คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ลูกศิษย์
‘ ทำไมถึิว่าผมเป็นอมเวทย์ล่ะ ’
‘ เรามอเห็นวแหวนที่ส่อแสประายเิ้า พี่ายเป็นอมเวทย์ที่สุยอมา ’
เ็สาวัวน้อยนนี้เป็นอัริยะ!! แม้ว่าแอส้าะยัไม่สลัอัระลบนวแหวนอนเอ เา็ถือว่าเป็นอมเวทย์ทรพลั บอลเพลิเพียไม่ี่ลู สามารถทำลายรัอสัว์รร้าระับ่ำไ้อย่า่ายาย ไม่้อิถึอนที่เาสลัอัระสีแลบนวแหวนเลย เาะเป็นปรมาู!!
อมเวทย์ที่ยืนอยู่บนุสูสุสามารถทำลายทวีปลไ้อย่า่ายาย มันไม่ใ่ำล่าวเินริเลย แม้ระทัอมาบออร่าสูสุเอ็สามารถแบ่แยนภา ปพี หรือทะเลลั่ ้วยพลัอัวเอเหมือนัน ทว่า นที่ะ้าวไปยัุนั้นไ้ะ้อเป็นสัว์ประหลาหายาในหน้าประวัิศาสร์
“ พี่ายอายุเท่าไรเหรอะ ”
“ แอส้า โบเลโอธี อายุ 5 วบ ยินีที่ไ้รู้ั ”
“ หนูทาเนีย แอฟแมน อายุ 4 วบ ”
สาวน้อยรหน้าเหมือนะเป็นลูสาวอปรมารย์ีเหล็หารา น่าแปลที่พวเาพาลูมาอยู่ยัสถานที่ห่าไลวามเริแบบหมู่บ้านแห่นี้ แอส้าเอ็ไม่ิะยุ่วุ่นวายอะไร เ็ายเอ็มีเรื่อที่ัวเออยาะทำ่อไปเ่นัน อย่าารมายืมโรหลอมีเหล็เพื่อสร้าอุปร์ในอนาละนะ
ัรยานเอ็ถือว่าไม่เลวเลย แม้ว่ามันะยุ่ยาเล็น้อย็เถอะ วิทยาารอโลในปัุบันมันล้าหลัมาพอัวเลย แอส้าิไ้เลยว่าัวเออาะร่ำรวยาวิทยาารในโลเ่าอัวเอ เ็ายเริ่มอบุประสบาร์าาิ่อน แม้ว่าะลำบา แม้ะ้อเผิับวามทุ์และเศร้า
มัน็ไม่เยทรยศเา มันเป็นพลัับเลื่อนให้ับเา ทุอย่าไม่ไ้ไร้่าเลยสันิ
ทาเนียเป็นเ็สาวที่มีพรสวรร์้านอมเวทย์มา นาแอส้าเทนิเพียเล็น้อยในารปลปล่อยพลัภายในร่าายออมา้วยัวเอ ารฝึฝนเพื่อเพิ่มีำัไม่เยผิพลา นาร่าายเรายัฝึฝนไ้เลย ทำไมปริมาพลัเวทย์ภายในร่าายะเพิ่มไม่ไ้!! ่วเวลาที่ีสุ ือ อนเยาว์วัย!!
