิเรียว่าพยายามปรับวามเ้าใันมาว่า
“ มิยุ าร์ใบสุท้ายมันอันรายเินไป
ถ้าไปนเียวละ็ ”
“ แ่อิลิยาไม่มีิใที่ะ่อสู้แล้วนิ
ถ้าไปมีแ่ะ้อาย ”
ทั้สอนุยันโยไม่สนผมเลยสันิ
วามเลียที่เ็สาวรหน้าปล่อยออมาทำเอาผมรู้สึผิไปแปปหนึ่เลย พวาร์ที่เินทามาพร้อมับมิยุ
เ็สาวรหน้า็เป็นวามปรารถนาอเอมิยะ ิโร่พี่ายที่ส่เธอมายัโลใบนี้
เพื่อให้พบเอับเพื่อนที่ี ูเหมือนว่าะเอแล้วสินะ มิยุ อิลิยา
“ ทั้สอนำลัุยเรื่ออะไรัน
ทำหน้าเลียเียว ”
“ พ….พี่าย
พี่มาทำอะไรที่นี่ัน ”
“ พี่มารับน้อไ อิลิยา ”
“ แ่ว่าถ้าทำแบบนั้น รู้สึว่ามันะไปเปลี่ยนแปลอะไรสัอย่า
เอาเป็นว่าพี่ะลบวามทรำอพวเธอ็แล้วัน ”
เอมิยะ ล่าวออมา่อนะเปิารใ้านพลัอนทัษะที่
2
สร้าสรร์ ผมทำารบัับสร้าวามทรำึ้นมาแทนที่เมื่อรู่
่อนะเินออมาแสว่าเ้าเบอร์เิร์เอร์เป็นปัหาอริสินะ เอาละะไ้ทสอบวามสามารถอนเอูแล้วว่าะใ้บบนโลใบนี่ไ้เท่าไร
[ ภาริเสริม
ทำลายอ์รเสือาว ]
ความคิดเห็น