“ พี่าย หนูอยาเป็นอมเวทย์ ”
“ ้วยพรสวรร์อทาเนีย ะ้อเป็นไ้แน่นอน อมเวทย์ ที่แ็แร่ ”
“ พี่ายเป็นอาารย์สอนหนูไ้ไหม!? ”
“ ถ้าหาทาเนียไม่รัเีย พี่ายนนี่็ยินีะสอนวามรู้เี่ยวับอมเวทย์ให้เอ ”
แอส้าล่าวออมา้วยรอยยิ้ม อีอย่าทาเนียมีพรสวรร์ ไม่แน่เาอาะ้นพบแ้มุมใหม่ๆาารสอนสาวน้อยรหน้า็ไ้ แน่นอนว่าเาไม่ิะสอนวรยุทธ์มนราให้ับทาเนีย นว่าเาะแน่ใว่าร่าายอเธอสามารถแบรับวามทรมานในารฝึฝนไ้ละนะ แม้ระทัเายัิไม่ออเลย
ถ้าฝึฝนอีสอราศีเพิ่ม ร่าายอเาะรับพลัอันบ้าลั่ไหวหรือเปล่า ยัิหนัเลย
เ็ายเินมอาวุธและุเราะภายในร้านนหม ็เรียมัวลับทันที เวลายัมีเลยวนทาเนียไปฝึฝนเวทมน์้วยัน แอส้าะ้อสอนพื้นานอพื้นาน่อนเลย ทาเนียสามารถลายเป็นอมเวทย์หนึ่วแหวน หลัาแอส้าสั่นไปไ้ 30 นาทีเท่านั้นเอ ทำเอาเ็ายเริ่มิมาเี่ยวับัวเอ
เา้อผ่านวามยาลำบาว่าะลายเป็นอมเวทย์หนึ่วแหวน แ่ สาวน้อยรหน้าเาสามารถเลื่อนเป็นอมเวทย์หนึ่วแหวนไ้อย่า่ายาย ทว่า มีวามแปลรที่เส้นผมและนัยน์าอทาเนีย เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแเปลวเพลิ สายเลืออเธอไม่ธรรมาเลย เหมือนมีุสมบัิธาุไฟสินะ
วามเ้าันเอ็สูมาอี้วย อมเวทย์อัีที่เผาทุสรรพสิ่นเป็นเถ้าถ่าน
พอเป็นยามเย็นอาทิย์อัสแสนสวยาม ปิทำานลอ แอส้าึไม่่อยมีโอาส้อมอวามสวยามอธรรมาิเลยสัรั้เียว ทรัพยารในารเลื่อนเป็นอมเวทย์ห้าวแหวน เ็าย็ิว่าไม่วรรีบสัเท่าไรนั ปรับสภาพร่าายให้มั่น่อนะีว่า หลัาทีุ่พ่อเเฟอร์พ้นโทษ่อยิ
“ ให้ไปส่บ้านไหม ทาเนีย ”
“ ไม่เป็นไร่ะ พี่าย เอาไว้หนูมาเรียน้วยอีนะะ ”
“ อืม ไม่้อเรใ ”
ทาเนียแยัวออมา็รลับไปยับ้านทันที มานาอเธอมันเป็นสีแสวยามราวับเปลวเพลิ แ่าา แอส้า อาารย์อเธอที่มีมานาหลาหลายสีสันหลอมรวมอยู่ภายในร่าายเา แถมออร่าสีเทายัมอบวามรู้อันแปลประหลาให้ับเธอเสมอ ออร่า อเามันพิเศษเอามามาเลย
“ ทาเนีย ลูสาวัวน้อยอพ่อ ”
“ ท่านพ่อ ”
“ ลูเป็นอมเวทย์หนึ่วแหวนแล้ว!? ใรเป็นนสอนลูัน!? ุมาเรีย็ไม่น่าใ่ ”
“ พี่ายแอส้า เป็นนสอนหนู เป็นอาารย์้วย ”
ายร่าให่ใบหน้าระุเล็น้อย นัยน์าายให้เห็นถึวามโรธลึล้ำ ลูายอเ้าสารเลวเเฟอร์มาสอนเวทมน์ให้ับแ้วาวใอเาหรือ!! อันรายเินไป สายเลืออเ้าเ็เหลืออมัน็มาาไอสารเลวเเฟอร์้วย ลูสาวเาะ้อโนมัน่มู่หรือรัแอย่าแน่นอน!! ยอมไม่ไ้
“ ทาเนียลูพ่อ พ่ออร้อล่ะ อย่าไปหาเ้าเ็เมื่อวานืนเลยนะ นะ ”
“ ไม่ หนูอให้พี่ายเป็นอาารย์แล้ว ”
“ แ่ว่าลูพ่อ เ้าเ็นั้นนะมันไม่ี พ่ออร้อล่ะ ”
“ ท่านพ่อนั้นแหละ ไม่ี หนูไมุ่ย้วยแล้ว หนูะหาท่านแม่ ”
ายร่าให่หัวใิุ ็อนลายเป็นรูปปั้นหินไปเรียบร้อยแล้ว วัย่อ้านมันไม่น่าะเร็วนานี้เลยนะ หัวใอเาเหมือนโนเหยียบย่ำเป็นล้านรั้ มันเ็บปวอย่าไม่น่าเื่อ ลูสาวอเาปิเสธเาแล้ว แถมยับออี้วยว่าเาเป็นยัษ์นิสัยไม่ีอี้วย หมสิ้นเรี่ยวแระยืน
ห้อนอนที่หน้า่าเปิออให้อาาศไหลเวียนภายใน มีร่าอหิสาวที่มีวามามไม่แ่าาเทพธิาเลย เส้นผมสีแเปลวเพลิสวยอเธอปลิวามสายลมเล็น้อย นัยน์าแสนามัทับทิม ำลัมอท้อฟ้าอัสอยู่ ะ้อมีเรื่อน่ายินีแน่นอน เธอสัมผัสไ้าสายลม
“ ท่านแม่ หนูะเ้าไปนะะ ”
“ ๊ะ ทาเนียนเ่อแม่ ”
ทาเนียเินเ้ามาหาท่านแม่้วยท่าทีเินอายเล็น้อย หิสาวสัเเห็นวามเปลี่ยนแปลอลูสาวัวเอ็เผยรอยยิ้มออมาเล็น้อย อมเวทย์หนึ่วแหวน แถมน่าะปลุสายเลืออเธอให้ื่นเือบสมบูร์้วยสินะ แถมยัไม่มีผลเสีย่อร่าายเลยสันิเียว น่ายินีมาเลย
“ ใรสอนลูสาวแสนี้อายอแม่ันแน่เนี่ย ”
“ พี่ายแอส้า่ะ เาเป็นอาารย์อหนู ”
“ แหม แหม แอส้า เ็นนั้นเอเหรอ๊ะ ”
ทาเนียโนแม่อัวเออและหอมแ้มอยู่พัหนึ่ นเ็สาว้อหลบหนีไปยัห้อนอนอัวเอ หลัาที่ทาเนียหลบหนีสำเร็ไ้ไม่นาน ายร่ายัษ์็เินเ้ามาภายในห้อที่หิสาวนอนอยู่บนเีย้วยท่าทีริั ลูสาวอเาำลัอยู่ในอันราย เนื้อเ้าปาสัว์ร้ายััเลย
“ ที่รั เ้า้อพูับลูนะ ไอเ็เมื่อวานือนนั้นมันอันรายเินไป ะ้อเหมือนพ่ออมันแน่นอน ้าเื่อแบบนั้น ”
“ ุเอ็ัวลไปเรื่อย เ็น้อยอายุห้าวบะทำอะไรไ้ันละะ ”
“ ไม่ที่รั ยายหนูาน่า และ ยายหนูเอล่า เอ็โนแทนป่อไปเรียบร้อยแล้ว ะให้้าไม่ัวลไ้ยัไัน ลูสาวัวน้อยอาะลับมาพร้อมับท้อที่โ!! โอ้ม่าย!!!!!!!! ”
ปรมารย์เ็ารา เผ่ายัษ์ แนราฟ ี แอฟแมน ผู้เป็นพ่ออ ทาเนีย ี แอฟแมน ำลัเป็นห่วลูสาวอัวเอาลูายเพื่อน เเฟอร์ โบเลโอธี ผู้มีื่อเสียมามายในอนา ระทัอนแ่านแล้วยัไม่ทิ้ลายนโนโทษพิธีรรมรีเลือบาปา มาเรีย โบเลโอธี ะสสาร็แปลีเหมือนันนะ
“ แอส้า โบเลโอธี ะเป็นเ็แบบไหนันนะ อยารู้แล้วสิ ”
“ ะเป็นเ็แบบไหน!? ที่รัไม่เห็น้อถามเลย เ้าเ็น้อยัวเหม็นนั้น ะ้อเป็นเ็ลามที่ภายในหัวิแ่เรื่อไร้สาระแน่นอน ”
“ อย่าอินัสิ แนราฟ เาอาะไม่ไ้เลวร้ายนานั้น ”
เ้าสารเลวเเฟอร์สมัย่อนมันเป็นแ่เศษสวะรัสนุ เ้าสำนัาบที่ยิ่ให่ทั้ 7 สุท้ายแล้วเป็นยัไเล่า เล่นสนุับเหล่าสาวสาวที่ศิษย์สำนัเหล่านั้น เาะไ่แไปทั่ว ไม่แน่อาะลูายลูสาวอมันอยู่เ็มบ้านเ็มเมือ็ไ้ใระไปรู้ัน มันเป็นัวอันราย สายเลืออมัน็อันรายเหมือนันแหละ
“ ยายหนูาน่าและยายหนูเอล่า ่า็เป็นบุลที่แ็แร่ เพราะ นิสัยเ้าู้อมันึลัวเอมาเป็นสาวใ้ เพื่อใล้ิับเศษสวะแบบนั้น ”
“ ุ่ะ อย่าพูาไม่สุภาพ่อหน้าทาเนียนะะ ”
“ อโทษ แ่มัน.... ”
“ ทำไมุไม่ลอับาูแอส้าุสัหน่อยล่ะ อย่าน้อย็อยู่ในสายาริไหมะ ”
แนราฟ็เริ่มิแบบริั สายเลือภูิอัีอทาเนียื่นโยสมบูร์แล้ว ารมีอมเวทย์มาสอนแบบส่วนัวเอ็ถือว่าเป็นประโยน์ในอนาอลูสาวเา แ่ เ้าเ็เมื่อวานืนอย่ามันะมีปัหามาสั่สอนลูสาวเา้วยหรือ เิุมาเรียมาสอนเป็นารพิเศษน่าะีว่าเสียอี
“ แ่เ้าเ็ัวเหม็นมันะไ้เรื่อหรือ เิุมาเรียมาสอนีว่า ”
“ ุ่ะ ุมาเรียำลัท้อลูน้อยอยู่ อีไม่นานอาาศ็ะเปลี่ยนเป็นหนาวแล้ว้วย มันไม่ี่อสุภาพ อีอย่าแอส้าุนะ เป็นอัริยะอมเวทย์สี่วแหวนและอมาบออร่าสมบูร์ ”
ำพูอุภรรยาทำเอาายร่ายัษ์ะลึ อมเวทย์สี่วแหวน และ อมาบออร่าระับสมบูร์ เรียมบรรลุวิถีอัวเอ สัว์ประหลาแบบนี้เป็นลูอเ้าเศษสวะเเฟอร์ ่อให้บรรพบุรุษเผ่ายัษ์ลุออมาาหลุมศพ แนราฟ็ยัไม่อยาะเื่อเลยสันิ น่าใเินไปแล้ว
“ นอานี้ สายลมยับอับันอี้วยว่า แอส้าุนะ เป็นปรมารย์ห้าาราเผ่ามนุษย์ ที่อายุน้อยมาสุในหน้าประวัิศาสร์ ”
“ เป็นไปไม่ไ้ ”
ปรมารย์ห้าารา หายานาไหน ทั่วทวีปมีเพียน้อยนิ ยเว้นภายในอาาัรแอแลนิเท่านั้น ที่ะพบเห็นอีฝ่ายเหมือนนธรรมาทั่วไป นอานั้นะามหาัวยาเหมือน เป็นัผู้สันโษแยัวาโลภายนอ มีโรหลอมเหล็บนยอเาอะไรแบบนั้น เอาริิ ไอเ็ัวเหม็นเนี่ยนะ ปรมารย์
“ ที่รั สายลมโหุหรือเปล่า!! ้าไม่่อยลานะ!! ”
“ ิิ ภูิสายลมเป็นพี่น้อับันะมีประโยน์อะไรที่้อโห้วยละ่ะ ”
“ เอาสิ ถ้าผ่านารทสอบา้านนี้ะพิาราูแล้ว ”
‘ แอส้าุแ่มาเป็นอาารย์สอนพิเศษเท่านั้นเอ ไม่ไ้ะแ่านับทาเนียสัหน่อย อีอย่าเธอยัเ็อยู่นะ ’
หิสาวเผยรอยยิ้มมุมปาเล็น้อย ่อนะเ็บเรื่อราวสุป่วนเอาไว้่อน ทุวันะ้อสนุสนานแน่นอน วามสามารถ ระับ อัระสีแ เป็นสมบัิหายาอริ ถ้าหาทาเนียอบ็ไม่เลวที่ะับปลาัวนี้เอาไว้ แนราฟ ปลปล่อยเำน่อสู้ออมา รุนแร ุเือ
ความคิดเห็น